Boekverslag : Adriaan Van Dis - Indische Duinen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1569 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1569 woorden.
Titel: Indische Duinen
Auteur: Adriaan van Dis
Datum: 6 januari 2001
Genre: Roman
Gebeurtenissen: Adriaan van Dis wordt geboren in Nederland. Hij heeft een
Nederlandse vader, een Indische moeder en drie Indische halfzusjes. Zijn vader
is een KNIL soldaat geweest en heeft in die tijd vreselijke dingen meegemaakt.
Hij wil zijn zoon harden tegen het leven dat voor hem ligt. Dit harden houdt
in dat Adriaan jaren achtereen mishandeld wordt, niet uit haat of agressie
maar uit liefde. Hoe meer hij geslagen werd, hoe meer hij aan zijn vaders
eisen wilde voldoen. Wanneer Adriaan 11 jaar is overlijdt zijn vader, vanaf
dat moment wordt er met geen woord meer gesproken over het tragische verleden
dat de 4 vrouwen in het huis achter zich hebben. Geen woord over de
jappenkampen, de vernedering, mishandeling en onderdrukking. Adriaan is
opgelucht dat zijn vader overleden is en besluit niet meer aan hem te denken.
Wanneer jaren later Adriaans middelste halfzus overlijdt aan kanker, komt
Adriaan weer in contact met herinneringen van vroeger. Herinneringen aan zijn
vader komen weer boven, slechte herinneringen. Dat zijn vader ook heel
liefdevol kon zijn wil hij zich niet herinneren, hij vraagt zich af wat er
allemaal gebeurt is voordat hij geboren was. Wat heeft zijn vader tot zo'n
vreselijke man gemaakt? Ook hij vraagt hij zich af of hij de mishandeling in
zijn jeugd niet groter maakt dan het was. Hij gaat opzoek naar mensen die zijn
vader gekend hebben. Tijdens de gesprekken met deze mensen probeert hij te
achter halen wat voor een man zijn vader is geweest. Deze mensen vertellen hem
alleen maar positieve verhalen, wanneer hij ook maar iets negatiefs over zijn
vader naar boven brengt klappen de mensen dicht en zeggen dat hij niet zo
onaardig moet doen. Wanneer zijn oudste halfzus Saskia ook op sterven ligt
komt het gezin weer samen. Hij besluit dan ook zijn moeder te vragen waarom ze
nooit heeft ingegrepen vroeger. Ze reageert als verwacht, afwerend. Langzaam
maar zeker komt hij toch achter de motieven van zijn mishandeling, hij gaat in
gesprek met zijn (overleden) vader, na vele hevige discussies (nu aanvallend
van Adriaans kant) begrijpt hij z'n vader beter en kan hij het achter zich
laten.
Personen: De hoofdpersoon in dit boek is tevens de schrijver ervan: Adriaan
van Dis. Wanneer hij dit boek schrijft is hij 46 jaar, hij wordt beschreven
als een persoon met een vrij eenzaam bestaan. Over vrienden wordt nauwelijks
gesproken en aan zijn familie wil hij zich zo min mogelijk hechten. Hij is
half Indisch en is geboren nadat zijn familie (moeder, vader en drie
halfzusjes) naar Nederland zijn gekomen. Hij houdt van zijn familie maar
ergert zich ondertussen mateloos aan hun manier van leven. Hij begrijpt hen
niet, zij leven met een geschiedenis van jappenkampen, vernedering en
onderdrukking, hij heeft dit alles niet mee gemaakt en door het taboe dat er
op het verleden rust binnen het gezin kan en mag hij het ook niet begrijpen.
Hij respecteert hen wel en kan het daardoor met bijna iedereen goed vinden.
Hij is erg onzeker of hij zichzelf wel kan vertrouwen. Toen hij jong was is
hij mishandeld door zijn vader maar hij vraagt zich af of hij het niet groter
maakt dan het was.
Van tijd tot tijd is hij ook heel erg overmoedig. Zo denkt hij op een gegeven
moment de opvoeding van zijn neefje op zich te kunnen nemen, terwijl hij nog
geen hond in leven kan houden.
Belangrijke bijpersonen zijn Adriaans vader, moeder en z'n drie halfzusjes.
Z'n vader speelt de grootste rol in z'n leven. Hij was een Nederlandse man die
Adriaan van jongs af aan regelmatig (lees dagelijks) heeft geslagen. Hij deed
dit om z'n zoon sterk te maken voor het leven dat voor hem lag. Hijzelf had
een moeilijke leven achter de rug: op z'n 16e moest hij het huis uit, in het
leger. Tot hij zijn toekomstige vrouw ontmoette is hij KNIL (Koninklijk,
Nederlands Indisch leger) soldaat geweest, en heeft in die tijd hele nare
dingen meegemaakt. Naast de terreur die hij binnen het gezin uitoefende was
hij van tijd tot tijd ook een hele liefhebbende vader die zijn zoon verhalen
vertelde of met hem ging wandelen in de duinen. Hij is gestorven toen Adriaan
elf jaar was, hij had al jaren een hartkwaal, een ziekte waar niet alleen hij
maar ook de rest van het gezin heel erg veel rekening mee moest houden.
Adriaans moeder, was een Indische vrouw die zich ook zo opstelde. Vele malen
wordt er hulp of advies gevraagd aan overleden personen. Het is een sterke
vrouw die de geschiedenis van kampen maar liever achter zich wil laten, en
wanneer er dan toch over gepraat moet worden, dan in ieder geval positief. Ze
is in de oorlog haar eerste man, die tevens de vader van haar drie dochters
is, verloren. Aan het eind van diezelfde oorlog heeft ze Justin ontmoet, de
vader van haar zoon. Ze hield van haar man en haar gezin, maar tijdens de
agressieve buien van Justin koos ze niet voor haar zoon, maar (uit angst of
respect) voor haar man.
De drie halfzusjes hebben alledrie ook een geschiedenis van jappenkampen
achter de rug. Vooral Saskia de jongste heeft het daar heel moeilijk mee. Door
contact te zoeken met lotgenoten en er vooral veel over te praten probeert ze
het te verwerken. Jana de oudste heeft van de zusters de belangrijkste rol
gespeeld in Adriaans leven. Ze heeft als een moeder voor hem gezorgd toen hun
eigen moeder daar niet toe in staat was. Ze is naar Canada verhuisd, heeft
daar een man en twee kinderen gekregen. Ze overlijdt aan kanker. Ada de
middelste heeft in zoverre een grote rol in Adriaans leven gespeeld dat hij,
toen zij stierf, herinneringen tegen kwam die hem aan het denken zette.
Perspectief: Het boek is geschreven in de 'ik-vorm'. 'Ik' is in dit geval
Adriaan van Dis, het is dus een autobiografie.
Plaats: Het boek speelt zich vooral af aan de kust in Nederland. Familie van
Dis had een huis bij de duinen, vele herinneringen maar ook gebeurtenissen die
op het moment zelf plaats vinden speelden zich daar af. In het begin van het
boek zit de familie op de boot naar Nederland en aan het eind van het boek
wordt een situatie in Indië beschreven.
Tijd: Adriaan van Dis is geboren nadat het gezin na de 2e W.O. naar Nederland
is gekomen. Dat was dus ongeveer in 1945 1946. Z'n moeder was al zwanger van
hem toen ze op de boot naar Nederland zaten. Hij heeft het boek geschreven
toen hij 46 was. Dus het speelt in 1992. De flashbacks die herhaaldelijk
voorkwamen speelden zich af tussen 1946 en 1992. Het boek is niet in
chronologische volgorde geschreven.
Begin: Het verhaal begint met een soort inleiding. Deze inleiding is nodig om
duidelijk te maken wat een klein beetje de voorgeschiedenis is van wat later
verteld wordt. In de inleiding wordt beschreven hoe Adriaans moeder, z'n
toekomstige vader en z'n toekomstige halfzusjes op de boot naar Nederland
zitten.
De inleiding begint wel midden in "de voorgeschiedenis" van wat er later komt.
Probleem en Afloop: Adriaan van Dis is geboren nadat de rest van zijn familie
een ontzettend moeilijke tijd heeft moeten doormaken. Daardoor begrijpt hij
hen niet, na de dood van zijn vader heerst er een soort taboe over al het
vreselijke dat de rest van het gezin heeft moeten meemaken. Hierdoor blijven
allerlei geheimen verborgen die hij (op 46 jarige leeftijd) ontdekt. Dan
begint voor hem de tijd om alles te ontdekken en proberen te begrijpen. Vooral
de mishandeling door zijn vader zit hem heel erg dwars. Hij vraagt zich af of
hij er niet een groter probleem van maakt dan het is, maar ook waarom zijn
vader hem mishandeld heeft.
Het boek heeft een gesloten einde. Het leven van Adriaan gaat nog wel door,
maar hij heeft zich zo goed als mogelijk neergelegd bij alle geheimen en de
onderdrukking die eerder zo'n ontzettend grote rol speelde in z'n leven.
Titel: De titel "Indische Duinen" is hoogst waarschijnlijk ontstaan doordat
een Indisch gezin hun leven in de duinen doorbracht. Naast dat Adriaan van Dis
daar is opgegroeid, hebben ze ook later in z'n leven nog een grote betekenis
voor hem, in de duinen weet hij uiteindelijk z'n verleden "achter zich te
laten".
Beoordeling: Ik vond het geen mooi boek. Dit in de eerste plaats omdat ik veel
dingen niet goed begreep. Doordat het boek niet in chronologische volgorde is
geschreven duurde het soms heel lang voor ik begreep waar, wanneer en met wie
de beschreven situatie zich afspeelde. Daarnaast zaten er zowel Indische als
Nederlandse woorden en begrippen in die ik niet thuis kon brengen. Met een
woordenboek op schoot lezen, spreekt mij niet aan en dat kost ook zoveel tijd
dat dat (voor mij) bijna niet te doen is.
Het onderwerp van het boek, mishandeling en de geschiedenis van Indiërs
spreekt mij wel heel erg aan. Alleen kon ik me niet goed identificeren met
Adriaan van Dis. Naast dat we een totaal verschillende achtergrond hebben
lopen ook onze karakters volgens mij totaal uit één. Als ik zie hoe hij
tegenover mensen staat, en hoe hij reageert in gesprekken kan ik me daar heel
moeilijk in inleven, dat vind ik ook jammer.
Misschien als ik het nog een keer lees dat ik het dan beter begrijp en ook
mooier vind.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen