Boekverslag : Russell Evans - De Banneling
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1489 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1489 woorden.
Russell Evans: De banneling.
Dit boek gaat over Ivanov, die in een krijgsgevangenenkamp in Siberië zit. Het boek is
onderverdeeld in 6 delen.
Deel 1: In het kamp leeft Ivanov samen met Rogojin. Rogojin vindt dat Ivanov moet proberen te ontsnappen nu hij er nog sterk genoeg voor is en na even nagedacht hebben, besluit hij om te ontsnappen. Als hij ontsnapt, wordt hij bijna nog gepakt, maar hij heeft geluk. Nu moet hij nog een grot vinden, dat vindt hij en hij maakt hem dicht met planken, zodat er geen wind door kan komen.
Deel 2: Om de winter door te komen gaat Ivanov een wintervoorraad aanleggen. Hij gaat jagen en zo maakt hij zijn voorraad steeds groter. Met geluk ontkomt hij nog aan een bosbrand, omdat hij in een rivier valt.
Deel 3: Het is ondertussen echt winter geworden als Ivanov merkt, dat hij toch te weinig voedsel heeft om de winter door te komen. Dan ontdekt hij door toeval een vliegtuig dat neergestort is en dat voor hem een geschenk uit de hemel is. Wat hij dan nog niet weet is dat het vliegtuig gevaarlijke stoffen vervoerde. Dat ontdekt hij als het lente wordt en hij een gedenkteken wil maken voor de verongelukte mensen. Als hij daar aankomt ziet hij dat de grond eromheen helmaal kaal is en hij wordt misselijk en valt op de grond. Hij komt nog weg en sleept zichzelf naar de grot, waar hij erg ziek in zijn ‘bed’ valt.
Deel 4: Ook de ziekte overleeft Ivanov en hij besluit verder naar het zuiden te trekken. Hij trekt nu verder met zijn spullen en houdt regelmatig halt om op krachten te komen, slaat zijn kamp op en gaat op jacht. Als hij op een keer terugkomt, lopen er 2 jagers rond in zijn kamp. Ze ontdekken hem en willen hem vermoorden. Dan is het voor hem doden of gedood worden en hij moet één van de jagers dood schieten. De andere vlucht in paniek weg.
Deel 5: Ivanov trekt verder en komt bij een nederzetting. Hij kijkt daar naar een gezin dat gaat picknicken. Het jongetje dat hem vindt, brengt hem naar het gezin, waar Ivanov zegt, dat hij niet weet wie hij is. Door het gezin wordt hij naar de nederzetting gebracht, waar hij wordt onderzocht door een dokter.
Deel 6: Ivanov wordt overgebracht naar de KGB in Omsk. Daar komt hij een groot probleem tegen, namelijk zijn vingerafdrukken. Door zijn vingerafdrukken komen ze er namelijk vast wel achter wie hij is. Maar hij komt daar ook de vader van een vriend van hem (Leykin) tegen. Doordat hij bevriend was met die vriend, was hij in het krijgsgevangenenkamp gekomen. Leykin is kolonel en zorgt ervoor dat ze niet achter de identiteit van Ivanov komen en dan is hij VRIJ!!!
De hoofdpersoon.
De hoofdpersoon uit dit boek is Ivanov. Hij houdt zich bezig met hoe hij uit het kamp moet ontsnappen en dan het probleem om te overleven in de taiga. Ik vind dat hij het goed aanpakt als hij gaat ontsnappen, omdat hij alleen dingen meeneemt die hij nodig heeft en hij zich ook goed voorbereidt met dingen zoals hoe die moet gaan lopen en wat hij nodig heeft om te overleven. Hij krijgt veel informatie van Rogojin die boerenknecht is geweest en dus heel veel van het land met zijn voedsel weet. Ook als hij op de taiga is en moet overleven vind ik dat hij het goed doet. Hij zorgt er op veel manieren voor dat hij een goede wintervoorraad krijgt en gaat daar dan ook zuinig mee om. Of ik het allemaal ook zo zou doen zou ik echt niet weten.
Ivanov komt in dit boek niet veel mensen tegen dus heeft hij niet echt een relatie met iemand. Hij heeft wel een goede relatie met Rogojin die hem helpt ontsnappen, maar zelf niet gaat. Als Ivanov na een tijd weer in de bewoonde wereld komt, kan hij zich nog niet aan iemand binden, want hij is nog steeds niet vrij. In zijn gedachten kom je wel steeds zijn vrouw en kind tegen, waar die dol op is en heen wil.
Ivanov is een man die weet van doorzetten. Hij maakt veel mee op de taiga, maar gaat steeds door en overleeft het steeds weer. Hij is aardig en wil eerst geen dieren doden, maar na verloop van tijd ziet hij in dat hij het wel moet doen. Toch laat hij de dieren niet onnodig veel pijn lijden. Ook is hij moedig om steeds maar weer door te blijven gaan.
De meest sympathieke persoon in dit boek vind ik kolonel Aleksandr Nikolajevitsj Leykin. Ik vind dat omdat als hij weet wie Ivanov is zijn dossier opvraagt en ze in het bijzijn van Ivanov verbrandt. Ivanov krijgt dan een andere identiteit en is dan vrij om te gaan. Leykin had toen Ivanov opdook al besloten om hem te helpen, maar toen hij ontdekte dat hij een vriend van zijn zoon was vond hij het zijn plicht. Leykin is moedig en behulpzaam, omdat hij steeds mensen zoals Ivanov helpt en daarom kans heeft om zelf gedood te worden. Leykin is aardig omdat hij het doet, maar doordat hij het doet is hij ook onaardig tegen mensen, want anders zouden ze ook gedood worden als ontdekt wordt dat hij mensen helpt.
De minst sympathieke persoon vind ik Alexis Petrisky. Dat vind ik omdat hij een bewaker in het krijgsgevangenenkamp was en daar nogal onbeschoft tegen hen was. Als Ivanov ontsnapt gaat hij met soldaten hem ook achterna en laat hem bijna in een val lopen. Het loopt niet zo goed af met Petrisky, want als hij een beer tegenkomt en hij schiet op die beer, wordt die kwaad en dood hem. Petrisky is niet alleen onbeschoft tegen de krijgsgevangenen, maar ook nog eens onaardig tegen zijn ondergeschikten.
De tijd.
Het verhaal speelt zich af in de tijd voor- en nadat Stalin stierf. Het tijdperk is wel belangrijk voor het verhaal, want toen bestonden er krijgsgevangenenkampen en werden er mensen in die kampen gedaan alleen maar omdat ze met een verkeerd iemand omgingen. Ik wist eigenlijk helemaal niet van die tijd en nu wel meer maar ik denk nog lang niet alles. Ik weet nu wel dat er in die tijd veel mensen naar krijgsgevangenen-kampen werden gestuurd en vaak alleen maar als je bevriend was met een verkeerd iemand of er de vader van was. Ik weet nu ook dat de mensen daar leefden onder barre omstandigheden en dat ze er bijna niet uit konden ontsnappen, omdat het daar zo koud is. Velen stierven dus in die kampen.
De plaats.
Het verhaal speelt zich af in Rusland om precies te zijn in Siberië. Ik wist al dat het daar ‘s winters erg koud is en dat ze daar korte zomers hebben. Omdat het daar zo koud is geeft het aan het verhaal wel een extra betekenis.
Het verhaal speelt zich vooral in de taiga af, waar Ivanov doorheen moet om te ontsnappen. Op zijn reis door de taiga krijgt hij te maken met allemaal gevaren van de taiga, maar vooral met de kou. Die omstandigheden vormen het verhaal.
Het vertelstandpunt.
Je volgt het verhaal door meerdere ogen, maar doordat het vaak niet kan, volg je het verhaal wel het meeste door de ogen van Ivanov. Als Ivanov alleen is op de taiga volg je het alleen door zijn ogen en lees je echt wat hij meemaakt. Maar verder in het verhaal volg je het niet alleen door Ivanov’s ogen maar ook door de ogen van Leykin. Dan lees je ook hoe Leykin denkt en vooral wat hij doet. Als Ivanov en Leykin bij elkaar zijn dan volg je het door de ogen van Ivanov of door niemand z’n ogen.
Zou ik nog eens iets lezen:
Van dezelfde schrijver ? Ja, want het boek is mooi geschreven. Het lijkt alsof je het zelf meemaakt, zo echt.
Over dezelfde tijd ? Ja, maar dan op een andere plaats
Over dezelfde plaats ? Ja, maar dan wel over een ander onderwerp of een andere plaats.
Over hetzelfde onderwerp ? Ja, want ik vind het ‘leuk’ om te lezen hoe iemand zorgt dat hij in leven blijft, op welke manier hij dat doet.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen