Boekverslag : Pieter Aspe - De Vierde Gestalte
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1425 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1425 woorden.
Samenvatting
1 Inleiding
1.1 Voorstelling van het boek & informatie
Pieter Aspe debuteerde in 1995 met “ het vierkant van de wraak“. Deze roman werd gevolgd door DE MIDASMOORDEN en “de kinderen van de chrono’s”. DE VIERDE GESTALTE is zijn vierde misdaadroman met commissaris Van In en substitute Hannelore Martens in de hoofdrol (bron 1).
Het genre van het boek is detective – misdaadromans en wordt gekenmerkt door het doodshoofd.
Het boek telt 304 bladzijden en wordt uitgegeven door de uitgeverij Van Holkema & Warendorf in Antwerpen. De eerste druk verscheen in 1998 en de kostprijs bedraagt 695 BEF.
2 Pieter Aspe
2.1 Wat is misdaadliteratuur?
Het zijn de boeken die het oplossen van een misdaad als kerninhoud hebben. Misdaad is het zwaarste vergrijp van de drie categorieën waarin het Belgisch strafrecht de strafbare feiten indeelt (bvb Moord). Ze worden in feite berecht door het hof van Assisen. De straffen zijn: dwangarbeid, hechtenis, opsluiting en ook geldboetes.
2.2 Hoe kwam hij in de misdaadliteratuur terecht?
Schrijven heeft Pieter Aspe (alias Pierre Aspeslag) altijd al graag gedaan. Enkele jaren geleden had hij zijn eerste roman af. Het had niets met misdaad te maken. Hij stuurde het manuscript op naar ‘de bezige bij’. Even later kreeg hij te horen dat de tekst niet slecht was maar niet paste in hun fonds. En daar bleef het dan bij.
Tot dat hij in een of ander blad een interview met Jef Geeraerts las. Deze verbaasde er zich over dat er zo weinig misdaadauteurs zijn in Vlaanderen. Want toen heeft Pieter Aspeslag besloten een tweede kans te wagen. Het duurde niet lang vooraleer hij een nieuw verhaal had bedacht. Negen maanden later was het manuscript af. Hij stuurde het op naar Manteau, de uitgeverij waar Jef Geeraerts en Bob Mendes die eveneens misdaadschrijvers zijn. Amper drie weken later liet Manteau weten dat ze zijn boek zouden uitgeven.(bron 2)
2.3 Typische kenmerken
Zijn boeken zijn zeer boeiend. Men moet moeite doen om na het eerste hoofdstuk niet tot de uiterst spannende ontknoping door te lezen. Het zijn geen vulgaire detectives waar seks en geweld van elke pagina afdruipt. Neen, het zijn detectives die origineel zijn in hun kuisheid. Het was voor hem een uitdaging om een roman zonder seks en geweld te schrijven. Hij wilde net als Hichcock (filmregisseur) spanningen laten voortvloeien uit de verschillende karakters van de personages. Het sensuele tintje dat Aspe er in steekt is voor de lezers op het verkeerde spoor te zetten. Er is bijvoorbeeld een politieagent die homo is.
Aspe tracht in zijn boeken de werkelijkheid zo dicht mogelijk te benaderen. Hij werkt in de Heilig-Bloedsbasiliek als conciërge. Daar heeft hij uren de tijd om naar de toeristen te kijken en hun algemene karaktertrekken te zoeken. Deze ondervindingen helpen hem ook bij de beschrijving van de karakters van de personages in zijn boeken. Want het is heel kenmerkend voor zijn boeken dat alle personages uitvoerig worden beschreven.(bron 3)
3 De vierde gestalte
3.1 Korte inhoud
Op een dag wordt het lijk van Trui Andries, de jonge kalligrafe in een sloot bij een flatgebouw gevonden. Van In moet zich samen met Versavel bezighouden met deze zaak. Eerst bleek het een zelfmoord te zijn maar al vlug wist Van In dat het om een vergiftiging ging. Trui Andries was vergiftigd met een zeldzaam gif dat men niet kon opsporen als het met de juiste dosis werd toegediend.
Bij het onderzoek naar de verdachte moord van Trui Andries kreeg Van In al snel lucht van een ingenieus plan dat Venex beraamde. Venex was de leider van een satanistische sekte die als dekmantel diende voor zijn drughandel.
Van In wordt tijdens zijn speurtocht geënerveerd door twee vrouwen. Enerzijds Saartje Maes die zich eerst voordoet als een journaliste en later een inspecteur van Brussel bleek te zijn. En anderzijds zijn vrouw Hannelore die elk moment kon bevallen en die ook zeer jaloers was op Saartje.
Van In had het raadsel bijna opgelost toen zijn vrouw moest gaan bevallen. Terwijl dat Hannelore werd opgenomen op de kraamafdeling was Venex in het ziekenhuis op de vlucht voor de bewaking. Hij had alle bewijzen willen uitwissen door een laatste getuige te elimineren die in het ziekenhuis lag. Maar een verpleegster had hem betrapt. Tijdens zijn vlucht kwam hij Van In tegen die een frisdrank wilde halen. Pieter herkende hem direct als de laborant die bij Trui’s autopsie het vergif had opgemerkt.
Venex, alias Raf Geens, gijzelde Pieter, Hannelore en Saartje. De hele verdieping van de kraamafdeling moest ontruimd worden. En Hannelore moest haar eerste baby zonder medische assistentie ter wereld brengen.
Gelukkig brachten vier agenten van het reddingsteam ‘Dyane’ de redding. Raf Geens overleefde het niet. En Hannelore kreeg ook haar tweede baby terwijl de fiere vader met de rest van het politieteam de goede afloop zat te vieren.
3.2 Bespreking van:
3.2.1 De personages
3.2.1.1 Ronde karakters
3.2.1.1.1 Pieter Van In
3.2.1.1.2 Alle personages worden goed uitgewerkt, zowel uiterlijk als innerlijk. We weten een beetje meer over Van In zijn gevoelens dan over die van de andere personages. Hij is de enige die veranderingen ondergaat. Hij een gewoon man die houdt van het leven ook al heeft hij soms zware brokken te verduren. Hij gelooft de liefde en houdt zeer veel van Hannelore. Hij is zeer menslievend en dus ook een goede gesprekspartner. In DE VIERDE GESTALTE weten we veel over zijn gevoelens tegenover Saartje en Hannelore. Wat zijn uiterlijk betreft is hij iets struiser gebouwd en is hij van de middelbare leeftijd.
3.2.1.2 Vlakke karakters
3.2.1.2.1 Trui Andries, Jonatan, Guido Versavel, Jasper, Frank, Saartje Maes, Hannelore Martens, Venex
3.2.1.2.2 Dit karakter worden goed omschreven maar ondergaan geen evolutie. Aspe beschrijft hun uiterlijk uitvoerig en deelt hun grootste karaktertrekken mee. Het karakter van veel personages wordt ons pas duidelijk naar mate het verhaal vordert. Aspe doet dit om verwarring te veroorzaken zodat het moeilijker is voor de lezers het geheim te ontsluieren.
3.2.2 De vertelstijl
3.2.2.1 Auctoriale vertelstijl
De verteller schrijft alsof hij een ooggetuige is en elke gedachte van de personages kent. De gedachten van het hoofdpersonage werkt hij het beste uit. Maar de rest van de personages worden ook uitvoerig beschreven.
3.2.2.2 Spanning
De spanning die gecreëerd wordt door de auctoriale vertelstijl noemen we intellectuele spanning. We ervaren deze spanning omdat we meer weten dan de personages.
3.2.3 Het ruimtegebruik
3.2.3.1 Het ruimtegebruik
De schrijver heeft zeer veel aandacht besteed aan het ruimtegebruik. Hij gebruikt de ruimte voortdurend. De ene keer is hij contrasterend en de andere keer weer begeleidend.
Soms schept hij op voorhand al de sfeer die er gaat komen.
Zelfs wanneer hij de ruimte niet gebruikt omschrijft hij ze nog uitvoerig. Hierbij maakt hij gebruik van het feit dat hij een Bruggeling is. Want hij laat al zijn verhalen in Brugge afspelen zodat hij het ‘decor’ goed kan beschrijven.
3.2.3.2 Voorbeelden
Begeleidend: Van In is niet goed gezind. Hij wordt nog lastiger wanneer iemand hem opbelt om een lijk te komen onderzoeken. Als Pieter dan in de auto stapt om te vertrekken begint het te regenen.
Contrasterende ruimte: Hij schets een gezellige sfeer in een café waar later Pieter en Hannelore ruzie zullen maken.
Sfeerscheppende ruimte: De regen tikte eerst zo hard op de wegen dat de kinderkopjes er pijn van kregen. Maar toen Van In aankwam bij het huis van Trui Andries hield het plots op. Want daar zou zijn humeur later iets beter worden omdat hij zijn eerste aanwijzing vindt.
3.3 Persoonlijke mening: plus- en minpunten
3.3.1 Pluspunten
-Een goede omschrijving van de omgeving maakt het verhaal veel boeiender. Het geeft de lezer de mogelijkheid zich alles in te beelden.
-Door de uitgebreide karakterbeschrijvingen kunnen we bepaalde dingen beter begrijpen en dus het verhaal ook beter volgen.
-Het verhaal is zodanig geschreven dat de lezer zelf het raadsel kan oplossen.
3.3.2 Minpunten
-Af en toe maakt de schrijver het ingewikkeld voor de lezer. Dit doet de schrijver met opzet omdat hij zonder seks en geweld een zekere spanning wil creëren.
4 Eindbeoordeling
DE VIERDE GESTALTE is een misdaadroman in zijn oorspronkelijke betekenis. Een goed plot met op het einde een pointe dat de lezer zonder seks of geweld een zekere spanning brengt.
Door de goede karaktertekening en de goede ruimtebeschrijvingen krijgt de lezer het gevoel dat hij er zelf in meespeelt. Ondanks de verwarring die de schrijver veroorzaakt kan de lezer zelf het raadsel oplossen.
Volgens mij zal zijn vierde roman ook een kaskraker worden.
5 Bronvermelding
Bron 1: Het boek zelf
Bron 2: Een interview uit een tijdschrift
Bron 3: Recensies uit de openbare bibliotheek
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen