Boekverslag : Hendrik Van Kallen - De Zwarte Wilgen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 908 woorden.
























De auteur: Havank (Hendrik van Kallen)

De uitgever: A.W. Bruna & Zoon

Uitgegeven in: 1980 de 36 druk

Bijzonder heden: In Leeuwarden (geboortestad en sterfplaats) is zijn graf

onlangs opgeknapt, er is een Havank groep opgericht, er is een web site van hem gemaakt http://www.Havank.nl. en er is een bos naar hem genoemd.





Ik heb dit boek gekozen:



Ik heb dit boek gekozen omdat mijn vader steeds zei dat ik dat boek eens moet lezen.

Toen dacht ik nu kan ik dat boek mooi eens lezen voor school.



Bespreking:



Mijn eerst reactie was het is spannend, ingewikkeld en mooi.



Samenvatting:



De hoofd persoon is Charles C.M. Carlier, bij genaamd De Schaduw.

De Schaduw is samen met zijn vrouw Aranea op weg naar Pampeluna in Spanje.

Ze reden een lange tijd bij een berg om hoog, de weg was zeer smal, maar opeens

groeide er onrust bij schaduw omdat ze nog geen tegen ligger(s) waren tegen gekomen. Na een tijdje kwamen ze een tegen ligger tegen het was een ezelmans.

Daar gingen ze mee praten en die zei dat ze een over een tijdje een klooster tegen zouden komen,genaamd: ”De Zwarte wilgen”. Maar hij zei dat het daar in dat klooster niet deugt. De ezelmans wou nog liever buiten dood vriezen dan in dat klooster één nacht door te brengen. De schaduw reed verder tot ze bij het klooster aan kwamen. De Schaduw ging wel samen met Aranea dat klooster in. De schaduw vertrouwde de boel ook niet hele maal, dus ging hij nachts op wacht staan. Hij kwam er achter dat zijn aards vijand (Forster) hier werkt en wist dat dat Aranea’s vader is. Toen stuurde Forster een reuze spin op Schaduw af. Toen Schaduw de spin versloeg Ging hij achter Forster aan, die toen zelf moord pleegde, althans dat dacht schaduw. Dat bleek een vals strik te zijn zodat hij de kamer van Forster niet vond. Schaduw ging toen weg, weg van “De Zwarte Wilgen” op naar Pampeluna in Spanje.







Onderwerp:



Het onderwerp spreekt mij wel aan omdat je denkt: “Wie is de weduwe en wat is de Wilgen”.

Ik heb na het lezen van dit boek niks geleerd. ik had niet gedacht dat het onderwerp zo

uitgewerkt werd. Het was spannend, De abdis van het klooster was een weduwe volgens de verhalen, maar het bleek Forster te zijn. Forster waarvan men dacht dat hij al jaren dood was



Gebeurtenissen:



Het verhaal bevat genoeg gebeurtenissen om te blijven boeien. De gebeurtenissen komen moeilijk uit elkaar voort. De gebeurtenis vind ik spannend, omdat ze allerhande details geven. Details waar alles is, maar niet waar het om gaat. De gebeurtenissen hebben mij niet aan het denken gezet. De gebeurtenis die de meeste indruk heeft gemaakt is dat de schaduw beschoten werd door forster en dat hij niet wist waar Forster was. Het heeft indruk op mij gemaakt omdat, hij niet wist waar de tegen stander was, daarom wist hij niet of hij veilig was op de plek waar hij schuilde.



Personages:



De hoofd persoon is een held waar ik op wil lijken omdat hij zijn vrouw goed beschermt. Ik vind dat de personages gewone eigenschappen hebben. De schaduw en zijn vrouw. De personages reageerden onvoorspelbaar. Van de schaduw kom je het meest te weten, Van hem kom je genoeg te weten om zijn gedrag te begrijpen. Ik ben het eens met de manier waarop hij het probleem op lost.



De Hoofd persoon:



De hoofd persoon in dit boek is Schaduw. Hij is een man die niet snel bang is. De Schaduw kan nauwkeurig schieten met zijn rechter hand en linkerhand. Hij is van beroep een detective. Als de Schaduw op wacht gaat in het klooster, dan neemt hij alle maal verschillende dingen mee zoals: een pistool met geveilde kogels, een ijzeren bal met een ketting er aan, een wandel stok die hij uit elkaar kan draaien en er dan een speer van kan maken. En hij spreekt met zijn vrouw Aranea af dat ze allen open doet als hij het is. Dat kan ze weten omdat ze een klop code af gesproken hebben.



Bouw:



Alles in het verhaal hangt goed met elkaar samen. Het verhaal is spannend en boeiend.

De bouw van het verhaal is vrij ingewikkeld. Door die bouw word het verhaal interessanter.

En de bouw past bij het onderwerp. In het verhaal zitten veel terugblikken en herinneringen.

Aan het einde blijven niet veel dingen onduidelijk, behalve wat er met Forster is gebeurd.









Taalgebruik:



Ik vond het verhaal best lastig om te lezen, dat komt omdat je veel moet na denken mij het verhaal. De gesprekken en de gevoelens tussen de personen waren goed te begrijpen. De beschrijving was wat moeilijker te begrijpen. Ik vind dat de taal past bij de personages en het onderwerp.

Verwaarloosd graf:

De Leeuwarder Courant van 28 juli 1994 maakte gewag van de "deerlijk verwaarloosde" staat van onderhoud van het toen dertig jaar oude grafmonument van de schrijver Hendrikus Frederikus van der Kallen (1904-1964), beter bekend als HAVANK.

Oosterhuis, voorzitter van 1994 t/m 1999 van het stichtingsbestuur, zoekt contact met de schrijver van het stuk en overleggend werd besloten om via een krantenartikel stelling te nemen tegen het –mogelijk - teloorgaan van dit grafmonument. Het artikel werd geplaatst zaterdag 13 augustus 1994, met als uitroep: "Er moet een stichting komen, naar Havank vernoemd, een Stichting Mateor". Deze stichting zou zich in elk geval bezig moeten houden met de zorg voor het grafmonument































































































Andere boeken van deze auteur:


Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen