Boekverslag : Boudewijn Buch - Het Dolhuis
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1016 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1016 woorden.
Het Dolhuis
Opdracht A
Schrijver: Boudewijn Buch
Uitgeverij: singel pockets
Indeling: hoofdstukken
Aantal pagina’s: 186
Jaar van uitgave: 1997
Genre
Het genre van het boek is drama. Dat vind ik omdat het verhaal verdrietig en zielig is. Winkler Brockhaus wordt, als hij 10 jaar oud is, naar een gekkenhuis gestuurd. En dat terwijl hij zeker niet gek is. Hij wordt tussen gekken en zusters die hem mishandelen geplaatst. Hij is verdrietig en bang. Winkler wordt getergd en getreiterd door de verpleegsters en zo gemaakt tot een bang en verward jongetje. Later in zijn leven kan hij geen goede relaties aan gaan omdat hij in dat gekkenhuis heeft gezeten en komt hij erachter dat zijn vader vieze dingen met hem en anderen deed. Daarom vond ik drama een goede benaming.
hoofdpersoon
De hoofdpersoon van het boek is Winkler Brockhaus. Hij woont in een, voor zover hij weet, normaal gezin, dat een oude vrouw in huis heeft. In het boek leer je Winkler kennen als een jongetje van 10 jaar oud en als een man van tussen de 30 en 40 jaar. Deze verhalen lopen door elkaar en zo kom je dus eigenlijk dubbel zoveel te weten over deze man. Hoe hij wordt behandeld in het gekkenhuis en hoe hij hij daar later in zijn leven mee om leert te gaan. Winkler is een heel dapper jongetje, dat kan je zien aan het feit dat hij in het dolhuis nog probeert te staan voor zijn rechten en zijn gevoelens. Bijvoorbeeld als hij word beschuldigd van de moord op zijn vriendje Tommie. Deze had het aardappelschilmesje in de pan vol kokend water laten vallen en moest het er weer uithalen van de zuster en de kok. Hij viel er in en stierf. Later zei de zuster:
“Als patiëntje Brockhausbeter had opgelet en zijn kameraadje niet zo in de steek had gelaten, zou hij nou nog vrolijk bij ons rondspringen.”. Dan zegt Winkler dapper: “Ik heb hem toch niet in de ketel geduwd. Tommie was juist heel aardig, hij heeft mij alles in de keuken uitgelegd. Het pitmesje en dat stomme trappetje..”. Hij weet dat hij hiervoor straf zal krijgen, maar kan het niet zomaar laten gaan. Dat vind ik gewoon heel dapper en goed van hem.
Gedicht bij het boek :
Eenzaam
Zo alleen en zo eenzaam
met niemand om me heen.
Kon ik het nu maar laten
zo met niemand om me heen.
Zo bang en zo eenzaam
om wat er nu is.
Zijn mijn gedachten.
Een houvast.... is wat ik nu zo mis.
Voor anderen niet te begrijpen
wat mij zo bezighoudt.
Voor mijzelf niet eens te snappen
wat me zo intens benauwd.
Zo moeilijk te omschrijven
wat ik denk en wat ik voel.
Voor sommigen niet te snappen
wat ik werkelijk bedoel.
Schrijver: Ria Vreven, 17-01-2002
Ik wilde bij dit boek ook dit gedicht vermelden. Ik vind dat het er heel goed bij past. het gedicht vertelt over een eenzaam iemand die alleen zijn eigen gedachten nog heeft en ze zelf niet eens helemaal snapt. Zo is het ook precies met Winkler en het gedicht past bij het boek.
Titelverklaring
De titel ‘Het Dolhuis’ heeft te maken met het gekkenhuis waar Winkler inzit als hij 10 jaar oud is. ‘Dolhuis’ is eigenlijk een een zelfde soort word als ‘gekkenhuis’. De diepere betekenis van de titel is denk ik dat Huize Kindervrede (het gekkenhuis dus) Winkler juist gek maakt. Dol betekent daarin ook alle rare, vreemde en verwarrende dingen die hij er meemaakt. Ik vind het echt een hele goede benaming voor het boek. Het verraadt nog niets van het boek en dat vind ik altijd heel belangrijk. Ik zou geen betere kunnen verzinnen.
Beoordeling
Ik vind dit echt een heel mooi boek. Ik heb er van genoten. Toen ik eenmaal bezig was, kon in echt niet meer stoppen. Het greep me heel erg aan dat hij als klein jongetje nog probeerde om zichzelf te redden daar in het gekkenhuis. Hij bleef nadenken over dingen, terwijl dat niet mocht daar. Ik kon me heel erg goed inleven in het boek. Niet dat ik zoiets dergelijks heb meegemaakt ooit, maar ik kan me voorstellen dat als ik in een gekkenhuis werd geplaatst terwijl ik niet gek was, ik me hetzelfde zou voelen als Winkler. Het boek was dramatisch en bleef nog een paar dagen in mijn hoofd rondspoken. Hoe zoiets vreselijks kan voorblijven bestaan in je gedachten, hoe je, je zou moeten voelen als je in zo’n positie zou staan, hoe ik zou reageren op dingen die hij meemaakte. Het hield me echt bezig. Het is een hele erge aanrader. Het is niet heel moeilijk geschreven en het is niet erg dik, toch ga ja anders nadenken over dingen. Het maakt dat je gaat letten op hoe je eigen leven is en hoe het zou veranderen als je ineens zou worden weggerukt. Hoe je je zou voelen als je hoort dat je vader een sadist is en je dacht dat hij van je hield. Ik kon het boek niet wegleggen en las het in een keer uit. Ik vind het echt een vreselijk interessant en aangrijpend boek
Kern
Winkler Brockhaus is tien jaar oud als weg moet van zijn ouderlijk huis, naar een inrichting voor kinderen. Hij snapt niet waarom, omdat hij helemaal niet gek is. Hij vind het daar vreselijk, hij word afschuwelijk behandelt door de zusters en hij mag niets zeggen. Hij kan zich moeilijk goed houden tussen alle gekken, maar doet zijn uiterste best. Later in zijn leven kan hij moeilijk afstand doen van het gebeurde. Hij wil weten waarom, van wie hij erheen moest en wat zijn vader er mee te maken had. Zijn moeder wil niets aan hem zeggen, wil hem beschermen. Als zijn vader overlijdt, zet hij zijn moeder voor het blok en wil weten wat er allemaal is gebeurt en komt achter dat gene dat hij niet had kunnen verwachten. Zijn moeder vertelt hem dat zijn vader een sexueel overspannen hoerenloper was en zijzelf een hoer. Maar hij is blij dat hij niet meer met raadsels hoeft rond te lopen.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen