Boekverslag : Boudewijn Büch - De Kleine Blonde Dood
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1909 woorden. |
Korte samenvatting Het hele verhaal gaat over Boudewijn, het boek is dus vanuit de ik-persoon geschreven. De vader van Boudewijn, Rainer Brockhaus, is een driftige man, die al bij het minste of geringste Boudewijn mishandelt. Hij weet niet wat hij verkeerd doet, iedere keer als hij weer wordt mishandeld door zijn vader. De moeder van Boudewijn probeert alles goed te doen, en het is zij die hem later, als hij groot is, verteld dat hij niet naar zijn vader moet gaan na negen jaar, omdat dat hem alleen maar verdriet zou doen. Hij besluit toch naar hem toe te gaan, en hem te vertellen dat hij een zoon heeft en homo is. Zijn vader springt dan ook compleet uit zijn vel. Wat overigens helemaal niet onlogisch is. De vrouw met wie Boudenwijn samenwoont is een vrouw van een aantal jaren ouder. Zij was zijn lerares en heeft hem verleid, waar weer een kind uit voortgekomen is. Ze was een zware alcoholiste en uiteindelijk besluit Boudewijn om de volledige voogdij over zijn zoontje(Micky) aan te vragen, en die krijgt hij. Rond de kerstdagen is Boudewijn weg en laat zijn zoontje achter bij goede vrienden. Mieke (de vrouw met wie hij samenwoonde) had Micky opgehaald in een nuchtere bui. Bij haar thuis valt Micky van de trap doordat hij al een tijdje een tumor blijkt te hebben, en uiteindelijk is er een draadje geknapt, en hij raakt in een coma. Als Boudewijn thuiskomt, en zijn vrienden hem vertellen dat er wat met Micky gebeurt is, vreest hij het ergste. Maar het valt mee, hij is gelukkig nog niet dood. Na een lange tijd gaat het nog steeds niet beter met Micky en de dokters zeggen dat hij hersendood is, dus hij is eigenlijk niet meer in leven, hij functioneert niet meer zonder machines. De dokter legt de keus bij Boudewijn, of de stop eruit, of hij laat hem nog jaren leven aan de hand van machines. Hij besluit toch maar de stoppen eruit te trekken, een hele belangrijke keuze in zijn leven, hij zou immers voor altijd zijn zoontje kwijtraken. Maar aan het eind van het boek blijkt toch dat hij de juiste keuzes in zijn leven heeft gemaakt. Verdiepingsopdracht 1 Hoofdpersonen : Boudewijn (de ik-persoon) Micky (zijn zoontje) 1. Innerlijk en uiterlijke eigenschappen. * Boudewijn : Hij is een man die een aantal vrouwen heeft gehad, en is er later achtergekomen dat hij homo is. Hij heeft een aantal trauma’s opgelopen van toen hij klein was. Daar loopt hij nog steeds mee rond, en heeft af en toe van die buien, dat je denkt van jaja. Hij is een vrij persoon, die vrij leeft. Over het uiterlijk wordt niet veel gezegd. *Micky : Is een blond klein jongetje, die erg vrolijk en onbezorgd door het leven gaat. “Ik begreep de waarschuwende woorden van mijn moeder maar half. “En ik ben er bijna voor gearresteerd. Ik werd vastgegrepen door twee Duitsers in groene pakken. Ze hebben mij geslagen, Vati, op de grond gegooid en handboeien omgedaan. Ik dacht alleen maar aan de vlinder. Nou, die hebben ze niet afgepakt. Ik dacht: ze mogen me slaan, arresteren en in de gevangenis gooien maar mijn vlinder zal ik houden…” Hij stond op en begon me te slaan. Hij sloeg maar door. ‘Hij is in Duitsland geweest, hij is in dat verdomde Duitsland geweest! Je bent mijn kind niet meer! Ik wil geen Duitse vlinders. Je gaat naar een tehuis. Hoor je dat moeder, moeder, ij is in Duitsland geweest. ’Ze was al de keuken uitgerend om hem te kalmeren. Ze pakte zijn arm en smeekte hem rustig te worden. Ik lag ineengedoken op de tegels van het terras die nog warm aanvoelden van de zon.” 2. De hoofdpersoon van dit boek heeft als doel dat hij over de dood van zijn zoontje heen komt die nadat hij van de trap is gevallen dood is gegaan. Het kost hem erg veel moeite en hij bezoekt dan ook een psychiater die hem probeert te helpen met het verwerken van de overlijdenis van zijn zoontje. Hij bezoekt die psychiater ook, omdat hij vroeger door zijn vader is mishandeld en misbruikt. Hij moet leren zijn vader te vergeven, maar ook zichzelf, voor bepaalde dingen die hij gedaan heeft. Het kost hem veel moeite en tijd, maar uiteindelijk lukt het hem wel. 3 + 4 + 5 Het karakter van de hoofdpersoon heeft toch wel veel te maken met de dingen die hij doet, maar dat is natuurlijk altijd zo. Dat doet ieder mens. Iedereen handelt naar wat naar zijn/haar weten goed is. Boudewijn doet precies wat hij denkt dat goed voor hem is. De belangrijkste beslissing is wel dat hij besluit om een einde aan zijn zoontjes leven te maken door de stoppen eruit te laten trekken nadat de dokters Micky hersendood hadden verklaard. Die beslissing had grote gevolgen voor zijn hele verdere leven. Dat is natuurlijk altijd zo, je blijft die persoon altijd missen, hoe je ook je best doet om hem/haar te vergeten. Ook een grote beslissing in zijn leven is dat hij zijn vader bezoekt na hem 9 jaar niet gezien te hebben. Als hij hem verteld dat hij homo is ( ook een grote beslissing) en een kind heeft bij een vrouw, raakt zijn vader helemaal door het dolle heen. Het is misschien moeilijk te begrijpen en te aanvaarden dat je zoon homo is en een kind heeft. Zijn vader heeft een vriendin die nauwelijks ouder is dan Boudewijn, zij wordt hoe dan ook kwaad op hem en gooit hem het huis uit. 6. De eerste beslissing zou ik ook genomen hebben, als mijn zoontje ook hersendood verklaard zou worden, zou ik eerst ook niet weten wat te doen, maar na een tijdje is het wel te aanvaarden en lijkt het me de beste keuze, omdat het je kind toch niks doet dat hij blijft leven. Boudewijn had dezelfde reactie ongeveer, hij wou ook eerst niet aanvaarden dat zijn zoontje praktisch dood was en dat hij waarschijnlijk toch niet meer echt levend zou worden. De tweede beslissing hangt er vanaf, het is natuurlijk logisch dat je je vader weer eens wilt opzoeken, maar na alles wat hij gedaan heeft, zou ik zeggen: je bekijkt het maar. Maar toch is het te begrijpen, want Boudewijn had nog wat dingen om op een rijtje te zetten. Maar toch, ik denk niet dat ik hetzelfde zou hebben gedaan. 7. De hoofdpersonage verandert in de loop van het verhaal wel. Aan het begin is hij nog erg jong, maar in de loop van het verhaal, wordt hij steeds ouder. Dat is een verandering. Ook ten opzichte van zijn vriendin Mieke verandert hij, hij krijgt steeds meer een hekel aan haar, ze drinkt toch alleen maar en doet verder niks. Het komt zelfs zover dat hij de volledige voogdij over Micky aanvraagt. Die krijgt hij, hoewel hij natuurlijk wel steeds blijft vragen waarom hij niet meer bij mama woont. Boudewijn krijgt het steeds moeilijker met Mieke en Micky, als ze een keer enigszins nuchter is, haalt ze Micky op en bij haar valt Micky van de trap af, en raakt in een coma, waar hij nooit meer uit zal geraken. Hij wordt in een korte tijd volwassen, omdat hij moet beslissen wat er met Micky gebeurt, dood of kunstmatig levend. 8. Ik vind de hoofdpersoon een sympathiek persoon, omdat hij precies weet hoe hij met zijn zoontje om moet gaan, hij doet het vol liefde. Ondanks alles houdt hij ook van zijn vader en moeder. In het volgende citaat gaat het over Micky en de manier waarop Boudewijn met hem omgaat. “De kleine blonde jongen was volop wakker. Beer in zijn armen. ‘Krijg ik Brinta?’ ‘We willen nog even slapen. We zijn nog erg moe. ’Hij begon aan mij te trekken. ‘Wanneer je nog een halfuurtje in de kamer gaat spelen, krijg je straks een ijsje van een gulden.’ Het hielp niks. Hij stapte bij mij in bed, trapte mij op een ongelukkige plaats, en ik riep:’ Verdomme.’ ‘ Wat is verdomme?’ Ik was direct weer vertederd.” 9. Ik kon me niet goed in de hoofdpersoon verplaatsen, want ik heb natuurlijk nooit zo’n soortgelijke ervaring gehad. Maar de gedachten en alles wat de hoofdpersoon doet, wordt wel erg duidelijk beschreven. Op die manier is het wel weer makkelijk om jezelf in de hoofdpersoon te verplaatsen. Je kan zien dat de schrijver waarschijnlijk een autobiografie heeft geschreven, want alle gebeurtenissen worden niet helemaal gedetailleerd beschreven. De beslissingen die de hoofdpersoon heeft genomen, had ik waarschijnlijk ook genomen, dus dan is het ook makkelijker me in te leven in de hoofdpersoon. 10. De personen die nog meer in het boek voorkomen zijn: Mieke : Zij was als eerste de lerares van Boudewijn en later de vriendin toen hij nog wat jonger was. (Later is hij bij haar weggegaan en heeft de volledige voogdij over Micky gekregen) Na een tijdje kregen ze een kind, Micky, en ze veranderde in een dronkelap. Ze is vaak kwaad op Boudewijn, en ondanks alles houdt ze toch heel veel van Micky. Rainer Brockhaus : Dat is de vader van Boudewijn. Hij heeft allemaal trauma’s opgelopen in de oorlog, en heeft daar nu steeds last van. Elke keer als hij wat hoort over Duitsland raakt hij door het dolle heen. Hij heeft ook een diepe haat tegen alles wat Duits is. Hij mishandelt zijn eigen kinderen ook. Ondanks alles, de mishandelingen en het misbruik, houdt hij toch veel van zijn kinderen op een vreemde manier. Ook de kinderen houden veel van hem op een rare manier. Boudewijns moeder : Over haar wordt eigenlijk helemaal niks verteld in het boek, af en toe komt ze even voor als zijn vader erg driftig is. Verder wordt er niks over haar verteld, geen naam of wat dan ook. Fleurette : Zij is de vriendin waarmee Boudewijn mee samen gaat wonen, ook over haar wordt eigenlijk niks verteld. Alleen dat ze zodra er iets met Boudewijn of Micky aan de hand is, ze meteen eraan komt. Ze zorgt goed voor Micky en Boudewijn. 12. Het gedrag van Mieke en de vader keur ik helemaal af. Mieke drinkt aan een stuk door, en ze is altijd maar dronken, zo kun je niet normaal een kind opvoeden. Ook de vader is raar bezig. Erg opvliegens als het over Duitsland gaat. Hij had eigenlijk naar een psyciater moeten gaan maar dit wilde hij niet. Hierdoor kan hij ,de in de oorlog, opgelopen trauma’s niet goed verwerken. Hij blijft er maar steeds mee rondlopen en hij mishandeld zijn kinderen en dat vind ik echt heel erg. Evaluatie Ik heb dit boek gekozen omdat er heel veel mensen die zeiden dat het een erg mooi boek was, en toen dacht ik, laat ik het maar eens lezen. Het boek beviel me goed en daarom was het maken van het boekverslag ook niet zo erg. Het boek is geschreven vanuit de ik-persoon, en dat vind ik meestal leuk. Het boek leest makkelijk weg, er staan geen ingewikkelde dialogen in, het nadeel is alleen dat er best wel vaak in gevloekt wordt, maar daar lees je makkelijk overheen. Het maken van de verdiepingsopdrachten vond ik niet zo erg als de vorige keer. Dat kwam omdat het niet zo veel was als vorige keer. Ook vond ik deze opdrachten makkelijker. Al met al was het een mooi boek, en de opdracht was niet erg moeilijk te maken. |
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |