Boekverslag : Anke De Vries - De Rode Handschoen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 3245 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 3245 woorden.
Thema
Het onderwerp van het boek gaat over jodenvervolging. De schrijfster wil ons de lezers vertellen hoe het in Frankrijk was in een gezin tijdens de wo2.
Het onderwerp spreekt me wel aan, omdat ik het interessant vond hoe het in Frankrijk was tijdens de Duitse bezetting in 1944. ik had er zelf ook wel is stil gestaan hoe het toen geweest was.
Het boek heeft mij geen nieuwe kanten laten zien hoe het toen was. Ik heb 1 ding wel geleerd wat ik niet wist je kan helemaal niemand vertrouwen in die tijd. En ik ben ook niet anders over het onderwerp gaan denken.
Ik had het gevoel dat dit verhaal ook in het echt zou kunnen gebeuren.
Perspectief
Het perspectief van dit boek is een alwetende verteller, omdat je het verhaal van meerdere personen ziet en je ziet ook wat de gedachten zijn van die personen.
Personages
De hoofdpersoon uit het boek is Patrick. hij is rond de 13 jaar oud hij ziet er als een normaal iemand uit en hij doet in het dagelijks leven naar school gaan en elke dag weer isabelle opzoeken en op elkaar wachten als ze naar school gaan en hij gaat veel met zijn oom om.
Bij het begin van het boek is Patrick nogal onrustig hij wist niet precies wat er met Isabelle aan de hand was en wat er hem te wachten stond iets verder kwam hij erachter dat ze een joods meisje was en toen reageerde hij rustig en verbaasd hij had het niet verwacht en later toen Isabelle vertok naar Zwitserland wist hij helemaal niet meer wat hij moest doen en op het einde toen hij die brief kreeg was hij blij en vrolijk, want hij wist nog dat ze leefde en dat was voor hem het belangrijkste.
Door deze gebeurtenissen was de hoofdpersoon vaak bedroefd en zijn leven werd hierdoor totaal verandert. De hoofdpersoon had geen speaking name.
Een bijfiguur uit het verhaal was natuurlijk Isabelle. Ze was ongeveer even oud als Patrick ze was behoedzaam,oplettend en bang,omdat ze een jood was en gezocht werd door de duisters en de milici. Ze speelde een hele belangrijke rol, want zij was de vriendin van Patrick. En zij is ook meteen die de titelverklaring achter haar naam heeft, omdat zij degene was die de rode handschoenen had. Ze had afgesproken met Patrick als er gevaar dreigt aan te komen dat ze haar rode handschoen achter zou laten.en dat is ook gebeurd ze is gevlucht naar Zwitserland en ze had geen afscheid genomen maar wel de handschoen achter gelaten.
Een andere bijfiguur was de notaris oom van Patrick, Bernard Duval, speelt een dubbelrol in dit verhaal het lijkt eerst alsof het een goed mens is zo ziet Patrick hem ook. Maar in feite is het een verrader hij probeert geld te verdienen aan de situatie van de joden.
De 1ste aanwijzing kreeg je te weten in het boek toen hij een afspraak had met de dokter in het café. De dokter zij toen dat hij een echtpaar over de grens wil gaan. Na enige discussie had bernard het gedaan. En toen bernard weg ging van het café was Nicolas hem gevolgd en toen werd er gezien dat Bernard zat te praten met de Duitsers.
Op het einde van het verhaal werd hij in de val gelokt door de dokter, nicolas en door monsieur Jacues. Hij werd betrapt in zijn eigen huis en werd daar vermoord en ze hadden gestolen eigendommen gevonden.
hij er zelf problemen mee kreeg. Hij speelde een goede rol voor zijn neefje Patrick, omdat hij hem eigelijk een klein beetje opvoeden, want hij had geen vader meer.
Een andere bijfiguur was zijn vriend Nicolas hij was ook rond de 13 jaar en een van zijn specialiteiten was roken en stropen. Hij ziet er nogal raar uit, omdat hij vroeger een gezichtsverlamming opgelopen en had er een heel eigen grijns aan overgehouden. Hij had later in het verhaal nog een belangrijke rol met een klein joods jongentje.
Eigen mening/ mijn leeservaring
Ik vond het verhaal tot het einde boeiend, omdat er veel open plekken waren. Een van de belangrijkste open plek was hoe is het nou met Isabelle en haar moeder overleven ze het of zijn ze al dood. De schrijfster kon mijn aandacht best wel vasthouden ,omdat zij na bijna elke hoofdstuk over iemand anders begon te schrijven. In de eerste 4 hoofdstukken ging het over Patrick en daarna over zijn oom en dan weer over de dokter en dan ging het over Vincent. Het versprong naar heet ene verhaal naar het ander en dat zorgde voor mij soms is verwarringen.
Het einde van het verhaal bleef onopgelost ik bleef als lezer nog met vragen zitten, zoals van hoe het met Isabelle en haar moeder verder gaat, zijn ze daar verlopig nog veilig en hoe gaat het met Patrick verder, worden zij nog opgepakt ,omdat ze een joods jongentje onderdak geven.
Ik vond de taalgebruik bij de personages gepast, omdat bijv bij Bernard { de oom van Patrick} hij was altijd druk bezig met de joden en alles dus hij was altijd druk bezig en meestal gestrest dus hij had soms nog wat woordenwisselingen. Er waren geen moeilijke zinnen bij maar wel soms is moeilijke woorden zoals de Milice of de youpin. En er werd veel gesprekjes gebruikt.
Ik vond dit verhaal best wel geloofwaardig,omdat dit verhaal best wel over 1 komt met de realiteit.
De tijd
Dit verhaal speelt zich af in Frankrijk in 1944, tijdens de 2de wo2 , maar de gebeurtenissen die worden beschreven, zouden over kunnen plaatsvinden waar oorlog heerst. De plaatsnamen en de personages zijn verzonnen. Alleen de notaris heeft echt bestaan.
Op 17 juni 1940 sloot de franse regering een wapenstilstand met Hitler om een totale nederlaag te voorkomen. Maarschalk Pétain werd staatshoofd. Als held uit de oorlog 1914-1918 tegen Duitsland had hij het vertrouwen van het franse volg. Hij was een oude man, die de situatie verkeert inschatte, en dacht zijn land op deze manier te redden. De overeenkomst hield in dat Frankrijk in 2en werd gedeeld. Het noorden werd door de Duitsers bezet, terwijl de Fransen een ‘vrije zone’ in het zuiden kreeg. Hun regering vestigde zich in het luxe kuuroord Vichy. Algauw bleek dat de overeenkomst alleen op papier bestond. De Duisters trokken zich van de gemaakte afspraken weinig aan.
Genre
Het genre van dit boek is oorlog, want dat kan je zien aan een paar dingen zoals, het verhaal speelt zich af in de wo2 en je kan het zien aan de joden vervolging.
Samenvatting
Dit verhaal speelt zich af in Frankrijk in1944, tijdens de Tweede wereldoorlog. De hoofdpersoon Patrick is ongeveer 13 jaar oud. Het verhaal begint in het plaatje Mirac waar Patrick Isabelle opwachtte om samen met de bus naar school te gaan. Maar naar verbazing van Patrick kwam Isabelle niet opdagen. Als ze niet snel kwam opdagen was ze te laat voor de bus. Ze was nog nooit te laat gekomen. Hij stapte op de bus en de buschauffeur Hubert die Patrick goed kende zij waar is Isabelle? Ze zal vast wel te laat zijn zij hij. Hubert reed weg en Patrick ging achter in zitten even later onder weg kwamen ze een controle post van de Milice tegen. Twee zwarte Citroëns versperde de weg ze waren met zijn vieren. Vier mannen in zwarte uniformen en met zwarte baretten. Twee ervan stapte erin en geboden een aantal mensen de bus te verlaten en buiten te wachten waar ze gecontroleerd werden. Hoewel Patrick nergens bang voor hoefde te zijn bonsde zijn hart. Maar de man die voor hem zat zag lijkbleek aan hij slikte moeizaam. Die man schoof dichter naar Patrick toe en drukte snel iets naar zij hand. Het was een brief en hij zij dat Patrick dit moest bezorgen bij Monsieur Jacques. En gaf het adres waar hij woonde ook. Patrick knikte en deed wat hij zij en even later kwamen de twee mannen ook naar hem toe doorzochte hem en namen hem mee. Patrick ging naar dat adres toe. hij gaf die brief af en zij dat hij het persoonlijk moest geven Patrick werd binnen gelaten en ze bood hem drinken aan. Toen kwam Mn Jacques binnen en overlegde waarvoor Patrick hier was na enige gefluister kon Patrick weer weg maar toen hij weg ging was er een razzia buiten aan de gang. Dus Patrick werd weer naar binnen gehaald en kreeg instructies wat hij moest doen als ze binnen kwamen. Na een paar minuten kwamen ze binnen en Mn Jacques was al weggevlucht via de achterdeur. Na enige ondervragingen gingen ze weg en mevr Simone bedankte Patrick en hij ging ook weg. Patrick kwam later achter dat Jacques een onderduiker was en gezocht werd door de Milice. Toen Patrick terug naar de bushalte kwam hij Claire tegen Vincents zusje. Vincent zat bij hem in de klas. Ze zij waarom was Isabelle niet op school dit is de eerste keer dat ze niet op school is zou er wat gebeurt zijn? Patrick zij dat ze ziek was. Waarom zat jij niet op school vroeg ze ben je aan het spijbelen? Patrick knikte. { dit stukje gaat over Claire, Claire was een goede vriendin van Isabelle }toen Claire uit was van school en terug liep naar huis kwam ze een jongentje tegen die helemaal alleen stond hij zag er verkleumd uit. Ben je de weg kwijt vroeg Claire. Hij gaf geen antwoord. Wacht je op je vader en moeder? Hij knikte. En toen had ze al door dat het jongentje joods was en nam het jongentje mee na enige gepraat,en dat jongentje zij dat hij Joseph heette en ze kwam er ook achter dat zijn ouders waren meegenomen naar Duitsland. Toen ze thuis kwam vond haar moeder het nog geen eens erg dat ze een joods jongentje had meegenomen. Ze hadden een brief ontdekt in 1 va zijn zakken. In die brief stond dat ze hem in veiligheid moesten brengen en dat god u zal zegenen. Even later kwam Vincent binnen { vincent was niet zo gesteld op joden} hij stond verbaasd naar Joseph te kijken. En liep verder naar zijn kamer later zouden zij in het verhaal nog goede vrienden worden.
{ dit stukje gaat over Notaris Duval }. Bernard was vandaag vroeg klaar met zijn werk en toen opeens kwam zijn huisarts Gustave binnen. Hij zij dat hij de notaris graag wou spreken bij café van Albert. Even later zaten ze met zijn tweeën in het café. Eerst spraken ze over de allerdaagse dingen. Ik heb een echtpaar dat de grens over wil zei de dokter na een poosje. Ik wil dat jij ze daar naar toe brengt ze zitten nu in Vignol, maar kunnen daar onmogelijk blijven. Wat zijn dat voor mensen vroeg de notaris. Het zijn joden zoals gewoonlijk. Na enige getwijfeld en overleg deed de notaris het toch. Nicolas die ook in het café zat had dit gesprek ook gevolgd. Vorige week had Nicolas ook de notaris gezien, maar niet in de café hij had hem gezien in de bergen. Hij was aan het rond kijken in de bergen om te stropen, maar toen hij rond keek zag hij een 2 auto’s stil staan en scherpte in met zijn verrekijker. En hij zag de Milice met de notaris praten en dat vond hij heel op merkwaardig, want hij wist dat de Notaris juist joden hielp. Toen de notaris thuis kwam de opgewonden Patrick naar hem toe. Patrick zag er spierwit uit en hij was doorweekt wat is er aan de hand vroeg Bernard? Ze zijn weg! Wie is weg? Isabelle en haar moeder ze zijn vast opgepakt zij Patrick. Ze hoeven toch niet altijd thuis te zitten zij Bernard. En toen vroeg Bernard of Isabelle joods was. Patrick zij eerst niets maar even later knikte hij en zij wat heeft dat er nou mee te maken. Alles zij Bernard. Na een lang gesprek met die twee kwam de notaris mee dat hij alles in staat zou zijn om hun op te sporen. Toen Patrick weg ging belde hij meteen de hoofdcommissaris Grillon { die hij goed kon} voor een afspraak. Toen hij bij de bureau zat groette Grillon vormelijk. Ze kenden elkaar oppervlakkig en gebruikte altijd ambtsnaam bij hun ontmoeting. Hun verhouding was strikt zakelijk gebleven. Grillon was altijd hoffelijk en behulpzaam zolang hij er voordeel bij had. Grillon rookte een sigaret en praatte eerst over iets anders en toen zei hij opeens en nu ter zake u komt voor Isabelle en haar moeder. De Milice hebben hun hier gebracht voor ondervragingen die niet veel opgeleverd hebben haar papieren waren ook in orde. We hebben ze dus nergens kunnen betrappen. U beseft toch wel dat hier wat tegen over hoort te staan. Bernard knikte mee stemmig. En Grillon gaf het bedrag het was veel meer als normaal, maar dat had de notaris al op gerekend en zij dat hij het geld kreeg. En zo dus waren Isabelle en haar moeder weer vrij gekomen. Toen Bernard weer thuis was met Isabelle en haar moeder had hij een gesprek met haar. Ze bedankte eerst Bernard en Bernard kwam gelijk ter zaken en hij zij jullie zijn hier niet langer veilig meer, want jullie zouden zo weer opgepakt kunnen worden door Grillon. Ik kan voor jullie een vlucht route geven naar Zwitserland, want daar zijn jullie voorlopig veilig, maar het is riskant. Gaan er nog meer mee vroeg ze. Ja een echt paar en twee kinderen. En Bernard zei ook nog je moet ook geen sieraden of andere kostbaarheden meenemen, wel wat geld. Ze stond een tijdje in haar zelf te twijfelen en had mee gestemd op zijn idee en ze gaf haar sierraden af en ze zei nog oplettend dat hij heel erg goed op deze diamanten most passen. Toen ze we was keek hij is op zijn bureau en kwam tot de conclusie dat er een fortuin daar lag.
Toen Patrick dit aanhoorde werd hij helemaal gek hij wist niet wat hem overkwam en ging gelijk naar Isabelle’s huis hij vond daar haar rode handschoen als teken dat er gevaar dreigde. { de titelverklaring }.
Een poosje later hadden Nicolas, Jacques en de dokter met elkaar om de notaris te vermoorden, omdat Nicolas dacht dat hij met de Milice samenwerkten. En hij had ook Jacques en de dokter overgehaald om mee te werken. En dus werd de notaris Bernard Duval vermoord.
Diep in de nacht kwam de dokter bij Patrick’s huis en hij stapte naar binnen hij zag er afgemat uit. Is er iets gebeurd vroeg Patrick? Ja zei de dokter ik kom vertellen dat jullie oom…… hebben ze hem meegenomen? Nee jongen hij is dood. Ik denk dat het zelfmoord geweest is. Zelfmoord? Dat zou hij nooit doen zij Patrick’s moeder. Ik vond hem heel erg gespannen de laatste tijd zei de dokter.
Twee maanden gingen voorbei. In Mirac raakte ze er niet over uitgepraat over de dood van de notaris.
Patrick stapte uit de bus en liep weer terug naar huis. Telkens wist Claire hem weer op te beuren, omdat Patrick vaak zich niet goed voelde of het niet meer zag zitten. Toen hij thuis kwam zij zijn moeder dat er een cadeautje op zijn kamer lag waar je al heel lang op heb zitten wachten zij ze. Hij rende naar boven en keek op zijn bureau en zag daar een witte enveloppe. Hij herkende het vertrouwde ronde handschrift meteen.met trillende vingers scheurde hij het open en begon te lezen……
Motieven
Er zitten een paar motieven in het boek en ik zet er hier 3 neer.
De eerste motief is verliefdheidsmotief, omdat Patrick heel de tijd in het boek zit terug te denken aan isabelle.
De 2de motief is verradersmotief, omdat bij het midden van het boek word de toepaasing gebruikt dat Bernard een verrader is en dan word het in de rest van het boek herhaalt.
De 3de motief is verzetsmotief, omdat bijna iedereen tegen de Duitsers zijn en dat word in het hele boek van het begin tot einde herhaalt vertelt.
Titel verklaring
De titel van dit boek { de rode handschoen } betekent: als er gevaar zou dreigen voor Isabelle dan zou ze een rode handschoen achterlaten. Dat had dus ook de betekenis dat er bij hun gevaar dreigde dat ze werden opgepakt, omdat ze joods waren.
Over de schrijftser
Anke de Vries
Er zijn wel meer kinderboekenschrijvers die veel geschreven hebben, maar bij Anke de Vries raak je bijna de tel kwijt! Meer dan vijftig titels zag ik staan.
En dat voor een schrijfster die vroeger niet het minste vermoeden had welk beroep ze later zou gaan kiezen.
Anke de Vries werd in 1936 in Sellingen geboren, woonde tijdens haar jeugd op de Veluwe, ging na de Middelbare School reizen, en trouwde met een Franse man. Sommige boeken van haar spelen in Frankrijk, andere "gewoon" in Nederland. Er zitten historische romans tussen, maar ook moderne. En ze schrijft voor grote kinderen èn voor kleine. Haar bekendste boek is "Blauwe plekken". Dat gaat over een meisje dat regelmatig door haar moeder wordt geslagen. Zomaar. Voor "Blauwe ", maar ook voor andere boeken, kreeg Anke de Vries verschillende prijzen.
Anke de Vries heeft een zoon en twee dochters. Ze woont in Den Haag, maar is ook vaak in Frankrijk.
Anke de Vries
Geboortedatum: 5 december 1936
Geboorteplaats: Sellingen, Nederland
Contactadres:
Anke de Vries
p/a Lemniscaat b.v.
Postbus 4066
3006 AB Rotterdam
tel: (010) 414 17 44
fax: (010) 414 15 60
Nederland
e-mail: lemnisca@euronet.nl
Biografie: Anke de Vries woonde het grootste deel van haar jeugd op de Veluwe. Na de middelbare school in Ede ging ze reizen, onder andere in Griekenland en Frankrijk. In 1957 trouwde ze met een Fransman. Ze woonde met hem een aantal jaren in het buitenland, onder andere in Pakistan. Sinds 1963 wonen ze een Den Haag. Haar man stimuleerde haar om te gaan schrijven. Ze volgde een cursus creatief schrijven en in 1972 verscheen haar eerste boek. Ze werkte ook mee aan een aantal jeugdtijdschriften. Ze heeft een zoon en twee dochters.
Profiel: Anke de Vries beschrijft het leven en de problemen van gewone kinderen en volwassenen. In haar boeken voor beginnende lezers lossen de kinderen hun problemen met veel fantasie op. Haar boeken voor kinderen van een jaar of 8 beschrijven de avonturen van kinderen en volwassenen in een stadsbuurt. De boeken voor wat oudere kinderen gaan over serieuze problemen als discriminatie, criminaliteit, mishandeling en vluchtelingen. De problemen worden over het algemeen door een groep kinderen samen opgelost. De boeken voor tieners hebben vaak detectiveachtige elementen en spelen zich af in kleine dorpjes in Frankrijk. In deze boeken speelt het verleden (en de verwerking daarvan) een belangrijke rol.
Bekroningen:
1976 Zilveren Griffel voor Het geheim van Mories Besjoer
1986 Prijs van de Kinder- en Jeugdjury Limburg 12 jaar en ouder voor Medeplichtig
1989 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Opstand!
1991 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Kladwerk
1991 Prijs van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Kladwerk
1992 Prijs van de Kinder- en Jeugdjury Limburg 10 t/m 12 jaar voor Kladwerk
1993 Prijs van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Blauwe plekken
1993 Prijs van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Blauwe plekken
1993 Prijs van de Kinder- en Jeugdjury Limburg 12 t/m 14 jaar voor Blauwe plekken
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen