Boekverslag : Tessa De Loo - Isabelle
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1783 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1783 woorden.
Auteur: tessa de loo
Titel: Isabelle
1e Druk: 1984
gelezen druk:1995
Aantal blz: 127 blz.
Aantal hoofdstukken: 14 genummerde hoofdstukken.
Motto & opdracht:
In dit boek is geen motto of opdracht aanwezig.
Titelverklaring:
De titel in eigen woorden verklaard. Het boek gaat over Isabelle, dat is de voornaam van een wereldberoemde filmster die verdween zonder een spoor achter te laten. Niet lang geleden verdween in Auvergne, een streek in Frankrijk op klaarlichte dag de beroemde filmster Isabelle Amable.
Soort literatuur: Het taalgebruik in dit boek is af en toe zeer slecht, waardoor het overeenkomsten vertoont met een goedkoop romannetje. Wel is het verhaal zeer vlot geschreven. Er wordt in het verhaal een bepaalde spanning opgebouwd.
Structuur:
Het boek heeft niet zo'n opvallende omslag. Op de voorkant staat een vrouw in een bloemetjesjurk (net als Isabelle in het verhaal). Op de achterkant staat een foto van Tessa de Loo, een beschrijving van het boek en een paar kritieken op haar eerdere werk. Het boek heeft 127 bladzijden. Er zijn 14 genummerde hoofdstukken. De hoofdstukken beginnen op een nieuwe bladzijden en hebben een nummer.
Samenvatting:
Op een dag verdwijnt de beroemde actrice Isabelle Amable. Er wordt in de bossen van de Auverge zeer nauwkeurig naar haar gezocht, maar zonder resultaat. De aandacht verflauwt en de zoektocht wordt uiteindelijk gestaakt. Er zijn verschillende personen ondervraagd, maar een gesprek met de lelijke Jeanne Bitor wordt zo snel mogelijk afgehandeld. Zij woont in een bouwvallig huis en werkt in het dorpscafé ‘La Truite Dorée’. In haar vrije tijd schildert ze vooral dood en verval. Voor haar nieuwe werk heeft ze de mooie Isabelle ontvoerd om de aftakeling van de mens te schilderen. Ze wordt gedreven door jaloezie, vanwege haar eigen lelijkheid en de schoonheid van Isabelle. Jeanne wil Isabelle laten verhongeren en deze raakt daardoor helemaal uitgeput. De schilderes wil niet met haar ‘model’ praten maar Isabelle toont zich in haar geïnteresseerd Jeanne voelt zich hierdoor zeer gevleid. Zij voert voor het eerst van haar leven een klaagzang op over haar lelijkheid en haar ideeën over schoonheid.
Isabelle probeert het vertrouwen van Jeanne te winnen door te vertellen over de moeilijkheden, waar zij door haar schoonheid tegenaan loopt. Zij vertelt over de vernederende huwelijksrelaties en het misbruik door haar stiefvader. Jeanne krijgt zelfs medelijden met haar slachtoffer. Ze hoopt dat Isabelle bij haar wil blijven. Zodat ze haar problemen met iemand kan delen. Ze verleent Isabelle enkele gunsten.
De enige die nooit de moed heeft opgegeven in de zoektocht naar Isabelle, is Bernard Buffon. Hij is onderwijzer in het dorp waar Isabelle ooit gelogeerd heeft. Bernard werd vroeger altijd gepest vanwege zijn dikke figuur, dat aan een schildklieraandoening te wijten is. Deze pesterijen liepen zo uit de hand, dat ze hem in een waterton geduwd hebben. Isabelle en haar vader hebben hem toen gered. Sindsdien is hij idolaat van de actrice. Hij weet van een jeugdvriendin van Isabelle dat zij een gelukkige jeugd heeft gehad en verloofd is met
Jean-Pierre.
Bernard merkt in het dorpscafé dat Jeanne steeds vrolijker wordt en dat vindt hij verdacht. Hij praat met haar over Isabelle. Jeanne ontdekt dat Isabelle over haar privé-leven gelogen heeft. Het blijkt dat ze helemaal niet onder haar schoonheid lijdt. Bij thuiskomst besluit Jeanne om Isabelle weer onder streng regime te stellen. Isabelle acteert huilbuien en smeekbedes, maar Jeanne is niet onder de indruk. De volgende ochtend ziet zij dat Isabelle zich heeft opgehangen. Geschokt door het verlies van haar ‘vriendin’, verbrandt ze al haar schilderijen en loopt weg.
Op dat moment bezoekt Bernard het huis van Jeanne en hij ontdekt Isabelle. Het blijkt dat zij haar ophanging heeft geacteerd. Dat had bijna een fatale afloop. De twee pitbulls van Jeanne hadden namelijk de kisten, waarop ze stond, omgegooid. Bernard bevrijdt haar. Isabelle wil niet dat Jeanne gestraft wordt en Bernard kan dat niet begrijpen. Zijn verering voor Isabelle is verleden tijd. Hij besluit een zoektocht naar Jeanne te starten, omdat hij gefascineerd is door haar lelijkheid en benieuwd is naar haar redenen voor de ontvoering.
Tijd:
Het verhaal speelt zich af in deze tijd. Het boek begint namelijk met "Niet lang geleden" en aangezien het verhaal in 1989 is geschreven kan dat nooit lang geleden zijn. Plaats: Het verhaal speelt zich af op het platteland in Auvergne, een streek in Frankrijk.
Het verhaal is grotendeels chronologisch verteld, maar er komen ook flashbacks in voor, bijvoorbeeld: "Zijn liefde voor Isabelle was begonnen in de tijd dat het enorme volume van zijn lichaam zijn leeftijdsgenoten nog verbaasde, irriteerde en uitdaagde. Onuitputtelijk waren ze in het bedenken van plagerijen met betrekking tot dit lichaam, dit object, voorbijziend aan de kwetsbaarheid van de ziel daarbinnen." Er komen in het verhaal geen vooruitzichten. Het verhaal wordt vrij continu verteld. De vertelde tijd is enkele maanden.
Ruimte:
Het verhaal speelt zich af in Auvergne, in de Franse streek Monts du Cantal. De verblijfplaats van Isabelle is de bouwvallige woning van Jeanne. Deze ruimte past bij de lelijke Jeanne en bij de uithongering van Isabelle.
Figuren:
Isabelle Amable:
Een zeer mooie vrouw. Is erg beroemd vanwege haar carrière als filmster. Heeft het altijd goed gehad in haar leven en heeft nog nooit iets ergs meegemaakt. Ze is vaak bij haar ouders in Auvergne om weer op kracht te komen. Net voor dat ze voor het eerst zou gaan trouwen wordt ze ontvoerd. Isabelle is een rond karakter.
Jeanne Bitor:
Een verschrikkelijk lelijke vrouw. Woont in een klein afgelegen boerderijtje met haar twee honden. Sinds haar moeder in haar jeugdjaren stierf en haar met haar twee broers en haar vader achter liet houd ze van alles wat met verval en dood te maken heeft. Werkt als bediende in een café en maakt daarnaast schilderijen. Jeanne is een rond karakter.
Bernard Buffon:
Een dikke, pafferige man. Is onderwijzer in het dorp en een aanbidder van Isabelle. Als de politie de zoektocht naar Isabelle al lang heeft opgegeven blijft hij doorzoeken. In zijn jeugdjaren werd hij veel gepest, maar nu is hij een gerespecteerd man in het dorp.
Bernard is een rond karakter.
Vertelwijze:
Isabelle wordt verteld vanuit een wisselend perspectief, (een hij perspectief) vooral auctoriaal, maar Jeanne Bitor en Bernard Buffin treden ook regelmatig als vertellers op. Isabelle wordt daarentegen alleen van buitenaf getekend.
Stijl:
de schrijfster draait er nooit om heen, ze vertelt altijd wat de personages zeggen. Het is vrij agressief geschreven, vaak schreeuwen de personen tegen elkaar. Er worden vrij veel moeilijke en verouderde woorden gebruikt. Ook zitten er soms moeilijke zinnen tussen. Daardoor is het soms moeilijk te volgen.
Thema & motieven:
de onrechtvaardigheid van het lot. Deze onrechtvaardigheid leidt bij Jeanne namelijk tot wraakgevoelens “tegen mooie mensen”. Zij heeft een obsessie voor alles wat met het verval van schoonheid te maken heeft. Er ontstaat een machtsstrijd tussen de twee vrouwen. Isabelle probeert met haar acteertalent haar omstandigheden te verbeteren. Hierbij staan illusie en bedrog centraal.
Er zitten meerdere motieven in dit verhaal. Een paar van de belangrijkste zijn: wraak, macht, schoonheid. De onderlinge relaties in het verhaal worden vooral bepaald door de tegenstellingen tussen de figuren. Jeanne ontvoert Isabelle vanwege haar schoonheid. Ze is zelf oerlelijk en ze wil de schoonheid in verval brengen. Bernard is ook door schoonheid geobsedeerd: hij bewondert Isabelle. Later slaat dat om in een bewondering voor Jeanne.
Bios en bibliografie:
Tessa de Loo is het pseudoniem van Tineke Duyvené de Wit. Zij wordt geboren op 15 oktober 1946 in Bussum. Tijdens haar middelbareschooltijd schildert en tekent ze veel. Ook schrijft ze vaak opstellen en na het eindexamen gaat ze Nederlands studeren in Utrecht. Op twintigjarige leeftijd trouwt ze en na vijf jaar krijgt ze een zoon, Joris. Ze schrijft in die periode weinig. Het stadsleven benauwt haar en ze verhuist naar de Achterhoek, waar ze als lerares werkzaam is. Ze pakt haar studie op, maar besluit toch schrijfster te worden. Ze verhuist naar Pieterburen, Groningen, in 1980 na haar scheiding. In 1994 vestigt De Loo zich in Portugal, waar ze, naar eigen zeggen, een nieuw werk schrijft. Haar pseudoniem is ontleend aan de Texelse achternaam van haar grootmoeder.
In 1983 debuteert De Loo met de verhalenbundel De meisjes van de suikerwerkfabriek. Daarvan worden 46.000 exemplaren verkocht en het boek ontvangt de Anton Wachterprijs en het Gouden Ezelsoor. Haar eerste roman Meander verschijnt in 1986. De novelles Het rookoffer (1987) en Isabelle (1989) worden minder goed ontvangen bij de critici. Zij vinden dat er te veel clichés in gebruikt worden.
De tweeling, de roman die in 1993 verschijnt, wordt een enorm verkoopsucces. Binnen een jaar worden meer dan 130.000 exemplaren verkocht van deze roman, waarin de relatie tussen Nederlanders en Duitsers na de oorlog centraal ligt. De Loo ontvangt hiervoor de Publieksprijs voor het Nederlandse boek en de internationale Otto von der Gablentz-prijs. Deze laatste prijs wordt uitgereikt aan mensen die zich verdienstelijk maken op het gebied van objectieve informatievoorziening over de Bondsrepubliek Duitsland.
Beoordeling van het boek Isabelle:
Het boek Isabelle is een boek dat op zichzelf heel makkelijk te lezen is maar waar een veel diepere betekenis aangegeven kan worden dan er door verschillende mensen wordt gedaan. Het boek zal voor veel mensen een bevrijding zijn, omdat zij hierin hun gevoelens kunnen lezen die zij zelf ook voelen doordat zij zich lelijk voelen, of zich bedrogen voelen door iemand die zij in vertrouwen hebben genomen.
Ik persoonlijk vind het boek heel gezellig geschreven waardoor het door velen zal gezien worden als een heel makkelijk boek, maar volgens mij oordeel je er dan veel te makkelijk over en zit er juist achter deze gezellige stijl juist iets heel mystieks.
Spanning: juist door de min of meer “gezellige” stijl van schrijven door Tessa de Loo is de spanning niet in het boek aanwezig. het verhaal lijkt mij heel erg overdreven, maar juist doordat de gevoelens van Jeanne zo goed worden beschreven kun je je heel goed inleven hoe iemand tot zijn daad komt.
Het thema van het boek heeft te maken met de onrechtvaardigheid van het lot. En daar ben ik het helemaal mee eens, tenslotte kijk alleen maar naar de personages in het boek. Voor Jeanne is het lot beschoren om lelijk te zijn en door iedereen genegeerd te worden, hetgeen heel onrechtvaardig is. En wat dacht men van Isabelle? Ze kan nog zo mooi zijn, hetgeen haar lot is, ze heeft al menige afwijzing van mannen moeten verwerken en moet nu ook nog honger lijden door haar schoonheid. ik vond het echt een heel leuk boek om te lezen ik heb t in 2 dagen uit gelezen toen ik eraan begon wilde ik ook weten hoe het afliep met de ontvoering van isabelle
Kortom het is een boek om aan te bevelen.
Jolanda Bax
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen