Boekverslag : Nicci French - Verlies
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2480 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2480 woorden.
Opdracht 1
Ik heb Nicci French gekozen omdat ik het een spanend boek vond en omdat er op staat dat het een literaire thriller is en er is veel informatie te vinden op internet.
Nicci French is een schrijversechtpaar die literaire thrillers schrijven. Het boek verlies waarover mijn verslag gaat, is een speciaal geschreven voor “de maand van het spannende boek.”
Nicci Gerrard is geboren in 1958 in Worcestershire.
Nicci heeft in haar jeugd in een grote bouwvallige boerderij gewoond waar de regen door het dak viel. Haar vader was een arts en haar moeder was voor het huwelijk een verpleegster. Nicci French heeft 2 zussen en een broer.
Nicci heeft gestudeerd in Oxford na haar diploma was ze in Sheffield gaan wonen en ze heeft daar een tijd gewerkt met moeilijk opvoedbare kinderen.
Ze wilde nog verder gaan studeren dus besloot ze naar Londen te verhuizen, daar ging ze werken als freelancer, gaf volwassenen les en begon een tijdschrift. Ook was ze inmiddels getrouwd en had 2 kinderen.
Toen ze Sean French ontmoette was ze gescheiden ze werkte toen als redacteur voor de New Statesman daar schreef Sean wekelijks een column voor. Maar Nicci kreeg een andere baan bij The Observer.
Elf jaar later schrijft ze nog steeds voor The Observer en is ze een helft van Nicci French.
Sean French is geboren op 28 mei 1959 en is opgegroeid in een wijk in Noord-Londen.
Zijn vader was vroeger producent bij de BBC-radio maar is nu filmrecensent voor The Observer.
Zijn moeder, die uit Zweden komt, was lerares en vertaalster maar is nu gepensioneerd.Hij heeft verder 2 jongere broers.
Hij heeft Engelse literatuur gestudeerd aan de Christ Church in Oxford. Nadat hij zijn diploma had gehaald is hij aan een doctoraalstudie begonnen, maar hij begon zich ook te verdiepen in journalistiek dat kwam doordat hij een wedstrijd had gewonnen tijdens zijn studie.
De prijs was een baan bij een tijdschrift Voque.
Daarna heeft van alles en nog wat gedaan. Van theaterrecensent tot redacteur van verschillende andere bladen. In 1987 kreeg Sean zijn mijn eerste column voor de New Statesman. Daar heeft Sean jaren lang columns geschreven tot het eind van het jaar 2000.
Zijn laatste column verscheen in het laatste nummer van het millennium.
Hij had ook altijd al boeken willen schrijven maar het lukte me nooit om er eentje af te maken. Tot Sean French Nicci Grerrad en haar kinderen ontmoette, en het resultaat is bekend.
Nicci en Sean zijn in oktober 1990 getrouwd, Nicci had toen al twee kinderen uit een vorig huwelijk. Samen hadden ze nog twee dochters gekregen die in 1991 en 1993 zijn geboren.
Sean heeft eigenlijk altijd in Londen gewoond. Maar in 1999 is Sean samen met Nicci naar Suffolk verhuisd een dorpje net iets meer dan 100 kilometer ten noorden van London. Daar wonen ze nu met de kinderen en de katten en de rest van de dieren.
Nicci French heeft o.a de bewoonde wereld (2002), bezeten van mij(1999) onderhuids(2000) de rode kamer(2001), het geheugenspel(1997) het veilige huis(1998) geschreven.
Vrouwen spelen in de boeken van Nicci French meestal de hoofdpersoon en mannen zijn meestal de moordenaars. Het zijn een soort Baantjer- boeken maar dan met psychologie en weinig politie.
Bron: internetsite Nicci French
Dit is een recensie die heb ik gelezen
Stella is al twaalf jaar getrouwd met Rick en heeft twee kinderen. Het gelukkige gezinnetje stort ineen wanneer het jongste zoontje Rory dood wordt aangetroffen op de bodem van het zwembad. Was de geboorte van Rory een ongelukje, ook zijn dood is een ongeluk. Maar als lezer voel je natuurlijk op je klompen aan dat daar geen thriller van kan komen. En inderdaad: Stella en haar man Rick verdenken elkaar al snel na de begrafenis van moord.
Nicci French wil geen simpele whodunits schrijven. Ze noemen hun boeken dan ook characterdriven in plaats van plotdriven. Het zijn geen puzzelboekjes met op de laatste bladzijde de oplossing, maar psychologische pageturners die onder je huid moeten kruipen.
In Verlies grijp je als alerte lezer dus al snel de dader bij de kladden. De spanning moet ergens anders vandaan komen: van de koude oorlog tussen het echtpaar. Beide partners denken met een moordenaar onder een dak te leven, maar durven dat niet uit te spreken. Of ze verdringen de waarheid.
Het conflict tussen Stella en Rick is goed uitgewerkt. Met echtlieden die elkaar bespioneren en reallife jij-denkt-dat-ik-denk-dat-jij-denkt dialogen. Maar er is geen moordzaak voor nodig om te schrijven over onuitgesproken emoties en slechte communicatie. Het zwembadongeluk, zorgt alleen maar voor vragen. Hoe komen ze erbij om elkaar opeens als moordenaar te zien na twaalf gelukkige huwelijksjaren? Bij verdenkingen van moord horen motieven, en die krijgen we niet.
Stella neemt het leven na de begrafenis ogenschijnlijk kordaat weer ter hand. Ze huilt niet (verdacht) en ruimt direct Rory‘s kinderkamer op (verdacht!). Rick is een wat sneue man die gaat drinken en in therapie gaat. Soms heb je het gevoel dat je De IJsdragers zit te lezen, dat andere gratis boekje van dit jaar uit de Boekenweek. Die novelle van Anna Enquist gaat ook over het kwijtraken van een kind en de impact daarvan op een gezin.
De ik-persoon Stella vertelt het verhaal zakelijk, met gedetailleerde beschrijvingen van bijvoorbeeld de spulletjes op de kamer van Rory. Jammer trouwens dat ze zo‘n geloofwaardige verteller is, die Stella. Het zou deze literaire thriller een stuk literairder én spannender maken als de lezer gaat twijfelen aan het waarheidsgehalte van haar versie.
Sean French en Nicci Goddard hebben zelf een zwembad en vier kinderen. Onlangs zei Sean in een interview in NRC-Handelsblad: ‘Verlies ontstond vanuit de vraag hoe het voelt om je kind te verliezen. We beginnen altijd vanuit een emotionele toestand, “hoe voelt het om”, en gaan dan pas naar het verhaal.‘ En : ‘Wij willen dat het verhaal doorleeft na de laatste bladzijde. Daarom heeft Verlies ook een open einde.‘
Dat eerste is gelukt. De ravage die de dood van een kind achterlaat in een gezin is op een indringend feitelijke wijze beschreven. Maar het is geen spannend boek. En het verhaal leeft zeker niet door, ondanks een wanhopig slotoffensief in de laatste paragraaf.
Arjen van Veelen
Opdr 2
Samenvatting
Verlies gaat over een gezin vader Rick moeder Stella en hun twee zoontjes Rory en Max. Het verhaal begint gelijk met de begrafenis van Rory die na een zwembad ongeluk is overleden.
Rick is er helemaal kapot van hij gaat steeds meer whisky drinken en komt laat thuis omdat hij zijn verdriet wil verminderen door veel overuren op het werk te maken. Rick veranderd in het boek in het begin is hij een rustige en vriendelijke man maar door alle emoties gaat hij veel drinken en later moet hij zelfs in therapie.
Stella gaat gewoon door met haar leven alsof er niks aan de hand is haar vriendinnen bieden steun en zeggen dat ze er even uit moet maar Stella zegt dat ze die hulp niet nodig heeft. Stella blijft van het begin tot einde van het verhaal zichzelf ze heeft niet zo vreselijk veel moeite met de dood van Rory als Rick.
Rick vind dit wel raar en Stella huilt ook nooit om Rory en ruimt gelijk na de dood van Rory zijn kamer op.
Rick gaat verder in het verhaal in therapie omdat hij Stella verdenkt van de moord op Rory. Na een tijdje wil de therapeut Stella spreken, als ze elkaar dan in een bos ontmoeten verteld de therapeut dat zij Rick er van verdenkt de moord te hebben gepleegd. Stella wordt zo kwaad dat ze haar een klap verkoopt, maar na een tijdje begint Stella toch te twijfelen. En dan komt het onderwerp eindelijk ter sprake Stella verteld dan dat ze Rick van moord verdenkt, Rick verteld dat hij Stella juist van moord verdenkt. Nadat ze wat gepraat te hebben zijn ze er achter dat geen van de beide de moord heeft gepleegd.
Een tijdje later met een ouderavond over Max krijgen Stella en Rick het schrift van Max mee waar een verhaal in staat over de dood van Rory. Rick bekijkt later het schrift aandachtig en het valt hem op dat het originele verhaal al voor de dood van Rory was geschreven.
Daarom besluit Stella met Max te praten over Rory’s dood en Max geeft uiteindelijk toe dat hij zijn broertje een zetje gaf (en Rory viel toen in het zwembad) en dat hij weg rende omdat hij er zo van schrikte.
Uit het verhaal blijkt dat Max jaloers was op Rory omdat hij alle aandacht kreeg en daarom heeft hij zijn broertje in het zwembad geduwd. Op het einde van het verhaal krijgen Stella en Rick nog een kind, en ze beloven Max even veel aandacht te geven en zo komt het toch nog een beetje goed ten einde.
Het verhaal speelt zich af in Oxford in Engeland in de gebeurtenissen in het boek zijn van deze tijd. Stella en Rick zijn de belangrijkste personen.
Opdr 3
Situatie: Stella geeft de therapeut een klap als zij Stella verteld dat zij Rick verdenkt van de moord en hem niet meer verder kan helpen.
Hoe ik zou handelen als ik Stella was: Als mijn kind was overleden en er was misschien sprake van moord, en een therapeut zou mij vertellen dat mijn man mijn kind had vermoord zou ik haar geen klap geven. Ik zou wel met haar dieper op het onderwerp ingaan en vragen hoe ze erop komt. Ook zou ik vragen of ze bewijzen heeft en wat Rick allemaal heeft gezegd. Ik zou haar zelfs bedanken dat ze de moeite heeft genomen dat ze me verteld had wat ze denkt. Daarna zou ik met Rick gaan bespreken, en niet zoals Stella in het boek niks zeggen over wat ze heeft gehoord van Rick’s therapeut. Zo zou ik het probleem oplossen want met geweld en gevoelens opkroppen los je geen problemen op.
Punten ter vergelijking Stella Rick
thuis Stella is in het verhaal veel thuis ze speelt de rol van een huisrol. Ze zorgt voor Max kookt het eten en ruimt het huis op. Later in het verhaal gaat Stella op de school van Max werken als juf. Rick is niet veel thuis hij heeft een baan en is meestal pas rond het eten thuis. Maar wanneer het slechter met hem gaat maakt hij overuren en komt laat thuis.
familie Stella heeft niet zoveel contact met haar familie en ze neemt ook geen contact op als Rory dood is. In het boek wordt er niets beschreven over Rick’s familie.
opleiding Stella heeft niet echt een opleiding gedaan Rick werkt als een accountant op een kantoor.
Talenten en vaardigheden Stella doet niet aan sport of vrijetijdsdingen Rick speelt piano en leert max ook af en toe wat.
interesse Lezen Stella leest af en toe voor het slapen gaan, Whisky daar drinkt Rick in het verhaal veel van.
ambities Stella heeft is in het begin een huisvrouw die het huis opruimt voor het eten en Max zorgt. Later in het verhaal word ze juf op de school van Max. Rick heeft een kantoorbaan als accountant verder heeft hij geen dingen die hij graag zou willen zijn.
Gedrag tegenover anderen Stella slaat alle hulp af van vrienden ze sluit zichzelf op in haar huis tegen Max en Rick doet ze verder normaal. Rick is na de dood van Rory lief tegen Max. maar tegen Stella is hij soms agressief omdat ze nooit huilt en omdat het lijkt of ze er niks om geeft. Maar het komt ook door de alcohol dat hij soms agressief is.
persoonlijkheid Stella is een beetje teruggetrokken want ze sluit zich een beetje af van de buitenwereld ze wijst de hulp van vrienden af. En doet niet aan sport of leuke dingen. Ze is verder aardig voor Max en Rick. Rick is soms een beetje agressief omdat Stella niet huilt om de dood van RoryEn het lijkt dan net het of het haar niks doet. Maar ook is Rick agressief omdat hij veel alcohol drinkt. Maar voor de dood van Rory was hij niet agressief.
Opdr 4
Opdr 5
Mijn recensie
Wat ik heel leuk vond aan verlies was dat je gelijk in het verhaal zat bij de meeste boeken heb je eerst nog een hele lange en saaie inleiding over het verhaal.
Maar bij verlies begint het verhaal al gelijk na de begrafenis van Rory. Ook is het niet al te moeilijk te geschreven en dus gemakkelijk te volgen. Soms heb je ook flashbacks bijvoorbeeld over hoe Max Rory in het zwembad van het vakantiehuisje duwde. Zo kom je steeds meer over de personen in het verhaal te weten.
Verlies is heel leuk om te lezen omdat je steeds nieuwsgieriger bent en ik zat me de hele tijd te bedenken wie de moordenaar zou kunnen zijn. En op het einde kom je erachter dat max zijn broertje heeft vermoord en dat had ik helemaal niet verwacht. Want Stella doet er heel koel over het lijkt niet echt of het haar iets doet, eerst dacht ik dat zij de moordenar was. En toen de therapeut beweerde dat Rick de had gepleegd raakte ik helemaal in de war. Daarom was het einde totaal onverwacht. Ik wilde steeds maar veder lezen omdat ik zo nieuwsgierig was wie de moord nou had gepleegd.
Het verhaal speelt zich rond deze tijd af en is zeer realistisch er komen geen dingen in voor die niet echt zouden kunnen gebeurd zijn. Er wordt geen stad of land genoemd die niet bestaat en er komen geen heksen of andere magie in voor. Je zou zo kunnen zeggen dat een waar gebeurd verhaal was.
De opbouw van het verhaal is niet chronologisch want het verhaal begint met de begrafenis van Rory. Daarna lees je hoe de personen verder leven na de dood van Rory. Je leest dat Rick meer gaat werken en meer alcohol gaat drinken. Stella verwerkt haar verdriet juist heel anders, zo ruimt ze al heel gauw Rory’s kamer op. Max is op school erg agressief geworden en valt zijn klasgenootjes aan omdat hij er niet tegen kan dat iedereen hem opeens zoveel aandacht schenkt. Dan verder in het verhaal krijg je een flashback van de vakantie van de familie en het zwembad incident er word precies beschreven hoe Rory in het zwembad “loopt”.
Ik vind het een origineel verhaal want Rory wordt vermoord door zijn broertje omdat die jaloers op Rory. En het hele verhaal verdenk je mensen zoals Rick Stella en misschien eventuele onbekende mensen. Het is dan ook totaal onverwacht als je te weten komt dat Max het oudere broertje Rory heeft vermoord. Dat vond ik heel leuk want een boek met een voorspelbaar einde is niet origineel. Ook heeft het een open einde, en dat vind ik ook heel goed aan boeken want een verhaal kan nooit echt zomaar stoppen.
Het verhaal is in de bekende Nicci French stijl geschreven met jij-denkt-dat-ik-denk-dat-jij-denkt dialogen. Ook komt er meer psychologie te pas en weinig politie. Het zijn dus niet echt baantjer boeken zoals je zou verwachten. Het is ook realistisch alles wat word beschreven kan in de werkelijkheid ook gebeuren.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen