Boekverslag : Doolaard, A. Den - De Herberg Met De Hoefijzer
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 821 woorden.

Na een werkzaamheid van zes maanden op het Londense hoofdkantoor van de Trepa Mining Company moest Erwin Raine, geoloog en explorateur, plotseling zijn paspoort inleveren en toen hij twee dagen later bij de directie geroepen werd wist hij wat hem te wachten stond. Hij kreeg de opdracht om in de Noordalbanese Alpen, naar het gebied tegen de Joegoslavische grens te gaan, omdat daar lonende koperlagen aanwezig moesten zijn.


Tegen alle verwachtingen in had Raine geen enkele bedenking laten horen. Toen Raine weg was, mompelde de directeur: `Een opofferende ziel in een werkezel...' Hij wist niet dat Raine drie dagen geleden zijn veloving verbroken had.


Drie dagen later kwam Raine te Scutari aan. Zijn hele bagage bestond uit een rugzak met zijn tekengerei, geologische instrumenten, kaartentas, wat ondergoed, een tandenborstel en een grote Steyrrevolver. Het grote hotel was vol. Toen ging hij maar naar een herberg, het `Grand Hotel London'. Hij liet zich scheren door een jongen, die Leonard heette en vijftien jaat was, hij was een Malissoor, een bergbewoner uit de stam van Sjosj. De jongen keek steeds naar een foto.


Aan de waard vroeg Raine hoe hij de herberg terug moest vinden als hij vanavond terug kwam. Hij zei dat hij naar de herberg met het hoefijzer moest vragen, iedereen kent de herberg met het hoefijzer, het herberg heet zo, omdat er boven de ingang een hoefijzer hangt als teken van geluk.


Toen Raine die avond terug kwam, hing het hoefijzer er niet en toen hij in zijn kamer kwam, zag hij dat zijn revolver weg was, maar er lag wel een briefje met wat geld ernaast, op het briefje stond: `Dit is het spaargeld van Leonard als pand voor de revolver'. Leonard had ook het hoefijzer meegenomen opdat het hem geluk zou brengen.


De volgende middag nam hij een gids aan. De ochtend daarna vertrokken ze.


De volgende dag vertelde de gids hem een verhaal, over een man die getrouwd was met een jonge vrouw, ging werken in de grote stad en liet zijn jongere broer waken over zijn bezit en zijn vrouw. Maar die vrouw had een minnaar en die is gisteravond doodgeschoten door de jongere broer, die vijftien jaar was. Raine dacht meteen aan Leonard en wou weten hoe het afgelopen was, de gids wou het eerst niet zeggen, maar later deed hij het wel en hij zei dat Leonard gevlucht was in in de bergen.


Toen kwamen zij bij de woning van de priester die hem hartelijk ontving, hij sprak in het duits tegen Raine. Er waren nog een paar mannen in het vertrek en de priester zei dat ze alleen maar voor de koffie naar hem toe kwamen. Hij stuurde ze weg. De priester en Raine raken aan de praat met elkaar. De priester, pater Jozef, was verbannen naar deze streek en heeft de malissoren bekeerd. Hij dreigde met hel en vagevuurtegen de bloedwraak, maar sinds de nieuwe wet, die de bloedwraak verbiedt, van kracht is, is deze weer heviger geworden. Ze spraken over de bloedwraak en over Leonard. Pater Jozef prees Leonard, maar aan de andere kant was hij tegen bloedwraak. Raine voelde zich ook schuldig, omdat hij de diefstal van de revolver niet aangegeven had bij de politie. Toen Raine vertelde dat Leonard steeds naar een fotootje keek schudde hij zijn hoofd, omdat hij had gedacht dat Leonard de minnaar alleen maar doodschoot omdat hij zijn broer had beloofd om op zijn vrouw te passen, maar nu bleek dat Leonard ook van haar hield.


De volgende dag zwierf raine door de bergen en toen hij die avond bij de priester kwam, ging hij vlug slapen. Maar hij werd gewekt door het praten van twee mensen. Het was pater Jozef die Leonard uithoorde over het fotootje. Hij bekende zijn liefde. Toen Leonard wegging wou Pater Jozef hem geen zegen geven. Raine gaf hem gauw nog wat geld en patronen mee. Toen Pater Jozef en Raine samen met elkaar spraken, liet Raine de foto weer aan de pater zien, en pater Jozef gaat twijfelen.


Waarschijnlijk had de jonge Malissoor toch alleen uit eergevoel gehandeld. samen gaan ze op zoek naar Leonard.


Ze liepen naar de bergen toen ze daar aankwamen zagen ze net acht gendarmes die Leonard gevangen wilden nemen, ze zagen Leonard, hij schoot op de gendarmes. Een was er geraakt, hij stierf, maar toen werd Leonard geraakt, Leonard gooide de revolver naar Raine om zijn belofte niet te breken. Leonard stierf. Pater Jozef droeg Leonard terug naar huis.


Twee weken later kwam Raine met zakkenvol monsters te Scutari aan. In de herberg was een nieuwe knecht, nog havelozer dan Leonard, het hoefijzer hing weer gewoon boven de deur. Maar de Malissoren die de herberg binnentraden verpoosden allen een ogenblik op de drempel, namen hun schedelkapje af en legden de hand plechtig op het hart, terwijl zij strak naar het verroeste stuk ijzer staarden dat voor hen voorgoed het teken der vrijheid geworden was.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen