Boekverslag : Simone Van De Vlugt - De Amulet
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2328 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2328 woorden.
Naam schrijfster: Simone van de Vlugt
Titel boek: de Amulet
Naam uitgever: Lemniscaat Rotterdam
Jaar van verschijnen: 1998
Hoeveelste druk: 3e druk
Aantal bladzijdes: 188
Jeugdboek
Genre: Streek, - reis, - historisch, - avonturenverhaal
Inhoud
Samenvatting
Het is 1630 en de heksenjacht is in volle gang. Oude vrouwen kleine kinderen en zelfs hele gezinnen worden terechtgesteld (verbrand.
Nina Bauer is een weesmeisje van 15 jaar, die bij haar oom en tante woont. Haar vader is gestorven toen ze nog een baby was. Haar moeder, die toch al werd verdacht was wegens haar kruiden, begon zich steeds vreemder te gedragen. Ze verwaarloosde zichzelf, at niet goed meer. Ze had verdriet, ze rouwde. Alles wat ze wilde was met rust gelaten worden, maar de mensen verdrongen zich voor haar huis en gluurde naar binnen. Ze spijkerde planken voor de ramen en kwam alleen nog maar buiten als het echt niet anders kon. Op een dag kwamen ze haar halen. Een vreselijke bui had alle gewassen in een nacht verwoest en Nina’ s moeder werd beschuldigd van hekserij.
Nina is angstig en onzeker, omdat ze denkt dat ze zelf ook een heks is. Ze droomt regelmatig over heksenbijeenkomsten en krijgt overdag regelmatig visioenen. Dat gebeurt ook op een avond als ze achter het spinnewiel zit. Ze ziet allemaal hoofden ronddraaien. Ze ziet een vrouw aan een paal vastgebonden in hoge vlammen. Ze brandt tot aan haar middel. Het gezicht steeds duidelijker. Aan de ogen van de vrouw ziet ze dat de vrouw niet meer te redden is. Ze rent naar haar oom en fluistert: ‘waarom hebben ze mijn moeder verbrand?’
Haar oom vertelt waarom haar moeder werd terecht gesteld en dat haar moeder ook visioenen had. Haar moeder had nog een speciale gave; ze kon mensen genezen door alleen maar een simpele handbeweging te maken.
Hij geeft Nina een ketting met daaraan een amulet aan. Die was van haar moeder geweest. Haar moeder had hem bij Nina omgedaan vlak voordat ze terecht gesteld werd.
Op een dag ging Nina naar de markt om boodschappen te doen voor haar tante. Op de markt kneep er een jongen in haar kond. Nina werd vreselijk boos, ze draaide zich om en gaf de jongen een flinke klap. De jongen schrok en maakte Nina uit voor heks. Iedereen op de markt hoorde dat en sinds die dag was er een nieuwe roddel geboren; Nina was een heks, net als haar moeder. Haar oom en tante hadden die roddels ook gehoord en vonden dat Nina moest vluchten. Nina werd uitgehuwelijkt door haar oom en tante aan een oude boer die weduwnaar was (Herr Stolz heette die boer) in een ander dorp.
Nina ging samen met haar tante naar het plaatsje Bamberg waar ze konden overnachten.
De volgende dag ging Nina’s tante terug naar Würzburg. Nina moest in haar eentje verder, eigenlijk zou ze naar Herr Stolz moeten gaan, maar ze had geen zin om te trouwen met zo’n vieze, oude vent en zijn slaafje te worden, dus ze vluchtte naar het dorp Coburg. Ze ging te voet naar dat dorp. Onderweg kwam ze een man met een wagen tegen en vroeg of ze mee mocht rijden.
In Coburg aangekomen zocht ze eerst een herberg waar ze kon overnachtten. De volgende dag vroeg ze de herbergier waar er werk te vinden was. Hij wist niets en verwees haar verder. Toen ze ‘s avonds nog niks gevonden had, kwam ze weer terug in dezelfde herberg. De herbergier zei dat hij wel iemand kon gebruiken. Nina kon daar blijven werken en kreeg een kamertje op zolder.
Nina werkte al een paar dagen in de herberg. Iedereen kende haar en sprak haar met haar naam aan. Op een dag zaat er een man heel de tijd naar Nina te staren. De donker harige man tuurt in zijn kroes en fronst zijn werkbrauwen. Ze is het, hij weet het zeker. Hij heeft haar naam gehoord en de beschrijving van haar uiterlijk klopt precies. Hij roept Nina bij zich en vertelt zijn naam: Jurgen Stolz. Nina schrikt, ze vluchtte weg, ze wist alleen nog niet waarheen.
Onderweg kwam ze een jonge vent tegen met wie ze mocht mee reizen. De man werd handtastelijk en randde haar aan. Gelukkig had ze had een mes in haar jurk zitten en stak hem hiermee in zijn buik.
Weer vluchtte ze weg. Bij een boerderij stal ze van de waslijn jongenskleren, Nina’s eigen kleren waren verscheurd door de man. Ze trok de kleren aan en sneed haar haren kort.
Nu leek ze net een jongen. Ze was weer verder gelopen en bij een verlaten dorpje was ze Max tegen gekomen. Eerst deed hij heel onaardig tegen haar, maar later veranderde dat nog. Met Max leefde ze in de natuur. Hij leerde haar goed om te gaan met geneeskrachtige kruiden. Hij kende ook veel mensen bij wie hij vaker overnachtte.
Samen gingen ze naar Rothenburg, waar Max vrienden had met een wijnhuis waar Max elk jaar hielp met druiven plukken en wijn maken. Dit jaar hielp Nina ook mee.
Ze bleven daar een paar dagen en hadden daar te horen gekregen dat Würzburg in bezet was genomen door Zwitserse soldaten.
Op een nacht werd Nina verschrikt wakker en wist dat ze een visioen had gehad. Er was een Zwitsers leger in de aankomst naar Rothenburg.Toen ze het vertelde wilde niemand haar geloven, ook Max niet, maar ze wist het zo zeker, desnoods zou ze alleen verder reizen. Max besloot uiteindelijk toch ook mee te reizen, ze waren maatjes en hij wilde haar niet in de steek laten.
Inmiddels was het winter en de sneeuw begon te vallen. Onderweg had Nina opnieuw visioenen. Dit keer zag ze allemaal wolven, er dreigde gevaar. Ze vertelde het aan Max, maar weer wilde hij Nina niet geloven. Totdat op een dag een groep wolven op hun pad kwam. Nina en Max klommen in en hoge boom om aan de wolven te ontkomen. Na en paar uur renden de wolven weg. Ze roken brand.
Nina en Max konden weer verder trekken. Max kon niet meer. Nina moest hem ondersteunen op weg. Na een tijd kwam er een meneer naar buiten rennen, die Max meteen ondersteunde. Even later kwam er ook een vrouw die meteen naar Nina toerende. Daar hebben ze geslapen, in de schuur. De volgende ochtend vertelde de meneer Wieshoven dat Rothenburg al overvallen was.
Max en Nina moesten weer verder, dit keer gingen ze naar Ettal.
Max werd steeds zwakker en kon haast niet meer lopen. Ze zaten ondertussen in Oberammergau, ze klopten eerst aan bij een boerderij, maar daar werden ze niet binnengelaten. Ze liepen verder. Bij een leegstaande blokhut gingen ze naar binnen. Daar hebben ze de nacht doorgebracht. Max was die nacht doodziek.
De volgende ochtend trokken ze weer verder (naar Ettal. Ze wisten niet precies waar Ettal lag. Vlak voor een heuvel kon Max niet meer verder en zakte in elkaar, Nina bleef nog even bij hem en besloot dat ze hulp ging zoeken. Ze rende over de heuvel en daar lag Ettal. Ze rende de kerk binnen en vroeg de monniken om Max te redden. Na enkele uren kreeg ze ineens een raar gevoel.
Ze wist dat Max het niet meer haalde.
Even later kwamen de monniken die Max hadden gezocht terug. Ze hadden vervelend nieuws. Ze vertelden dat Max dood was.
Nina bleef daar een paar maanden. Toen het eenmaal lente was trok ze weer verder. Ze wist nog niet waar ze naar toe wilde. Ze was nog maar net onderweg toen ze zigeuners tegen. Eerst was ze er bang voor omdat iedereen er van die verschrikkelijke verhalen over vertelde. Ze ging ze bespioneren en werd betrapt door de honden van de zigeuners. Ze werd ruw opgepakt en in het kamp neergezet. Ze kreeg soep te eten.
Ze trok met de zigeuners op en reisde met hen mee. Tot ze op een gegeven moment bij Würzburg aan gekomen waren en Nina besloot terug te gaan naar haar oom en tante. Ze had er niet bij stilgestaan dat Würzburg in beslag was genomen. Maar ze kwam er toch makkelijk binnen. Ze waren blij haar te zien, maar haar oom lachte en keek in haar donkere ogen en zei: ‘je gaat weer hè’?
….en Nina ging weer weg.
Titelverklaring
Titelverklaring
Nina ( de hoofdpersoon) is opgegroeid bij haar oom en tante, omdat haar ouders vlak na haar geboorte zijn gestorven. Op een dag, als ze voor haar spinnewiel zit, krijgt ze een visioen over haar moeder. Ze gaat naar haar oom en vraagt naar de dood van haar moeder. Hij vertelt dat haar moeder als heks is verbrand en geeft Nina een amulet, dat vroeger van haar moeder was. Later ontdekt Nina dat het plantje wat op de amulet staat afgebeeld een digitalis heeft. Giftig voor leken, maar heilzaam voor ingewijden. Nina heeft dezelfde gaven als haar moeder en is dus ook een ingewijde. De amulet blijft haar enige aandenken aan haar moeder.
Hoofdpersonen en bijpersonen
De hoofdpersoon van het boek is Nina:
Nina is een weesmeisje
Nina heeft zwart haar
Nina is in het boek 14, later 15 jaar
Haar vader stierf toen ze nog een baby was en haar moeder werd beschuldigd van hekserij en verbrand
Nina kreeg van haar moeder een amulet, wat ze bij haar omdeed voor ze op de brandstapel werd gezet.
Nina is opgegroeid bij haar oom en tante.
Nina is slim en zelfstandig
Haar ideeën zijn hetzelfde als hoe men dacht in die tijd. (middeleeuwen)
Nina is heel kritisch.
Nina is heel trouw.
Oom Thomas:
Hij is de oom van Nina
Hij is ook de broer van Nina’s moeder
Hij heeft Nina samen met zijn vrouw opgevoed.
Hij is vriendelijk
Hij is eerlijk
Hij is verstandig en weet wat hij doet.
Hij doet niet mee aan de roddelpraat over hekserij.
Tante Hanna:
Ze is gul
Ze zorgt goed voor Nina
Doet alsof het haar eigen kind is, alsof het haar echte dochter is
Ze doet wel mee aan de roddelpraatjes over heksen
Wordt verder niet echt besproken in het boek.
Jurgen Stolz:
Hij is de weduwenaar waar Nina aan wordt uitgehuwelijkt
Hij is ongeveer 40 tot 50 jaar
Hij heeft vijf kinderen
Hij is hardhandig en onvriendelijk.
Hij heeft weinig begrip voor vrouwen
Max von Spee:
Hij leert Nina kennen in het bos
Hij is een zwerver
Hij is ongeveer 30 tot 50 jaar oud
Hij is de leermeester en reisgenoot van Nina.
Hij blijkt een moeilijk mens te zijn die op verdenking van hekserij is verbannen uit zijn woonplaats.
Max is erg ziek
Max overlijdt in het bos.
Nina ziet in een helderziend beeld, dat ze met Max mee moest reizen.
Hij weet veel over de natuur.
Opbouw van het verhaal.
Het verhaal is verteld vanaf het begin, dus niet ergens midden in het verhaal en dan word er eerst een stuk geschiedenis verteld.
Het is dus in een chronologische volgorde verteld.
Je hebt in het verhaal 1 of 2 flashbacks naar de geschiedenis van haar moeder en vader hoe die leefden en wat er gebeurt waardoor Nina bij haar oom en tante inwoonde.
Het hoofdstuk indeling is genummerd, het boek heeft in totaal 11 hoofdstukken met 188 bladzijdes.
Het verhaal wordt verteld door de ogen van de verteller.
Het verhaal is spannend gemaakt door de (heksen) verbrandingen en de gebeurtenissen eromheen in het verhaal, ook word het verhaal verteld in een bos waar zij eerst alleen door heen gaat maar later met een zwerver.
Ze wordt zelf ook verdacht dat ze een heks is, ze word dan ook door iedereen verdacht en verdacht aan gekeken, omdat ze bij de gracht zat voor de nacht van de storm.
Er worden in het verhaal best wel moeilijke en oude woorden gebruikt, in het begin word al aangegeven dat als je een sterretje ziet je achter in het boek kan kijken naar de betekenis van de woorden, achterin staan dan ook 4 pagina’s met de vertaling van de vreemde woorden.
Ook staat er achter en voor in het boek 2 kaarten van de omgeving die er toe was, het speelt zich dan ook af in de provincie Beieren in Duitsland bij het zwarte woud en alle kleine plaatsen zoals, Wurzburg, Bamberg, Coberg Augsburg en nog meer van die kleine plaatsjes in de buurt.
Mijn mening over het verhaal
Ik vond het een super mooi verhaal om te lezen, ik had het boek al 2 keer eerder gelezen voordat ik het boekverslag moest maken, het boek is ook van mijzelf. Het is een mooi, spannend, interessant en een historisch verhaal, zelf hou ik niet zo van historische dingen zoals films en boeken maar dit boek vond ik echt mooi om te lezen en er een boekverslag over te maken.
Je leeft je ook in het verhaal omdat je graag wilt weten wat er gebeurt in het verhaal met Nina.
Alleen heeft het boek een open einde dus je weet nooit hoe het met Nina verder zal aflopen. Dat is we leen minpuntje aan het boek.
Het boek is makkelijk en mooi geschreven, en de moeilijke woorden kan je achterin vinden.
Eigen titels
De titel die er nu bij is het best passend omdat het onderwerp er duidelijk inzit, maar de volgende titels passen er ook wel een beetje bij omdat het toch ook het onderwerp naar voren komt in de titel.
- Zwerven in het donkere woud
Omdat toch het grote deel van het verhaal afspeelt in het bos, waar Nina samen met Max (de zwerver) rond loopt en toch avonturen beleeft.
- Heksenterechttellingen
Omdat het allemaal begonnen is met het verbranden van mensen, het wordt veel gedaan in die tijd.
- Op de brandstapel
Iedereen die verdacht werd van een heks en als heks schuldig verbevonden, werd op de brandstapel gegooid, het hele dorp kon toe kijken hoe de ‘heks’ werd verbrand, eerst werd ze op een kar vast gebonden en door het dorp gereden en daarna werd verbrandt.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen