Boekverslag : Jonge, Harm De - Het Peergeheim
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 525 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 525 woorden.
De vijftienjarige Jonie zit op zijn kamer en denkt aan zijn even oude vriend Peer, die voorgoed verdwenen is. Hij gaat in ge-dachten terug naar de tijd waarin hij en Peer bijna elke dag sa-men waren. Ze gingen vaak naar hun geheime schuilplaats in het Rietbos, dat op een eiland in het Blauwmeer ligt. Daar fanta-seerde Peer over een droomeiland, waar alles mogelijk was. Hij noemde het Attalant. Jonie en Peer bouwden in gesprekken steeds verder aan de droomwereld op hun eiland.
Peer speelde saxofoon in de schoolband en in het Rietbos blies hij ook graag gevoelige, zelf bedachte nummers, zoals The Muskbabysong en The Attalantbreeze. Jonie vond ze prachtig. Samen praatten ze in hun hut ook over Peers grote liefde: Beryl. Zij is verwaand en hooghartig en gunt Peer geen blik waardig. Hoewel Peer alle meisjes kon krijgen die hij wilde hebben, had bij zijn zinnen gezet op Beryl, het enige meisje dat nu juist on-bereikbaar was voor hem.
Jonie herinnert zich de dag waarop Peer problemen kreeg met zijn been. Het begon tijdens een voetbalwedstrijd tegen de Red Arrows. Na het maken van een doelpunt deed Peers been plotse-ling vreselijk pijn en in de weken erna ging het niet over. Toen hij uiteindelijk naar de dokter ging, stuurde die hem naar het ziekenbuis, waar ze Peer meteen opnamen. Uit het onderzoek bleek dat hij kanker had.
Na enkele weken kwam Peer thuis, vermagerd, slap en met een kaal hoofd (door de bestralingen). Toch leek het erop dat Peer na een tijdje opknapte. Hij ging weer naar school en dacht zelf dat bij zou genezen. Wel praatte bij met Jonie steeds vaker over Attalant, waar je volgens Peer alleen kon komen als je dood bent. Jonie had het gevoel dat het fantaseren over Attalant op den duur meer dan een spel werd. Peer ging er echt in geloven, vooral toen hij een terugslag kreeg en langzamerhand steeds verder ach-teruit ging. Toch bleef Peer rustig en kwam hij nooit in opstand tegen zijn ziekte. Dat verbaast Jonie nu nog en hij beseft dat ze, elke keer als ze over Attalant praatten, het eigenlijk hadden over doodgaan.
Op Peers verjaardag besluiten zijn klasgenoten hem een cadeau te geven: een concert. Iedereen in het dorp die een muziekinstru-ment kon bespelen, deed mee. Aan het eind speelde de verzwakte Peer, zittend in zijn rolstoel, een ongelooflijk gevoelig lied op zijn saxofoon. Jonie voelde het als een afscheidslied.
Na het concert ging het steeds slechter met Peer. Hij sprak zelf ook niet meer over beter worden. De gesprekken met Jonie gin-gen daarentegen steeds vaker over Attalant.
Op een dag vertelde Peer tegen Jonie dat hij, nu hij nog een klein beetje kon strompelen, naar het Rietbos wilde. Hoewel Jonie te-genstribbelde, zette Peer door. Daar aangekomen liet bij Jonie achter op het eiland, klom in de boot en verdween voorgoed in een wolk van mist en nevel.
Toen Jonie begreep dat Peer niet terug zou komen, is hij naar het vasteland gezwommen en heeft hij iedereen gealarmeerd. De mensen hebben de hele nacht gezocht en ook de dagen erna is er naar Peer gespeurd, maar ze hebben hem nooit gevonden.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen