Boekverslag : Renate Dorrestein - Ontaarde Moeders
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 3223 woorden.

Beschrijvingsopdracht:



Auteur: Renate Dorrestein

Boek: Ontaarde moeders

Plaats + jaar van verschijning: Amsterdam, 1997

Druk: 8

Eerste druk: 1992



Motivatie: Het boek ontaarde moeders van Renate Dorrestein heb ik gelezen omdat ik op het laatste moment nog een boek moest hebben en toen ik in de bibliotheek kwam heb ik vijf boeken mee genomen die me wel aardig leken. Vier van de vijf boeken stonden al op de lijst dus toen bleef alleen Ontaarde moeders nog over. Ik heb het boek meegenomen uit de bibliotheek omdat ik de achterkant wat raadselachtig vond; het gaat over de relatie van vier generaties vrouwen en dat trok me wel aan.

Persoonlijke reactie: Ingewikkeld; in het begin snapte ik er niks van, wat hadden de personen gemeen, en de hele tijd verwarrend flashbacks.

Apart; een vrouw is al 37 jaar niet meer uit haar huis geweest en een vrouw verlaat haar kind en man en die man zorgt op een hele aparte manier voor hun kind.

Saai; zeker het eerste deel vond ik heel saai, ik heb met moeite doorgelezen maar uiteindelijk werd het toch wel leuk nadat Zwier en Maryemma bij Gert en Meijken in huis kwamen.

Vreemd; ik zie het nou niet zo voor me dat mijn moeder me had verlaten en dat ik samen met mijn vader door Afrika reisde voor archeologische vondsten.

Zielig; het is een zielig verhaal en dan wat betreft Meijken; die is niet meer buiten geweest sinds haar moeder het haar verbood. Ook vind ik het voor Zwier wel zielig dat zijn vrouw hem heeft verlaten en Maryemma heeft achtergelaten, voor Maryemma is het trouwens ook zielig; met haar vader heeft ze een hele rare band en ze weet niet echt waar ze aan toe is. Voor Gert is het ook zielig; hij maakt een heel mooi poppenhuis en hij verzorgt zijn vrouw en zijn vrouw prijst hem nooit eens een keer, dat lijkt me heel moeilijk.

Samenvatting: Het verhaal speelt zich hoofdzakelijk af in Sibculo (Nederland) rond het jaar van de uitgifte van het boek (1992). De hoofdpersoon is Meijken; ze is vroeger verkracht op achttienjarige leeftijd en daaruit is een kind voortgekomen; Bonnie. Omdat het een grote schande is doet de moeder van Meijken alsof het haar kind is en zo groeit Bonnie ook op, ze weet niet dat Meijken, haar zus eigenlijk haar moeder is. Het probleem van Meijken is dat haar moeder tegen haar heeft gezegd dat toen Bonnie was geboren ze nooit meer buiten mocht komen en dus heeft ze zich ook 37 jaar niet meer aan de buitenwereld vertoond. Naast Meijken spelen ook Bonnie, Moeder, Zwier, en Maryemma een belangrijke rol; Bonnie is dus eigenlijk Meijkens dochter maar ze weet niet beter als zus, Moeder is Meijkens moeder, Zwier is Bonnie’s man, dus Meijkens eigenlijke schoonzoon en Maryemma is de dochter van Bonnie dus eigenlijk kleinkind van Meijken.

Door dat Zwier en Maryemma bij Meijken en haar man komen rakelt de hele geschiedenis binnenin Meijken zich weer op en als bekend word dat Bonnie langskomt met kerst dan weet Meijken niet wat ze moet verwachtten. Als ze horen dat er een vrouw is vermoord vlakbij hun gaat Meijken voor het eerst in 37 jaar weer naar buiten en word ze, net als achttien jaar geleden, verkracht en ook nu weer gaat ze naar haar moeder toe. Gert die vind Meijken en brengt haar thuis en Meijken staat op het punt om Bonnie te vertellen dat zij haar moeder is maar dan komt de irritante buurvrouw. Als even later de telefoon gaat blijkt dat moeder is gestorven.



Verdieping:



Opdracht 1: Meijken is veel te dik, dat komt omdat ze vreetbuien heeft door alle problemen in haar leven. Door alle problemen is Meijken een mens met veel problemen en ze voelt zich heel snel aangevallen, als iemand iets voor haar doet dan zegt ze niet dankjewel want ze vindt het wel gewoon dat iemand voor haar vliegt en draaft.

Het doel van Meijken is om te proberen alle problemen te verwerken en haar leven na 37 jaar weer op te pakken en om Bonnie te vertellen dat zij haar moeder is en niet haar zus.

Doordat Meijken in haar verleden heel erg is beheerst door haar moeder is ze heel erg afhankelijk geworden en gehoorzaam, dat zie je als ze is verkracht want dan gaat ze meteen weer naar haar moeder toe die haar 37 jaar geleden ook heeft opgevangen alleen toen niet aardig tegen haar was.

De belangrijkste beslissing van Meijken is wel dat ze naar buiten gaat, dan toont ze de moed en durf om eindelijk tegen de wil van haar moeder in te gaan en zich te verzetten. Dat ze na 55 jaar onder haar moeder te hebben geleefd eindelijk inziet dat ze er zelf wat aan kan veranderen. Daarnaast is er eigenlijk niet een beslissing die belangrijk is.

De gevolgen voor die beslissing om naar buiten te gaan zijn dan wel meteen weer ingrijpend; ze word meteen weer verkracht.

Ik weet niet wat ik in Meijkens situatie had gedaan; aan de ene kant zit je veilig binnen en aan de andere kant wil je wel over je angst heenkomen, ik denk niet dat ik me kan indenken hoe zij zich voelt maar ik denk dat ik als ik naar buiten was gegaan niet zo halsoverkop was vertrokken en me in ieder geval even om had gekleed.

In de loop van het verhaal veranderd Meijken; ze ziet in dat ze niet altijd zo kan blijven leven en dat ze een eigen leven heeft; ze heeft een dochter, kleindochter en een moeder. Ik denk dat die verandering komt doordat Zwier en Maryemma uit logeren komen; daardoor ziet ze in dat ze familie heeft en dat ze zich niet te veel moet laten beheersen door iets wat haar moeder 37 jaar geleden zei.

Meijken vind ik niet echt sympathiek; Gert doet heel veel voor haar en een bedankje kan er niet eens vanaf, maar aan de andere kant is het ook weer niet zo’n monster want jij weet wat ze heeft doorgemaakt en je hebt begrip voor de situatie waarin ze zit.

Ik kon me wel verplaatsen in Meijken alleen niet zo dat ik alles wat ze deed nou ook meteen zelf had gedaan, het is gewoon wel begrijpelijk dat ze doordat ze veel heeft meegemaakt niet een makkelijk leven heeft en daarom de dingen die ze doet zo doet.

Bonnie: komt voor zichzelf op, is feministe, zelfstandig, egoïstisch en hard. Ze zegt waar het op staat en denkt in eerste instantie aan zichzelf en dan aan een ander. Bonnie is denk ik een afzijdige; ze bemoeit zich niet direct met Meijken maar toch op het laatst dan praat ze wel mat haar en door met Bonnie te praten kan Meijken haar probleem oplossen. Dat Bonnie femistisch is vind ik op zich niet verkeerd alleen dat ze zo makkelijk haar kind achterlaat vind ik wel hard. Ik denk dat ik Bonnie haar kijk op de wereld gedeeltelijk afkeur en gedeeltelijk goedkeur; fifty fifty dus. Bonnie is een type; je leert haar niet echt kennen, je weet niet wat ze denkt en hoe ze zich voelt. Ze is geen heks maar ook geen lieve goede fee.

Zwier: onhandig, gespannen, afhankelijk, prikkelbaar, egoïstisch. Hij reageert soms heel gespannen en prikkelbaar op Maryemma en hij is best onhandig; hij vergeet paspoorten, vergeet boodschappen enz. Zwier is een karakter, je komt precies te weten wat hij voelt en je ziet dat hij lief maar ook hard kan zijn dus heel erg tegengesteld. Zwier zijn kijk op het leven vind ik maar niks; de hele tijd graven en hij kan niet tegen rommel dat zou mij niet goed liggen. Hij lijkt mij iemand die morgen zo ineens kan zeggen kom we gaan op vakantie en ik wil zoiets dus echt van tevoren plannen en me er op voorbereiden. Zwier is volgens mij een afzijdige; hij houd zich niet echt bezig met Meijken maar meer met zichzelf en zijn relatie met Bonnie, hij is geen tegenstander want hij staat Meijken niet in de weg.

Gert: hardwerkend, rustig, kalm, vriendelijk, behulpzaam, vergevingsgezind. Gert is een hele aardige man die al het goeds voor heeft met Meijken, daardoor is hij een helper van haar. Hij is een karakter denk ik, ondanks dat je hem aardig kunt noemen is hij ook wel eens uit z’n slof gesprongen en van zijn gedachten kom je ook wel wat te weten. Zijn kijk op de wereld spreekt mij wel aan; helpen wie je helpen kunt en als je je best hebt gedaan was dat alles wat je kon.

Maryemma: kinderlijk, druk, angstig, lief, behulpzaam, vrolijk. Maryemma is nog maar een kind maar toch heeft ze heel goed in de gaten wat er om haar heen gebeurt en ze wil het haar vader zo goed mogelijk naar zijn zin maken. Maryemma is voor Meijken een afzijdige, ze heeft niet een bepaalde rol in het boek, ze werkt niet tegen en niet mee, ze staat neutraal. Ik denk dat Maryemma een karakter is; je weet wat ze denkt en doet en voelt en ze reageert heel erg verschillend, ze is aardig en soms laat ze wat over zich heen lopen. Ik denk dat Maryemma’s kijk op de wereld heel erg lijkt op die van elk kind alhoewel ze wel is opgegroeid in een extreme situatie. Die kijk op de wereld heeft iedereen beleefd en hoort bij een deel van het leven.

Moeder: lomp, hard, dom, gevoelloos. Ze heeft destijds tegen Meijken gezegd dat ze moesten doen alsof Bonnie haar zusje was en ze kon zich nooit meer vertonen en dat had heel veel invloed op Meijken. Moeder is een duidelijke tegenstander; zij is de oorzaak van Meijkens problemen. Ze is een type: de verschrikkelijke moeder, je weet alleen de slechte dingen die ze heeft gedaan. Haar kijk op het leven komt niet zo duidelijk naar voren maar dat ze tegen haar dochter zegt dat ze binnen moet blijven vind ik al erg genoeg en daarop gebaseerd ben ik het niet eens op haar kijk tegenover het leven.

Minnie: zorgzaam, spiritueel, druk, zakelijk, eigenwijs. Minnie is de buurvrouw die om het hutje binnen komt om te kijken hoe het met Meijken is. Ze is een type; je weet maar een paar karaktereigenschappen van haar. En ze is een afzijdige van Meijken; ze helpt soms wel maar soms ook weer niet. Minnie kijkt heel erg spiritueel naar het leven en zo zou ik niet naar het leven willen kijken.



Opdracht 2:

Onderwerp: Het boek gaat over de verhouding tussen moeder en dochter; over hoe ze met elkaar omgaan en wat voor invloed ze op elkaar hebben, het onderwerp vind ik wel interessant, ik heb er in elk geval nog nooit eerder over gelezen, het is een zeldzaam onderwerp. Het is mooi dat je ziet dat een moeder zoveel invloed heeft; Meijken blijft 37 jaar binnen en staat haar kind af aan haar moeder en doet alsof het haar zus is. Meijken heeft nooit echt meer contact gehad met haar moeder, alleen over de telefoon. Ook is het mooi dat als Meijken dan bij haar moeder is zegt haar moeder niet zoals 37 jaar geleden dat het haar schuld is maar deze keer ziet ze in dat haar reactie toen fout was en nu handels ze dus anders.

Gebeurtenissen: De gebeurtenissen in het verhaal komen erg echt op je af en er gebeurt ook veel zodat je geboeid blijft. De belangrijkste gebeurtenis en degene die de meeste indruk op me maakte en dat is dat Meijken besluit naar buiten te gaan om Bonnie te zoeken, als ze buiten is word ze verkracht en dan gaat ze verward naar haar moeder die haar troost. Alle gebeurtenissen spelen op een bepaalde manier wel een rol in het hele uiteindelijke verhaal, alle gebeurtenissen hebben heel erg met gevoelens te maken en het zijn gebeurtenissen die voor de mensen hun gevoelens veel effect hebben. Het verhaal wordt heel duidelijk verteld; je kan je indenken hoe de gebeurtenissen zich afspoelen, je ziet ze voor je en je hoeft in het hele verhaal weinig in te vullen. Je moet alleen het hele verhaal door heel erg over dingen nadenken over bijvoorbeeld dat je eerst niet in de gaten hebt dat Bonnie niet de zus maar de dochter van Meijken is.

Personages: In de personages is eigenlijk geen een persoon op wie ik zou willen lijken; reizen lijkt me niks en 37 jaar in je huis zitten al helemaal niet. De enige personage die me wel interessant lijkt is Gert. Hij zorgt liefdevol voor zijn vrouw en gedraagt zich tegenover iedereen vriendelijk, alhoewel hij soms wel eens wat meer zijn mond open mag trekken. Voor de rest zou ik in de voorkomende situaties bij elk personage niet zo handelen; bijvoorbeeld Meijken dat als ze naar buiten gaat loopt ze zo in haar nachthemd op de straat en dat zou ik dus echt niet doen dan trek je tenminste fatsoenlijke kleren aan. Je komt qua gevoelens het meeste te weten over Meijken maar ook over Zwier en Maryemma kom je veel te weten en eerst dacht ik dat zij de hoofdpersonen waren.

Bouw: Het verhaal begint heel langzaam op gang te komen; je snapt het eerst niet en als je hoofdstuk 1 hebt gehad begint het je wat te dagen. Doordat je eigenlijk meerdere hoofdpersonages hebt beleef je het verhaal door meerdere gezichtspunten, de manier waarop dat in dit boek is gedaan is gelukkig niet verwarrend. Je snapt wel welke persoon nu weer centraal staat, dat is duidelijk aangegeven met strepen. Het verhaal is wel boeiend omdat je toch wel wil weten wat er dan precies met Meijken is gebeurd en hoe dat dan zat. In de tekst kom je geregeld een terugblik tegen, 37 jaar geleden, 11 jaar geleden een jaar alles komt voor, die terugblikken vind ik soms best wel ingewikkeld; soms zie ik het belang niet om dat te vertellen maar weer bij een andere is het heel belangrijk, het hangt wat van het stukje af.

Taalgebruik: De tekst was best wel moeilijk om te lezen; veel moeilijke woorden en lange ingewikkelde zinnen. Het verhaal wordt zo geschreven dat je alle gevoelens van alle personages te weten komt en dat is wel mooi; je weet wat iedereen denkt en weet. De manier van vertellen vind ik wel mooi; je komt alles wel te weten en anders kun je wel conclusies trekken uit de gegevens die je wel weet. Het taalgebruik past wel in het boek; de archeoloog praat archeologisch, de spiritist praat spiritueel, iedereen spreekt zoals diegene praten moet.

De tekst is duidelijk geschreven met woorden en hun betekenis en niet met beeldspraak of verwijzingen. Wat ik wel leuk vond is dat ze het over Lucy hebben en we zien met ANW nu net een videoband over de evolutie en daar hebben ze het ook over Lucy en die hebben we gezien dus ik weet nu beter waar ze het in het boek over hebben.

Effect op de lezer: Het boek heeft denk ik effect op alle feministische vrouwen die ook van mening zijn dat de vrouwen niet voor de kinderen hoeven te zorgen; toch vind ik dat Bonnie wel erg feministisch is, je laat toch niet zomaar je kind achter! Dat doe je gewoon niet.

Ook dat stukje dat Zwier Gert een ram geeft vind ik veel effect hebben; jij weet dat die man niks verkeerds in gedachte had alleen Zwier reageert meteen omdat hij denkt dat Gert z’n dochter intimideert wat niet zo is. Daardoor zie je als lezer maar weer dat zoiets heel snel verkeerd begrepen word door de vader die zijn dochter wil beschermen, ook in het dagelijks leven denk ik dat je zulke dingen tegen kan komen.



Opdracht 3:

Voor deze opdracht hebben we een recensie nodig en ik heb in de bibliotheek in Heerenveen gezocht en op internet maar nergens kon ik een recensie van dit boek vinden. Het zal vast wel ergens zijn maar ik heb het niet gevonden dus kan ik deze opdracht niet uitvoeren. Er waren wel andere boeken van Renate Dorrestein maar Ontaarde moeders zat daar niet bij.



Evaluatie:

Het is een boek met een verhaallijn die voor sommige mensen wel herkenbaar zal zijn; een moeder die veel effect op de dochter heeft zal best wel voorkomen, misschien niet in de grootte van dit verhaal maar het is heus niet ondenkbaar. Het is mooi geschreven alhoewel je in het begin je moeilijk erin kan verdiepen; je snapt niet waar het over gaat, wie de hoofdpersoon is, wie de andere personages zijn en waar de vrouw het over heeft. Later wordt het wel duidelijk dat Bonnie haar kind heeft achtergelaten en dat Meijken haar zus is. Wat ik lief in het verhaal vond is dat Gert een heel mooi poppenhuis voor Maryemma maakt dat er echt perfect uitziet, alleen heel erg zielig is het voor Gert als Meijken zegt dat ze niks aan een poppenhuis heeft, dat ze veel te oud is. Ingewikkeld was wel het verhaal omdat je niet zeker wist hoe de relatie tussen Meijken en Bonnie nou was; was Bonnie nou haar dochter of zus? Eigenlijk hoor je in het verhaal nog niet duidelijk wat hun relatie is maar aan Meijken haar houding en gedachten kun je aflezen dat Meijken haar moeder is. Na deze verdiepingsopdracht vind ik het boek mooier; de vertelwijze past er wel bij en je begrijpt nu wat van de relaties tussen de personages.

Het moeilijke van verdiepingsopdracht 1 vond ik dat je die beslissingen op moest schrijven; wat vind ik nou belangrijke en helemaal waarom? Ook de karakters beschrijven is best pittig, er zijn personages die meerdere karaktereigenschappen hebben die zich eigenlijk tegenspreken.

Het moeilijke van verdiepingsopdracht 2 vond ik dat van het effect op de lezer; wat word daar eigenlijk mee bedoeld? Ik heb maar gewoon opgeschreven wat ik dacht dat het moest zijn of het goed is daar heb ik geen idee van.

Het lezen zelf was heel moeilijk; ik had pas laat een boek en het lezen begon nog later omdat ik eerst mijn engelse boek uit wou hebben want ik wou niet in twee boeken tegelijk bezig zijn. Er kwam bij dat het begin heel droog was en daar moest je echt even doorheen komen en je moest je eerst even in het verhaal vinden, daarna ging het lezen wel goed.

De verdiepingsopdracht vond ik wel moeilijk maar op zich viel het me wel mee, ik had gehoord dat het hartstikke moeilijk was en het viel mij op zich wel mee, als ik iets niet wist dan zocht ik het in het informatieboekje van Laagland op of ik belde iemand, ook heeft het natuurlijk meegeholpen dat ik een uittreksel van internet heb afgehaald van een mede leerling. Dat uittreksel heb ik doorgelezen en daardoor begreep ik het boek veel beter, voor de rest kon ik het uittreksel niet gebruiken want er stond allerlei andere onbruikbare informatie in.

Wat ik vind dat volgende keer anders moet is de tijd waarin ik het boek uitkies, de andere vakken waar je ook boeken voor moet lezen en Nederlands moet meer aan elkaar worden afgestemd en we moesten nu dezelfde opdracht als bij de eerste maken plus nog meer. Dat van de vorige keer mocht er van mij wel af.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen