Boekverslag : Thea Beckman - Wegwerpkinderen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1678 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1678 woorden.
1. Wat is de titel van het boek?
Wij zijn wegwerpkinderen
2. Wat betekent de titel?
Yvonne is samen met haar broertjes Marcus en Benito in een tehuis gekomen toen ze nog heel jong waren.hun oma had nooit gezegd wie haar ouders waren en of ze nog leefde , in het dorp had ze vroeger wel eens gehoord dat mensen zeiden dat alle kinderen in het weeshuis wegwerpkinderen waren.
Wanneer haar oma verteld dat de ouders nog leefde dacht ze " wij zijn wegwerpkinderen."
3. Vertel iets over de schrijver
Thea Beckman is geboren op 23 Juli 1923 in Rotterdam. Ze was enig kind.
Ze mocht niet studeren van haar vader maar ze wilde schrijfster of ontdekkingsreizigster worden. Op haar 21e trouwde ze en kreeg drie kinderen. Ze ging uiteindelijk toch studeren in psychologie.
Met schrijven begon ze in 1947 eerst verhalen in tijdschriften en stukjes in de krant en daarna begon ze met echte boeken schrijven.
4. Tot welk genre behoord het boek?
Tot een levensbeschrijving.
5. Hoe was het taalgebruik ?
Gewoon ,bijv: " Laat in de herfst verhuisden wij en Patricia, naar de Bolk"
6. Wat wil de schrijfster met dit boek bereiken?
De lezers laten nadenken over een probleem.
7. Het boek wordt verteld in de ?
Ik-vorm.
8. Is er een duidelijke hoofdpersoon?
Nee het zijn er enkelen .
Vooral Yvonne , omdat zei alles vanuit haar oogpunt geschreven wordt , maar haar broertjes Marcus en Benito zijn ook bij alle gebeurtenissen aanwezig .
9. Wat is het belangrijkste probleem uit het boek?
Eigenlijk is het hele verhaal een probleem maar het belangrijkste probleem vind ik dat Yvonne haar vader gaat opzoeken in Rotterdam . Met een toeval weet ze waar haar vader woont en gaat er meteen bij op bezoek . haar moeder die ze voor een vreemde aanziet doet heel koeltjes tegen haar en ze wilt niks zeggen over haar vader dus zoekt ze het zelf uit en krijgt het verhaal nog een keer uit een ander opzicht te horen .
10. Waar speelt het verhaal zich af ?
Het verhaal speelt zich af in verschillende tehuizen en in de Bolk ook in het laatste stuk van het boek gaat ze naar Rotterdam toe.
11. Wanneer speelt het verhaal zich af?
Het verhaal speelt zich af in de 20ste eeuw.
12. de schrijver vertelt de gebeurtenissen in ?
Chronologische volgorde.
13. Wat vond je van het verhaal?
Ik vond het ontroerend en leerzaam dat Yvonne een hoop mee maakt , zoals elke keer van tehuis naar tehuis verhuizen , en van pleeggezin naar pleeggezin en dat ze ter ontdekking komt dat haar ouders nog leven en dat ze hun op zoekt en op allemaal teleurstelling uitdraait , je zou het maar zelf meemaken en daarom vind ik het ook leerzaam dat je blij moet zijn dat jij wel een normaal leven kan leiden en opkan groeien met mensen die van je houden en dus niet voor tijdelijk. Dat vond ik ontroerend en leerzaam van het verhaal.
Samenvatting:
Yvonne en haar twee broertjes zijn wezen. Ze wonen in een tehuis. Op een dag word er beslist dat van het tehuis een museum gemaakt wordt en dus moeten ze afscheid nemen van hun leidster Juffrouw Caro , ze waren heel erg aan haar gehecht en het afscheid was daarom ook heel moeilijk. Gelukkig hebben ze het in het nieuwe tehuis ook erg naar hun zin. Er wonen daar 15 kinderen. Ze hebben allemaal nare dingen meegemaakt en daarom zijn ze geplaatst in een kindertehuis. Yvonne en haar broertjes zijn dus als enige echte wezen. De andere hebben nog wel echte ouders die in leven waren.
Yvonne heeft nog wel een oma en tantes . Op een keer als Yvonne met haar broertje bij haar oma logeert ( haar andere broertje logeert bij een tante.)vraagt Yvonne aan haar oma hoe haar ouders waren overleden. Oma heeft daar nooit over willen praten en Yvonne heeft daardoor ook nooit een foto van haar ouders gezien, die waren 'per ongeluk" verbrand. Dan horen Yvonne en Benito het echte verhaal. Ze zijn geen echte wezen,hun ouders leven nog. Hun vader had zes jaar in de gevangenis gezeten, waarom wilde haar oma niet vertellen. Oma wilde niet meer iets met haar zoon te maken hebben en ook niet met Karen het meisje dat haar vader op 16 jarige leeftijd zwanger maakte van Yvonne, daarna kwam Benito en later kwam Marcus. Toen haar vader de gevangenis in ging scheidde Karen, hun moeder van haar man . Oma kwam erachter dat ze heel slecht voor haar kinderen zorgden en schakelde de kinderbescherming in .Marcus was toen drie maanden oud en doodziek . hun moeder deed afstand van hun en ze kwamen in een kindertehuis. Yvonne was razend dat ze er nooit iets van geweten heeft .zij waren nu ook wegwerpkinderen. Jaren geleden had ze vrouwen horen praten over de wegwerpkinderen uit het tehuis. . dat waren de kinderen die weg werden gedaan door hun ouders.Nu waren zij dat dus ook. Zij waren dus hetzelfde als alle andere kinderen , Yvonne denkt dat ze nooit meer echt gelukkig kan zijn. Als ze twaalf jaar oud is wordt ze samen met haar broertjes weer overgeplaatst , Ze komen in een pleeggezin samen met nog een meisje Patricia. De pleegouders hebben zelf nog een zoontje. Yvonne heeft het daar heel fijn omdat de pleegouders echt om haar geven en dat vind ze heel fijn. Hier heeft ze een hele tijd naar verlangt , na een tijdje begint de nieuwsgierigheid van de kinderen naar hun echte moeder en ze sturen haar een brief. Ze krijgen daarentegen een kil briefje terug gestuurd dat ze zou komen. Eindelijk is het zover dat ze komt en dan blijkt het een hele teleurstelling. Yvonne heeft dus nog een halfbroertje "Ronald" genoemd het was een jochie van een jaar of 6 en erg ongeduldig. Karen toont helemaal geen belangstelling voor hun en is alleen maar bezig met ronald die door en door verwend was.
Met de kerst kwam hun moeder het bij hun vieren , Yvonne en haar broertjes hadden zich helemaal uitgesloofd met leuke cadeautjes maken enz. , maar hun moeder had helemaal niks voor hun meegenomen. En dat viel weer tegen ,ze drongen gewoon niet tot hun moeder door. Wanner haar moeder weer weg word gebracht met de auto naar het station krijgt Yvonne haar baby-album van Karen waarmee ze heel blij is. Dan later word hun pleegmoeder ernstig ziek en kan ze niet meer voor hun zorgen ze moeten weer terug naar het tehuis en daar krijgen ze te horen dat pleegouders er maar zijn voor een paar jaar ,ze voelen zich bedrogen, maar ze kunnen niks doen. Ze komen in een nieuw pleeggezin in de Bolk en die mensen zijn strenger dan de vorige pleegouders. Toch hebben ze het naar hun zin. Hun moeder komt in die tussen tijd nog een keer op bezoek en ook die keer word het weer een grote teleurstelling. Dit keer had ze ronald niet meegenomen. De drie kinderen probeerde de aandacht van hun moeder te krijgen door lief te zijn, zielig te doen of gewoon te zeggen dat ze tekort doen. Maar het helpt niets. Yvonne wordt razend op haar moeder en vraagt waarom ze zo koel doet. Haar moeder zegt " jij hebt jouw leven en ik de mijne" dan begrijpt Yvonne dat dit de laatste keer dat haar moeder er was. Yvonne vraagde nog wel door waarom ze dan in haar geboorte kaartje hebben geschreven "met grote blijdschap" waarop haar moeder zegt " dat is Traditie op geboortekaartjes" de woorden die dus op het geboortekaartje staan betekenen dus niets voorhaar. Wanneer haar moeder weg is pakt ze haar baby-album scheurt de foto van haar eerste verjaardag eruit en gooit het fotoalbum in de openhaard. Wanner ze bij haar tante logeert , vraagt ze naar haar vader , hij moest wel heel iets ergs hebben gedaan om hem uit de familie te gooien . Yvonne is erg benieuwd ernaar en vraagt er naar , haar tante wil het haar niet zeggen , maar Yvonne blijft net zolang doorgaan totdat ze het verteld. Yvonne zegt dat ze hem zou schrijven maar ion plaats van dat gaat ze erheen , tegen haar pleegmoeder zegt ze dat haar tante haar hand had verbrand en zij had gevraagd of ze nog een dagje zou mogen blijven. Haar pleegmoeder geloofde dat maar in werkelijkheid kocht ze een kaartje naar Rotterdam en ging opzoek naar haar vader. Daar aangekomen doet een jonge vrouw open en vraagt aan haar wie ze is, zij zegt dat ze Yvonne Wiligenburg is en dat ze dat zoon is van Arno. De vrouw laat haar binnen en haar vader herkent haar. Ze praten en Yvonne krijgt een hele andere kant van het verhaal te horen. Hij verteld haar alles en is zelfs emotioneel , ze blijft s'avonds bij hun slapen en Ans de nieuwe vriendin van haar vader vraagt aan hem wat hij nu ging doen , Yvonne was net wakker geworden en kon het dus horen ,hij zij dat hij graag met haar en Guido (het kind van haar vader) en Ans naar Bolk wou gaan in de vakantie en Benito en Marcus ontmoeten en dat hij Yvonne een schat van een meid vond . Yvonne had wel contact gevonden met haar vader en die viel ontzettend mee vond zij. De volgende dag liepen zij en haar vader naar het station toe en haar vader gaf haar ook geld om weer terug te gaan naar Bolk . zo gauw ze in Bolk was belde ze haar pleegmoeder op of ze haar opkon halen van het station. Haar pleegmoeder was boos op haar en vroeg wat er was ze zou het zeggen als ze in de auto zat . binnen een halfuur stond ze op het station en wachtte haar stiefmoeder op. Toen ze in de auto zat vertelde ze haar verhaal en haar stiefmoeder zij :" en hoe was je vader voor iemand ?" waarop Yvonne zegt "een mens."
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen