Boekverslag : F. Springer - Sterremeer
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1645 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1645 woorden.
De volledige titel luidt Sterremeer. Het boek is opgedragen aan C en JT, kleine passagiers van weleer.
De schrijver is F. Springer
De tekst is in 1990 voor het eerst gepubliceerd. Het werd uitgegeven als boekenweekgeschenk. Er staat geen druk in, maar ik denk dat de eerste druk uit 1990 komt.
De tekst is onderverdeeld in hoofdstukken zonder titel.
De tijd is chronologisch geordend, met af en toe kleine sprongen vooruit in de tijd.
Het boek is geheel geschreven in het ik-perspectief. Het hele boek wordt verteld door Nikko. De gevolgen hiervan zijn dat je helemaal op gaat in het verhaal, je ziet het hele verhaal door de ogen van Nikko. Dit vind ik gemakkelijk, omdat je niet na hoeft te denken wie het verhaal nu weer vertelt.
De ruimte is afwisselend, het begin van het boek geeft mij een grauwe indruk. Het eerste stuk speelt zich af in Den Haag, gedurende slecht weer. Op de boot tijdens de overtocht van Nederland naar Amerika lijkt de sfeer mij heel gezellig, een echte vakantiesfeer. De ruimte in New York is weer grauw, ik zie industrie wijken en erg arme wijken voor me. Alle mensen in het boek lijken mij heel erg intellectueel, ze zijn allemaal erg geïnteresseerd in dichten of schrijven.
De twee belangrijkste hoofdfiguren in het boek zijn Felix Sterremeer en Nikko. De achternaam van Nikko is mij niet bekend. Felix studeerde op de HBS, de vijfde klas heeft hij twee keer gedaan. ook is hij gezakt voor zijn eindexamen. Felix denkt zelf dat dat komt omdat hij niet zoals al zijn andere klasgenootjes alleen geïnteresseerd was in hockey en dansen, maar ook in schrijven en dichten. Erg graag gezien was hij op school niet, de meisjes mochten hem niet omdat hij altijd versjes in hun jaszakken stopte. De leraren -mochten hem niet omdat hij erg brutaal was. Sterremeer hoopte onder de militaire dienst uit te komen, dit mislukte. Toen hij drie maanden in dienst zat, in Apeldoorn, werd hij afgekeurd als onhandelbaar omdat hij de sergeants en luitenants voortdurend op hun verkeerde taalgebruik wees. Felix heeft een boek gepubliceerd, de Verste planeet genaamd. Dit boek werd niet zo'n succes als hij gehoopt had. Felix is getrouwd met Robie. Hij heeft Robi leren kennen in de tijd dat hij jongerenreizen door Europa leidde. Inmiddels heeft hij een dochter van Robie, Princess genaamd. Princess is heel slim en volwassen voor haar leeftijd. Ook heeft Sterremeer nog in een boekenwinkel gewerkt, daar werd hij ontslagen omdat hij alles beter wist dan de eigenaar van de winkel. Felix woonde in Amerika omdat Robie een Amerikaanse vrouw was. Nikko heeft een rechtenstudie in Leiden gedaan en is daarvoor geslaagd. Inmiddels had Nikko Dorien leren kennen en na het examen besloten ze te trouwen. Hij kreeg twee kinderen van Dorien, te weten Klaas en Dorientje. Kort daarna werd Nikko opgeroepen voor militaire dienst, Dorien blijft ondertussen gewoon in de makelaardij doorwerken. Via een van de professoren, waar Nikko in zijn studietijd les van had gehad leerde hij de heer Doefmans kennen. Doefmans was compagnon van een advocatenkantoor, met vestigingen in Nederland en Amerika. De heer Doefmans bood Nikko voor twee jaar een baan aan in New York, Nikko accepteerde dit.
Er is niet echt sprake van karakterontwikkeling. Er gebeurt wel veel met de hoofdpersonen, maar hun karakter blijft vrijwel hetzelfde ' Wel krijgt Nikko door zijn vriendschap met Felix meer interesse voor schrijven en dichten.
De relatie tussen Nikko en Felix is erg goed. Nikko en Felix ontmoeten elkaar voor het eerst in de wachtkamer voor de keuring van militaire dienst, dat was ongeveer in de jaren 50. Felix en Nikko waren toen 18 jaar. Na deze keuring raakten ze het contact kwijt en zagen elkaar lang niet. Pas toen Nikko op het station van Leiden naast een man zat die het over een dichter aan het praten was schoot Nikko de naam Sterremeer weer te binnen. Nikko vroeg de man :l heet die man soms Sterremeer ?' 'Ja' zei de man, dat klopt. Toen heeft Nikko het adres van Felix gevraagd en is hem gaan opzoeken. Dit contact was echter ook niet van lange duur. Ze raakten het contact weer kwijt. Pas jaren later, toen Nikko voor zijn werk met de boot naar New York moest, kwamen ze elkaar weer tegen. Nikko leerde daar ook Felix vrouw kennen en zijn dochter Princess. De twee families konden het goed met elkaar vinden en Nikko wa erg geïnteresseerd in Doriens werkstukken over Duitsland.
Bij de aankomst in New York hadden de families nauwelijks kans om afscheid te nemen. Pas zes weken later bracht Felix een bezoek aan Nikko en nodigde hem tevens uit voor een feestje van Robiels ouders. op dat feest kregen ze een exemplaar van Felix nieuwe boek, waar hij erg trots op was. Robie vond echter dat Felix geen goede dichter was, zij vond dat alle onderwerpen verschrompelden onder Felix pen. Robie vond het ook zielig dat Felix nog steeds geen grote doorbraak had gemaakt en zette een paar verzen van Felix op papier en stuurde deze op naar een goede kennis die contacten heeft in de literaire wereld. Snel daarna verschenen die verzen in een tijdschrift. Toen Felix erachter kwam dat Robie het geregeld had werd hij uitgever dus niet serieus geïnteresseerd was in zijn verzen. ruzie en Robie liep weg. Nikko zei ; 'ze heeft het gedaan om nemen, omdat haar werk jou niets interesseerde.' Toen schoot citaat te binnen uit een van de werkstukken van Robie ; 'Die dolkstoot van Charlotte Stieglitz, onmogelijke schim uit een eeuw.'
Nu begreep hij wat Robie hem had proberen duidelijk te maken, snel rende hij naar buiten om op zoek te gaan naar Robie. Het was helaas al te laat. Daar zag hij Robie liggen, met Felix op zijn hurken naast haar. Snel brachten ze Robie naar binnen en Nikko belde een ambulance, deze zou er met een half uur zijn.
Na een week kon Robie weer rechtop zitten, maar praten kon ze nog niet. Haar gedachten leken ver weg te zij van de wereld. Niemand kon contact met haar krijgen.
Gedurende een paar maanden zagen Nikko en Felix elkaar niet, pas toen Nikko weer naar Holland terug keerde kwamen Felix en Princess hem en zijn familie gadag zeggen. Toen maakte het boek een sprong in de tijd van 23 jaar. Inmiddels was Nikkols zoon Klaas een advocaat in Utrecht, Dorientje had zelf kinderen gekregen. Robies ouders waren inmiddels al jaren dood. Princess woonde met haar tweede man in Ohio en Felix was tijdens een hagelbui met zijn auto van de weg geraakt en was op slag dood. Robie was nog steeds in haarzelf verzonken en had nog steeds geen contact met de buitenwereld.
De titel is heel makkelijk te verklaren. Het boek is gewoon genoemd naar de belangrijkste persoon in het boek.
Het thema van het boek is volgens mij vriendschap en interesse in elkaar. Dat denk ik omdat ondanks dat Felix en Nikko elkaar veel uit het oog verliezen, ze toch in elkaar geïnteresseerd blijven en elkaar helpen.
Belangrijke motieven voor deze keuze vind ik dat zelfs toen Nikko Felix niet meer zag hij toch benieuwd bleef hoe het met hem zou gaan. Een ander belangrijk motief vind ik dat er na 23 jaar nog steeds contact is met Felix dochter, ondanks dat ze elkaar niet zien.
Volgens mij wil Springer met dit werk duidelijk maken dat vriendschap verder gaat dan alleen met elkaar omgaan in goede tijden, maar dat echte vrienden elkaar ook steunen als het even niet zo goed gaat.
Ik geloof niet dat hij behoort tot een echte stroming. Wel is het opvallend dat hij vaak schrijft over plaatsen waar hij zelf geweest is. Het spel van de macht speelt bij Springer ook een grote rol. Hierbij delven de patsers en carriëjagers meestal het onderspit.
Springer heeft nog diverse andere werken geschreven, ze zijn alleen niet allemaal even beroemd. Hier volgen enkele voorbeelden.
* Bericht uit Hollandia ( 1962 )
* Schimmen rond de Parula ( 1966 )
* De gladde paal van macht ( 1969 )
* Tabbee, New York ( 1974 )
* Zaken overzee ( 1977 )
* Bougainville ( 1981 )
* Quissama ( 1985 )
Ja, wat mij opviel was dat Springer veel ervaringen uit zijn eigen leven in zijn boeken verwerkt. Enkele voorbeelden:
* In het boek studeert Nikko in Leiden rechten, dit heeft Springer ook gedaan.
* Het werkstuk van Robie gaat over Duitsland, Springer's vader was leraar Duits.
* Springer heeft in New York op een Nederlands consulaat gewerkt.
In het recent dat ik gelezen heb is de schrijver van dat recent erg enthousiast over de manier van schrijven van Springer.
Enkele citaten uit het recent : 'Springer kan erg goed contrast aanduiden, zonder te vervallen in onsubtiele tegenstellingen.'
'Springer houdt van onverwachte, maar voor de loop van het verhaal noodzakelijke gebeurtenissen, hij roept het toeval te hulp, dat dan bij nader inzien zo toevallig niet blijkt te zijn.'
In het recent werd hij ook de nuchtere nostalgicus genoemd.
Ik vond het een mooi boek, maar als je je aandacht niet goed bij een boek kunt houden is het moeilijk, vooral omdat er ook dingen inzitten die een onderliggende boodschap hebben. Ook maakt Springer tamelijk grote sprongen in de tijd.
Het is geen dik boek ( 95 blz. ) en is dus aantrekkelijk om te lezen.
Het personage Robie is mij erg opgevallen, omdat aan het eind van het boek blijkt dat ze Nikko al heel lang iets duidelijk probeerde te maken. Nikko snapte dit niet.
Felix boeit mij het meest. Ondanks dat het hem nog niet gelukt is de grote doorbraak als dichter te maken, geeft hij niet op. wat mij opviel aan Felix was dat hij erg op zichzelf is, al vanaf de lagere school was hij een enkeling. Iedereen vond hem vreemd en toch hield hij vol dat wat hij deed goed was.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen