Boekverslag : Theo Hoogstraaten - Ijzige Poppen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2000 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2000 woorden.
Titel: IJZIGE POPPEN
Schrijver: Theo Hoogstraaten
Aantal bladzijden: 124
Uitgever: Sjaloom
Jaar van uitgave: 1991
Jaar van de eerste druk: 1991
Bijzonderheden: het is het zevende deel in de
Pandora-crimi-reeks.
En in 1992 is hij beoordeeld door de kinderjury.
Titelverklaring: omdat de vermiste kinderen in een vrieskist worden teruggevonden en omdat van die kinderen worden ‘‘levende’’ poppen gemaakt heet de titel: ‘‘ijzig poppen’’
SAMENVATTING: Anna is een meisje van 14 jaar en is nog best wel kinderlijk. Louis is de broer van Anne en is 15 jaar. Hij ziet wel wat in Gea.
Gea is de vriendin van Anne en is ook 15 jaar. Zij ziet ook wel wat in Louis.
En de twee rechercheurs: Erik De Groot en Rik Merkens, Erik heeft nogal last van astma. Rik is ouder dan Erik.
Anne en Gea zijn samen in de stad, ze zijn van plan om een cd te pikken, alleen Anne weet niet of ze wel durft. Dan komt Louis binnen, en verteld Gea gelijk aan hem wat ze plan zijn, Anne vindt dit niet leuk. Gelukkig wil hij hun wel helpen, als hij genoeg indruk op Gea heeft gemaakt wil hij niet meer.
Gea wil het doen. Anne vindt het allemaal maar stom gedoe, dat uisloverige gedoe voor mekaar. Gea pakt de cd. Achter elkaar aan lopen ze tussen de menigte mensen door. Anne voorop, die veel vaart maakt en niet hoort dat Gea nog een lippenstift wil uitzoeken. Zodoende zag Gea de vrouw niet die een meisje aan haar hand had. De vrouw valt achterover en laat het kindje los, die er gelijk vandoor gaat. De vrouw scheldt dat ze hier moet komen, maar haar naam noemt ze niet… ondertussen is de cd onder Gea’s jas vandaan gevallen hij klettert op de grond, snel rennen Louis en Gea V&D uit, Anne staat al buiten die hun maar achterna rent.
Anne en Louis zitten om de bank als er ineens op de tv komt dat er een meisje wordt vermist. Er komt ook een foto in beeld, Louis ziet dat het meisje op de foto erg lijkt op dat meisje uit V&D.
De volgende dag als Gea bij hun thuis is vraagt Louis haar of zij het meisje ook herkend heeft. Alleen Gea kan het zich niet meer herinneren.
Die middag gaan ze de stad weer in. Ze zijn van plan om met z’n drieën naar de bios te gaan alleen door een lullige opmerking van Gea dat Anne er misschien niet in komt omdat ze er nog zo kinderlijk uitziet, is Anne boos naar huis gegaan.
Gea en Louis willen niet meer naar de bios, dus gaan ze maar wat rond slenteren.
Als de brug over zijn, ziet Gea plotseling de vrouw uit V&D. Gea en Louis gaan haar volgen. Ze loopt een winkel in en gaat op zoek naar kinderkleertjes. Gea doet net alsof ze iets voor haar kleine zusje zoekt, en komt in oogcontact met de vrouw, die daar van schrikt. Later als ze de vrouw uit het oog zijn verloren zien ze haar nog net wegrijden en op die auto staat met grote letters: “Speelgoedhuis Kinderland”. Ze gaan naar een telefooncel om te kijken waar die speelgoedwinkel is. Bij de telefooncel aangekomen is een man erg lang aan het bellen. Omdat het regent gaan ze dicht tegen elkaar aanstaan. En toen kwam hun eerste zoen.
De volgende dag is op tv een nieuwe uitzending, maar dit keer niet over het meisje…
Er is nu ook een jongentje vermist, die met zijn fietsje door het park reedt.
Op het politiebureau is dit allemaal erg verwarrend. Ze zijn nog geen stap verder gekomen, en nu is er alweer iemand vermist.
Louis en Gea zijn niet van plan om naar de politie te gaan, omdat het allemaal nog zo vaag is. Hoewel de politie wel gezegd heeft dat als je denkt ook maar iets gezien te hebben het gelijk moet melden, want alle beetjes helpen.
De volgende dag gaan Gea, Louis en Anne naar de speelgoedwinkel waar die vrouw werkt. Daar ziet Gea Brigitte een oude vriendin van haar, die daar werkt als hulpje. Ze stellen haar wat vragen. Ook over de bazin. (De vrouw uit V&D die dus mevr. Van Dijk heet.) Anne kijkt de winkel rond, en vind dat de winkel een rare vorm heeft. Brigtitte vertelt dat dat komt omdat hier vroeger een slager heeft gezeten.
Mevr. Van Dijk komt uit haar kantoor en vraagt wat er aan de hand is. Gea let goed op de reactie van mevr. Van Dijk, ze wist zeker dat ze van haar schrok.
Na nog wat gepraat te hebben met Brigitte gaan ze weer weg.
Nu denken ze dat ze maar wel beter naar de politie kunnen gaan, omdat dat volgens Anne toch het beste is. Merkens en De Groot zijn blij dat ze weer wat informatie hebben. Alleen hadden ze het ook wel eerder kunnen vertellen. En het was erg stom om zelf op onderzoek uit te gaan, want ze hadden gevaar kunnen lopen.
Als Merkens en De Groot met mevr. Van Dijk hebben gepraat zijn ze erachter gekomen dat ze een zus heeft, en dat volgens mevr. Van Dijk zij degene was die in V&D was, en niet zijzelf.
Als ze bij het huis van haar zus aanbellen is ze helemaal niet verbaast dat de politie voor haar neus staat. ‘’Me zus heeft al gebeld’’ zegt ze. De mannen gaan naar binnen. Het is inderdaad waar dat zij in V&D was, ze deed kerst inkopen samen met haar dochtertje. Als ze weer buiten staan, is Merkens een ding vergeten te vragen. Hij vraagt of ze misschien tegen een meisje aangebotst is van een jaar of 15. maar dat was niet het geval.
Die middag gaat bij Gea de telefoon, het is Brigitte. Ze vraagt zich af of Gea er soms wat mee te maken hebt toen de politie vanmiddag in de winkel was. Ze wilt doen alsof ze van niks weet maar uiteindelijk weet Brigitte toch dat Gea daarom in de winkel was. En zo vertelt Brigitte dat het volgens mevr. Van Dijk haar zus is geweest die in V&D was, maar dat leek Gea onwaarschijnlijk, want ze weet zeker dat mevr. Van Dijk van haar schrok toen ze haar vanmiddag in de winkel zag.
Ook vertelt Brigitte waar haar zus woont. Brigitte moet Gea beloven dat als mevr. Van Dijk weg is haar even moet bellen om wat rond te kijken in haar huis, misschien vinden ze wat verdachts.
Gea belt naar Anne of ze morgenochtend mee gaan naar het huis van die zus. Na dat telefoontje ging ze naar Louis toe om het te zeggen, Anne vond dat ze maar met ze tweeën moesten gaan want zij had die moeder met dat kind toch niet gezien. En bovendien wilde ze vast wel een keer zonder haar.
Dus de volgende ochtend lopen Louis en Gea naar de flat waar die vrouw woont.
Omdat ze helemaal op de bovenste etage woont besluiten ze te wachten bij de lift.
Als de vrouw, na een hele tijd wachten, eindelijk binnen komt met haar kind, hebben Gea en die vrouw even oogcontact, en toen wist Gea zeker dat zij het niet geweest was die in V&D was, maar haar zus.
Als ze weer buiten staan, zien ze Merkens en De Groot. Ze vragen waar Louis en Gea verdaan komen, als ze alles verteld hebben reageert Merkens een beetje pissig, omdat ze niet zelf meer op onderzoek uit zouden gaan. Maar ze beloofde het niet meer te doen. En nu weten ze toch weer wat meer.
Merkens en De Groot hebben een boot aangelegd vlakbij de speelgoedwinkel om de vrouw dag en nacht in de gaten te houden. Er is in de haven een lijk gevonden en vlak daarnaast het kinderfietsje van het jongentje dat vermist is. Ze denken dat er misschien een verband tussen die man en het fietsje zit, maar dat is onwaarschijnlijk. Daarom houden ze de speelgoedwinkel dag en nacht in de gaten.
Na een tijdje zien ze vrouw weggaan. Merkens waarschuwt een agent die bij haar zus staat. Haar zegt dat ze allemaal koffers inladen, waarschijnlijk gaan ze met vakantie. De agent gaat ze achterna.
Brigitte belt de volgende dag naar Gea om te zeggen dat ze wel even kan komen kijken, want mevr. Van Dijk is op vakantie.
Als Gea bij Brigitte is zien ze een plas water in de winkel liggen. Erg vreemd, want nergens lekt het. Wanneer Brigitte een doekje haalt gaat Gea kijken waar het vandaan komt. Dan ontdekt ze iets! In een poppenhuis zit een deur!! Als ze het aan Brigitte heeft verteld, gaan ze een kijkje nemen.
Als ze deur openen zien ze iets vreselijks! De meisjes zien een vrieskist met daar de gemiste kinderen erin. Brigitte rent naar de ongeopende deur en begint er tegen de rammen, en schreeuwt. Dan voelt Gea een arm in haar nek en hoort gehijg met een piepje, het is De Groot. Bij Brigitte staat Merkens. De politie. Gea en Brigitte zijn alle twee in een shock.
Louis en Anne zitten thuis gespannen tv te kijken. Er is voor dan de vermiste kinderen terecht zijn. Louis springt in het rond en schreeuwt dan ze straks rijk zijn, omdat er vertelt wordt dat de kinderen die hun op het goede spoor heeft gezet het geld waarschijnlijk wel krijgen.
Dan komt hun moeder binnen en vraagt wat er aan de hand is, als ze het verteld hebben gaat de telefoon. Het is de recherche, hij wil Anne, hij vraagt of ze hier heen kunnen komen voor een verklaring af te leggen, want Gea heeft nog steeds een lichte shock en is in het ziekenhuis. Anne haar stem klinkt bedeesd:‘’ja, dat is goed.’’
Die plas water lag daar dus, omdat die avond daarvoor de stroom uitviel, anders was de zaak nu misschien nog steeds niet opgelost…!!
Beoordeling: ik vond het echt een heel mooi boek! Heel mooi geschreven. Alleen op het einde leek het net alsof het nog niet af was. Misschien komt op dit boek ook nog wel een vervolg net zoals op ‘‘Blind Date’’. (‘‘Blind Date’’ zit ook in dezelfde reeks als ‘‘ijzige poppen’’) wat met deze boeken wel is, is dat je zeg maar 2 delen hebt. Dan gaat er een hoofdstuk over wat de rechercheurs allemaal doen, en dan gaat er weer een hoofdstuk over die kinderen. Dat vind ik wel geinig. Ik heb alleen in het verslag niet zoveel over de rechercheurs verteld omdat de meeste stukjes toch niet echt belangrijk waren. En de stukjes met Gea, Louis en Anne vind ik toch het leukste.
Gelezen: september ’01
Verslag gemaakt: september ’01
Waarom gelezen: omdat ik Theo Hoogstraaten een goeie schrijver vind, en omdat dit boek ook in die reeks zit die je via school kan bestellen. En dat zijn meestal leuke boeken.
Iets over de schrijver: Theo Hoogstraaten is geboren op 9 julie 1948. Zijn debuut is: De ramp. In 1988. En zijn genres zijn: historische verhalen, crimi’s en toekomstverhalen.
Wat bijzonder is, is dat Theo Hoogstraaten vaak eigen belevenissen, bestaande situaties of bestaande (historische) personen neemt als uitgangspunt in zijn boeken. Daar laat hij vervolgens zijn fantasie op los. De "nieuwe werkelijkheid" van het verhaal is een verstrengeling van zijn fantasie en de realiteit.
Zijn meest recente werk is: De lifster (1997) Verraderlijke vrienden (1998) Het oog van de duivel (1999) en Hot Spot, dat is het vervolg van Blind Date (2000).
Zijn citaat: Een goed boek is boeiend vanaf de eerste bladzijde. De lezer baalt als hij het opzij moet leggen. Het verhaal blijft door zijn hoofd spoken. Hij heeft continu de drang om verder te lezen. Als hij het boek uit heeft vindt hij dat vreselijk jammer en zou het liefst opnieuw beginnen met lezen. Als ik zo’n boek zou schrijven zou ik tevreden zijn. Een schrijver die kinderen laat ontdekken dat lezen plezierig is, geeft ze iets waar ze de rest van hun leven iets aan hebben.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen