Boekverslag : Renate Dorrestein - Verborgen Gebreken
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2282 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2282 woorden.
Titel: Verborgen gebreken
Auteur: Renate Dorrestein
Datum: 12 juni 2001
Genre: (psychologische) roman
Samenvatting:
Familie Jansen bestaat uit Sonja met haar vriend, Jaap en haar drie kinderen,
Waldo (16), Christine (10) en Tommie (4). Het gezin wordt geterroriseerd door
spanningen die ontstaan uit onuitgesproken gebeurtenissen en gevoelens.
In de desbetreffende zomer gaan ze op vakantie naar Schotland. Waldo moet mee,
maar hij wil niet, hij wil zelfstandig op pad gaan, een berg gaan beklimmen op
Skye Ysland. Als Sonja en Jaap de pond naar Schotland wil nemen, zijn alle
drie de kinderen opeens verdwenen. Christine en Tommie zijn samen op pad
gegaan, en kwamen Waldo tegen, hij kwam afscheid nemen, omdat hij inderdaad
alleen weg ging. Vlak voor Waldo weg wil lopen geeft Christine hem een
(vriendschappelijke) duw waarna hij met z'n hoofd tegen de kade klapt en
onderwater verdwijnt. Christine en Tommie rennen weg naar de pond, daar gaan
ze samen in een onbekende auto zitten, bang voor de gevolgen die Christine's
duw heeft.
De auto behoort toe aan Agnes Stam. Zij vindt de kinderen een paar uur later
als ze (dit jaar voor het eerst alleen) op weg is naar haar vakantiehuisje
(wat ze samen met haar broers heeft gerestaureerd). Ze denkt er niet eens over
na om de kinderen terug naar hun moeder te brengen, ze is van mening dat
weggelopen kinderen hun instinkt zullen volgen en dus uit zichzelf weer snel
terug naar hun moeder gaan. Bij Christine en Tommie is dit niet het geval. Zij
blijven bij Agnes hangen.
Wanneer Scotland Yard komt om de kinderen te zoeken zijn de twee bij toeval
bezig met een verkleed spel, zodoende herkent de agent hen niet. Agnes heeft
inmiddels in de krant gelezen wie de kinderen zijn en waar ze vandaan komen,
ook heeft ze gelezen dat er een lichaam in de haven is gevonden, het lichaam
van een nog onbekende jongen. Ze weet niet dat die jongen de broer van Tommie
en Christine is, en dat Christine verantwoordlijk is voor zijn dood. Agnes
verbaast zich erover dat de kinderen niet terug naar huis willen. Ze vraagt
zich sterk af wat er allemaal bij hen thuis aan de hand is, wat er met die
kinderen gebeurd is. Aan de andere kant geeft het haar een goed gevoel dat de
kinderen bij haar blijven, ze maken haar leven tijdelijk een beetje minder
eenzaam. Om deze twee redenen belooft Agnes Christine dat zij haar en haar
broertje niet zal aangeven.
Het huis waar ze verblijven en waar Agnes veel emotionele waarde aan hecht
moet verhuurd worden van de eigenaar. Op een dag komt er een man kijken of het
huis verhuurklaar is, hij trekt de conclusie dat dit niet het geval is, en
Agnes mag erin blijven. Christine die dat niet weet, schiet de inspecteur (in
de veronderstelling dat hij Agnes kwaad doet) neer met een luchtbuks die ze
onder het bed van Agnes gevonden had. Van schrik krijgt Agnes een beroerte,
wanneer ze weer bijkomt, sleept ze zichzelf naar binnen, en maakt daar een
liftbordje voor Christine en Tommie. Op het bord schrijft ze het adres van het
hotel waar Sonja en Jaap verblijven. De kinderen vluchten snel weg, en nadat
Agnes de vingerafdrukken van Christine heeft weggeveegd wordt ze naar een
verpleegtehuis gebracht. De inspecteur overlijdt in het ziekenhuis, en Tommie
en Christine komen veilig bij het hotel aan. Zowel Sonja als Jaap zijn dolblij
dat de twee terug zijn. Sonja die toch enigszins ongerust is over haar zoon
wil naar Skye Ysland om hem te zoeken, ze wil haar gezin weer even helemaal
bij elkaar hebben. Christine stemt opgewonden in met het plan, ze is trots op
haar broer, hij is tenslotte helemaal naar Skye gezwommen!!
Personen:
Verborgen gebreken heeft twee hoofdpersonen, een daarvan is Christine Jansen.
Zij is tienjarig meisje die door haar jonge leeftijd en haar moeilijke
thuissituatie erg naïef en gesloten is. Ze is seksueel misbruikt door haar
broer Waldo, maar ziet dit in eerste plaats niet als een negatief gebeuren.
Het gezin bestaat uit drie kinderen die ieder een andere vader hebben. Haar
moeder stelt zich heel negatief op tegen Christine, die liever Chris genoemd
wil worden. Chris wil graag een heel stoer meisje zijn, terwijl haar moeder
liever een "echt" meisje had gehad, die met barbies speelde en niet de hele
dag buiten rond hing en in bomen klom. De aandacht van Waldo vond Chris dus
aan de ene kant wel prettig. Er was iemand die van haar hield, om haar gaf en
voor haar zorgde. Aan de andere kant voelde ze dat het niet goed was wat er
gebeurde, ze kon aan zijn manier van praten horen wanneer het weer ging
gebeuren, onmiddellijk voelde ze dan een olifant op haar gaan zitten die alle
lucht uit haar longen perste. Ze heeft het gevoel voor haar jongere broertje
Tommie te moeten zorgen. Haar moeder bekommert zich net zo min om Tommie als
om haar dus geeft Chris Tommie alle liefde die ze zelf nooit van haar moeder
gekregen heeft. Door de nare sfeef en gebeurtenissen thuis is Chris redelijk
onhandelbaar. Ze is agressief en heel dwars, niemand begrijpt wat er met haar
aan de hand is, en dat maakt de problemen alleen maar groter.
De tweede hoofdpersoon is Agnes Stam. Zij is een 70 jarige vrouw wie ondanks
haar man- en kinderloze bestaan, wel heel erg van kinderen houdt. Ze is
lerares geweest, maar ze houdt er zo haar eigen opvoed methodes op na die soms
behoorlijk afwijken van wat de meeste mensen gewend zijn. Ze komt uit een
gezin met 4 broers (Frank, Justus, Benjamin en Robert), die inmiddels allemaal
zijn overleden. De enige man op wie ze ooit verliefd is geweest is haar broer
Robert. Nu al haar broers zijn overleden voelt ze zich erg eenzaam haar broers
hebben haar altijd heel erg beschermd. Met z'n vijven hebben ze een huisje
opgeknapt op het eiland Mull. Voorheen ging ze altijd met haar neefjes en
nichtjes op vakantie naar dat huis, maar haar schoonzusters vertrouwen hun
kinderen niet meer aan haar toe. Haar gezondheid gaat langzaam achteruit en
ook al ontkent ze het liever, het ontgaat niemand dat ze wat warrig is de
laatste tijd.
Een bijpersoon is Sonja Jansen (40), zij is de moeder van Waldo, Christine en
Tommie. Haar drie kinderen hebben ieder een andere vader, wat iets zegt over
haar wispelturigheid, maar ook haar eenzaamheid. Leven zonder man kan ze niet,
al wil ze dat wel heel graag. Iedere man met wie ze een relatie begint scheept
haar op met een kind en verdwijnt dan weer uit haar leven. Na haar drie
kinderen had ze vastbesloten gezegd dat ze nooit meer een relatie aan zou
gaan, maar toen ze Jaap ontmoette verdween haar belofte als sneeuw voor de
zon. Haar oudste zoon (Waldo) lijkt op haar wat karakter betreft, hij is 16 en
niet altijd even makkelijk, maar ze herkent zichzelf in hem, en kan dus wel
goed met hem opschieten. Haar jongste twee kinderen (Christine en Tommie)
lijken helemaal niet op haar qua karakter, ze doen haar herinneren aan hun
vaders en kan de twee daardoor niet goed verdragen.
Waldo Jansen (16) is de oudere broer van Christine. Hij misbruikt haar op
seksueel gebied, maar hij geeft wel heel veel om haar. Hij is zich er goed van
bewust dat wat hij doet heel fout is, hij dwingt haar niks te zeggen over wat
er gebeurt tussen hen. Aan de andere kant is hij wel heel zorgzaam voor zijn
zusje en broertje. Hij is zich er goed van bewust dat hij als enige echt
geaccepteerd is door zijn moeder, en maakt daar dankbaar gebruik van. Hij is
zeer dwars, eigenwijs en sportief.
Perspectief:
Het boek is geschreven vanuit de "ik-vorm". Deze "ik" verschilt wel in het
begin van het boek zijn het alleen Sonja en Christine die hun gedachtes en
conversaties opschrijven, later komt Agnes ook nog bij dat rijtje.
Plaatsbepaling:
Het verhaal wisselt van locatie, in het begin van het boek speelt het zich af
in het huis van familie Jansen. Later is er een kort fragment op een camping
dicht bij de boot naar Schotland. Voor de rest speelt het zich af in en rond
het vakantiehuis van Agnes Stam. Dit ligt gelegen op Port na Ba (op het eiland
Mull in Schotland). Het huis ligt aan het water en bij de rotsen en is
redelijk vervallen.
Tijdsbepaling:
Het speelt zich niet al te lang geleden af, ik schat in de jaren '90. Alle
communicatieve mogelijkheden die wij nu hebben zijn aanwezig, en verder zijn
er ook geen aanwijzingen dat het lang geleden speelt. De tijdsduur van het
verhaal is ongeveer twee weken en valt in de zomervakantie. Er zijn veel
flashbacks in het verhaal waardoor je een goed beeld krijgt van het verleden
van de mensen. Het wordt (op de flashbacks na) in chronologische volgorde
verteld.
Begin:
Je valt midden in de gebeurtenissen wanneer je het boek open slaat. Toch is
het wel een soort introductie van het verhaal. De familie is hun vakantie aan
het voorbereiden, de vakantie waar het omdraait in het verhaal. De rollen
binnen het gezin worden ook meteen duidelijk gemaakt, en de personen worden
enigszins voorgesteld.
Probleem en Afloop:
Het probleem is dat Christine en Tommie weglopen, dit ten gevolge van een duw
die Christine haar oudere broer Waldo heeft gegeven. Christine is zo bang voor
de gevolgen van deze duw, omdat Waldo altijd boven Christine verkozen werd
door hun moeder. Deze duw zal zeker gevolgen voor haar hebben, heel zware
straf. Daarbij is ze bang dat ze Waldo pijn heeft gedaan, hij is immers met
z'n hoofd tegen de kade gestoten en vervolgens in het water gevallen. Wanneer
Christine en Tommie bij Agnes verblijven komen er ook andere problemen boven
water. Christine blijkt seksueel misbruikt te worden door Waldo, en samen met
Tommie ook zeer worden achtergesteld door hun moeder. Een probleem wat zich
aan het eind van het verhaal ontwikkeld is dat Christine een man neerschiet,
die overlijdt aan de gevolgen van dit schot.
Het boek heeft een vrij open einde. Tommie en Christine zijn weliswaar weer
terug bij Sonja en Jaap, maar bij geen van de gezinsleden is al bekend dat
Waldo overleden is, en wat Christine allemaal op haar geweten heeft.
Titel:
Het boek stikt van de verborgen gebreken. Binnen het gezin gaat het niet goed,
Waldo wordt anders behandeld dan zijn jongere zusje en broertje. Dit is
natuurlijk sowieso een zeer slechte basis van een leven. Daarnaast wordt
Christine ook nog misbruikt door haar broer, en vindt dit niet eens heel erg,
omdat dit de enige vorm van aandacht is die ze krijgt binnen het gezin. Sonja
is een ongelukkige moeder die van drie verschillende mannen een kind heeft,
terwijl ze daar niet voor gekozen had. Al doet ze nog zo haar best, ze kan
niet buiten een man in haar leven, dus gaat ze keer op keer weer nieuwe
relaties aan. Dan komt er de duw die Christine geeft aan Waldo en waarmee een
einde komt aan zijn leven, Christine verteld niemand over deze duw.
Agnes heeft het heel moeilijk omdat al haar vier broers zijn overleden en zij
als enige met haar herinneringen overblijft. Nu ze niemand meer heeft om op
terug te vallen beseft ze hoeveel ze op haar broers geleund heeft, en hoe
afhankelijk ze is geworden door hun beschermende houding tegenover haar.
Veel van de gebreken die aanwezig zijn in het verhaal, zijn niet op het eerste
zichtbaar/ merkbaar. Pas wanneer je de personages en locaties beter leert
kennen, zie je deze gebreken, vandaar ook verborgen gebreken.
Beoordeling:
Ik vond het een mooi boek. De manier van schrijven van Renate Dorrestein vind
ik heel
prettig. Door het wisselen van de Ik-figuur kom je veel te weten over de
verschillende personages en begrijp je hun daden en manier van reageren beter.
Ze schrijft ook veel dingen niet letterlijk op zodat je zelf de conclusies
moet trekken, dit zorgde ervoor dat ik er constant met mijn aandacht bij was.
Vooral de gedachten van Christine vond ik heel "leuk" om te lezen. Vanwege
haar jonge leeftijd en haar moeilijke jeugd heeft ze een hele naïeve
gedachtegang. De manier waarop ze dingen beschrijft is heel helder en eerlijk
bijv:
"Hij schreeuwde: 'Go do it to them before they do it to you!' 'Oh yes!'
schreeuwde Chris terug. Ze wilde omhoogspringen en hem met gespreide vingers
op zijn handpalm slaan, het was best fantastisch, alleen was ze niet blij
genoeg. De wurm beet in haar darmen en de olifant zat op haar schouders, en ze
stond stil op de glibberige keien, hulpeloos en verward starend in Waldo's
ogen, de enige ogen die haar ooit echt zagen, de enige ogen die de moeite
namen werkelijk naar haar te kijken."
In dit stukje komt ook heel duidelijk naar voren wat voor een tweestrijdig
gevoel ze heeft tegenover haar broer, ze houdt van hem en vindt het prettig
dat er iemand is die aandacht aan haar geeft, maar ze vindt het heel naar dat
het alleen op de voorwaarde van seksueel contact kan. Ook de gevolgen van
Christine's opvoeding zijn heel duidelijk terug te vinden in haar gedrag, ze
schiet meteen in de aanval wanneer ze ergens op aangesproken wordt, en dreigt
met de vreemdste dingen.
Heel jammer vind ik alleen dat het een heel onrealistisch verhaal is, in
theorie zou het mogelijk kunnen zijn, maar het is wel heel erg
onwaarschijnlijk. Ik hou meer van boeken met een realistische verhaallijn, je
kan je daar meer bij inleven en voorstellen.
Al met al een heel mooi boek, zeker de moeite waard om nog een keer te lezen.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen