Boekverslag : Rascha Peper - Dooi
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1369 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1369 woorden.
Complete Titelbeschrijving:
De titel van het boek is Dooi, de schrijver is Rascha Peper, de uitgever is Uitgeverij L. J. Veen in Amsterdam/Antwerpen en het boek is uitgegeven is 1999(eerste druk).
De motivatie van je boekkeuze:
Ik heb dit boek gekozen omdat we dit gelezen en besproken hebben met de hele klas, nadat ik het gelezen had vond ik het wel een mooi boek voor een leesverslag, nu hoef ik voor dit verslag tenminste niet nog een boek te lezen.
De korte weergave van de inhoud:
Ruben Saarloos is de hoofdpersoon van het verhaal. Zijn naam Ruben Saarloos betekent Ruben zonder Saar (geliefde). Ruben kan ook afgeleid zijn van Robinson Crusoë, ook hij zit op een onbewoond eiland ver van de bewoonde wereld.
Ruben is getrouwd met Ina, ze hebben geen kinderen. Ruben is 58 jaar en vertaler van beroep. Ruben vertaalt Engelse wetenschappelijke boeken. Ondanks het feit dat hij de meeste boeken gruwelijk vindt, kan hij zich bij dit werk in zichzelf terugtrekken en heeft hij hierbij geen last van anderen. Helemaal alleen op het IJsselmeer voelt Ruben zich dan ook perfect.
Hij werd in zijn jeugd verwaarloosd door zijn vader die zijn leven in het teken gezet had van een kansloze onderneming: het vinden van de enige overgebleven Coelacanth.
Ruben is vertaler van beroep en kan zijn werk dus prima uitvoeren op de woonboot waarop hij zit sinds het IJsselmeer dichtgevroren was. Hij is met een boek bezig over vissen, waardoor hij herinnerd wordt aan zijn vader, die zijn hele leven naar een bijzondere vis heeft gezocht, de Coelacanth.
Het ijs begint langzamerhand te dooien, maar op een dag komt er toch nog een schaatser aan, een jong meisje genaamd Bente Nerwanen, deze naam komt hij pas later te weten.
Bente brengt weer kleur in zijn leven. Na drie ontmoetingen zou hij Bente echter nooit meer zien. Bente was van de ene op de andere dag verdwenen. Bente is eigenlijk de andere hoofdpersoon van het verhaal. Het valt Ruben bovendien op, dat zij erg luchtig gekleed is.
De echte Bente Nerwanen is in de zomer overleden, ook dit komt hij pas later te weten. Vermoedelijk staat Bente uit de dood op en bezoekt zij Ruben in de zomerkleding waarin zij gestorven is. Bente is rond de twintig jaar oud. Zij heeft een lichte, sproetige huid en rode haren. Bovendien is zij bleek en mager (een teken van de dood).
Wanneer Ruben en de jonge vrouw een praatje maken, zegt ze dat ze morgen weer gaat schaatsen en vraagt Ruben of ze nog iets mee zal brengen voor hem. Ruben vraagt haar een doos sigaren voor hem mee te nemen van zijn favoriete merk: Corona Naturel Special.
De volgende dag verschijnt de jonge vrouw voor de tweede keer en nu met de gevraagde doos sigaren. Ruben nodigt haar uit om binnen te komen, en samen drinken ze thee met rum erin. Ruben ziet in haar schaatsen de naam ‘Bente Nerwanen’ staan en hij neemt aan dat ze zo heet. Bente vertelt dat ze onderzoek aan de universiteit doet naar het verband tussen de reacties van pupillen en de ziekte van Alzheimer. Voordat ze weg gaat, zegt ze de volgende dag weer terug te komen en vraagt of ze nog iets mee moet nemen. Ruben vraagt haar om een krant en lucifers mee te nemen.
Ruben verheugt zich er erg op. En ondanks het steeds dunner wordende ijs, komt ze toch, ditmaal voor de derde en laatste keer en ze heeft de gevraagde krant en lucifers bij zich. Ze was onderweg gevallen en had het dus erg koud en was nat. Als Bente de keuken in komt lopen in de kleren van Ruben die hij haar had aangeboden, kan Ruben het niet meer weerstaan en kust haar. Samen bedrijven ze de liefde en vallen daarna in slaap. Als ze wakker worden, blijkt het al erg laat te zijn. Bente wil naar huis, omdat het al donker begint te worden.
De volgende dag is het ijs al erg dun. Een ijsbreker van de reddingsbrigade komt een vaargeul breken om Ruben’s woonboot te verlossen. Ruben is er niet gelukkig mee, omdat hij nu Bente niet meer zou zien, maar hij kan moeilijk zeggen dat hij wil blijven. En Ina zat vol spanning op hem te wachten.
Eenmaal aangemeerd begint het gewone leven weer. Ruben denkt nog veel aan Bente en wil haar nog een keer zien. Hij weet nog aan welke universiteit ze onderzoek deed. Hij besluit te bellen en vraagt vervolgens naar Bente Nerwanen. De mevrouw aan de telefoon vindt het vreemd dat Ruben naar haar vraagt. Bente was namelijk al een half jaar geleden overleden.
Ruben begrijpt er niets meer van en begint te twijfelen of Bente eigenlijk wel haar eigen naam was. Het enige dat hij weet is dat het in haar schaatsen stond geschreven. Hij zou er nu nooit achter komen wie ze nu eigenlijk was, en waar ze nu zou zijn. Hij gaat nog wel naar het graf van een Bente Nerwanen, maar wordt daar ook niet veel wijzer. Ruben denkt dat Bente haar echte naam niet heeft gezegd, omdat ze verder niets met hem te maken wilde hebben.
Een poosje later is hij aan het werk aan zijn boot, als de dood hem plotseling komt halen. Na wat gepraat besluit hij toch maar mee te gaan.
Over het onderwerp ‘de dood’ dat toch wel een beetje centraal staat in dit verhaal, wil ik nog even het een en ander vertellen. Want dit wordt benadrukt door een aantal gebeurtenissen die in het verhaal voorkomen, namelijk:
- De nadrukkelijke aanwezigheid van krassende kraaien
- Het in de spiegel kijken van de kraaien, de dood is Rubens spiegel
- Het spookschip dat Ruben in de verte ziet
- De dode konijnen
- Het telefoontje waarin Ruben meneer Omsof (betekent: dood) aan de lijn kreeg
- De aanwezigheid van Bente Nerwanen, een meisje dat uit de dood is opgestaan
Eerste persoonlijke reactie
Dooi is wel een leuk boek, het is makkelijk geschreven, maar je moet wel goed over alles nadenken en bijna alles wat je tegenkomt onthouden, omdat dat later uitgelegd wordt.
Mijn Mening
Onderwerp:
Ik denk dat het onderwerp van de tekst de dood is, omdat in het hele boek eigenlijk hiernaar verwezen wordt. Dit onderwerp is wel een interessant onderwerp, ik ken geen enkel boek waarin dit onderwerp op deze manier behandeld wordt.
Gebeurtenissen:
De belangrijkste gebeurtenissen zijn de hallucinaties, omdat je hierdoor een beeld krijgt van de gedachtegang van Ruben, en je weet hierdoor ook dat hij een beetje gek aan het worden is.
De gebeurtenis die de meeste indruk op me gemaakt heeft is de laatste, waarin de dood aanklopt en Ruben al weet dat de dood het is en gewoon zegt: ‘Ja, ik kom.’ Dit is een gebeurtenis die in het echt nooit zo zou gebeuren maar in het boek gebeurt het toch. En de voetstappen, het gepraat met de dood, zo zou het in het echt volgens mij nooit kunnen.
Personages:
De hoofdpersoon Ruben is eigenlijk wel een vreemd persoon, hij doet vertaalwerk wat hij eigenlijk haat, maar hij doet dit alleen omdat hij zichzelf kan afzonderen, hij houdt er namelijk van om alleen te zijn, hij heeft rare hallucinaties, hij gaat naar bed met een jong meisje die al een half jaar dood is.
Ik kan mijzelf best wel verplaatsten in de hoofdpersoon. Ik houd er ook van om alleen te zijn, zonder mensen om me heen.
Het verhaal is lastig opgebouwd, er gebeuren dingen in het begin van het verhaal die pas in het eind uitgelegd worden. Ook het begin van het verhaal, het begint midden in een gebeurtenis, dit vind ik niet zo fijn lezen omdat je meteen al een gebeurtenis uit het boek moet ‘verwerken’ en ook jezelf moet oriënteren op het boek.
Taalgebruik:
Er wordt verder geen opvallend moeilijke of juist makkelijke taal gebruikt, de zinnen zijn erg helder. Het boek bestaat voornamelijk uit beschrijvingen, met af en toe dialogen. Over het algemeen zijn de zinnen niet echt lang. Het boek is wel mooi geschreven, het leest behoorlijk makkelijk.
Bronvermelding
De samenvatting van dit boek heb ik van http://huiswerk.scholieren.com/
De recensie heb ik van de LiteRom afgehaald.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen