Boekverslag : Anoniem Anoniem - Mariken Van Nieuweghen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1271 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1271 woorden.
Ik heb dit boek gekozen omdat het me het leukste verhaal vond hebben. Van de boekjes waar we uit konden kiezen.
Verhaal (korte samenvatting):
Mariken woont bij haar oom Gijsbrecht. Op een dag moet zij om boodschappen naar Nijmegen. Maar omdat het al te laat is om voor de avond terug te zijn, zegt haar oom dat ze aan een tante moet vragen of ze daar mag overnachten. Maar als Marieken dat aan haar gaat vragen blijkt dat zij niet in zo’n goed humeur is, omdat er iets is gebeurd met hertog Adolf. Zij schelt Marieken uit en zegt haar dat ze maar ergens anders moet gaan slapen. Mariken is opweg naar huis maar omdat ze best wel overstuur is gaat ze de duivel of god (het maakt haar niet meer uit wie er komt) roepen. Dan komt de duivel (Moenen) naar haar toe. En hij vraagt aan Mariken of zij met hem mee wil gaan. Dit wil zij, in ruil voor de zeven kunsten die Moenen beheerst. Ook moet Mariken haar naam veranderen omdat Maria in haar naam voorkomt, en dat te heilig is ofzo voor Moenen. Ze verandert haar naam in Emmeken. Ze gaan dan samen naar Antwerpen. Overal waar zij komen vallen doden, maar dat lijkt eerst normaal. Als ze naar Nijmegen terugkeren, ziet Emmeken het wagenspel van Masscheroen. Dan komt ze erachter dat ze in zonde geleefd heeft en wil zich bekeren. Iets waar Moenen het niet mee eens is. Hij tilt Emmeken tot een grote hoogte en laat haar neer vallen. Als haar oom haar ziet herkent hij haar. Emmenken heeft de val nog best wel behoorlijk afgelegd, zonder veel verwondingen. Als haar schrammen zijn genezen, gaat ze samen met haar oom, die priester is, op reis om vergiffenis te vragen. Er is geen geestelijke die dit aan durft, en ze sturen haar door naar de Paus. Deze geeft haar als boete het dragen van drie ijzeren ringen, om haar polsen en om haar hals. Als deze vanzelf kapot gaan, dan heeft God haar vergeven. Zij gaat dan naar het klooster in Maastricht om hier haar leven vroom verder te leven. Op een nacht komt er een engel en die doet de ringen af, hierna leeft ze nog twee jaar.
Onderwerp:
Het onderwerp van de tekst is denk ik bekeren. Het onderwerp vind ik niet erg interessant, het ligt niet echt in mijn belevings wereld. In dit boek wil de schrijver denk ik laten zien, ook al ben je zo slecht geweest dat je je altijd nog kunt bekeren. Want Mariken had toch ook mensen vermoord en was notabene met de duivel meegegaan. En toch werd ze nog vergeven.
Gebeurtenissen:
De belangrijkste gebeurtenis in dit boek is denk ik dat Mariken (toen Emmiken) het wagenspel ziet in Nijmegen en zo tot haar besluit komt om te gaan bekeren. Ik vind niet echt dat de gebeurtenissen logisch uit elkaar voortvloeien. Maar misschien lag dit voor de mensen in de Middeleeuwen wel anders. Er was ook weinig schokkends aan de gebeurtenissen. Maar dit was misschien ook omdat je niet echt in het boek zit. Sommige gebeurtenissen hebben me wel aan het denken gezet, maar eerder dan over wat er nu zou gebeuren. Wat je bijvoorbeeld zou doen als je tante je er niet in liet en je geen slaapplaats had. Je moet wel erg worstelen om door het boek heen te komen, maar dat is waarschijnlijk omdat het niet echt gemakkelijk leest.
Personages:
Ik vind Mariken niet echt een heldin, maar volgens mij was het ook niet de bedoeling om haar als een heldin neer te zetten. De personages zij niet altijd levensecht, haar oom Gijsbrecht wel. Maar net als Moenen en die tante, ik vond die niet echt realistisch. Ik kon me in geen van de personages verplaatsen, dit waarschijnlijk door het grote tijdsverschil. Oom Gijsbrecht vind ik een sympathieke man, ook omdat hij met haar mee gaat om vergiffenis te zoeken.
Het gedrag van de personen in het boek keur ik niet altijd goed. Ik vind het behoorlijk asociaal, dat haar tante later tegen haar oom zegt (als hij Mariken gaar zoeken omdat ze al zolang van huis is) dat ze daar dronken aan kwam zetten en dat ze de hele dag in de kroeg had gezeten, terwijl dat helemaal niet waar was. De personages reageren niet echt voorspelbaar, maar dat hindert me niet zo.
Opbouw:
De opbouw is niet ingewikkeld, het wordt allemaal gewoon chronologisch verteld. Maar het verhaal is niet bepaald spannend, ook omdat het voor een hele andere wereld geschreven is. Er zitten geen flashbacks in dit verhaal, die zouden er ook niet in thuis horen. Je ziet de gebeurtenissen uit meerdere oogpunten, want het is een soort toneelstuk. Ik vind dit wel zo makkelijk, want zo is het nog een beetje duidelijk wie wat zegt, anders had ik er misschien helemaal niets van gesnapt. Het boek is me niet gaan boeien.
Taalgebruik:
Het taalgebruik in dit boek vind ik bijzonder vervelend. Omdat je je de hele tijd enorm moet inspannen om de tekst een beetje te begrijpen. Ik denk dat de verhoudingen dialoog/beschrijvingen, wel ok is, voor een toneelstuk dan. Er is veel duister taalgebruik, dat dan weer te maken had met symboliek, maar daar he ik gewoon overheen gelezen.
Verdiepingsopdracht:
De politieke, sociaal-economische en culturele achtergrond. Wat de politiek betreft, is er wel iets aanwezig in Mariken van Nieumeghen. Want hertog Arend is door zijn zoon gevangen gezet. Maar meer heb ik niet kunnen vinden Cutureel, het was toen de cultuur van de symbolen, en die vind je wel terug in Mariken. Bijvoorbeeld de duivel, dat is een mens maar dan met een gebrek, bij Moenen is dat dat hij maar een oog heeft. Waarschijnlijk zijn die ringen oom haar nek ook weleen symbool voor iets, maar ik heb niet kunnen vinden voor wat. Ook de getallen symboliek speelt een rol, Marieken gaat namelijk zeven jaar met de duivel mee. Zeven is in de bijbel het getal van volheid (geloof ik) en daar is het waarschijnlijk dat zij zich na zeven jaar bekeert. Sociaal-economische aandachtspunten heb ik niet echt kunnen ontdekken. Geestelijke letterkunde (ik geloof dat dit boek daartoe behoort)
- De regilieuze aspecten zijn vooral de Maria verering en het bidden van de oom, voor Mariken. Ook het berouw en de vergeving horen hier, denk ik, bij. Ook het wagenspel van Masscheroen en de ijzeren ringen zijn wel regilieus.
- De niet-regilieuze aspecten zijn het omgaan van de mensen met elkaar, bijvoorbeeld de tante van Mariken tegen Mariken. En ook dat van hertog Adolf en gewoon het leven in de stad in de middeleeuwen.
- De lessen voor het volk uit Marieken zijn, dat je niet zomaar met de duivel mee moet gaan, want dan kunnen er ergen dingen met je gebeuren als hij ineens zijn echte gezicht laat zien. Maar ook, dat als je iets verschrikkelijks hebt gedaan zoals Mariken en je hebt er echt veel spijt van, dat je dan wel om vergiffenis kunt vragen zodat je toch nog in de hemel komt.
Evaluatie:
Ik ben niet echt van mening veranderd, nu ik deze verdiepingsopdrachten heb gemaakt. Ja, er zijn nog wel dingen uit de tekst die ik niet helemaal begrijp, maar daar kan ik niet zo mee zitten.Ik vond het niet echt een klus om middeleeuwse literatuur te lezen, maar dat was alleen om dat het niet zo’n dik boek was, als het diepgaander was geweest, had ik er waarschijnlijk helemaal niets van gesnapt. Ik ben wel tevreden over het uitwerken van deze verdiepingsopdracht. Maar ik vond het wel lastig om die politieke en culturele achtergronden in de tekst te vinden.Ik denk niet dat ik de volgende keer iets anders ga doen.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen