Boekverslag : A.koolhaas - Vanwege Een Tere Huid
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 3628 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 3628 woorden.
1: Beschrijvingsopdracht:
Titelbeschrijving:
A.Koolhaas
Vanwege een tere huid
Amsterdam 1973
Motivatie:
Ik heb dit boek gekozen omdat me de achterkant erg aansprak. We kregen bij het vak Nederlands de opdracht om een boek te lezen van de boekenlijst. Ik zag dit boek erbij staan, en de titel sprak me ook aan. Ik heb toen de achterkant gelezen van het boek, en ben tot de conclusie gekomen dit boek te gaan lezen. Verder hebben ook verschillende klasgenoten me dit boek aangeraden. Daardoor ben ik ook nieuwsgierig geworden en ben ik dus het boek gaan lezen.
Samenvatting:
Jokke is een jongen van 12 jaar die verliefd wordt op een meisje, Takkie. Hij fietst elke dag langs haar huis en uiteindelijk ontmoeten ze elkaar. Ze spreken af in het park, waar ze elkaar vertellen dat ze verliefd zijn. Takkie is de dochter van een arts en zijn tweede vrouw. Haar vader heeft al twee volwassen kinderen van zijn eerste, overleden echtgenote.
Op hetzelfde moment speelt het leven van twee hoedna’s (een soort bevers) zich op het terrein van de vakantievilla van de familie van Takkie af. Ze zijn daar losgelaten door de grootvader van Takkie. Hij had ze meegenomen uit Afrika, maar realiseerde zich dat zij een gevaar voor zijn dochtertje (Takkie’s moeder) vormden. Nu leven ze in een gebied waar ze eigenlijk niet thuishoren. Het mannetje Lussel en het vrouwtje Twenna weten niet goed hoe ze in dit koude land moeten leven.
Jokke huurt een kano en neemt Takkie mee. Hij is zenuwachtig en vertelt een absurd verhaal, dat niet goed valt. Als hij daarna over het gevaar van meervallen begint, komt het toch nog goed. Jokke en Takkie zijn beiden overweldigd door de harmonie die ze samen bereiken en zijn ontroerd vanwege het besef van hun liefde. Als Takkie haar vakantie in de villa van haar opa doorbrengt, vraagt ze Jokke om langs te komen. Haar ouders zijn het hier niet mee eens en ze krijgen ruzie. Als ze daarna weer eens dronken zijn, vinden ze het toch goed.
Tussendoor wordt verteld hoe de hoedna’s in hun natuurlijke omgeving leefden. Het blijkt dat ze zich bezighielden met het uitgraven van pelikanen, wanneer deze hun vis wegkaapten. Na de gedane arbeid speelden ze dan een spelletje met hun erogene zones, dat op vrijen lijkt. Af en toe komen delen van deze herinneringen terug en gaan de hoedna’s hier instinctief op in.
Jokke is met een kano op weg naar het vakantiehuis van Takkie’s familie. Daarvoor moet hij stroomopwaarts roeien en hij slaat om. Hij weet de kano aan wal te trekken en gaat in het water op zoek naar zijn handdoek en portemonnee. De kano drijft weg en Jokke raakt volledig uitgeput. Hij klimt op de kant en sukkelt naar het vakantiehuis. De hoedna’s spelen hun liefdesspelletje en middenin dit spel zien ze Jokke op hun terrein. Door zijn roze huid denkt Lussel dat hij met een pelikaan te maken heeft. Hij gaat op zijn instinct af en bijt de halsslagader van Jokke door. Jokke bloedt dood. Takkie wacht tevergeefs op hem en beseft dat het noodlot hem heeft getroffen.
In het laatste hoofdstuk, De Reiniging, wordt verteld dat het huis gebombardeerd is. Twenna en Lussel zijn weg en van Jokke is nooit meer iets vernomen. De grond is met bulldozers bouwrijp gemaakt.
Uitgewerkte persoonlijke reactie:
1: Onderwerp
Ik vond het boek best interessant, mede doordat het niet een erg besproken onderwerp is. Je leest meestal nooit zulke verhalen dus is het leuk om een keer wat anders te lezen. Ook het verband tussen de Hoedna’s en Jokke en Takkie is erg leuk verbonden. Ik had de dood van Jokke eigenlijk totaal niet verwacht. Het kwam voor mij een beetje als een schok, het verhaal begint heel hoopvol, en dan gebeurt er zoiets. Ik vond het echt verrassend. Ik zou zelf denk ik niet zo snel op het onderwerp komen. Het ligt vrijwel ver van mijn belevingswereld. In ieder geval het stuk van de Hoedna’s. Het verhaal wat tussen Jokke en Takkie afspeelt, ligt wel in mijn belevingswereld. Het gaat in de hoofdlijn gewoon twee verliefde tieners, en dat komt ook zeker in mijn belevingswereld voor.
Wat ik wel jammer vindt is dat de auteur naar mijn idee teveel heeft geprobeerd een heleboel literatuur in het boek te stoppen. Ik vind dat de schrijver zich op dat gebied wel iets te letterlijk aan de regels heeft gehouden. Het is ook te betreuren dat hij meer te zeggen had dan dat hij in zijn verhaal kwijt kon, waardoor hij er nog een hoofdstuk aan vast heeft moeten plakken. In dit laatste hoofdstuk geeft hij wel een mooie benadrukking van de waarde van een leven die heerst in dit boek. Maar wat ik ook jammer vond was dat hij alles vertelde zoals hij het zelf bedoelde. Het werd verteld als: “dit bedoel ik er mee” en “dat was hieraan te zien” dat vond ik niet nodig, en kon het daarom ook niet erg waarderen. Als hij er zich bij het einde van het verhaal bij had neergelegd dat hij niet al zijn motieven duidelijk heeft kunnen maken was dit een prachtig boek geweest. Verder vond ik het soms vreemd dat er hele diepgaande stukken voorkwamen, (bijv onderaan blz 131 en bovenaan 132: "Ze wachtte...." t/m "... zonder lucht bestaan") en de erg ver gaande gedachten van de tieners (zo denken tieners toch nooit?!?). Aan de andere kant moet ik zeggen dat het verhaal erg goed in elkaar steekt, de stijl is erg apart, net of iemand een kinderboek zit voor te lezen, ook heeft het te maken met de realiteit, dus dat was leuk om te lezen. Ik heb wel eerder een boek over dit onderwerp gelezen, en ook films gezien. Ik vind deze eigenlijk niet met elkaar te vergelijken. Dit komt mede doordat het onderwerp van dit boek heel speciaal is, de dierenwereld wordt als het ware vergeleken met de mensen wereld. Bij de andere films of boeken werd er niks vergeleken maar alleen één verhaal verteld. Ik vind een film over dit onderwerp of dit boek, met hetzelfde thema dus even leuk.
Gebeurtennissen:
Ik vind de gebeurtenis dat Jokke dood gaat, heel erg verassend,e n schokkend. Ik had het totaal niet verwacht, zo zie je dat een goedlopend verhaal toch een andere afloop kan hebben. Deze gebeurtenis wordt in het laatste hoofdstuk beschreven, dus hij komt er als het ware achteraan. Ik vond dit niet heel erg vervelend, en het was een beetje vaag beschreven, maar wel goed te begrijpen. In het boek komen de gedachten van de personen goed aan bod vind ik. Je kunt goed begrijpen hoe ze zich voelen op een moment of tijdens een gebeurtenis. Ik vind het zelf ook leuker om te lezen als je ook achter de gevoelens komt van een persoon, zodat je je beter kunt inleven in het verhaal en dus de gebeurtenissen. Ik vind het verband tussen de gebeurtenissen vrij logisch. Het verhaal heeft een chronologische volgorde, en de gebeurtenissen volgen elkaar op, Jokke en Takkie leren elkaar steeds beter kennen doordat ze met elkaar afspreken. Ik vind de gebeurtenissen in het boek verassend, dit omdat de dood van Jokke mij verraste. Ook vind ik het verhaal herkenbaar, het verhaal gaat over de eerste liefde tussen Jokke en Takkie. Dit ligt in mijn belevingswereld, dus krijg je er ook veel mee te maken.
In het boek komen soms dingen voor die erg diepgaand zijn, dit vind ik vreemd om te lezen, omdat je meestal niet verwacht dat jongeren zo diepgaand denken. Dan vond ik het verhaal wel wat langdradig worden. Maar voor de rest bleef het boek me wel boeien, en dat leest fijn. Verder vind ik dat alle gebeurtenissen uitvoerig en duidelijk verteld worden. Hierdoor is het leuk om te lezen, omdat je het verhaal goed begrijpt.
De gebeurtenissen in het boek hebben me niet echt aan het denken gezet, ik heb het boek meer als ontspanning gelezen, en ben er dus niet erg over na gaan denken.
Personages:
Takkie,Jokke, Cor, Annepiet, en Twenna en Lussel zijn de belangrijkste personen uit het boek.
Ik vind de hoofdpersoon geen echte heldin, in het verhaal komen niet echt voorbeelden voor waarin de hoofdpersoon een held of heldin zou kunnen spelen.
Ik vind dat de karaktereigenschappen van de hoofdpersonen wel goed beschreven worden. Ik kreeg de indruk dat ik goed met de hoofdpersonen kon “meekijken” je kreeg te weten wat deze voelden in bepaalde situaties. Je leert zo de persoon een beetje kennen.
De personen in het boek zijn ook zeker herkenbaar. Het is eigenlijk een gewoon levensverhaal. Een vader en moeder van twee tieners en de tieners zelf. Dit komt in het ‘echte” leven ook voor dus zijn de personages ‘levensecht’.
Ook vind ik bij dit boek dat je je goed kunt verplaatsen in de personages. Je komt redelijk veel te weten over de hoofdpersonen. Je herkent op een gegeven moment hun karaktereigenschappen en zo kun je jezelf ook makkelijk in deze persoon verplaatsen. Ik vind het bij een boek best belangrijk dat je in ieder geval de hoofdpersoon goed leert kennen. Het is zo makkelijker om te lezen, en je kunt eerder begrijpen waarom deze hoofdpersoon dan bij sommige situaties bepaalde keuzes maakt. Ikzelf vind dit erg fijn om te lezen, omdat je je zo in het boek en in de karakters kan verdiepen. Ik vind in dit boek niet een bepaald persoon sympathiek of onsympathiek, ik denk dat de rollen van de personen in dit boek precies goed op het lijf geschreven staan. Het verhaal blijft zo onvoorspelbaar, wat ikzelf leuk vind, omdat het boek zo boeiend blijft.
Ik vind de beslissing van Lussel begrijp ik helemaal niet, maar dit had eigenlijk ook niet anders gekund. Dieren leven nou eenmaal in een hele andere wereld, die voor de mens vrijwel onduidelijk is als het gaat om de gedachten van deze beesten. Toch zou ik wel zeer nieuwsgierig zijn geweest hoe het verhaal zou aflopen als Jokke niet dood zou zijn gegaan. Ik vind niet dat de hoofdpersonen voorspelbaar zijn, ondanks dat je toch veel over hun karakter te weten krijgt, worden de personen niet voorspelbaar. Ik vind dit erg leuk omdat het boek meestal langdradig wordt als je veel over de personen weet.
Opbouw:
Het verhaal wordt chronologisch verteld. Het eerste gedeelte speelt zich af voor de oorlog en het deel “De Reiniging” vertelt de situatie van na de oorlog. Er lopen drie verhaallijnen naast elkaar. De hoofdlijn is het verhaal van Jokke en Takkie. De andere verhaallijnen zijn die van Twenna en Lussel en die van Takkie’s ouders. In het laatste hoofdstuk gaan deze verhalen in elkaar op. Verder komen de lijnen van Takkie en Jokke samen met die van Takkie’s ouders. Ook bij de fatale ontmoeting tussen Jokke en Lussel kruisen twee verhaallijnen elkaar.
Ik vind de opbouw niet erg vervelend om te lezen, en ook niet erg ingewikkeld. Wel is het anders dan bij de meeste boeken. Bij dit boek zijn er als het ware drie hoofdlijnen, dus die moet je wel goed uit elkaar houden, maar als je dit eenmaal begrijpt vind ik het boek niet ingewikkeld. Ik vind de opbouw van het verhaal leuk. De “sprongen” in het verhaal van de gebeurtenissen van Takkie en Jokke naar de gebeurtenissen van Twenna en Lussel en andersom vind ik erg leuk. Het maakt het verhaal boeiend en gevarieerd, dit is leuk voor de afwisseling, en daarom leuk om te lezen. Ik vind dit ook wel bij het onderwerp passen, op het einde komen alle verhalen mooi in één verhaal uit, dat vond ik erg leuk en het komt niet vaak voor. Ook vind ik de manieren waarop het verhaal wordt verteld erg leuk, je ziet het vanuit verschillende punten. De vertelsituatie vind ik ook leuk gekozen, in het verhaal komt niet alleen de verteller aan bod, maar ook Jokke. Zo kan je je goed inbeelden wat Jokke allemaal denkt, en voelt, je leert zijn karakter het beste kennen.
Ook het slot vond ik wel duidelijk. De dood van Jokke maakt als het ware een einde aan het boek. Ik ben niet met veel vragen blijven zitten, alleen de vraag: “Wat is er na de dood van Jokke met hem gebeurd?” had ik nog wel graag beantwoord willen hebben. Verder vond ik het boek best duidelijk wat betreft het slot.
Taalgebruik:
Ik vind het taalgebruik over het algemeen vrij goed gebruikt in dit boek. Soms stonden er wel wat moeilijke woorden in, deze heb ik dan gewoon opgezocht, en toen heb ik gewoon verder kunnen lezen, dit leverde dus geen problemen. Andere woorden kon ik gewoon opmaken uit de tekst, dus dat was ook wel fijn. Wat betreft de dialogen, ik vind dat er op zich wel wat meer dialogen in voor hadden mogen komen. Maar ik vond het daarentegen niet storend dat er niet zo veel dialogen in voor kwamen. Soms vond ik wel dat er veel “diepgang” in het verhaal voorkwam, ik kon het dan soms niet volgen. Door hier gewoon overheen te lezen begreep ik uiteindelijk wel waar het over ging. Door deze diepgang vond ik wel dat soms het taalgebruik niet bij het verhaal paste. De meeste jongeren denken niet zo “diep” na over het leven. Maar dit kwam niet heel erg vaak voor zodat je het verhaal nog wel snapte en er een logisch verband bij kon maken.
2: Verdiepingsopdracht:
§ Verwachtingen:
Ik had de verwachtingen dat het boek zou gaan over twee jongeren die verliefd zouden worden, en dus eigenlijk samen hun eerste liefde zouden beleven.
Ik had niet verwacht dat het “verhaal” van Lussel en Twenna zo uitvoerig besproken zou worden, ik vond het wel leuk om te lezen, omdat het voor variatie zorgt.
§ Fabel en Sujet:
De fabel in het boek komt vrij duidelijk naar voren, het is een logisch vertelde volgorde van gebeurtenissen. Er komt dus geen sujet in voor, het heeft daarom ook geen echte functie of effect op mij als lezer van het boek. De volgorde van het boek lopen gewoon chronologisch dus het makkelijk te begrijpen.
§ Volgorde:
De volgorde van het verhaal is chronologisch, dat betekent dat alle gebeurtenissen achtereenvolgens gebeuren. De tekst is niet continu, de tekst wordt soms onderbroken door met een ander verhaal verder te gaan dit is dan het verhaal van Twenna en Lussel of het verhaal over de ouders, en grootouders van Takkie. Meestal gebeurt dit per hoofdstuk bijvoorbeeld de overgang van hoofdstuk 1 en 2 dat is van bladzijde 12 naar 13. Er komen verder geen echte terugwijzingen of flashbacks in voor. Alleen de steeds veranderende verhaallijn. Ik vind wel dat de verschillende verhaallijnen een leuk effect hebben op het verhaal. Het maakt het spannend en afwisselend, ik vin dit heel prettig om te lezen omdat een verhaal anders al snel langdradig wordt.
§ Tijd:
De verhouding tussen de vertelde tijd en de verteltijd was vrij overeenkomstig. De verteltijd was ongeveer 5 tot 6 uur denk ik. De vertelde tijd is een paar maanden denk ik, met af en toe wat historische gebeurtenissen ertussendoor die zich dan in een ander tijd hebben afgespeelt. Het eerste gedeelte speelt zich af voor de oorlog en het deel “De Reiniging” vertelt de situatie van na de oorlog. Ik heb dit kunnen lezen aan: blz 170 r.2e alinea: Het huis is na de oorlog …t/m …het terrein geëgaliseerd hebben. r.3
§ Personen:
Takkie:
Takkie is een meisje van ongeveer 12 jaar oud. Ze is het nakomertje van de familie, haar halfbroer en - zus zijn al uit huis. Daardoor is ze erg verwend, maar ze voelt zich ook eenzaam. Voor haar leeftijd gedraagt ze zich zeer volwassen en zelfbewust. Ze is ondernemend en gevoelig.
Jokke:
Jokke is een jongen van ongeveer 12. Hij is verliefd op Takkie, maar is heel onzeker. Hij gedraagt zich erg houterig in het bijzijn van Takkie. Ook hij is gevoelig. Hij heeft veel fantasie, maar is bang voor het nieuwe.
Cor:
Cor is de vader van Takkie. Hij is arts, maar wordt van vreemde praktijken verdacht. Uit zijn eerste huwelijk heeft hij twee volwassen kinderen.
Annepiet:
Annepiet is de moeder van Takkie. Ze komt uit een rijke familie. Ze is vaak onder invloed van alcohol om haar leven minder zwaar te laten lijken.
Twenna en Lussel:
Twenna en Lussel zijn twee hoedna’s, een Afrikaanse, beverachtige diersoort. Ze zijn door de vader van Annepiet uit hun natuurlijke omgeving weggehaald. Hij vond ze toch te gevaarlijk om te houden, en liet ze los langs een rivier. De dieren kunnen niet aan hun nieuwe omgeving wennen: ze weten niet hoe ze zich moeten gedragen.
Cor en Annepiet zijn getrouwd. Samen hebben ze een dochtertje,Takkie. Zij spelen dus de vader, moeder rol. Jokke is haar vriendje, hij heeft dus gewoon de rol als vriendje van Takkie in de ogen van haar ouders. De vader van Annepiet heeft Twenna en Lussel meegenomen, dit is dus ook een gezinssituatie. De dieren zien Jokke voor hun vijand aan en vermoorden hem. De relatie tussen de belangrijkste personen, Jokke en Takkie, is hoofdzakelijk dat zij verliefd zijn. Zij maken steeds meer mee waardoor ze elkaar beter leren kennen. Zo komt het dat ze echt verliefd worden. En ze ieder hun eigen eerste liefde meemaken.
Uiteindelijk is het doel niet bereikt. Meestal is het zo dat een verhaal goed afloopt. Soms is dat met de zin “..zij leven lang en gelukkig” maar dat komt meer voor in sprookjes. Ik denk dat dit verhaal het doel niet heeft bereikt, omdat het doel onderbroken wordt door de dood van Jokke. Eigenlijk is dit wel jammer, maar wel origineel. Ik had het zeker niet verwacht en vond het daardoor een erg verassende wending. Ik vind dat de hoofdpersoon Takkie een karakter is, ze denkt over veel dingen na, en het wordt niet voorspelbaar. Ze is zeer zelfbewust en denkt na over het leven. Jokke daarentegen is vrij onzeker, en weet niet goed hoe hij zich moet gedragen. Hij heeft zoals ik hierboven al genoemd heb, veel fantasie, en denkt daardoor ook vaak na over bepaalde dingen. Ook hem vind ik een karakter hebben.
Ik weet niet of deze personages echt een wereldbeeld hebben. Het is een verhaal, waarin daar eigenlijk vrij weinig over gezegd wordt. Ik kan me ook moeilijk identificeren met een van deze personen. Ik kan me dus moeilijk in hen verplaatsen, omdat ik een totaal ander karakter heb, wat dus niet op dat van hun lijkt. Dit wil niet zeggen dat ik de hoofdpersonen niet snap. Ik begrijp hun keuzes wel, maar ik zou dit zelf bijvoorbeeld anders aangepakt hebben.
3. Evaluatie:
Mijn beargumenteerde eindoordeel over dit boek is: Ik vond het een zeer leuk boek om te lezen, dit komt vooral doordat de drie verschillende verhaallijnen mij erg aanspraken. Ook is het een boeiend boek. Ondanks dat je de hoofdpersonen goed leert kennen, worden ze niet echt voorspelbaar. Ik vind dit heel knap van een schrijver. Het blijft namelijk moeilijk om een lezer te boeien, gedurende het boek. Ik vond het dus heel leuk om te lezen en vooral gevarieerd. Zoiets komt niet erg vaak voor. In mijn oordeel over het boek is eigenlijk niet erg veel veranderd na de verdiepingsopdracht. Ik ben er wel nog meer achter gekomen hoe het verhaal in elkaar steekt. Ook ga je dieper op de karakters in, dat vond ik wel leuk om te beschrijven. Door de verdiepingsopdracht ben ik er dus eigenlijk alleen maar positiever over gaan denken. Ook ben ik tevreden over de uitvoering van de beschrijving, ik heb alles goed voor de dag kunnen halen. En opgeschreven zoals ik dat goed vond. Over de uitvoering van de verdiepingsopdracht en ik ook zeer tevreden. Ik ben door deze opdracht nog meer te weten gekomen. Ook vond ik het leuk om nog dieper op de karakters in te gaan. Je leert ze zo nog beter “kennen”. Ook de rest van de opdrachten heb ik goed kunnen beschrijven. Er was niet veel onduidelijk in deze opdrachten. Dat vind ik fijn om te werken. Als er namelijk veel onduidelijke dingen in staan wordt het lastig om iets goed uit te voeren. Maar bij deze was dat niet het geval. Ik vond het lezen van het boek geen lastige klus, er kwamen soms wel moeilijke woorden in voor, maar niet overdreven veel. Ik heb deze gewoon opgezocht, en kon zo makkelijk door het boek heen komen. Ook doordat het verhaal me boeide was het erg leuk. Als een verhaal je niet boeit en je moet het lezen heb je er veel minder zin in en vind je het uiteindelijk ook niet leuk. Daarom ben ik blij dat ik dit boek gekozen heb, het was goed door te komen, en plezierig om te lezen. Het uitwerken van de verdiepingsopdracht liep goed. Er waren geen onduidelijkheden waardoor ik gestopt werd. Dit vond ik erg fijn werken, omdat je dan niet steeds van alles hoeft op te zoeken, en gewoon lekker kan doorwerken. Ik had wel het idee dat ik voldoende kennis bezat, bij het maken van dit leesdosier. De meeste begrippen wist ik zo wel, andere die ik niet precies meer wist heb ik opgezocht. Zo was het zeker geen probleem om verder te werken. Ook omdat ik maar één of twee woorden op heb gezocht, ben ik er niet vel tijd aan kwijt geweest. Ik denk dat ik volgende keer misschien al voor dat ik het boek ga lezen wat vragen doorneem. Misschien kan ik dan terwijl ik het boek lees, aantekeningen maken, of letten op dingen die er gevraagd worden. Zo hief je niet alles te onthouden. Dit lijkt me misschien wel fijn werken, omdat je dan later je verslag kan maken en er toch nog veel van af weet.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen