Boekverslag : Anna Blahman - Spelen Of Sterven
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1573 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1573 woorden.
1. Zakelijke gegevens
a. Auteur. Anna Blahman
b. Titel. Spelen of sterven
Uitgever. Meulenhoff
Plaats van uitgave. Amsterdam
Jaar van uitgave en druk. 1974, eerste druk
Aantal bladzijden. dertig
c. Genre. Novelle
2. Eerste reactie
a. Keuze. ‘Spelen of Sterven’ heb ik niet zelf gekozen om een leesverslag van te maken. Wij hebben dit boekje gezamenlijk in de klas gelezen. Ook hebben wij hierbij de film gekeken.
b. Inhoud. Ik vond het zeker geen vrolijk boek. Een jongen die gepest wordt en uiteindelijk
sterft. Het is echt een zeer aangrijpend verhaal. Ik kon me ook goed inleven in het verhaal
omdat het verhaal realistisch is.
3. Verdieping
a. Samenvatting. Kees van Woude is geen gelukkige jongen. Op school wordt hij namelijk erg gepest door zijn mede scholieren en de leerlaren vinden hem onmogelijk. Omdat zijn ouders een dag weg zijn, nodigt Kees Charel, de jongen die naast hem zit, uit. Charel accepteert de uitnodiging en komt ’s middags naar het huis van Kees. Ze maken samen huiswerk en Charel vertelt een griezelverhaal over de klok in de woonkamer van
Kees. Hierna gaan ze naar boven waar Kees een turnoefening aan Charel laat zien.
Maar Charel wordt boos omdat hij niet in staat is om deze oefening na te doen en begint daarom te boksen. Hij stompt Kees in zijn gezicht en in zijn maag. Kees, wild van woede,
begint terug te vechten. Maar Charel drukt hem tegen de grond en dwingt hem om
genade te zeggen en loopt hierna boos het huis uit. Kees blijft alleen achter en begint zich
allemaal dingen te fantaseren. Hij verbeeldt zich dat de Dood achter de deur staat,
die hem met zijn ijskoude knokkels zijn nek wil breken. Als de bel gaat, rent hij de gang in en valt van de trap. Bij deze val breekt hij zijn nek. Hij wordt hartstochtelijk omhelsd door
de Dood.
b. Schrijfstijl. Allerdaags.
Ruimte. Het verhaal speelt zich af op school en in het huis van Kees. De schrijfster
creëert een belangenruimte. Kees voelt zich eenzaam, dat zie je aan ongezellige en niet
sfeervolle kamers. Zijn ouders zijn er niet en hij is dus helemaal alleen in een groot huis.
En de klok hoort hij steeds tikken, de gaat langzaam voor hem voorbij.
Tijd. Er is sprake van een opening-in-de-handeling, het verhaal heeft een gesloten einde
(Kees gaat dood), er is sprake van chronologische volgorde, er zijn geen flashbacks
en geen –forward en er is sprake van tijdvertraging (de schrijfster vertelt één dag in dertig
bladzijden).
Verhaalfiguren. Kees (de hoofdpersoon in het boek) is een stille, eenzame jongen,
die erg gepest wordt. Hij zit in de derde klas van de middelbare school. Tegen het pesten
durft hij niets in te brengen. Ook de leraren helpen hem niet. Kees is een round character.
Charel (de belangrijkste bijfiguur in het boek) zit bij Kees in de klas. Hij is de pias in het
verhaal. Charel heeft veel vrienden en is aardig populair in de klas. Kees denkt dat Charel
hem pest om erbij te horen. Hij pest Kees omdat hij anders denkt dat hij ook zo eenzaam
wordt. Charel is een flat character.
Vertelwijze. Personaal verhaal.
c. Het thema is eenzaamheid door pesten.
Motieven. Hij wordt gepest en heeft geen vrienden
Hij is enig kind en is helemaal alleen thuis in een groot huis omdat zijn ouders
weg zijn.
De tikken van de klok herinnert hem ook aan zijn eenzaamheid.
Er worden ongezellige en niet sfeervolle ruimtes beschreven.
Verband tussen titel en thema. Kees heeft twee keuzes: meespelen en ook een pias
worden of sterven door eenzaamheid. Hij kiest voor sterven.
4. Beoordeling
‘Spelen of Sterven’ vond ik een mooi boek. Het was erg emotioneel omdat Kees
voortdurend door zijn klasgenoten werd gepest. Het boek was hierdoor ook erg
realistisch, want in onze samenleving zijn er ook kinderen die gepest worden. Het
thema vind ik dus heel goed. Anna Blaman herinnert ons eraan hoe pijnlijk het voor
iemand kan zijn die gepest wordt. Het zet je aan het denken. En dat is juist goed.
Door de realiteit en doordat Anna Blaman de gevoelens van Kees heel goed heeft
uitgedrukt, kon je goed met Kees meeleven. Je voelde hoe erg hij het vond om gepest te
worden en om alleen te zijn. Wat ik een heel goed stukje vond, was de beschrijving van
de Dood, die achter de deur staat en Kees met zijn ijskoude knokkels zijn nek wil breken.
Ik vond dat erg mooi verzonnen. Wat ik wat minder vond, was het stukje met de
tapdancer. Dat was wel wat vergezocht. Als je iets teveel van dat soort hallucinaties
gaat vertellen, vind ik dat de realiteit wat minder wordt.
Het taalgebruik is goed. Het verhaal is niet moeilijk om te lezen en het is ook goed
begrijpbaar. Het is ook niet erg lang en dat maakt dat je het boekje vlot weg kan lezen.
Dat maakt het verhaal ook leuk, want dan verslapt de aandacht niet zo snel.
Dit boekje kun je zeker met een ander boek vergelijken. Met het boek ‘Spijt’ van Carry
Slee bijvoorbeeld. In dit boek wordt ook een jongen erg gepest die uiteindelijk sterft.
En van het boekje is natuurlijk ook de film ‘Spelen of Sterven’. En ik vind dat als je het
boekje heb gelezen, wat zeker aan te raden is als je in dit thema geïnteresseerd bent, je
de film ook zeker gezien moet hebben. In de film ligt de nadruk niet op de gevoelens maar
op de gebeurtenissen. Zo kun je de gevoelens van Kees nog beter begrijpen.
Extra Opdracht
De verschillen tussen het boek en de film.
Het boek begint met dat Kees opweg is naar school en in de film begint het dat Kees thuis is en van zijn ouders de sleutel krijgt. De fietstocht naar school wordt in de film helemaal overgeslagen.
Zijn ouders komen in het boek ook niet voor. Ze bellen alleen één keer naar Kees op.
In het boek komt de situatie van de gym les niet voor. In de film wordt Kees onder de gymles opgesloten in de WC door Charel en zijn vrienden. Als hij weer vrij is verklikt hij alleen de vrienden en Charel niet. Aan het einde van de gymles trekken ze Kees zijn broek uit en beginnen hier mee over te gooien. Kees rent erachter aan om zijn broek terug te krijgen. Als de leraar binnenkomt stoppen Charels vrienden, maar Charel gaat gewoon door omdat hij de leraar niet in de gate heeft. Voor straf moet Charel dan zijn eigen broek op zijn hoofd zetten en een liedje zingen. Niemand van zijn vrienden neemt het voor Charel op een motief voor Kees dat ook Charel eenzaam is.
In het boek maken, als Charel bij Kees thuis is, ze samen het Franse huiswerk. In de film heeft Kees het al gemaakt en laat het Charel overschrijven.
In de film roept Kees, als hij gevochten heeft met Charel, geen genade en wordt helemaal wild van woede. In het boek blijft Kees roerloos liggen.
In de film bellen zijn ouders met de mededeling dat ze een dag later thuis komen, maar Kees zegt dan dat ze nu naar huis moeten komen en dat doen ze dan ook.
In het boek bellen zijn ouders om te zeggen dat ze een uurtje later thuis zijn.
Als Charel weg is gegaan en Kees gaat weer naar de huiskamer. Daar hoort Kees kinderen buiten lachen en verkeer langsrazen. Plotseling vliegt er een bal door het raam. Kees fantaseert hierbij dat die bal het hoofd van Charel is die hem uitlacht. Deze gebeurtenis komt in het boek niet voor.
De klok is zowel in het boek als in de film sterk aanwezig.
Het grapje van Charel en de wandeling door de gangen is ook hetzelfde.
In de pauze zet Charel zichzelf voor schut. Kees ontdekt hierdoor dat Charel net zo eenzaam is als hij. (bij de gymles wordt dit nog eens bevestigd). Ook dit gebeurt in de film en in het boek.
Dit zijn enkele overeenkomsten. (behalve het deel dat tussen haakjes staat).
Waarom heeft de regisseur dit gedaan?
Ik denk dat de regisseur deze gebeurtenissen heeft toegevoegd om de gevoelens van Kees aan de kijkers over te dragen. In een film is het natuurlijk een beetje lastig om de gevoelens van een persoon uit te beelden. Ik denk dan dat de regisseur deze gebeurtenissen heeft genomen, zodat de kijkers gaan denken hoe erg Kees het wel niet vindt om gepest te worden en om alleen te zijn. Want het is natuurlijk erg om te zien hoe iemand wordt gepest. De gebeurtenissen uit het boek zijn lang niet zo erg als die uit de film. Zo slaat het meer aan op de kijkers. Het overschrijven van het huiswerk en de spelende kinderen buiten komen erop neer dat Kees een vriend zoekt.
Het boek vond ik leuker dan de film. Een film met het thema eenzaamheid vind ik saai om te zien. Ik lees er dan liever een boek over.
Spelen of sterven (de film)
Geschreven door Anna Blahman
Geregisseerd door Frank Krom
Genre: drama
Jaar: 1990
De Cast
Kees Geert Hunaerts
Charel Tjebbo Gerritsma
Vriend1 Cock van der Lee
Vriend2 Mike Starink
Vriend3 Marc van Uchelen
Moeder Diane Lensink
Vader Wim van der Grijn
Leraar Wiskunde Simon Gribling
Leraar gym Titus Muizelaar
Lerares Frans Hilde van Mieghem
Productiemanager Erwin Godschalk
Producer Maria Peters
Hans Pos
Dave Schram
Jose Steen
Muziek Kim Hayworth
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen