Boekverslag : -- - De Lotgevallen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 872 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 872 woorden.
Leesverslag Lotgevallen
Onderwerp
Het hoofdonderwerp van dit boek is science fiction, en dan in de richting van het vreemde en onbekende. Je hebt ook herkenbare science fiction, dat is de science fiction met een hoog geëvolueerde samenleving, die voor problemen word gesteld, maar bij dit boek gaat een familie op reis naar een nieuwe wereld, een met dromen, vreemde wezens, en mensen die gemuteerd of veranderd zijn.
Deze familie gaat op weg om een nieuw bestaan op te bouwen op een onbekende plaats, want na het jaar 3000 bestaat in dit boek de aarde niet meer, en is een groot deel van de mensen verdwenen.
In één van de hoofdstukken word gesuggereerd dat de familie in een soort energievorm ontvoerd is door buitenaardse wezens om nog iets van de mensheid te redden.
Hoofdpersonen
Abdon
Abdon is de vader van het gezin, en de leider op de tochten, hij word door het gezin gerespecteerd.
Hij houd erg van Apollinia, zijn vrouw en ook van zijn kinderen.
Appollina
Dit is de vrouw van Abdon, zij heeft in dit verhaal veel moeten doorstaan, ze is twee keer verkracht, een keer door pantserkrijgers en een keer door Giermensen. Maar laat na de verkrachtingen niets merken van afschuw of angst, het lijkt alsof ze het verdringt met een ijzeren discipline.
Ondanks deze gebeurtenissen heeft ze altijd tijd voor haar man en kinderen.
Dymfna
De dochter van Abdon en Appollina. De kinderen geven ook niet veel emotie bij bepaalde gebeurtenissen, en zo lijkt het of ze niet echt aanwezig zijn, maar alsof er een soort robots bezig zijn in het verhaal. Dit zorgt ervoor dat ik van de kinderen nog minder echte gegevens kan geven dan van de volwassenen, die ook niet echt emotievol zijn.
Timotheus
De zoon van Abdon en Appollina, hij houd niet echt van les krijgen van zijn vader, maar ziet er wel het nut van in.
Samenvatting
In dit boek beleeft een gezin het weggaan van de aarde voordat deze in het jaar 3000 eindigt. Dit gebeurt door een soort reis, ze moeten veel problemen meemaken om hun geest te veranderen om het een natuurlijke overgang te laten zijn. Ze hebben dit zelf echter geheel niet door, en ondergaan alle problemen met de vraag in het achterhoofd “Waar zal deze tocht ophouden, hadden we niet beter thuis kunnen blijven”. Ze zoeken dan ook steeds wanneer dat mogelijk is naar een vaste verblijfplaats waar ze kunnen blijven, maar elke plaats die ze totnogtoe tegen zijn gekomen bleek geen goede keuze te zijn. Dit kwam doordat elke plaats totnogtoe een zeer sterke schaduwkant bleek te hebben die zich soms snel en soms na een bepaalde tijd liet zien.
Eigen mening
Ik vind dit een boek met een goed onderwerp, omdat het eindelijk eens gaat over het einde van de mensheid dat al vaststaat, en een aantal mensen dat gered word door een buitenaardse intelligentie.
Het weerspiegelt echter mijn eigen belevingswereld niet, omdat deze wereld niet op dezelfde manier omgaat met kwesties als seksualiteit. Dit hoeft ook niet, omdat het een science fiction boek is dat niet in een bepaalde tijd of belevingswereld moet passen. Ook is dit boek erg anders dan alle andere science fiction boeken die ik tot nu toe heb gelezen door het onderwerp en het perspectief.
Het perspectief is erg vreemd voor mij in dit boek, je denkt dat je uit de ogen van een persoon kijkt, maar die persoon heeft een Godperspectief, dat niet alles laat zien. Het is alsof je een paar meter boven de reisgenoten hangt en een soort overzichtsbeeld heeft, maar je weet de feiten niet voor de reisgenoten ze weten, daarom zou dit perspectief het beperkte Godperspectief willen noemen.
Het boek gaat echter vrij diep in op de ontmoetingen, en laat je daarbij nog vrij tot het gebruik van je eigen fantasie, dit vind ik erg goed aangezien ik graag het verhaal deels in mijn eigen fantasiewereld wil kunnen plaatsen.
Het boek las vrij snel weg, omdat een heleboel gebeurtenissen erg makkelijk beschreven zijn, wanneer er bijvoorbeeld een belangrijke gebeurtenis is, dan zie je dat meteen, en om de rest kan je dan een deel heen lezen. Dit kan zonder dat het verhaal er onbegrijpelijker op word of zonder dat je ook maar een beetje mist van het verhaal.
Structuur
Dit boek is net zoals ik in mijn eigenmening al heb proberen duidelijk te maken erg gemakkelijk, en ik had er eigenlijk wat meer van verwacht, aangezien mij is verteld dat het een zeer lastig boek zou zijn.
Verder zijn er geen echt te saaie passages in dit boek, de schrijfstijl is best interessant.
Er spreekt uit het einde wel erg duidelijk dat er een vervolg op dit verhaal moet zijn, het eindigt namelijk midden in de reis van de familie.
Taalgebruik
Het taalgebruik in dit boek was erg simpel, alleen soms was de tekst moeilijk door het vreemde perspectief dat in het boek gebruikt word, maar het taalgebruik is best goed.
In het verhaal is alleen te weinig emotie geplaatst, het lijkt net alsof de hoofdpersonen hun menselijke emoties grotendeels zijn kwijtgeraakt.
De dialogen zijn ook vrij vreemd opgebouwd, soms bijna zoals in pulplectuur: “ma zei: ”Hoi kindje”, toen zei kindje: “Hoi mamma””, dat is soms wel een beetje saai.
Dit boek zal me zeker bijblijven, mede door de seksuele geladenheid die uit sommige stukjes spreekt, en uit de mij vreemde benadering van de SF.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen