Boekverslag : Jennifer Lauck - Vogelvrij.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1354 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1354 woorden.
1. De titel is Vogelvrij.
De auteur is Jennifer Lauck.
De eerste druk is in het Engels 2000. Eerste druk in het Nederlands was in 2001.
2. A. Het aantal bladzijden is 366.
B. Het is een roman, maar het is auto-biografisch.
C. -
3. A. De schrijver maakt geen deel uit van het boek.
B. Het verhaal is geschreven in de ikvorm.
C. De tijd verloopt chronologisch.
D. De tijd die verloopt tussen de eerste en de laatste bladzijde is 5 jaar en een paar maanden.
E. Het verhaal is verdeeld in 21 hoofdstukken en 4 delen.
F. Het verhaal speelt zich per deel af. Carson city Nevada, Hermosa beach, Californie, Los Angeles, Fountain Valley en Huntington Beach en Palo Alto. De tijd waarin het verhaal zich afspeelt is 1969 tot met 1975.
4. A. De thematiek is het tragische leven van een jong meisje.
B. De motieven zijn: laat een kind niet zo lijden. Maar ook laten zien hoe een kind zijn moeder en vader nodig heeft.
C. Het vrij zijn, niet gebonden. Je eigen leven kunnen leiden, ook als je dat heel moeilijk gemaakt wordt. De kinderen van Karen, een bewoonster uit het huis, worden geboren onder het nummer van de Beatles, Blackbird.
D. Altijd maar doorgaan en positief blijven ook al wordt dat heel moeilijk gemaakt. Ook het nummer van de Beatles is een motto: Blackbird (de Engelse titel) singing in the dead of night.
5. A. De auteur is geboren in 1964. ze is nog niet gestorven.
B. Dit boek is het levensverhaal van de schrijfster, dus als je dit boek gelezen hebt dan ken je haar leven. Het is haar debuut.
6. Als vijfjarige zorgt Jenny voor haar ernstig zieke moeder. Dit is zwaar voor haar maar ze houdt van haar moeder. Janet is heel ziek ze heeft kanker. De artsen kunnen in Carson City niets meer voor haar doen. Dan verhuizen ze naar Hermosa Beach. Hier is een dokter die wat zou kunnen betekenen. Maar Janet is af en toe thuis maar heel veel in het ziekenhuis. Daar komen de kinderen, Jenny en Bryan, niet. Op een ge geven moment hebben vader Bud en Janet ruzie. Het blijkt dat Bud een vriendin heeft. Kort na de dood van Janet verhuist het gezin naar Los Angeles om in te trekken bij de nieuwe vriendin en diens drie kinderen. De overgang is schokkend: niet alleen ziet ze haar hardwerkende vader nauwelijks, haar stiefmoeder is totaal
onverschillig over Jenny's welzijn. Ook tussen de kinderen loopt het heel moeizaam. Veronica en Kendall, twee meiden van net iets ouder dan Jenny, zijn twee booswichten. Ze verhuizen vaak. De kinderen zijn het er niet mee eens. Op een gegeven moment Komt de vader van Jenny te overlijden aan een hartstilstand. De eerste overleeft hij, maar de tweede binnen een paar dagen is fataal.
Deb, de stiefmoeder, vertelt Bryan en Jenny dat hun vader alleen schulden heeft achtergelaten en dat de ander familieleden hen niet willen hebben. Dit blijkt achteraf een leugen. Ze krijgen veel geld van de sociale dienst maar dat gebruikt Deb zelf. Op een moment wordt ze achter gelaten bij de Freedom Community Church, die moeten maar voor haar zorgen. Ze gaat daar eerst naar school en werkt bij de kerk, maar op een dag stopt ze daar mee en gaat zwerven. Dan komt er een gezin van moeder en dochter in het huis te wonen. Die helpen Jenny. Maar dan wordt ze geroepen door Deb, ze moeten weer verhuizen en moet daarbij haar vrienden achterlaten. Als ze in het nieuwe huis woont, komt ze op een gegeven moment haar oom en tante tegen. Die blijken heel lang naar haar op zoek geweest te zijn. De kinderen waren alleen nergens meer te vinden. De oom en tante nemen Jenny en haar broer mee naar hun hotel om naar Disneyland te gaan. Als Deb er achterkomt dat de kinderen verdwenen zijn is ze furieus. Ze leest op het achtergelaten briefje waar de kinderen zijn en gaat naar het hotel. Daar maakt ze een enorme scène, maar uiteindelijk mogen de kinderen bij oom en tante blijven.
7. A. mijn verwachtingen waren hooggespannen. Ik had een recensie lezen over het boek en dat maakte mij nieuwsgierig.
B. Door de recensie in de VIVA waren mijn verwachtingen gewekt.
8. A. De passage over hoe de moeder van Jenny eraan toe was toen ze de tweede keer weer uit het ziekenhuis kwam heeft veel indruk gemaakt. Wat kan een mens er slecht uit zien en zich heel beroerd voelen.
B. Jenny is de hoofdpersoon. Ze is een heel lief en zorgzaam kind in het begin voor niemand bang, maar naar mate het verhaal vordert wordt ze argwanender. Haar moeder is een heel lief mens. Voor iedereen. Haar vader is een iets te harde werker waardoor hij zijn gezin heel weinig ziet, maar hij heeft wel door wat de mensen om hem heen mee bezig zijn.
C. Hoe is het om zo lijdend te moeten toe kijken en weten dat je man er met een ander vandoor gaat? Die vraag zou ik aan Janet willen stellen.
D. het leven gaat geheel niet over rozen.
9. Ik vond het een heel interessant onderwerp. Er zit heel veel drama in, maar het verdriet voert in de intonatie zeker niet de boventoon. Het wordt heel lief door Jenny verteld. Ik had zelf al wel over kanker nagedacht, want mijn opa is er iets meer dan een jaar gelden aan overleden. Ik kende hem niet zo goed, maar iemand zo zien lijden dat is verschrikkelijk. Ik kan me dus wel verplaatsen in de situatie van Jenny. Maar de situatie van mijn opa was veel minder schrijnend dan die van Janet.
De gevoelens en gedachten van Jenny worden heel duidelijk beschreven zonder dat ze je in en in triest maken. Het aantal gebeurtenissen was goed. Het was ook een mooie dikte wat boek betreft. De gebeurtenissen volgden elkaar ook logisch op. De gebeurtenissen waren heel geloofwaardig dat moet ook wel want het verhaal is in feite waargebeurd. Er zijn wel een paar dingen veranderd maar zeker niet veel. Ik vond het toch een heel zielig verhaal maar het heeft me niet heel triest gestemd.
De hoofdpersonen kwamen levensecht op mij over. Ik kon me ook goed in leven in de hoofdpersoon. De schrijfster maakt het niet moeilijk door niet te veel gevoelens weg te laten. Het aantal emotionele momenten is precies goed. Ik ben verder niet beïnvloed door het gedrag van de hoofdpersoon. De karakters van de verschillende personen komen duidelijk naar voren. Ook is door middel van de kleding aangegeven hoe de persoon door de ander gezien werd. Deb heeft op een gegeven moment een superkort jurkje met hele hoge hakken aan, vertelt Jenny. Jenny noemt haar bij de eerste aan blik een sloerie. Janet loopt in het boek altijd rond in een pyjama als ze weer net terug is uit het ziekenhuis, dit geeft haar kwetsbaarheid aan.
Het verhaal was vlot te lezen. Voor ieder nieuw deel stond ook aangegeven waar het verhaal zich afspeelde op dat moment dat maakt het makkelijk te lezen. Er was geen wisselend perspectief dus dat maakte het ook niet moeilijker. Kortom het boek was niet moeilijk te lezen Het was makkelijk dat er bij de verschillende delen stond aangegeven waar het verhaal zich op dat moment precies afspeelde. Dat de delen ook weer verdeeld waren in hoofstukken maakt het lezen ook makkelijker.
Het taalgebruik was heel simpel. In de vertaling hebben ze niet echt de Engelse terminologie erin laten staan. Er zaten een paar engelse termen nog in, maar dat moest anders was de oorspronkelijke titel niet te verklaren. Dit waren zinnen uit een nummer van de Beatles. Dat maakt het weer afwisselend. Ook zaten er wel woordspelingen in. Dit maakt het verhaal levendiger. Het verhaal zat vol dialogen, maar soms zaten er ook overpeinzingen van Jenny in. Ik vond het een mooie combinatie.
Mijn verwachtingen zijn uitgekomen, het is een geweldig boek echt een aanrader. De recensies liegen er ook niet om. Heel mooi beschreven. Bij deze dus: "lees het een keer!"
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen