Boekverslag : Emanst, Marcellus - Een Nagelaten Bekentenis
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 744 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 744 woorden.
Het boek begint met de vraag van Willem Termeer aan zich zelf, hoe hij; een slap mannetje, in staat is geweest zijn vrouw te vermoorden. Was dat zo buitengewoon? Hij beantwoordt daarna zichzelf. Nee, hij ziet duidelijk hoe alles heel geleidelijk aan elkaar geschakeld is. Hij schrijft dit alles op als een soort verklaring. Het begon al bij zijn jeugd. Hij had een ongelukkige, angstige jeugd. Hij ontvluchtte iedereen, en zijn ouders waren niet in staat hem goed op te voeden en hem te begrijpen. Daarnaast was hij ook nog eens egoïstisch en oneerlijk. Later kreeg hij een enorm verlangen naar meisjes, maar hij was te laf om ooit iets te ondernemen. Eenmaal had hij wel langdurig contact met een meisje, maar dat was dan ook op haar initiatief. Als hij voor zijn eindexamen zakt, dan verliest hij al zijn zelfvertrouwen.
Op het moment dat zijn ouders overlijden heeft hij geld genoeg om niet te werken. Dit wil en durft hij ook niet, bang voor de maatschappij. Hij geeft het studeren op en hij gaat naar Zwitserland om zijn droom naar sensatie te proberen waar te maken. Daar papt hij aan met een meisje, maar zij kiest uiteindelijk voor iemand anders. Hij is zich heel erg bewust van het feit dat hij anders dan de anderen is. dan bedenkt hij dat dat er misschien er wel op wijst dat hij een kunstenaar is. Hij probeert een boek te schrijven en te verkopen, maar dit mislukt hem Hij werkt nog eventjes als een gemeentesecretarie, maar ook dit kan hij niet volhouden. Hij komt wel iemand tegen die erg op hem lijkt, en ze besluiten samen naar de grote stad Amsterdam te gaan. Maar hij is alleen maar goed voor het onderhouden voor een paar nietsnutten.
En dan besluit hij om een vrouw te zoeken. Misschien dat hij dan eindelijk een echt, rustig leven kan leiden, zonder angst. De dochter van zijn voogd, Anna, maakt indruk op hem, en hij besluit met haar te trouwen. Maar al snel blijkt dit huwelijk een illusie voor beiden te zijn. De enige reden waarom zij hem blijft toe laten is haar plichtsbesef. Alleen de anderhalf jaren dat hun dochtertje leeft is ze gelukkig. Een tijd nadat hun dochtertje overleden is, leert ze de buurman, ex-predikant De Kantere, kennen. Zij raakt erg op hem gesteld en dit maakt Termeer jaloers. Het lijkt alsof ze wraak neemt op hem, omdat hij niet genoeg om hun dochtertje gaf.
Zij voeren dan ook samen heftige debatten of filosofische gesprekken. De Kantere heeft zich namelijk voorgenomen om Termeer te veranderen; een normaal mens te maken. Maar Termeer vind dat alleen maar hypocriet en achterlijk. Ze hebben bijvoorbeeld ruzie om je gedrag. Volgens de Kantere heeft iedereen zelf- beheersing en een vrije wil waarnaar hij kan luisteren. Maar Termeer zegt dat erfelijkheid een belangrijkere rol speelt, en hiervan is hij ook het bewijs. Maar hij komt er ook achter dat de predikant zelf waarschijnlijk zijn ambities ook niet heeft kunnen waarmaken, dus hij eigenlijk net zoals Termeer zelf is, is.
Omdat Anna en hij alleen nog maar een slechte relatie hebben, zoekt hij afleiding in het enige waar hij al zijn hele leven van heeft genoten: muziek ( opera). In de opera zoekt en krijgt hij contact met een vrouw. Zij is precies wat hij wilde, alleen wil ze meer geld van hem dan hij betalen kan. Door haar, Carolien, wil hij van Anna scheiden, want hij is helemaal door deze vrouw geobsedeerd. Maar zij denkt er niet aan; dat hoorde niet. Zij had haar plicht om bij haar man te blijven voor de rest van haar leven. De Kantare heeft dit allemaal best in de gaten en hij probeert haar ook te overtuigen om te scheiden door haar te verleiden. Maar zij wil ook van hem er niets over horen en hij krijgt ook een preek over haar plichtstrouw. Ondertussen wordt Termeer helemaal gek van zijn vrouw, maar ook van jaloezie, omdat Carolien er meer minnaars op na houdt. Hij besluit om zijn vrouw te vermoorden met een overdosis aan slaapmiddel. Niet dat hij het van te voren had geplaned
Daarna voert hij het toneelstukje op dat hij haar mist en niet vermoord heeft, maar hij heeft het gevoel alsof niemand hem gelooft. En eindigt weer met een begin van de volgende fout: hij vraagt zich af of Carolien van hem zou kunnen houden als hij alles bekent en haar zijn gehele fortuin biedt.........................
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen