Boekverslag : Thea Beckman - Geef Me De Ruimte
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 806 woorden.

Titel: Geef me de ruimte

Auteur: Thea Beckman



Biografie van de auteur:



Thea Beckman is geboren op 23 Juli 1923 in Rotterdam. Toen ze jong was, was het vanzelfsprekend dat meisjes meehielpen in de huishouding. Studeren kon ze dus niet. Zelf wilde ze het liefst schrijfster worden of ontdekkingsreiziger. Ze haalde het mulo-diploma en had een aantal kantoorbaantjes. Ze trouwde in 1945 en kreeg drie kinderen.

Ze begon al in 1947 met schrijven: verhalen in jeugdtijdschriften en journalistieke stukjes in de kranten. In 1957 verscheen haar eerste boek, maar pas toen haar kinderen groot waren, kon ze echt tijd besteden aan haar boeken. Sinds 1970 is er bijna elk jaar een boek van haar verschenen. Ze had toen ook tijd om te studeren. Eerst volgde ze in de avonduren een atheneumopleiding en in 1981 studeerde ze in Utrecht af in de sociale psychologie. Ook reist ze veel.



Korte samenvatting:



Het boek gaat over een 15 jarig meisje, die Marije heet, en wordt uitgehuwelijkt met een jongen met wie ze eigenlijk niet wil trouwen. Ze komt uit Vlaanderen. Omdat ze niet met die jongen wilde trouwen besloot ze te vluchten naar Frankrijk. Ze dacht dat dat een prachtig land was. Ze knipte haar haren en deed alsof ze een jongen was die reisde.

Toen ze al in Frankrijk was besefte ze dat Frankrijk toch niet zo’n mooi land was als ze gedacht had. In Frankrijk was het namelijk oorlog tegen de Engelsen. Als ze in een donker bos komt ziet ze allemaal lijken liggen. Ze wilde een hut zoeken om te overnachten en vond die. Maar daarin zat een man die om water vroeg. Hij was zwaar gewond. Marije verzorgt hem en leert hem zo beter kennen, de man heet Berton en is oorspronkelijk heraut. Hij vertelde dat de Fransen in een hinderlaag zijn gelopen bij de Engelsen. Omdat Berton Marije bijna niet kan uitspreken noemt hij haar voortaan Marie-Claire. Ze gaan mee met monniken die nog overlevenden zoeken. In het klooster ontmoetten ze Jean d’Ailly waarmee ze later veel muziek gaan maken. Jean d’Ailly was namelijk een muzikant. Als de winter voorbij is, gaan ze langs allerlei dorpjes en stadjes en brengen de vrolijkheid met zich mee. Toen brak in de zomer van 1349 de pest uit.

Een kleine jongen, Matthis Cuvelier, raakt zijn hele familie hierdoor kwijt. Hij kon erg goed zingen. De drie muzikanten vonden de jongen en verzorgden hem. Alles gaat goed tot Matthis de baart in de keel krijgt. Hierdoor kan hij niet meer zingen en vertrekt verdrietig naar Bertrand du Guesclin die ze zijn tegengekomen. Du Guesclin is een aanvoerder van een klein legertje bestaande uit voornamelijk boeren. Jean d’Ailly wordt een tijdje later ziek en gaat dood. Dan besluiten Berton en Marie-Claire naar Matthis toe te gaan.

Maar onderweg worden ze gevangen genomen omdat gedacht wordt dat ze Engelse spionnen zijn. Berton krijgt een opdracht om een boodschap binnen 24 uur naar Du Guesclin te brengen. Anders zal Marie-Claire gedood worden. Als Berton weg is komt Marie Jan van Grauwe tegen. Dat is de man aan wie ze uitgehuwelijkt was. Hij is nu een verrader van de kroon. Marie-Claire verzint een list om hem te pakken: ze zingt over een verrader. Later worden ze vrijgelaten. Du Guesclin wordt uitgedaagd voor een gevecht tegen een Engelse aanvoerder en wint daarmee een mooi paard. Ook wordt hij verliefd op een meisje uit Dinan. Het boek is uit, maar de oorlog tegen Engeland gaat nog steeds door.









Privé opinie:



Het boek begon al meteen spannend. Dat Marie-Claire wilde vluchten en dat Frankrijk toch niet was zoals ze gedacht had. Nog niet een gebeurtenis was te verwachten. Je kunt je goed inleven in de situatie van Marie-Claire.

Het houdt ook niet op. Er zit nergens een pauze tussen waar er niets gebeurt. Je moet gewoon door blijven lezen.



Er zaten geen illustraties in het boek. Maar dat vond ik ook niet zo erg want dan kun je veel beter fantaseren hoe het gebeurt. Als er wel illustraties inzaten dan werd al een beetje verteld hoe iets gebeurt. Alleen op de voor- en achterkant van het boek is getekend, maar dat is niet zo heel bijzonder. Er wordt namelijk gewoon een gebeurtenis uit het verhaal afgebeeld.



Echt humoristisch is het boek niet.



Een klein minpuntje aan het boek was dat het verhaal ineens over Matthis ging. Maar later werd duidelijk dat hij ook een belangrijke rol speelt in het verhaal.



Ik had dit boek al een paar jaar eerder gelezen, maar toen vond ik het nog een beetje moeilijk te begrijpen. Maar nu ging het veel beter. Nu begreep ik de woorden beter maar ook de mooie woordgroepjes ontdekte ik.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen