Boekverslag : Dyan Sheldon - Naar Je Vrienden Word Je Beoordeeld
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1579 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1579 woorden.
Informatie over het boek:
Auteur: Dyan Sheldon
Naam v. h. boek: Naar je vrienden word je beoordeeld.
Uitgeverij: Ploegsma
Vertaald uit het Engels door Ank van Wijngaarden
Aantal pagina’s: 159
Titelverklaring:
De titel van dit boek is: Naar je vrienden wordt je beoordeeld. Dit wil zeggen dat Jenny volgens Amy niet met de “marsbewoners” mocht omgaan omdat je er dan niet bij zou horen. Eerst wil Jenny meedoen. Maar later gaat ze toch haar eigen gangetje.
In welke tijd speelt het verhaal zich af?
De tijd speelt zich gewoon in deze tijd af. De tijd is niet belangrijk voor het verhaal omdat alles wat zich in het verhaal afspeelt niet speciaal van deze tijd is.
Waar speelt het verhaal zich af?
Het verhaal speelt zich af in Red Bay. Dit is een klein plaatsje aan een baai in Engeland.
Welke personen spelen een hoofdrol in dit boek?
Jenny Kaliski: Dit is dé hoofdpersoon van het boek. Ze maakt veel mee in dit boek, ook veel problemen. In het begin is Amy haar beste vriendin. Maar als ze in de 2e klas komen, komt hier een eind aan. Ze komen dan ook allebei in verschillende klassen. Amy krijgt andere vriendinnen en ook Jenny krijgt andere vriendinnen die ze de “marsbewoners” noemt omdat ze er zo raar uitzien. Maar later in het verhaal krijgt Jenny in de gaten hoe belangrijk deze personen eigenlijk zijn voor haar. De vriendinnen van Amy vinden het al helemaal niets, die “marsbewoners” en dus wil Amy ook eigenlijk niet meer gezien worden met Jenny.
Welke personen spelen nog meer een rol in het verhaal?
Amy: Dit is in het begin de beste vriendin van Jenny.
May: Dit wordt later een vriendin van Jenny. Ze woont in een groot spookachtig oud huis. (zij is ook ‘’lid van de marsbewoners’’)
Chris: Dit is een jongen (de broer van May) die dezelfde interesses heeft als Jenny. Hij helpt haar ook met haar protestactie tegen het ontleden van kikkers.
Joan: Ook dit wordt later in het verhaal een vriendin van Jenny. (zij is ook ‘’lid van de marsbewoners’’)
Tanya: Dit is ook een vriendin van Jenny later in het verhaal. Ze eet altijd erg veel en is daarom ook heel groot en breed.
Maria: Dit is nogal een rustig type. Ze is altijd zeer bezorgt over iedereen. verder komt ze niet zo heel erg veel in het verhaal voor maar behoort wel tot “ marsbewoners’’.
Meneer Herrera: Dit is de leraar biologie waartegen ze een protestactie tegen begint. Eerst vraagt ze het nog gewoon aan hem, maar dit heeft geen zin.
Sue: Ook zij behoort tot de ‘’marsbewoners’’. Het is een meisje die altijd iets achter loopt. Bijv. met gesprekken loopt ze altijd een paar zinnetjes achter.
Korte inhoud van het boek:
Jenny en Amy zitten zoals elke zaterdag in het Walvisrestaurant nadat ze zoals altijd hebben gezwommen. Opeens komen er zoals Jenny het noemt Missen Supertiener (met net iets teveel make-up en lang en slank) aanlopen en zeggen gedag tegen Amy. Jenny kijkt stomverbaasd op en zegt: Wie zijn dat nou weer. Amy kende ze van school. Toen Amy en Jenny nog op de basisschool zaten hebben ze elkaar altijd plechtig belooft nooit zo te worden. Maar als ze even later door het winkelcentrum van Red Bay lopen zegt May opeens: zullen we even naar Miss Amerika gaan? Daar gingen ze immers nooit heen dacht Jenny. Maar ze laat zich toch overhalen. Amy zit al overal aan te voelen en wil al gelijk dingen passen. Jenny wil dit niet niets. Ze wil dan ook niets passen in de veronderstelling uitgelachen te worden. Omdat Amy vond dat Jenny een beetje mollig was, ging Jenny ook lijnen. Net als Amy. Ze gaat naar een winkel toe om een boek over diëten te kopen. Ze had nooit gedacht dat er zoveel verschillende diëten zijn. Ze vindt het erg moeilijk om zich eraan te houden. Maar zelf wil ze ook wel wat dunner worden.
Vanaf toen ging Amy langzamerhand steeds meer om met Kim en Amber, deze twee meisjes zaten bij haar in de klas. En gingen Amy en Jenny steeds minder met elkaar om. Toen Amy vroeg of Jenny meeging naar een schoolfeest zij ze in eerst instantie nee, maar na lang aandringen zei ze toch ja. Ze zat een week te piekeren over wat ze nou aan moest doen en hoe ze haar haar nou moest doen.
Toen ze bij het schoolfeest aankwamen was het heel anders dan dat ze gedacht had. Er hingen gewoon slingers en het was gewoon in de gymzaal. Amy ging gelijk naar Kim en Amber enz. toe, maar Jenny kende er nog niemand dus ging ze maar mee. Geen van allen zei wat tegen Jenny, dus ging ze maar weg, naar de wc, waar ze bijna de hele avond gezeten heeft.
Als Jenny een keer bij de biologieles zit, zegt de leraar (meneer Herrere) dat ze over een aantal weken een kikker gaan ontleden. Hier is Jenny principieel zeer op tegen. Ze vindt het erg zielig voor die kikkers dat ze hiervoor moeten worden afgemaakt. Ze vraagt dan ook na de les of ze hier niet aan mee hoeft te doen. Hier gaan meneer Herrere niet op in.
Na verloop van tijd leert Jenny ook nieuwe mensen kennen op school. De zo door haar genoemde “marsbewoners’’. Deze noemt ze zo omdat ze er zo raar uitzien. Rare kleren aan enz. Het meeste gaat ze om met May. May heeft vier oorbellen in haar oren, altijd zwarte kleren aan, en is heel mager. Als Jenny een keer bij May thuis is, lijkt het huis op een soort spookachtig huis.
Ze heeft het hele verhaal over dat kikkers ontleden ook aan May verteld, en May op haar beurt weer aan Chris. De broer van haar. Die vindt dit een zeer goed initiatief van Jenny en wil haar daar dan ook bij helpen. Als Chris en Jenny een keer ergens gaan drinken en Chris heeft het er over, zegt hij dat hij wel een actieplan wil ondernemen. (Chris zelf heeft ook meneer Herrere als leraar gehad en is door hem bijna van school af getrapt. Omdat hij ,ook met de kikkerproef, de kikkers ergens in een vijver heeft losgelaten) Jenny zegt plotseling een idee te hebben: een kikkerpak met een bordje. Met Red de kikkers erop. Maar direct nadat ze dit heeft gezegd heeft ze er al spijt van dat ze het gezegd heeft. Chris daarentegen vindt het een goed plan. Hier zijn ze de komende tijd dan ook vaak mee bezig.
Op een zondagavond belt ineens Amy weer op, ze vraagt of Jenny de volgende dag weer eens een keer met haar mee wil lopen. Jenny vindt dit goed. De volgende morgen komt Amy er al aan hollen, en ze zijn blij elkaar weer te zien. Amy wil Jenny helpen en zegt dat ze beter niet met de ‘’marbewoners’’ om kan gaan. En al helemaal niet met Chris. Anders hoor je niet bij zegt ze. Naar je vrienden word tenslotte beoordeeld. Ik wil zo graag dat jij ook bij mijn groepje hoort. Net als ik ook populair bij de jongens worden. Maar als Amy over het kikkerplan begint wil Jenny niet meer luisteren. En loopt weg.
Als dan eindelijk de grote dag is aangekomen van het kikkerproject durft Jenny toch eigenlijk niet zo goed. Ze zegt dan ook tegen Chris dat ze het toch niet doet. “Maar Jenny”, zegt Chris. May en ik hebben avonden en avonden gewerkt aan dat pak van jou, en dan doe je ineens niet meer mee. We hebben zelfs de brief al klaar voor meneer Herrere.
Als dan eindelijk de biologieles begint, pakt Jenny toch de spullen uit haar kastje en doet haar kikkerpak aan. Loopt naar het lokaal en gaat heen en weer lopen. Ze schaamt zich rot maar het moet maar. Iedereen lacht haar een beetje uit. Ook komen Chris en de ‘’marsbewoners’’ er dan aanlopen. Als meneer Herrere komt aanlopen, schrikt hij zich een hoedje en begint een beetje te schelden op Chris en Jenny.
De verdere biologieles gaan ze nog door met protesteren. Op een gegeven ogenblik vraagt Chris aan Jenny: Wil je een keer met me uit? Huh, denkt Jenny. Hoef je dan niet mooi dun en slank te zijn als je een vriendje wil. Ja heel graag zegt Jenny.
Wat is het thema van het verhaal?
Het thema van het verhaal is probleem. Jenny maakt veel moeilijkheden mee in het boek en is ook vaak verdrietig. Dat zij niet is zoals Amy en haar nieuwe vriendinnen.
Wat is het genre van het boek?
Het genre is psychologische roman
Wat is mijn eigen mening over het boek?
Ik vind het boek persoonlijk niet echt mooi. Ik houd niet zo van boeken waarvan het verhaal verteld wordt uit de hoofdpersoon zelf. Verder vind ik het verhaal op zich een beetje eenzijdig. Het gaat zo’n beetje hele tijd over hetzelfde probleem. Ik heb dus wel eens leukere boeken gelezen.
Welke bronnen heb ik gebruikt voor dit verslag?
Ik heb op internet en in de bibliotheek gezocht naar schrijversinformatie. Verder natuurlijk de bibliotheek voor het boek.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen