Boekverslag : Haasse, Hella - De Verborgen Bron
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 612 woorden.

Dr. Jurjen Siebeling is voor herstel van zijn gezondheid in een hotel in de nabijheid van het landhuis waar zijn vrouw Rina is geboren. Op zijn zwerftocht in de bossen rond het huis probeert hij zicht te krijgen op zijn eigen leven, dat van Rina en op hun bijna gestrande huwelijk. Steeds meer gaat hij zich interesseren voor het raadselachtige leven van Elin Breskel, de moeder van Rina.


Hij blijkt niet de enige te zijn die in Elin geïnteresseerd is. Ook de arts Meinderts heeft grote belangstelling. Meinderts en Siebeling ontmoeten elkaar in het huis, in het hotel waar Jurjen verblijft en in het verwaarloosde huis van Meinderts. Meinderts vindt in het huis Breskel een zelfportret van Elin in de gedaante van een Nimf waarop staat: “Et in Arkadia egoArethia E.B.” Stukje bij beetje verteld Meinderts het verhaal van Elin, althans voor zover dat hem bekend is. Jurjen vindt brieven van Rina’s grootvader waarin deze verslag doet over Rina’s opvoeding aan de familieleden op het huis Breskel en vermoedelijk ook aan Rina’s moeder. Het blijkt dat tussen Meinderts en Elin Breskel een grote liefde heeft bestaan. Ze waren van kinds af aan met elkaar bevriend en groeiden min of meer samen op. Toch kwamen ze uit twee verschillende “werelden”. Breskel met zijn verfijnde eruditie (=grote en algemene kennis van het geestenleven als vrucht van gedwongen studie) was heel anders dan het huis van Meinderts’ vader, een eenvoudig dorpsarts.


Elin Breskel die aanvankelijk een tekenstudie begonnen was, brak deze af omdat zij vond dat ze geen talent had. Sindsdien stond ze op gespannen voet met haar ouders. Meinderts was inmiddels ook arts geworden en nam de zaak van zijn vader waar. Hoewel het er veel op leek dat ze zouden trouwen, wilde Elin uiteindelijk toch niet. Ze wilde niet leven met iemand die voor haar zijn diepste vrijheid opgaf. Meinderts verdween toen uit het dorp en heeft haar nooit meer ontmoet.


Elin trouwde met de officier Van Starvold; na de geboorte van Rina pleegde Elin, volgens de officiële lezing, zelfmoord in zee. Haar lichaam werd echter nooit gevonden.


Na de dood van haar vader werd Rina streng door haar grootouders opgevoed. Deze leerden haar dat overgevoeligheid, impulsiviteit en verbeeldingskracht uit den boze waren.


Nadenkend over zijn huwelijk, realiseerde Jurjen zich dat Rina juist deze eigenschappen in hem moet herkennen en afkeuren.


Jurjen doet van alles verslag aan Rina. Deze raadt hem aan als hij weer hersteld is naar huis te komen en ontkent dat haar moeder zelfmoord gepleegd heeft.


Thuisgekomen zet Jurjen alles van zich af en hervat zijn gewone, dagelijkse ritme. In verhouding tot Rina blijft de gereserveerde verstandelijkheid overheersen. Zijn afwezigheid heeft hen niet dichter tot elkaar gebracht.


Een jaar later zijn Jurjen en Rina in Parijs. Rina is inmiddels zwanger, hetgeen hun verhouding enigszins verbeterd heeft. Als Rina ‘s middags rust neemt, bezoekt Jurjen een expositie waar hij een schilderij aantreft van de dan in Marseille wonende Elin Breskel. Elin leeft dus nog, hetgeen hij allang vermoedde.


Het schilderij is getiteld: “Aréthuse fuyonte”, twijfel aan de identiteit van de kunstenares is dus niet mogelijk. Het schilderij stelt op surrealistische wijze een vluchtende vrouw voor. De vrouw vlucht uit het huis Breskel dat een spookhuis is geworden. Ze vlucht het bos in, waar het nog veel gevaarlijker lijkt.


Rina vertelt hem later dat ze nog wist dat haar moeder nog leefde, maar voor haar was zij al dood, omdat haar moeder blijkens een brief aan haar slechts met zichzelf bezig is en geen begrip heeft voor anderen.


Jurjen en Rina komen ook door dit gesprek niet nader tot elkaar. De verborgen bron van haar hart zal voor Jurjen altijd verborgen blijven.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen