Boekverslag : Louis Paul Boon - Menuet
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2395 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2395 woorden.
Samenvatting
Het boek “menuet” van Louis Paul Boon is er spraken van een poly-perspectieve vertel techniek. De drie personages uit het verhaal vertellen elk dezelfde situatie op een andere manier. Je ziet de gebeurtenissen door de ogen van de man, de vrouw en het meisje. Boven aan de bladzijde zijn steeds fragmenten van krantenknipsels beschreven, deze gaan over moord, verkrachtingen en andere wreedheden. De hoofdpersoon verzamelt deze krantenknipsels en plakt ze in, dit is zijn voornaamste hobby.
De vrieskelder:
Het eerste deel van het boek wordt uit het oogpunt van de man geschreven.
De man werkt in de vrieskelders en als hij na zijn werk thuis komt is zijn vrouw nooit thuis.
Hij voelt zich sterk aangetrokken tot kleine meisjes en weet zich daar geen raad mee. Thuis heeft hij geen hobby en verzamelt krantenknipsels. Verder verdoet hij zijn tijd met het kijken naar het meisje, dat zijn vrouw in het huishouden helpt. Hij houdt niet echt op de man-vrouw manier van zijn vrouw en zij ziet hem meer, als een zwak iets dat beschermd moet worden.
De man merkt dat hij anders is en wil zich dan ook niet onder de gewone mensen mengen. Hij is veel liever alleen in de vrieskelder of in zijn kamertje. Verder is hij ongelovig, dit komt ook ten uitdrukking in het boek. De man vindt de wereld te matrealistisch en is er zelfs bang voor. Dan ontdekt hij, dat het meisje hetzelfde voelt en voelt een nog diepere liefde voor haar.
Hij hoort dat zijn vrouw zwanger is en kan in eerste instantie dit niet begrijpen. Hij denkt dat het van hem is en is angstig voor de geboorte van het kind. Het kind wordt geboren en de man wordt zenuwachtig van alles rondom de geboorte. Dan komt het meisje naar de baby kijken en hij maakt haar duidelijk dat hij om haar geeft. Als hij dan later in de vrieskelder een ongeluk krijgt, geeft ook het meisje toe aan haar gevoelens.
De man is iemand, die zich al zijn hele leven een buitenstaander heeft gevoeld. Hij weet niet hoe hij om andere mensen moet geven en zit danig in de knoop met zijn seksuele geaardheid. Hij verzamelt de krantenartikelen, omdat ze hem een kik geven en verder is hij eigenlijk een levenloos karakter. Hij is panisch voor alles wat met artsen en godsdienst te maken heeft. Hij denkt na en dat is het enige wat hij doet. Volgens hem zijn er dan ook twee soorten mensen, mensen zoals hij en het meisje en de mensen zoals zijn vrouw.
Mijn planeet:
Het tweede deel beschrijft de situatie uit het oogpunt van het meisje. Ze zit op school, maar schenkt er weinig aandacht aan. Het enige wat ze wil is rondlopen, dingen bekijken en dingen aanraken. Ze gaat veel naar de kerk en schept er genoegen in de pastoor door onzedelijke vragen van zijn apropos af te brengen. Ook anderen brengt ze in de war met haar directe vragen, die in die tijd erg ongepast waren. Ze is geobsedeerd door haar lichaam, maar ook dat van anderen. In het huishouden bij de man en de vrouw doet ze veel nutteloos werk, omdat ze steeds alles laat vallen, een doos spelden etc. Ze wil dronken zijn, kunnen kletsen en betast worden, maar ze krijgt er de kans nog niet voor, ze is te klein en haar vader waakt over haar. Zij zoekt naar een werkelijkheid die niet bestaat en kan het daarom zo goed vinden met de man. Ook de vrouw vraagt zij het hemd van het lijf en merkt dat de vrouw zich op een dag raar gedraagt als haar zwager in de buurt is. s’Avonds gaat de vrouw naar buiten en het meisje vermoedt dat de vrouw daar haar zwager treft. Later merkt ze dat de vrouw minder fit is en dat de vrouw steeds moet overgeven en ze denkt dat de vrouw zwanger is. Als de vrouw een keer aan het overgeven is, waar het meisje en de man bij zijn, ontdekt ze dat hij hetzelfde denkt en dan wordt het kind geboren. Het meisje wil weer naar de familie toe en als ze naar het kindje gaat kijken, raakt de man haar over het kindje heen aan. Het meisje is geschokt, hoewel ze niets liever wil. Als later de man een ongeluk krijgt en ziek thuis ligt, schenkt ook het meisje haar liefde aan hem. Zijn vrouw komt op dat moment binnen en ziet alles gebeuren.
Het eiland:
De vrouw stoort zich aan het gedrag van de man en het meisje, ze zitten altijd te peinzen en in haar leven is daar geen plaats voor. Ze gaat terug naar haar jeugd, waarin ze altijd thuis helpen moest en ze respect had voor haar vader. Dan vertelt ze over haar eerste vriendje, zij was vijftien en hij was volwassen. Ze breekt na enkele jaren met hem en leert dan de man uit het verhaal kennen, deze was nog net een kind en ze voelde dat ze voor hem moest zorgen. Dan wordt haar zwager steeds handtastelijker, en de vrouw weet zich er geen raad mee. Op een dag geeft ze toe aan zijn aandringen en ze raakt zwanger. De vrouw wordt zenuwachtig van het meisje met haar vragen en begint ook ochtendmisselijkheid te krijgen. Ze wil het kind helemaal niet. Als het dan geboren moet worden wordt ze panisch van angst. Het kind ligt in zijn wiegje en de vrouw gaat kijken, ze ziet het meisje en de man samen in de baby kamer en weet wat de man voor het meisje voelt. Ze ziet dit hele gebeuren als een soort dans in een kring. De vrouw en de man dansen om elkaar heen, al jaren. Maar nu kijkt het meisje toe en ook zij zal op een dag mee gaan doen aan deze ronde dans. De vrouw gaat met het kind wandelen, ze ziet dit als een soort verplichting. Als ze dan terug komt van zo’n wandeling ziet ze het meisje en de man samen op de bank liggen en ze weet dat het meisje nu ook in de kring is getreden en meedoet aan de dans. De vrouw ziet nou in dat ze haar man is verloren aan het meisje en dat zij er niets aan kan doen om hem terug te winnen. Het meisje en de man leven in hetzelfde wereldje, terwijl zij net zo goed van een andere planeet zou kunnen komen.
Het boek verwarde mij toen ik begon met lezen en toch kon ik er niet mee stoppen. Ik vind de manier van schrijven razend knap en heb er veel bewondering voor. Vooral die krantenkoppen boven aan de bladzijde vind ik erg origineel. Ik kan nou niet bepaalt zeggen dat ik me in een van de hoofdpersonen kan verplaatsen en ik was in het begin erg geschrokken van de directe manier waarmee over seksualiteit werd gepraat. Toch vond ik het een boeiend boek, ook zeer gedurfd om over een onderwerp als pedofilie te schrijven, want dat is het toch.
Ik vind het boek zeker een aanrader voor mensen die eens een ander boek willen lezen dan alle anderen.
MENUET: Oorspronkelijk Franse dans van langzame, afgemeten statige bewegingen in ¾
Maat. Van Dale’s Woordenboek
Eerste druk: 1948
Gelezen druk: 1997
Uitgeverij: De Arbeidspers, Amsterdam
Menuet
Louis Paul Boon
Samenvatting
Het boek “menuet” van Louis Paul Boon is er spraken van een poly-perspectieve vertel techniek. De drie personages uit het verhaal vertellen elk dezelfde situatie op een andere manier. Je ziet de gebeurtenissen door de ogen van de man, de vrouw en het meisje. Boven aan de bladzijde zijn steeds fragmenten van krantenknipsels beschreven, deze gaan over moord, verkrachtingen en andere wreedheden. De hoofdpersoon verzamelt deze krantenknipsels en plakt ze in, dit is zijn voornaamste hobby.
De vrieskelder:
Het eerste deel van het boek wordt uit het oogpunt van de man geschreven.
De man werkt in de vrieskelders en als hij na zijn werk thuis komt is zijn vrouw nooit thuis.
Hij voelt zich sterk aangetrokken tot kleine meisjes en weet zich daar geen raad mee. Thuis heeft hij geen hobby en verzamelt krantenknipsels. Verder verdoet hij zijn tijd met het kijken naar het meisje, dat zijn vrouw in het huishouden helpt. Hij houdt niet echt op de man-vrouw manier van zijn vrouw en zij ziet hem meer, als een zwak iets dat beschermd moet worden.
De man merkt dat hij anders is en wil zich dan ook niet onder de gewone mensen mengen. Hij is veel liever alleen in de vrieskelder of in zijn kamertje. Verder is hij ongelovig, dit komt ook ten uitdrukking in het boek. De man vindt de wereld te matrealistisch en is er zelfs bang voor. Dan ontdekt hij, dat het meisje hetzelfde voelt en voelt een nog diepere liefde voor haar.
Hij hoort dat zijn vrouw zwanger is en kan in eerste instantie dit niet begrijpen. Hij denkt dat het van hem is en is angstig voor de geboorte van het kind. Het kind wordt geboren en de man wordt zenuwachtig van alles rondom de geboorte. Dan komt het meisje naar de baby kijken en hij maakt haar duidelijk dat hij om haar geeft. Als hij dan later in de vrieskelder een ongeluk krijgt, geeft ook het meisje toe aan haar gevoelens.
De man is iemand, die zich al zijn hele leven een buitenstaander heeft gevoeld. Hij weet niet hoe hij om andere mensen moet geven en zit danig in de knoop met zijn seksuele geaardheid. Hij verzamelt de krantenartikelen, omdat ze hem een kik geven en verder is hij eigenlijk een levenloos karakter. Hij is panisch voor alles wat met artsen en godsdienst te maken heeft. Hij denkt na en dat is het enige wat hij doet. Volgens hem zijn er dan ook twee soorten mensen, mensen zoals hij en het meisje en de mensen zoals zijn vrouw.
Mijn planeet:
Het tweede deel beschrijft de situatie uit het oogpunt van het meisje. Ze zit op school, maar schenkt er weinig aandacht aan. Het enige wat ze wil is rondlopen, dingen bekijken en dingen aanraken. Ze gaat veel naar de kerk en schept er genoegen in de pastoor door onzedelijke vragen van zijn apropos af te brengen. Ook anderen brengt ze in de war met haar directe vragen, die in die tijd erg ongepast waren. Ze is geobsedeerd door haar lichaam, maar ook dat van anderen. In het huishouden bij de man en de vrouw doet ze veel nutteloos werk, omdat ze steeds alles laat vallen, een doos spelden etc. Ze wil dronken zijn, kunnen kletsen en betast worden, maar ze krijgt er de kans nog niet voor, ze is te klein en haar vader waakt over haar. Zij zoekt naar een werkelijkheid die niet bestaat en kan het daarom zo goed vinden met de man. Ook de vrouw vraagt zij het hemd van het lijf en merkt dat de vrouw zich op een dag raar gedraagt als haar zwager in de buurt is. s’Avonds gaat de vrouw naar buiten en het meisje vermoedt dat de vrouw daar haar zwager treft. Later merkt ze dat de vrouw minder fit is en dat de vrouw steeds moet overgeven en ze denkt dat de vrouw zwanger is. Als de vrouw een keer aan het overgeven is, waar het meisje en de man bij zijn, ontdekt ze dat hij hetzelfde denkt en dan wordt het kind geboren. Het meisje wil weer naar de familie toe en als ze naar het kindje gaat kijken, raakt de man haar over het kindje heen aan. Het meisje is geschokt, hoewel ze niets liever wil. Als later de man een ongeluk krijgt en ziek thuis ligt, schenkt ook het meisje haar liefde aan hem. Zijn vrouw komt op dat moment binnen en ziet alles gebeuren.
Het eiland:
De vrouw stoort zich aan het gedrag van de man en het meisje, ze zitten altijd te peinzen en in haar leven is daar geen plaats voor. Ze gaat terug naar haar jeugd, waarin ze altijd thuis helpen moest en ze respect had voor haar vader. Dan vertelt ze over haar eerste vriendje, zij was vijftien en hij was volwassen. Ze breekt na enkele jaren met hem en leert dan de man uit het verhaal kennen, deze was nog net een kind en ze voelde dat ze voor hem moest zorgen. Dan wordt haar zwager steeds handtastelijker, en de vrouw weet zich er geen raad mee. Op een dag geeft ze toe aan zijn aandringen en ze raakt zwanger. De vrouw wordt zenuwachtig van het meisje met haar vragen en begint ook ochtendmisselijkheid te krijgen. Ze wil het kind helemaal niet. Als het dan geboren moet worden wordt ze panisch van angst. Het kind ligt in zijn wiegje en de vrouw gaat kijken, ze ziet het meisje en de man samen in de baby kamer en weet wat de man voor het meisje voelt. Ze ziet dit hele gebeuren als een soort dans in een kring. De vrouw en de man dansen om elkaar heen, al jaren. Maar nu kijkt het meisje toe en ook zij zal op een dag mee gaan doen aan deze ronde dans. De vrouw gaat met het kind wandelen, ze ziet dit als een soort verplichting. Als ze dan terug komt van zo’n wandeling ziet ze het meisje en de man samen op de bank liggen en ze weet dat het meisje nu ook in de kring is getreden en meedoet aan de dans. De vrouw ziet nou in dat ze haar man is verloren aan het meisje en dat zij er niets aan kan doen om hem terug te winnen. Het meisje en de man leven in hetzelfde wereldje, terwijl zij net zo goed van een andere planeet zou kunnen komen.
Het boek verwarde mij toen ik begon met lezen en toch kon ik er niet mee stoppen. Ik vind de manier van schrijven razend knap en heb er veel bewondering voor. Vooral die krantenkoppen boven aan de bladzijde vind ik erg origineel. Ik kan nou niet bepaalt zeggen dat ik me in een van de hoofdpersonen kan verplaatsen en ik was in het begin erg geschrokken van de directe manier waarmee over seksualiteit werd gepraat. Toch vond ik het een boeiend boek, ook zeer gedurfd om over een onderwerp als pedofilie te schrijven, want dat is het toch.
Ik vind het boek zeker een aanrader voor mensen die eens een ander boek willen lezen dan alle anderen.
MENUET: Oorspronkelijk Franse dans van langzame, afgemeten statige bewegingen in ¾
Maat. Van Dale’s Woordenboek
Eerste druk: 1948
Gelezen druk: 1997
Uitgeverij: De Arbeidspers, Amsterdam
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen