Boekverslag : Mats Wahl - Maj Darlin
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2633 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2633 woorden.
1. Identificatie van het boek:
Allerlei gegevens zoals auteur, titel, uitgever, jaar van uitgifte
2. Resumé van het verhaal:
3. Thema en spanning:
A. Thema:
a. Formuleer kort het thema van je boek.
b. Vind je dat het verhaal herkenbare situaties beschrijft?
c. Voel je je op de een of andere manier door de probleemstelling aangesproken?
B. Spanning:
a. Vond je het een spannend boek?
b. Zo ja, op welke manier wordt er in het boek spanning gewekt?
c. Bespreek de spanningsopbouw in het boek. Is hierbij gebruik gemaakt van retarding of vooruitwijzing?
4. Figuren:
a. Wij is (zijn) de hoofdfiguur (-figuren)?
b. Hoe leer je die hoofdfiguur in het verhaal kennen?
c. Beschrijf het karakter van de (een) hoofdfiguur.
d. Kon je met een bepaalde verhaalfiguur meeleven?
Zo ja, met wie en waarom?
Zo nee, waarom niet?
5. Opdracht naar keuze:
a. Hou een interview met de hoofdpersoon of met de schrijver van het boek. In je interview moet je informatie uit het boek aan de orde laten komen.
b. Zoek in de bibliotheek minstens 2 recensies over het gelezen boek. Plak ze op een blad. Bespreek de argumenten die de recensent gebruikt en lever commentaar.
c. Veronderstel dat jij de auteur bent. Leg uit aan welke passage je met het meeste plezier gewerkt hebt en waarom. Variant: welke passage vond jij het moeilijkste? Waarom?
d. Beargumenteer waarom het de moeite waard is je boek te bewaren zodat het over tweehonderd jaar nog kan worden gelezen. Variant: beargumenteer waarom je het boek het liefst meteen in de kachel zou stoppen.
e. Laat 2 personages met elkaar corresponderen. Schrijf minimaal 3 brieven. Variant: een personage is niet gelukkig met zijn/haar rol in het boek. Laat het corresponderen met de auteur. Schrijf minimaal drie brieven.
f. Schrijf een ingezonden brief waarin je je behoorlijk boos maakt over de handel en wandel van het hoofdpersonage. Variant: een ingezonden brief waarin je het doen en laten van het hoofdpersonage uitvoerig prijst en tot voorbeeld stelt van anderen.
1. Identificatie van het boek:
Auteur: Mats Wahl
Titel: Maj Darlin
Oorspronkelijke titel: Maj Darlin
Uitgever: Infodok
Oorspronkelijke uitgever: Bonniers Juniorförlag, Stockholm
Doelgroep: 13 jaar
284 pagina's, 58 hoofdstukken
2. Resumé van het verhaal:
Harry en Hasse zijn 2 jongens van dertien die aan de rand van een Zweedse stad wonen in een wijk die uit 6 barrakken bestaat. Ze houden van spanning en avontuur en het hoogtepunt van de week is het opblazen van de bergwand van de steengroeve dat voor een enorme knal zorgt. Maar het boeiendste dat ze samen beleven is verliefd worden op hetzelfde meisje uit hun klas: Maj Darlin. Het liedje "Oh my darling" wordt te pas en te onpas voor haar gezongen. Harry en Hasse worden goede bevriend met het mooie mooiste en met z'n drieën beleven ze spannende avonturen. Bijvoorbeeld de dansfeesten elke zaterdag in het park, de keren dat het trio samen gaat zwemmen, de avonturen met Tocke, de belevenissen met juffrouw Kenje, de liefdesboom, het aardbeien plukken in de tuin van directeur Floriins en niet te vergeten het 'vuurwerk' in Maj's tuin op haar verjaardag. Maar Maj heeft een hartprobleem en samen met de verliefde gevoelens die de jongens voor haar koesteren, zorgt dat voor de nodige spanningen. Maar zijn Harry en Hasse wel bereid om hun vriendschap op te geven voor een kalverliefde? Op het einde van het verhaal zorgt dit voor een hele spannende wending!
3. Thema en spanning:
A. Thema:
a. Het thema van dit verhaal is vriendschap en het vertrouwen tussen vrienden.
b. Ik vind dat het verhaal inderdaad herkenbare situaties beschrijft. 2 vrienden worden verliefd op hetzelfde meisje wat spanningen tussen hen veroorzaakt. De ene jongen heeft een beetje schrik dat Maj de andere jongen misschien leuker vindt, of erger nog, verliefd op hem is. Hierdoor ontstaan een soort van strijd tussen de jongens om het meisje en spanningen die de vriendschap tussen de twee jongens bedreigen.
c. Ik vond het boek heel leuk om te lezen omdat het gaat over leeftijdsgenoten met hun verliefdheid. En wat Harry, Hasse en Maj beleven is spannend en grappig om te lezen, bijvoorbeeld het avontuur met het vuurwerk in Maj's tuin. Eerst moet je heel hard lachen om Harry en Hasse die bedolven worden onder de appels van de appelboom, Harry die Maj's onderbroeken in zijn oren stopt om de knal te verzachten en om Harry's moeder die de onderbroeken ontdekt. Maar even later voel je dezelfde angst als Harry en Hasse wanneer iedereen naar de daders zoekt.
B. Spanning:
a. Ik vond het boek heel spannend.
b. & c.
De spanning wordt op verschillende manieren opgewekt. Het gebeurt vaak dat er iets spannend gebeurt, maar je weet dat dan pas net ervoor. Bijvoorbeeld wanneer Harry en Hasse aan hun 'dam'; aan de rivier aan het spelen zijn, zijn ze voor je het weet over de prikkeldraad geklommen, liggen ze aan de rand van het bos en zijn ze helemaal wit van de witpluim van het steengruis in de steengroeve.
Maar soms wordt de spanning juist op een tegengestelde manier opgewekt. Hiervan zal ik een voorbeeld geven. Op een dag wandelden Harry en Hasse met hun fietsen aan de hand langs het huis van 'het wijf Lehander' (de dorpsgekkin). Ze kwam het pad opgestrompeld, riep naar Harry en gaf hem een stuk touw. "Een erfenis van je vader," zei ze. En wanneer Harry en Hasse weggingen, riep ze Harry na: "Man moet zich verzoenen met zijn geschiedenis, Eriksson. Want ze haalt je toch altijd in." Harry vraagt zich af wat die gekkin daarmee bedoelt. Het enige wat hij wist van zijn vader is hij een zeeman was en stierf voor hij geboren was.
Dit deel staat redelijk vooraan in het boek, en iets voor het einde van het boek kom je pas te weten wat dat touw nu precies is en wat de dorpsgekkin nu precies van het touw afweet. Ondertussen, voor je dat allemaal te weten komt, wordt er nog een paar keer over gesproken. Maar daardoor weet je er nog niks méér over dan in het begin. Bijvoorbeeld dat Harry nadenkt over 'het wijf Lehander' en dat touw, of wanneer hij er Hasse over aanspreekt.
Van retarding of vooruitwijzing is er niet echt sprake.
4. Figuren:
a. De hoofdfiguren zijn Harry, Hasse en Maj, elk 13 jaar oud.
b. Harry en Hasse zijn er al aan het begin van het verhaal, Maj komt er iets later bij.
Harry en Hasse zijn beste vrienden. Het verhaal is een ik-verhaal, verteld door Harry. Hem ken je dus het beste omdat je zijn gedachtegang kan volgen, je weet hoe hij zich voelt, etc. Hasse ken je dus alleen vanuit Harry's standpunt. Wanneer Harry en Hasse bijvoorbeeld kwaad zijn op elkaar, wordt Hasse heel stout en kwaadaardig voorgesteld door Harry (de ik-verteller), terwijl Harry sympathieker en rechtvaardiger overkomt en de lezer hem dan ook gemakkelijker gelijk geeft.
Het hoofdstuk (hoofdstuk 4) waarin Maj in het verhaal 'geïntroduceerd&' wordt, is eigenlijk heel grappig. Het is vrijdag en die dag begint zoals altijd met muziek. Dan stellen de leerlingen zich op in twee rijen, de meisjes het eerst, de jongens het laatst. De dag ervoor hadden Harry en Hasse op school 10 borden erwtensoep gegeten, iets wat de meeste leerlingen nochtans niet lusten. En ze stonden allemaal te zingen, twintig schoolkinderen, juffrouw Kenje en twee erwtenbommen. En plots, precies in de stilte tussen twee zinnen wanneer iedereen naar adem snakte, liet Hasse met opzettelijke nadruk en onovertroffen nauwkeurigheid een paar winden knallen. Juffrouw Kenjes mond viel open. Ze stoppen met pianospelen en haar blik gleed over de klas. Nu was ze gevaarlijk, want precies in haar allerheiligste, in de muziek, in haar beeld van het zalig zingende kind hadden ze haar getroffen. De klas hield de adem in toen haar blik op Hasse viel. Toen werd er op de deur geklopt. Juffrouw Kenje besloot Hasses oren er bij een andere gelegenheid af te rukken en probeerde haar gezicht weer in de juiste plooi te krijgen. Maar juist op dat moment explodeerde Harry's maag. Nu was juffrouw Kenje onder de gordel getroffen. Het toppunt van onbeschoftheid! En op dat moment ging de klink omlaag en een politieman kwam binnen.
Het moment dat Harry Maj voor de eerste keer ziet en zijn gevoelens voor haar, zijn ook de vermelding waard. "Hij duwde het mooiste wat ik tot dan had gezien, voor zich uit: Toen ze ging zitten viel haar lange, kastanjebruine haar als een bijzondere regen op mijn bank. Ik zal het opsteken tijdens de pauze. En daarmee bedoelde ze niet dat ze van plan was om mijn werktafel te blijven verdrinken in haar glanzende en in het morgenlicht vlammende meisjeshaar."
c. Het karakter dat het makkelijkst te beschrijven is, is natuurlijk dat van Harry, aangezien hij de ik-
verteller is. Zijn karakter kan je veel beter beschrijven dan dat van Hasse of Maj, omdat zij enkel voorgesteld worden vanuit Harry's standpunt.
Harry is een niet erg spraakzame jongen, dat zegt hij zelf vaak. "zei ik op mijn spraakzame en ridderlijke manier." (Hier ironisch bedoeld natuurlijk.) Hij is ook banger en voorzichtiger dan Hasse, die veel moediger en stoerder is (of zich alleszins zo voordoet). Hasse durft bijvoorbeeld veel dichter bij de steengroeve gaan liggen wanneer de bergwand opgeblazen wordt, terwijl Harry dat veel te gevaarlijk vindt. Maar dan gaat Harry toch mee omdat hij enerzijds Hasse niet alleen wil laten gaan, en anderzijds om niet te laf over te komen. Verder is Harry even stout, ondeugend en soms egoïstisch als elke jongen van zijn leeftijd. Hij is dus niet bepaald speciaal of anders dan zijn leeftijdgenoten. Hasse is wel 'al een stapje verder in zijn ontwikkeling' dan Harry, zo zegt hij zelf. "Ik was natuurlijk heel erg geïnteresseerd in meisjes, maar mijn interesse miste om één of andere reden nog elke richting. Misschien zou je kunnen zeggen dat ik in die tijd een voetbalspeler was die op een voetbalveld speelde zonder doel. Hasse, die al een stapje verder was in zijn ontwikkeling, was al zo ver dat hij zich een beetje had gefatsoeneerd. Hasse lag voor."
d. De persoon met wie ik het meeste kon meeleven, was Hasse. Dat is heel logisch aangezien Hasse de ik-verteller is. Bijvoorbeeld wanneer Hasse naar doet tegen Harry waar Maj bij is, maar niet kan reageren omdat Maj dat niet zou snappen of hem kinderachtig zou vinden omdat hij daarop niet zou moeten reageren volgens haar, wanneer Harry jaloers is op Hasse als die al 'een hele plaat'; met Maj danst en hij niet op haar tenen trapt, wanneer Hasse Maj naar huis brengt en Harry denkt dat Maj op hem verliefd is, etc.
Maar ik leef nog het meeste mee met Harry op het einde van het verhaal, en ik ben zeker dat iedereen die het boek leest heel erg meevoelt met hem wanneer ze die laatste hoofdstukken lezen. Harry's schuldgevoelens over Maj's dood, dat hij opgevreten wordt door schuldgevoelens, wanneer hij begint te huilen in de klas tijdens de Duitse les, Het feit dat sommigen hen "De Dynamiteur en de Verdrinker"; (Maj is verdronken) noemen, het feit dat hij een meisje op de fiets achtervolgt omdat ze hetzelfde lange wapperende haar en dezelfde lichtblauwe cape draagt.
5. Opdracht naar keuze:
e.
Beste Hasse,
Ik weet eigenlijk niet hoe ik deze brief moet beginnen. Ik heb al duizend keer mijn blad verfrommeld, maar nu dacht ik "wat ik nu schrijf, stuur ik op", omdat ik anders toch zo maar zou blijven doorgaan. Waarom ik je schrijf? Dat weet ik zelf niet.
Herinner je je nog de eerste dag na Maj's dood dat we terug naar de steengroeve gingen? Wel, eigenlijk ging ik ernaartoe, en jij volgde mij. Toen kwam bij mij het besef terug dat wij beste vrienden zijn, en niets tussen ons kon komen, ook niet Maj's dood. Begrijp me niet verkeerd, ik zeg niet "het kan me allemaal niets meer schelen" ofzo, maar haar dood is noch mijn, noch jouw fout. Ik heb lange tijd geleefd met de gedachte dat het allemaal mijn fout was, dat ik haar van de verdrinkingsdood had kunnen redden. Ik werd opgevreten door schuldgevoelens. Ik dacht dat ik haar had kunnen redden. Maar die ene knal in de steengroeve heeft iets losgemaakt in mij, mij iets doen beseffen. Twee dingen zelfs. Het eerste is dus dat Maj's dood mijn fout niet was, en zeker niet de jouwe (maar dat laatste wist ik al lang). Maar het tweede is wel van groter belang. Toen je mij in het bos naast de steengroeve achterna liep, me inhaalde, op de grond duwde en jouw arm over mijn schouders lag, toen besefte ik dat Maj's dood niet veranderd heeft aan onze vriendschap. Opeens kon ik opnieuw met je lachen toen je daar helemaal wit voor mij stond, alsof je in bloem was gaan zwemmen, alsof iemand je een pak van verpulverd steen had aangedaan.
Hasse, je bent mijn beste vriend, en ik wil je bedanken voor je vriendschap en al wat je voor mij hebt gedaan.
Harry.
Beste Harry,
Ik heb gemerkt dat je er net hetzelfde over denkt als ik, over onze vriendschap en de invloed van Maj's dood daarop. Aan Maj's heengaan kunnen we niets veranderen, en ze zal altijd in ons blijven voortbestaan.
Als ik terugdenk aan die bepaalde dag in de steengroeve, krijg ik een beeld van ons in mijn gedachten. Ik die zei: "Wat zie je eruit," en jij die antwoordde:"En jij dan, en jij" En toen begon je te lachen. Dat was lang geleden. Ik weet nog goed wat er op dat moment door me heen ging. Het is een gevoel dat ik niet kan beschrijven, al zou ik het graag doen om dat gevoel met jou te delen. Daarom zal ik proberen te beschrijven hoe dat gevoel dat toen in mijn hart ontstond, voelde. Eigenlijk ontstond het toen niet. Het was er al lang, zolang dat ik niet meer weet hoelang precies. Maar ik weet wel wanneer het verdween. Bij Maj's dood. Niet alleen in jou, maar ook in mijn brak er iets. Maar in tegenstelling tot jou heb ik nooit schuldgevoelens gehad. Had ik die moeten voelen, Harry, net zoals jij hebt gedaan? Ik heb nooit enig schuldgevoel gevoeld, heb nooit gedacht dat het mijn fout maar kòn zijn. Had dat gemoeten, Harry?
Het duurde ook veel langer eerdat jij Maj';s dood verwerkt had. Dat zette me aan het denken. Ik vroeg mij af waarom dat bij mij veel sneller ging. En ik voelde ook wel wat beschaamd; jij bleef maar treuren en kon zelfs niet naar Maj's begrafenis, ik rouwde veel minder lang. Af en toe overviel me nog wel eens een gevoel van droefheid en rouw, maar daar bleef het bij.
Was ik verkeerd, Harry?
Hasse.
Beste Hasse,
Je bent mijn beste vriend, nog altijd na al die jaren. En ik zal nooit vergeten wat jij allemaal voor mij gedaan hebt, hoe jij mij hebt geholpen toen ik hulp nodig had, mij hebt getroost toen ik droevig was.
Nee Hasse, het was helemaal niet verkeerd van je van geen schuldgevoelens te hebben. Ik was verkeerd van er wèl te hebben. De fout lag bij geen van ons. Niemand kon er iets aan doen. Integendeel, we hebben zo hard ons best gedaan Maj te helpen, weet je het nog? Maar we mogen niet langer oude koeien uit de sloot halen. Wat voorbij is, is voorbij. En wat gebleven is, blijft. Onze vriendschap heeft zoveel doorstaan, dat ze gewoon niet meer stuk kan.
We hebben nu elk ons leven, zijn allebei een eigen weg gegaan. We zullen Maj's dood nooit vergeten, maar het leven gaat door.
Hasse, ik wil je bedanken voor die leuke tijd die wij samen beleefd hebben. Voor het avontuur met de dynamietstaaf in Maj's tuin, voor alle die keren dat we over de prikkeldraad aan de steengroeve geklommen zijn, en al die andere avonturen die wij samen beleefd hebben. Zulke herinneringen kan niemand mij afnemen, die heb je voor altijd. En Maj, jou wil ik ook bedanken, want ik weet dat je over mijn schouder meeleest.
Harry.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen