Boekverslag : Tim Krabbé - De Grot
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2411 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2411 woorden.
Boekverslag De grot 14-10-01
Tim Krabbé, De grot
Wolters - Noordhoff 2000
Groningen Bulkboek Amsterdam
Penta Pockets, druk is niet vermeldt.
Genre: Roman
Eerste reactie
Allereerst vond ik de titel wel spannend klinken, omdat “de grot” niet zoveel zegt waar het verhaal de nadruk op legt en ik dus wel wou weten wat er met die grot aan de hand is, want een grot is niet zomaar iets uit het alledaagse, er zit altijd wel iets van een ver verleden achter. De inhoud achter op het boek geeft het verband tussen het verhaal en de grot niet weer dus ben ik met nieuwsgierigheid gaan lezen.
Toen ik het boek uithad begreep ik het verhaal beter dan tijdens het lezen omdat het laatste hoofdstuk de verbanden weergeeft tussen een aantal dingen die gebeuren in het verhaal. Het laatste hoofdstuk plakt het verhaal als het ware aan elkaar omdat het tijdens het lezen lijkt of er een stuk weg is gevallen. Dat vond ik wel apart. Tijdens het lezen snapte ik het verhaal even niet meer maar na het laatste hoofdstuk begreep ik het weer helemaal. Best wel leuk gevonden van de auteur. Het is tijdens het verhaal even verwarrend maar achteraf vond ik dat juist wel leuk.
Verdieping
Hoofdstuk 1, een koffer naar Ratanak brengen.
In dit hoofdstuk leert de lezer Egon Wagter kennen. Egon moet in Ratanak, de hoofdstad van de fictieve staat Ratanakiri, een koffer met heroïne overhandigen aan een voor hem onbekende koerier. Hij probeert de laatste tien uur voor de overhandiging als toerist door te brengen, loopt bezienswaardigheden, restaurants en disco’s af met in zijn achterhoofd het idee dat dit nog wel eens zijn laatste uren kunnen zijn. Dit hoofdstuk eindigt op het moment dat Egon op een parkeerplaats staat te wachten op de koerier die zijn koffer in ontvangst zal nemen. De koerier blijkt een vrouw te zijn.
Hoofdstuk 2, vrienden.
Dit hoofdstuk voert ons terug in de tijd dat Egon 14 jaar was. Hij gaat naar een jeugdvakantiekamp in de Ardennen en leert daar Axel van de Graaf kennen. Axel is op zijn 14de al een persoonlijkheid die bijna zonder woorden mensen dwingt dingen te doen die ze helemaal niet willen doen. Hij leeft zeer roekeloos en handelt in softdrugs. Axel ‘dwingt’ Egon om samen de gezusters Lanaker te gaan ontmaagden, terwijl Egon vriendschap wil sluiten met Marjoke Heffels. Als Egon derdejaars geologie is, ontmoet hij Axel opnieuw. Hij treft hem geregeld in dispuuthuis “De Grim”. Daar wordt gedronken, gespoten en gedeald. Na anderhalf jaar verbreekt Egon zijn vriendschap met Axel en gaat hij afstuderen. Vlak voor zijn afstuderen loopt hij Axel weer tegen het lijf. Axel geeft die dag toe dat hij graag mensen tot zijn knechtje wil maken.
Het verhaal gaat verder wanneer Egon, tien jaar na zijn afstuderen, een onderzoek in de Andes gaat doen. Hij ontmoet Adriënne. Ze hebben een relatie voor 14 jaar. Egon weet dat Axel het vroeger met Adriënne heeft gedaan in De Grim. Egon wil nog een keer mee met een geologie-expeditie maar die kost f.40. 000. Om aan dat geld te komen smokkelt hij voor Axel een koffer heroïne het buitenland in.
Hoofdstuk 3, Oum Phen.
Oum Phen is een bedelaar die wordt onthoofd omdat hij wordt beschuldigd van moord op twee westerlingen. Het bewijs is een $20 biljet in zijn broekzak (die hij van Egon heeft gekregen). In een arm land als Ratanakiri is dat namelijk een hoop geld. Oum Phen is echter een onschuldige jongen. In Ratanakiri was een paar maanden eerder een Nederlandse drugskoerier onthoofd. Om een goede verhouding tussen Ratanakiri en Nederland te houden heeft de Ratanakirische regering de moord op Egon en de vrouwelijke koerier Marjoke op een roofmoord doen laten lijken. Een kennis van Egon, Michiel Polak, journalist van beroep, volgt het proces en komt bij de dictator van Ratanakiri en de familie van Oum Phen in huis. Hij weet dat Oum Phen onschuldig is. Toch wordt Oum Phen ter dood veroordeeld.
Hoofdstuk 4, Marcie’s Gem.
Dit hoofdstuk gaat over Marcie (eigenlijk is zij Majoke Heffels, maar daar komt de lezer pas later achter) die op 20-jarige leeftijd naar Amerika verhuist, daar trouwt, en twee zonen krijgt. Zij heeft geen goede relatie met haar man. Ze begint een stenenwinkel die na drie jaar failliet gaat. (Ze kan die winkel beginnen omdat ze geld heeft geërfd) Haar passie voor stenen begon al op het jeugdvakantiekamp tijdens een rondleiding door een grot. Ze heeft alles ervoor over om haar winkeltje te behouden vandaar dat zij als koerier zal dienen voor dezelfde drugssmokkel als Egon. Wanneer zij elkaar dan ontmoeten op die parkeerplaats worden ze verliefd. Diezelfde avond worden zij ook vermoord op die parkeerplaats. Bij Marcie thuis weet niemand waar ze is, er wordt wel een zoektocht gehouden maar die levert niets op. Niemand weet of ze nog leeft of niet. In het begin was er nog hoop die met en met verdween. Bij het inpakken en verdelen van haar spullen heeft haar gezin afscheid van haar genomen. Dat was voor hun als een begrafenis.
Hoofdstuk 5, De Grot.
Een sprong terug in de tijd naar het kamp in de Ardennen. Hier wordt de ontmoeting tussen Egon en Marjoke duidelijk verteld, en het ontstaan van de passie die zij gemeen hebben; stenen. Ze bouwen dan ook samen een dammetje in een rivier die bestaat uit steentjes die ze uit het water halen van dezelfde rivier.
De personages
De hoofdfiguur is Egon Wagter. Hij is een onzeker type en wordt door Axel regelmatig overdonderd. Hij kan daar geen weerstand tegen bieden, dat komt waarschijnlijk omdat hij tegen Axel opkijkt. Egon wordt later aardrijkskundeleraar maar dat is niet wat hij wil. Daarom weigert hij ook banen als docent Spaans en als hotelmanager (dat hotel was van zijn toenmalige schoonvader). Zoals je kunt lezen geeft hij zijn leven (letterlijk) voor geologie.
Een tweede personage is een belangrijk persoon voor het verhaal; Axel van de Graaf. Hij verandert de levens van verscheidene mensen aanzienlijk maar dat interesseert hem niks. Hij is het tegenovergestelde van Egon, omdat hij alles durft en overal op af stapt, Egon doet dat niet. Hij is al op zijn 14de softdrugs dealer en als hij 20 jaar ouder is, is hij een hele grote drugsbaron. Hij komt overal, met geluk, goed vanaf. Hij was met Egon in de tent van de Lanaker’s gekropen en toen ze betrapt werden praatte hij de leiding om, zodat ze geen straf zouden krijgen. Ook komt hij gemakkelijk van de moord op een andere drugsbaron af. Hij houdt veel van zijn kinderen en zij zijn ook de reden dat hij stopt met drugs (hij heeft immers al geld genoeg).
Een andere personage dat belangrijk is in dit verhaal is Marjoke Heffels. Zij heeft net zoals Egon een passie voor geologie gekregen in dezelfde grot waar zij elkaar ontmoet hebben in La Roche. Marjoke raakte langzaam bevriend met Egon en toen ze er, op het eind van de vakantie, beide net achter kwamen dat ze verliefd op elkaar waren duwde Axel Vera (ook een reisgenote) naar Egon toe. Dat leidde ertoe dat Egon en Marjoke de rest van die vakantie gescheiden van elkaar doorkwamen. Verder contact was er toen niet meer. De eerst volgende keer dat zij elkaar zouden ontmoeten bleek op de parkeerplaats te zijn tijdens de drugssmokkel. Marjoke was namelijk toen zij 20 was, naar Amerika verhuist en daar getrouwd. Zij heeft van die man twee kinderen (in Amerika is haar naam Marcie). Haar liefde voor stenen bleef ze trouw. Ze begon een eigen stenenwinkel: Marcie’s Gem. Die zaak liep niet goed omdat ze in een gehucht (Waterhead) woonden. Als na drie jaar haar winkel bijna failliet verklaard werd is zij naar een stenenbeurs gegaan om haar droom (geologie) te verwezenlijken, dat zei ze tenminste dan tegen haar gezin. Van die reis is zij nooit meer thuis gekomen want in werkelijkheid ging zij naar Ratanak voor drugssmokkel, om geld bij elkaar te krijgen voor haar winkel. Dit betekende het einde van haar leven, als zij samen met Egon wordt vermoordt in Ratanakiri.
De andere personages zijn: Michiel Polak, Journalist van beroep die zich verdiept in de moord op Egon en Marcie. Oum Phen, de onschuldige maar toch schuldig bevonden “crimineel”. Arthur, de jongste zoon van Marcie, Jason, de oudste zoon van Marcie. David de man van Marcie. Vera en Florrie Lanaker, de twee meisjes die in de tent op het jeugdvakantiekamp door Egon en Axel zijn ontmaagd, Generaal Sophal, de heerser van Ratanakiri, Kees, leider van het jeugdvakantiekamp, Adrienne, de vrouw waar Egon 14 jaar mee samen is geweest, Doornenbosch een drugsdealer die in Ratanakiri de doodstraf heeft ondergaan en George Mijnsherenland, de eerste secretaris van de Nederlandse ambassade in Ratanak,
“De grot” heeft 139 pagina’s en is onderverdeeld in 5 hoofdstukken. “De grot” heet “de grot” omdat de liefde voor stenen en geologie bij Egon en Marjoke begonnen is in een grot. De omslag van het boek komt overeen met een belangrijk deel van het leven van de hoofdpersoon, Egon. Het hele verhaal wordt verteld door iemand die niet in het verhaal meespeelt maar die wel alles weet, een auctoriaal verhaal dus.
Thema
Het thema van de grot is dat de slechte mensen (Axel van de Graaf in dit geval) het meestal beter hebben dan de goede mensen (Egon). Dat merk je wel wanneer je leest dat Axel overal met gemak onderuit komt en Egon zijn leven verliest.
Taalgebruik en stijl
Er worden geen moeilijke worden in het boek gebruikt vind ik zelf. Voor mij was alles duidelijk. De roman is in proza vorm geschreven.
Titelverklaring
“De grot’’ is een logische titel voor het boek. De grot is namelijk de plek die het leven voor Egon en Marjoke, de hoofdpersonen bepaalde, en dus ook het verhaal heeft bepaald.
Genre
Het is een psychologische roman, want er is karakter ontwikkeling en het verhaal is langer dan tachtig bladzijden.
Motieven
De motieven van dit boek zijn:
-de macht van Axel
-de passie voor geologie (stenenleer) door Egon en Marcie waardoor zij precies voor elkaar gemaakt zijn
-de liefde van Egon voor Marcie en andersom
-het misbruiken van Egon door Axel
-drugs
Opbouw, Structuur en Spanning
Het verhaal wordt niet chronologisch verteld. Het begint namelijk als Egon 43 jaar is en het laatste hoofdstuk vertelt over de tijd dat hij 14 was. Het hele verhaal valt op het laatst pas precies in elkaar. Omdat op het einde de voorgeschiedenis aan het licht wordt gebracht en de lezer erachter komt dat Marcie, Marjoke is. Dat vond ik wel leuk aan het verhaal, omdat je op het einde alles snapt terwijl je tijdens het lezen de verhaallijn niet zag. Er zijn drie verhaallijnen:
-1-het leven van Egon (die volg je het grootste deel van het boek).
-2-de gevolgen van de dood van Egon (dat Polak naar Ratanakiri gaat om de berechting van Oum Phen mee te
maken)
-3-het leven van Marcie/Marjoke in Amerika
Deze verhaallijnen hebben een duidelijk verband met elkaar. Als je begint met lezen dan start je midden in het verhaal. Daarna komt de geschiedenis van Axel, Egon en Marjoke, en daarna gaat het over de vervolging van Oum Phen en het leven van Marjoke/ Marcie.
De tijd
Het verhaal begint in de zomer van 1966. De verhaaltijd is ongeveer 29 jaar. Er worden sprongen in de tijd gemaakt. De verteltijd is korter dan de verhaaltijd want ik las in een paar uur over een beschrijving van 29 jaren. Er komen veel flashbacks in het verhaal voor.
Ruimte
De ruimte in dit boek speelt een belangrijke rol. Omdat Egons leven door de grot zo goed als zeker wordt bepaald. Ratanakiri is belangrijk omdat dit duidelijk de drugssmokkel naar het buitenland weergeeft en de verklaring voor de verschillende doden die in het boek vallen omdat in dat buitenland korte metten wordt gemaakt met drugssmokkelaars, zoals onder andere de hoofdpersoon. De Grim is ook, maar in iets mindere maten, belangrijk omdat Adriënne en Axel hier met elkaar naar bed zijn geweest, en hier komt Polak voor het eerst in het boek voor, hier wordt ook de sfeer in het drugscircuit beschreven.
Over de schrijver
Tim Krabbé, geboren op 13 april 1943, schrijft voornamelijk romans, gedichten en korte verhalen. Naast wielrennen heeft hij ook belangstelling voor schaken. Over deze twee sporten heeft hij een aantal boeken geschreven, zoals bijvoorbeeld: 43 wielerverhalen (1984) en Nieuwe schaakcuriosa (1977). In 1967 maakt hij zijn roman debuut met “De werkelijke moord op Kitty Duisenberg”. Zijn doorbraak naar het grote publiek komt pas in 1984 met de roman “Het gouden ei”. Voor dit boek krijgt hij de diepzeeprijs. Je kan zien dat zijn verhalen geliefd zijn want er zijn er al 4 verfilmd, waaronder “Het gouden ei” in 1988. Zijn laatste werken zijn “De paardentekenaar” (1995) en “De grot” (1997).
Over het boek
Het boek ,,De grot’’ was een regelrecht succes, het was namelijk 2 maanden lang het best verkochte boek in Nederland.
Beoordeling
Welk fragment mij het meest aanspreekt is het moment waarop Egon staat te wachten tot zijn koerier komt op de parkeerplaats in Ratanak tot aan het moment dat zij daar uit elkaar gaan, ik vond dat mooi geschreven omdat je, je daar goed in kon leven in de personages en het werd spannend verteld. Eigenlijk vind ik dat er verschillende fragmenten mij erg aanspraken maar dit fragment kwam het eerste in mij op. Wat op mij, tijdens het lezen, een negatieve invloed had was het begin van hoofdstuk 4 omdat het net leek alsof ik in een ander boek was begonnen. Langzaam aan kwam ik erachter wat de bedoeling van dat hoofdstuk was en achteraf vond ik dat wel leuk gevonden. De passage die mij het sterkst aansprak was de beschrijving van de lijken van Egon en Marcie. Er werd namelijk verteld hoe hun darmen bloot lagen en hun buik opengesneden was, terwijl ze dicht tegen elkaar aan lagen met de ogen nog open. Ik zou dit boek anderen best wel aanraden om te lezen. Het is namelijk een spannend boek en het verhaal wordt op een leuke manier overgebracht omdat het niet chronologies verteld wordt. Het thema van het boek kwam me wel bekent voor omdat er ook vaak om je heen wordt gezegd “met slechte mensen gaat het altijd goed”. Mijn eindoordeel luidt: het boek was tijdens het lezen een beetje moeilijk te volgen maar juist op het einde, wanneer mij alles duidelijk werd vond ik het echt hartstikke leuk.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen