Boekverslag : Michael Ende - Het Oneindige Verhaal
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1231 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1231 woorden.
Titel: Het oneindige verhaal
Schrijver: Michael Ende
Vertaler: Johan van Nieuwenhuizen
Aantal bladzijden: 391
Het oneindige verhaal is een groot boek waarop de bekende film “The Never Ending Story”is gebaseerd. Maar waar de film stopt, begint het verhaal in het boek pas echt. Als je het openslaat valt je gelijk iets op… Het boek is geschreven in twee kleuren, namelijk rood en blauw.
De tijd waarin het verhaal zich afspeelt is deze tijd en het speelt zich af in verschillende werelden. De ‘echte’ wereld zoals wij die kennen, en Fantásië. Alles wat zich afspeelt in onze wereld, is gedrukt in de kleur rood. En alles wat in Fantásië gebeurt in de kleur blauw. De hoofdpersoon in het verhaal is Bastiaan. Bastiaan is een kleine dikke jongen. Hij is ook niet al te slim, maar hij is een echte boekenwurm. Andere personen in het verhaal zijn Atréjoe, een lid van de indianenstam de Groenhuiden. En de Kleine Keizerin, de leidster van Fantásië.
Als Bastiaan op weg naar school opgejaagd wordt door een stel kinderen uit zijn klas en in paniek een klein boekenwinkeltje binnenstormt, krijgt hij een groot, in koperrode stof gebonden boek in handen: Het oneindige verhaal.
Hij komt vervolgens veel te laat op school en besluit zich te verstoppen op een opberzoldertje boven de gymzaal. Daar begint hij te lezen.
Het verhaal dat hij leest gaat over de wonderlijke wereld Fantásië. Deze wereld is in gevaar want de Kleine Keizeren is ziek, en ligt op sterven. Daarom wordt een koerier op pad gestuurd om iemand te vinden die een geneesmiddel voor de Kleine Keizerin moet gaan zoeken. Hij komt terecht bij Atréjoe en overhandigt deze het teken van de Keizerin: de AURYN. AURYN geeft je de macht van de Kleine Keizerin, maar je mag deze niet gebruiken omdat zij dat zelf ook nooit doet. AURYN beschermt je en leidt je naar je bestemming. Met het teken om zijn hals gaat Atréjoe op pad.
Op zijn weg komt hij op de meest wonderlijke en bizarre plaatsen, en ontmoet hij de vreemdste wezens met de origineelste namen ooit gehoord. Neem bijvoorbeeld de Rotsbijter Pjeurnragzark of Caíron de Centaur, een wezen half mens, half paard.
De wezens die in dit boek beschreven worden zijn gewoonweg teveel om zelfs op een heel A4’tje te vermelden!
Atréjoe doorzoekt heel Fantásië maar vindt nergens iets of iemand die hem kan helpen. Als hij op het einde van zijn zoektocht te horen krijgt dat de Kleine Keizerin alleen te genezen is met een nieuwe naam die haar moet worden gegeven door een mensenkind van buiten Fantásië, is hij vastbesloten naar de grenzen van het rijk te reizen en een mensenkind te vinden.
Maar zijn teleurstelling is groot als hij erachter komt dat Fantásië geen grenzen heeft.
Teneergeslagen vertrekt hij terug naar de Kleine Keizerin om haar het slechte nieuws te brengen. Daar aangekomen blijkt dat de Keizerin dit had voorzien. En dat zijn zoeken slechts een middel is geweest om een mensenkind naar Fantásië te krijgen. Dit mensenkind is Bastiaan. Door het grote zoeken van Atréjoe is Bastiaan zo diep in het verhaal meegesleurd dat de twee werelden, van de mensen en die van de Fantasiërs, bijna botsen.
Bastiaan heeft echter niks in de gaten en op den duur valt Fantásië uit elkaar en blijven alleen hij en de Kleine Keizerin over. Zij vertelt Bastiaan dat hij de enige is die Fantásië terug kan opbouwen. Nu krijgt Bastiaan van haar AURYN, en daarmee kunnen zijn diepste wensen in vervulling gaan. Hoe meer hij wenst, des te groter Fantásië wordt.
Bastiaan wenst dan ook naar hartelust en komt, net als Atréjoe op de mooiste en gekste plaatsen door middel van zijn wensen. Maar ten koste van wat?
Na een tijdje door Fantásië gezworven te hebben ontmoet hij in de zilveren stad Amargánth Atréjoe. Zij worden vrienden. En Atréjoe wil Bastiaan helpen om de weg terug naar zijn wereld te vinden. Maar hun reis levert niets op. Om de simpele reden dat Bastiaan gewoon niet weg wilt.
Je kan namelijk in Fantásië pas ergens naartoe of vandaan als je het wilt, of, in Bastiaans plaats, het jezelf wenst. Maar er is nog iets vreemds met Bastiaan, iedere keer dat hij iets wenst verdwijnt er een herinnering aan de mensenwereld. Wenst hij om kracht, dan vergeet hij dat hij vroeger maar slap was. Wenst hij om slim te zijn, dan vergeet hij dat hij ooit dom was etc. Waardoor de drang om terug te gaan alleen maar kleiner wordt. En het komt zelfs zo ver dat hij zichzelf wil kronen tot Kleine Keizer van Fantásië en Atréjoe haast vermoordt in een veldslag.
En als hij erachter komt dat hij al zijn herinneringen aan de mensenwereld zal verliezen en hij zal belanden in de stad van de Oude Keizers als hij niet snel afstand doet van AURYN besluit hij te proberen om alsnog terug te keren.
Het lukt hem nog net om met de hulp van zijn teruggekomen vriend Atréjoe de poort naar zijn wereld terug te vinden. En hij belandt, wat in het begin een nogal vreemde ervaring voor hem was omdat hij alles van zichzelf vergeten was, dik en nogal lomp terug in de mensenwereld.
Hij brengt het boek terug naar het boekwinkeltje en herenigt zich met zijn ongeruste vader.
Mijn mening:
Dit boek is werkelijk het aller mooiste en allergrootste boek dat ik ooit gelezen heb!
Waarom? Nou, het is een ongelooflijk avontuurlijk boek. Je wordt haast als het ware meegezogen met het verhaal en het is bijna onmogelijk om te stoppen met lezen vanwege de interessante en steeds originele verhaallijn. Het boek bevat misschien wel honderden verschillende personages met allen even wonderlijke namen en uiterlijke trekken.
Het is ook een heel spannend boek, want je weet nooit wat er op de volgende bladzijden gebeurt. Het verhaal maakt zo vaak een onverwachte wending dat het haast onmogelijk is om er ook maar iets van te kunnen veronderstellen.
En in tegenstelling van het hierboven gezegde biedt het verhaal toch de mogelijkheid om naar een niet vertelde gebeurtenis te kunnen gissen. Want soms wordt een verhaal rond een personage afgekapt met de toch wat minder originele zin “maar dat is een volgend verhaal en moet een andere keer maar eens verteld worden”, om vervolgens gewoon weer verder te gaan met de rest van het verhaal.
Ik ben van mening dat dit een boek is dat je gelezen MOET hebben. Het is gewoon een “Must”.
Over de schrijver:
Michael Ende werd geboren in 1926, woonde vanaf zijn zesde in München en ging daar ook naar het gymnasium. Tegen het einde van de oorlog moest hij onderduiken om aan de dienstplicht te ontkomen. Na de oorlog maakte hij zijn school af. Daarna ging hij studeren aan de kleinkunstacademie. Hij werkte een poosje bij een theater, later besprak hij films voor de radio. Een vriend vroeg hem daarna een tekst te schrijven voor een boek dat hij illustreerde en zo ontstond Michael Ende’s eerste kinderboek.
De bedoeling die Michael had met zijn twee belangrijkste boeken, “Momo en de Tijdspaarders” en het hierboven besproken “Het oneindige verhaal”, was dat het niet goed gaat met de zakelijke maatschappij waarin alleen ruimte is voor het verstand. Volgens hem was er een tekort aan liefde en fantasie. En in beide boeken zijn het kinderen die de wereld redden van verzakelijking en er het gevoel in terugbrengen.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen