Boekverslag : Renate Dorrestein - Verborgen Gebreken
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 3158 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 3158 woorden.
Bibliografie
Tweede druk, Contact, Amsterdam, 1996
Aantal pagina's: 238
Overige
COMPLETE BESCHRIJVING
Mijn motivatie voor het kiezen van dit boek.
Ik heb dit boek gekozen, omdat de samenvatting op de achterflap mij wel aansprak. Zo'n soort boek had ik nog nooit gelezen dus dat wilde ik wel proberen.
Korte weergave van de inhoud.
Het gezin Jansen is net verhuisd en wil in de zomervakantie een weekje naar Schotland. Jaap is de nieuwe vriend van Sonja, die van drie verschillende mannen kinderen heeft gekregen: Waldo(16), Chris(tine)(10) en Tommie(4). Waldo wil niet mee naar Schotland, hij wil liever bergen beklimmen maar gaat toch maar mee. Wanneer ze weg gaan naar Schotland met de auto zijn de kinderen heel vervelend.
Op Schotland aangekomen besluiten ze rond te trekken. Ze gaan met de veerboot naar het eiland Mull vanuit Oban en die middag voordat ze weggaan zijn de kinderen vrij. Wanneer ze op de afgesproken plaats moeten zijn zien de kinderen Waldo de verkeerde kant op lopen en ze rennen hem achterna. Als Waldo zich omdraait op de kade springt Chris op Waldo waardoor hij van de kade valt op zijn hoofd in het water. De kinderen rennen naar de veerboot en glippen op de veerboot in een auto van een oude mevrouw, Agnes. Agnes ging naar het huisje van haar broers die ze samen hebben opgebouwd. Een van haar broers Robert is net overleden en wil dat zijn as over zee wordt uit gestrooid. Als ze bij het huis van de Flynts aankomt om te vragen of ze het huis in orde heeft gemaakt ziet ze opeens Tommie en Chris achter in de auto zitten.
Ze neemt ze mee naar het huisje en verzorgt ze en doet leuke dingen met ze. Agnes vraagt zich eigenlijk niet zo af waarom de kinderen in haar auto zijn geglipt, totdat het ter sprake komt maar dan nog wil Chris het nog niet vertellen. Wanneer er een inspecteur van Scotland Yard aan de deur komt en die zoekt twee vermiste kinderen. Agnes herkent ze, want het zijn Tommie en Chris. De inspecteur herkent de kinderen niet, want ze waren verkleed. Ook in de krant leest Agnes dat ze vermist zijn. Ook leest ze in de krant dat er een lijk is gevonden in Oban, het was van Waldo.
's Nachts vindt Chris een geweer onder het bed van Agnes. Agnes ontdekt dat Elise, de weduwe van Robert, het huis heeft overgedragen aan een verhuurbedrijf. Een man komt op een dag kijken of het huis wel in goede staat is om verhuurd te worden. Chris wordt daar boos over en pakt het geweer en bedreigt de man plotseling gaat de trekker over en raakt ze de man. De man valt neer en Agnes krijgt een beroerte en valt naast hem neer. De kinderen verwoesten het huis zodat het niet meer verhuurd kan worden. Agnes komt bij en stuurt dan de kinderen weg met een bordje waarop de naam van een hotel staat waar hun ouders verblijven totdat de kinderen zijn gevonden. Wanneer ze aankomen bij het hotel vinden de ouders Tommie en Chris. De ouders willen weten waar ze zijn geweest en gaan naar het huisje van Agnes, maar ze is er niet, want ze is opgehaald door de Flynts. Dan vind Tommie het glazen oog van Agnes die ze die ochtend kwijt was geraakt. Zo kan Agnes altijd getuige blijven van het leven van Chris.
PERSOONLIJKE REACTIE
De eerste persoonlijke reactie:
Ik vond dit boek niet zo leuk, het sprak me niet aan en af en toe kon ik de verhaallijn niet volgen. Dat kwam doordat Agnes bij sommige dingen die ze deed met Tommie en Chris weer terug dacht aan de tijd toen haar broers nog leefde en wat ze toen ook samen deden. De tekst vond ik onherkenbaar, want de gedachte van Agnes kon ik niet helemaal volgen en ik kon het ook niet plaatsen met mijn eigen ervaringen want de ervaringen die worden beschreven zijn de ervaringen van een volwassen vrouw en dat ben ik nog niet dus kan ik daar niet over mee praten.
De uitgewerkte persoonlijke reactie:
Het onderwerp van de tekst is dat een vrouw niet serieus wordt genomen of ze krijgen de schuld of er wordt niet naar ze geluisterd. Dat denk ik omdat dat het onderwerp is waar Renate Dorrestein meestal over schrijft over de gevoelens en problemen waar vrouwen mee te maken krijgen en dat komt ook naar voren in deze tekst. Bijvoorbeeld wanneer de kinderen vertellen aan hun ouders dat ze bij Agnes de hele week zijn geweest en dat zij voor de kinderen heeft gezorgd, dan geloofd Sonja Chris niet en gaan ze opzoek naar dat huisje van Agnes, waar ze niemand aantreffen. Een ander voorbeeld is wanneer Agnes naar de Flynts gaat en dat die dan boos worden op Agnes omdat zij een brief hebben gehad dat ze niets meer vergoed krijgen voor het bijhouden, schoonhouden van het huisje en dat komt doordat het huisje nu in handen is van een verhuurmaatschappij. Dan wordt dat tegen Agnes gezegd dat ze dat wel even had kunnen vertellen terwijl Agnes er zelf niets van wist. Ze kon de Flynts niet overhalen om haar te geloven dat ze er niets mee te maken heeft.
Het onderwerp van het verhaal boeide me niet zo heel erg, dat komt doordat het problemen van volwassen vrouwen zijn en ik ben nog geen volwassen vrouw dus die begrijp ik niet. En de problemen interesseren me dus niet zo heel erg.
Ik had een heel ander onderwerp verwacht dan dat het uiteindelijk was. Ik dacht dat het onderwerp ging over de problemen die er bij komen kijken wanneer er kinderen weglopen en hoe de kinderen dan overleven, enz.. En dat bleek dus niet het onderwerp te zijn dus het viel ook een beetje tegen.
Maar toch kwam er wel het onderwerp wel een beetje naar voren waar ik dacht dat het over ging, want hoe de kinderen dan proberen te overleven was dus dat ze op goed geluk bij een aardige oude dame waren ingestapt en die dan de kinderen opvangt en verzorgt. Ook kwam aan het einde van het verhaal voor het hele gebeuren dat de ouders mee moesten maken om hun kinderen te vinden.
Sommige gebeurtenissen zoals dat Agnes de kinderen verzorgt en wanneer de inspecteur aan de deur komt met het bericht dat er kinderen worden vermist. Dan laat hij de foto zien en Agnes herkent dat het Tommie en Chris zijn maar zegt niks tegen de inspecteur, vind ik nogal onwaarschijnlijk. Want ze zegt ook niks tegen de kinderen dat ze gezocht worden en ook de Flynts herkent de kinderen niet. Er zal toch wel iemand de kinderen herkennen en dat tegen de inspecteur zegt, maar nee hoor er wordt niks gezegd dat iemand de kinderen heeft gezien.
De gebeurtenissen die in het verhaal voorkomen vind ik niet zo spannend behalve wanneer Chris het geweer pakt en de man bedreigt omdat ze het niet eerlijk vindt dat de man het huisje van Agnes af wil pakken. Plotseling gaat het geweer af en schiet ze de man neer en Agnes krijgt daar een beroerte van. Deze gebeurtenis heeft eigenlijk wel de meeste indruk op mij heeft gemaakt, omdat het toch dapper is van Chris als 10 jarig meisje een geweer vast te pakken en de man te bedreigen. Ik vind het jammer dat die gebeurtenis niet goed, spannend genoeg beschreven is. Ik krijg de indruk dat ze het vertelt meer als een gebeurtenis die in het alledaagse leven ook kunnen gebeuren en dat het niet zo erg is wat er gebeurd is. Dat vind ik wel jammer want op zich is het best wel spannend wat er gebeurt en ook erg dapper van Chris dat ze zomaar een geweer vast houdt en dan per ongeluk de trekker over haalt. Het verassende gedeelte is dat Agnes een beroerte krijgt en naast hem neer valt en dat de kinderen dan op eigen initiatief het huis verwoesten zodat het huisje niet meer verhuurd kan worden.
De gebeurtenissen uit het verhaal zijn een logisch reactie op wat er op dat moment gaande is, omdat het mensen zijn die een menselijke persoonlijke ondoordachte reactie tonen. Bijvoorbeeld dat Agnes in discussie gaat met de Flynts wanneer die zeggen dat Agnes verantwoordelijk is voor de brief die ze hadden gekregen van het verhuurbedrijf dat ze geen geld meer zouden krijgen voor het schoonmaken van het huisje.
De hoofdpersonen van het verhaal zijn Agnes en Chris. Agnes is een oude vrouw van rond de zeventig jaar, die zich na de dood van haar broers nogal eenzaam en afgedankt voelt. Agnes is een zorgzame vrouw en altijd verwent door haar broers, omdat ze het enige meisje was in het gezin. Haar schoonzussen zien Agnes als een oude, gekke tante, omdat ze nooit getrouwd is geweest.
Chris is een tienjarig meisje dat vroeger jaren lang is misbruikt door haar broer. Ze vindt dat ze zelf schuldig daaraan is en haalt daarom gemene streken uit om zichzelf te straffen. Ze is wel heel zorgzaam voor haar broertje Tommie van vier jaar, ze beschermt hem ook. Ze is wel een beetje de held van het verhaal, omdat ze alles durft en voor niks bang is. Ze had ook het initiatief genomen voor het weglopen en in de auto stappen van een wild vreemd iemand. Toen ze bij Agnes was had ze altijd een grote mond en commandeerde Tommie en ook een beetje Agnes. Wanneer ze het geweer op de man heeft gericht voelt ze zichzelf heel zeker en komt ook zo over.
Je leert de personen goed kennen door de beschrijving van de personen in het begin van het verhaal. Daar werd het gezin Jansen goed beschreven. Over elk persoon werd er verteld wat hij deed wat zijn of haar gewoonten kennen. En Agnes leer je kennen door de terugblikken die ze doet naar aanleiding van gebeurtenissen die ze beleeft met de kinderen.
Andere personen uit het verhaal zijn Waldo, de oudste broer van Chris, Tommie, het jongste broertje van Chris die ze verzorgt, de moeder Sonja van Chris en haar vriend Jaap. Ook in Schotland zijn er personen die af en toe in het verhaal voorkomen: de familie Flynt, de oude Mrs. Flynt die een soort vriendin van Agnes en Muriel die het hulpje is van de familie Flynt.
Ik denk dat ik me het beste kan verplaatsen in Waldo. Hij is eigenwijs en gaat zijn eigen gangetje. Hij is heel aardig tegenover Chris en Tommie en zij zijn ook dol op hem ondanks wat er gebeurd is vroeger met Chris en Waldo.
Het gedrag van de personages in het boek lijken mij wel 'levensecht', omdat het net lijkt of het een avontuur is die iemand beleefd en de omgeving is steeds kort maar krachtig verteld zodat je je wel een beetje kan voorstellen hoe het er daar ongeveer uitziet. En het speelt zich af op bekende plaatsen waar iedereen wel wat van af weet zodat je je toch wat meer bij kan fantaseren dan dat er is beschreven in het verhaal, ja maakt als het ware zelf het plaatje af. Alleen vind ik twee dingen een beetje onrealistisch: wanneer de inspecteur langs komt en hij herkent de kinderen niet, omdat ze verkleed waren, en ook dat Chris in een paar dagen twee mensen vermoordt
De opbouw van het verhaal was in chronologische volgorde verteld zodat het in elkaar over liep. Er zaten wel veel flashbacks in. Steeds als Agnes weer terug dacht aan vroeger werd dat helemaal verteld wat ze toen deden en met wie en daar werd dan best veel over verteld en soms vond ik het net lijken dat wanneer je het boek op die bladzijde openslaat dat het dan net lijkt of het verhaal alleen maar daar over gaat. En soms vond ik het ook verwarrend want dan werd er eerst verteld dat de kinderen op het strand aan het spelen waren en dan ging het langzaam over naar de herinneringen van Agnes die ze heeft over die gebeurtenis en soms zo dat je het pas halverwege door hebt dat het over vroeger gaat. Soms was dat heel verwarrend en dan moest ik even overnieuw lezen om weer te snappen waar het over ging en wanneer het precies over gaat op de herinneringen van Agnes.
Het perspectief van de verteller is in het eerste deel van het boek door de ogen van Chris en later als ze op de veerboot zijn vanuit het perspectief van Agnes. Er is een alwetende verteller, want je overziet alles in tijd en ruimte. De belevenissen lopen op het einde een beetje door elkaar de toestand van de ouders van d kinderen en wat de kinderen beleven om weer terug te komen bij hun ouders. Ik vind een alwetende verteller wel fijn want het verhaal wordt dan beschreven zoals de verteller het zegmaar ziet, hij zweeft er als het ware boven waardoor je alles overziet en dat vind ik fijn.
Het verhaal heeft niet echt een gesloten einde maar ook geen open einde, want op het einde zijn de kinderen weer terug bij hun ouders en weet je dat Waldo dood is aangetroffen, maar hoe het verder met Agnes gaat kom je niet te weten en je weet niet wat de ouders met Chris zullen doen als ze merken dat Waldo dood is en dat ze de inspecteur heeft dood geschoten, dus je blijft wel met een paar vragen zitten.
Het boek begon me pas een beetje te boeien vanaf dat Chris en Waldo weglopen en in de auto glipten van Agnes, omdat er dan wat open plekken ontstaan, zoals hoe het met de kinderen verder gaat, zal de beheerder van de auto positief reageren en ze verzorgen of niet. En ook zullen ze ooit weer terug gaan naar hun ouders,
Het taalgebruik vond ik af en toe moeilijk, omdat ik al niet zoveel lees en dus niet zo'n grote woordenschat heb en daardoor nog niet veel moeilijke woorden ken. Dus af en toe heb ik wat woorden opgezocht in het woordenboek of de woorden gevraagd aan mijn ouders.
Steeds aan het begin van elk deel staat een stukje uit Genesis 1. In het begin is het niet duidelijk waar dit op slaat, maar pas aan het einde van het boek staat er: en God zag dat het goed was. Hiermee bedoelt ze dat ze de schepping geen schepping vindt maar vernietiging. Dit slaat op Chris en Agnes die aan het begin van het boek de wereld al helemaal niets meer vinden, maar Chris vlucht door middel van haar toneelspel uit de werkelijkheid.
Mijn voorlopig eindoordeel is dat ik de flashbacks van Agnes soms storend vind en dat de spanning van sommige stukken wel wat hoger mag worden opgebouwd.
VERDIEPING
Mijn verwachtingen en het oordeel over het boek hebben zeker een verband met elkaar. Doordat mijn verwachtingen anders waren dan waar het boek over ging is mijn oordeel over dit boek niet zo positief uitgevallen. Ik had verwacht dat het over de problemen zou gaan van het weglopen van kinderen en hoe dat dan opgelost zou worden, maar het bleek over de problemen en gevoelens te gaan van een volwassen vrouw. Doordat ik de schrijfster niet kende bleek dus dat zij altijd boeken schrijft met de problemen van vrouwen die dan centraal staan.
Het boek bevat in het begin wel veel open plekken maar die worden later weer worden ingevuld door de flashbacks van Chris en Agnes. Bijvoorbeeld waarom Robert zograag wilde dat zijn as daar bij het huisje over zee verstrooien. Later wordt die open plek ingevuld door de flashback van Agnes hoe het huisje tot stand is gekomen. Het bleek dus dat alle broers en Agnes zelf het huisje hebben opgebouwd voor Robert en vakantie gebruik. Robert begon echt van het huisje te houden en daarom wilde hij dat als hij dood zou gaan dat dan zijn as verstrooid zal worden over de zee.
Ook een andere belangrijke open plek is wat er met Waldo gebeurd nadat hij van de kade is af 'geduwd'. Later wanneer Agnes de krant aan het lezen is ziet ze een artikel staan over een aangespoelde dode jongeman van ongeveer 16 jaar wordt die open plek ingevuld.
De open plekken die aan het einde van het verhaal open blijven zijn: wat gebeurt er met Agnes verder en wat de ouders doen met Chris als ze te weten komen wat er met Waldo is gebeurt en ook dat Chris de inspecteur heeft dood geschoten. Ik denk dat Agnes weer op knapt, maar toch niet helemaal de oude wordt. En met Chris denk ik dat de ouders heel boos worden op Chris, maar haar toch niet aangeven bij de politie.
Doordat ik het verhaal niet spannend vond, maar een lang saai langdradig verhaal kan ik er geen spanningsbogen uithalen die het belangrijkst zijn. Maar om toch maar en spanningsboog te noemen die in het verhaal zit is het de tijd tussen de vraag wat er met Waldo verder gebeurt nadat hij van de kade is af 'geduwd' en dat er in de krant staat dat er een dode aangespoelde jongeman is gevonden in de plaats waar hij van de kade is 'geduwd'.
Een manipulatietechniek die is toegepast is: het achterhouden van informatie. De achtergehouden informatie wordt duidelijk gemaakt door flashbacks van Chris en Agnes.
Ik denk dat het boek fictie, proza en literatuur is, want het is een roman en romans zijn altijd fictie. Het is ook proza, omdat de schrijver de volle breedte van het papier gebruikt en de regels helemaal vol schrijft. Ook is de tekst verdeeld in grote gedeelten dan hoofdstukken, hoofdstukken en alinea's. Het is literatuur, omdat de gehele oeuvre een artistieke erkenning heeft gekregen in 1993: de Annie Romein Prijs.
EVALUATIE
Mijn eindoordeel is dat ik het boek niet zo leuk vond, dat kwam doordat mijn verwachtingen anders waren en doordat ik de schrijfstijl van Renate Dorrestein niet kende. Ook omdat het over de problemen en gevoelens van een volwassen vrouw ik niet kende doordat ik nog jong ben en dus nog niet kan meepraten over dat soort dingen en de ervaringen heb ik nog niet.
Ook het taalgebruik en de flashbacks kon ik af en toe moeilijk begrijpen, omdat ik niet zo'n grote woordenschat heb. Maar over het algemeen verliep het lezen van het boek goed, alleen dan dat ik sommige dingen niet begreep dat door mijn leeftijd kwam.
De uitgewerkte persoonlijke reactie heb ik zo duidelijk mogelijk proberen te houden en ik hoop dat dat ook goed gelukt is. In de verdieping opdracht worden een paar dingen herhaalt die je ook al in de uitgewerkte persoonlijke reactie heb gezegd dus dat is wel dubbel op. Het moeilijke aan de verdiepingsopdracht vond ik de spanningsbogen vinden die het belangrijkst waren van het verhaal en ook de manipulatietechnieken vinden in het verhaal. Verder ging alles me wel goed af, maar de volgende keer ga ik tijdens het lezen van het boek een paar belangrijke gebeurtenissen opschrijven die verder niet meer in het verhaal naar voren komen, maar wel belangrijk zijn voor de open plekken bijvoorbeeld.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen