Boekverslag : -- - Zonder Woorden
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 4503 woorden. |
Primaire gegevens van het gelezen werk: Auteur: Camilla Gibb Titel: Zonder Woorden Ondertitel: / Opdracht: Voor Ted Motto: / Verschenen in: 1999 Uitgever: Ambo | Anthos Uitgevers Verwachtingen vooraf: alsof je een dagboek zou lezen van een klein meisje dat probeert om te gaan met incest. Samenvatting van de inhoud: Thelma is een zesjarig meisje dat regelmatig door haar vader, Douglas, seksueel misbruikt wordt. Haar moeder, Corinna, weet het, maar knijpt vaak een oogje dicht. Ze is te druk met Willy, het kleine broertje van Thelma en het lievelingetje van Corinna. Al gauw verhuist de familie naar Toronto, Canada, in de hoop dat Douglas daar makkelijk een baan kan vinden. Thelma raakt bevriend met twee buurmeisjes, Binbecka en Vellaine. Ze hoopt stiekem dat de ouders van haar twee nieuwe vriendinnen haar willen adopteren, zodat ze eindelijk weg kan bij haar ouders. Ondertussen gaat het seksueel misbruik gewoon door. Thelma probeert aan haar vaders smerigheden te ontsnappen door zich in te beelden dat ze een klein insect is dat in de hoek van de kamer zit. Zo hoeft ze zelf niet mee te maken hoe haar vader boven op haar ligt of haar vraagt om hem te pijpen. Daarnaast heeft Thelma een hele groep denkbeeldige vriendinnetjes om haar heen. Allemaal hebben ze een speciale functie. Janawee is de baby en Ginniger is net zo oud als Thelma. Soms houdt ze zichzelf en Ginniger niet eens uit elkaar, hun levens zijn met elkaar verstrengeld. Heroin is de oudste en de wijste. Zij rijdt op een groot wit paard en redt Thelma dikwijls uit vervelende situaties. Dan galopperen ze samen weg op het grote paard, weg van alle narigheid. Douglas vertrekt uit het huis. Corinna geeft Thelma de schuld. Ook al is ze blij dat de verschrikkelijkheden afgelopen zijn, ze blijft haar vader missen. Als Corinna met een nieuwe vriend thuis komt, vraagt Thelma luid schreeuwend hoe dat nu met haar vader moet. Maar ze leert de nieuwe vriend kennen, de Indiase Suresh, en uiteindelijk kunnen de twee het uitstekend met elkaar vinden. Als hij toch weer terug moet naar India en dus uit het leven van haar en haar moeder verdwijnt, beginnen de vele ruzies tussen Corinna en Thelma opnieuw. Thelma eet slecht en wordt opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Daar wordt ze behandeld voor anorexia en leert ze Molly kennen. De twee worden vriendinnen, maar als Thelma eerder weg mag dan Molly, wil ze niets meer met Thelma te maken hebben. In alweer een ruzie met haar moeder besluit Thelma dat ze rechten wil gaan studeren. Het eerste jaar slaagt ze, met lof. Ze wint er een studiebeurs mee in Oxford. Dus verhuist Thelma weer terug naar Engeland. Samen met een ander meisje, Naomi, komt ze in een studentenhuis met alleen maar jongens terecht. Ze kan er niet aarden en is bang om verkracht te worden door de honderden jongens. Ze vindt haar rust in de oude pastorie waar ze met nog een aantal meiden woont. Alle meisjes die er wonen hebben zelf ook psychologische problemen en er is onderling weinig contact. Samen met Naomi leert Thelma het uitgaansleven te kennen en ze leert zelfs een jongen kennen, Patrick. De twee worden verliefd, al is Patrick wel veel ouder. Ook Patrick heeft geen fijne gedachten bij seksueel contact, maar dit komt vooral omdat hij het niet kan. Maar als hij zich laat besnijden laat hij Thelma weten dat hij niet kan wachten tot hij met haar kan vrijen. Ze raakt in paniek en begint dingen te zien en voelen die er niet zijn. Ze denkt dat Patrick net zo’n klootzak is als haar vader en kan hem niet meer voelen of aankijken. Thelma gaat daarom terug naar Canada om daar wat bij te komen. Ze leert er dokter Novak kennen, een psycholoog. Maar wel een psycholoog die heel anders is dan de therapeuten die Thelma eerder heeft gehad. Ze hoeft deze keer niet met een plastic baseballknuppel op kussens te slaan of veel te knuffelen met de therapeut. Ze leert zich open te stellen voor het leven en vooral om te leven zonder medicijnen. Ondertussen loopt Thelma stage bij een advocatenbureau en woont ze op zichzelf. Ze is blij verrast als blijkt dat haar cliënt Molly is. Molly is in een ingewikkelde voogdijzaak verwikkeld met haar lesbische vriendin. Molly en Thelma worden opnieuw vriendinnen. Langzaamaan begint Thelma echt te leven. Als ze samen met Molly een bezoek brengt aan Oxford wil ze het opnieuw proberen met Patrick. Helaas wil hij niet meer. Ondanks dat hij nog steeds van haar houdt, heeft hij een nieuw iemand gevonden en kan hij het niet meer aan dat Thelma met ogen vol walging naar hem kijkt, wat ze jaren geleden deed. Ondanks een gebroken hart, ondanks dat ook Heroin, de laatste overgeblevene van de grote groep met denkbeeldige vriendinnen, verdwijnt, gaat Thelma door met leven zonder een nieuwe instorting of zelfmoordpoging. Thelma is eindelijk volwassen en leeft. Titelverklaring: Thelma gebruikt de term ‘zonder woorden’ als ze in de pastorie in Oxford zit, samen met nog een aantal meiden. Net al zij zijn de andere meiden bezig met het uitvechten van ‘hun eigen oorlog’. Dat wil zeggen: allemaal zitten ze met problemen, maar die worden niet in woorden genoemd, ze proberen hun problemen op te lossen zonder er woorden aan te verspillen. Thelma wil ook echt niet over haar problemen praten. Ze wil er zelfs niet aan denken en vlucht al snel in haar fantasiewereld met haar denkbeeldige vriendinnen die altijd voor haar klaar zullen staan. Pas aan het einde van het boek, als ze dokter Novak ontmoet, leert ze om er woorden aan te geven. Opbouw: Het boek bestaat uit hoofdstukken, die verdeeld zijn in twee boeken. In boek I lees je over Thelma als zesjarig meisje. Je ziet haar ouder worden, naar Canada verhuizen en alle verschrikkelijke dingen meemaken met haar vader. In Boek II is Thelma naar Oxford verhuisd, ze studeert nu en staat dus op eigen benen. In het tweede deel van het boek lees je hoe Thelma volwassen wordt en leert omgaan met haar jeugdtrauma’s. Taalgebruik: Het boek leest lekker vlot, er worden geen moeilijke woorden in gebruikt. Soms wisselt Thelma van persoonlijkheid, dan laat ze één van haar denkbeeldige vriendinnen voor haar spreken. Als dat bijvoorbeeld Heroin is, dan wordt ze ineens erg wijs en gebruikt ze wat ingewikkelder woorden. Maar over het algemeen is het taalgebruik vlot. Niet té makkelijk, maar zeker niet moeilijk. Tijd: Het boek begint als Thelma nog maar zes jaar is. Dan is het ergens in de jaren zestig. Dit weet ik omdat het simpelweg genoemd wordt in het boek, maar ook omdat je veel culturele veranderingen om Thelma heen ziet gebeuren. Als ze naar Canada verhuizen wonen ze langs twee hippies met twee hippiedochters, Corinna en Suresh gebruiken wiet en hasj, Corinna wil op een gegeven moment ook zelfs borstvergrotingen en als Thelma aan het einde van het boek slaagt als advocate, gaat ze werken op een advocatenbureau met vier andere, feministische, vrouwen. Tegen die tijd is het verhaal ongeveer halverwege de jaren tachtig gekomen. De vertelde tijd in het boek loopt van jonge Thelma, slechts zes jaar oud, naar Thelma die eindelijk advocaat is en zelfs zal gaan werken bij een advocatenbureau. Dan is ze een jaar of zesentwintig. Het boek is 192 bladzijdes dik, in ongeveer vier uur tijd had ik het boek uit. Plaats en ruimte: South Kensington In dit kleine Engelse plaatsje woonde Thelma de eerste jaren van haar leven. Toen ze ongeveer zes of zeven was, verhuisden ze naar Little Slaughter. Little Slaughter Corinna, Thelma’s moeder, wilde weg uit Little Kensington, weg uit de flat. Met behulp van haar vader kopen ze een cottage in Little Slaughter. Maar ze worden uitgestoten door de rest van de gemeenschap. Aangezien Douglas en Corinna zelf geen geld hebben, kunnen ze nooit onderdeel zijn van de rest van de gemeenschap. Zij zijn wat ze noemen ‘nieuw geld’. Toronto In Canada groeit Thelma op. Ze krijgt zelfs twee vriendinnen, Binbecka en Vellaine, de twee dochters van de hippieburen. Ze zijn bijna net zo oud als Thelma en zeker als ze nog jonge meisjes zijn kunnen ze het erg goed met elkaar vinden. Thelma is graag bij hun thuis. Oxford Terug in Engeland wordt Thelma echt volwassen. Met behulp van een beurs kan ze nu rechten studeren in Oxford. Ze woont in een pastorie met nog een aantal meisjes die allemaal ook aan verschillende ‘problemen’ lijden. Eigenlijk zijn ze allemaal een beetje gek. Thelma’s kamer in de pastorie Vanuit het raam kijkt Thelma uit op een groot, houten Jezusbeeld dat op de begraafplaats staat. Ze vindt hem maar eng en denkt dat hij met de ogen van alle mannen naar haar kijkt. Daarom houdt ze de gordijnen goed dicht. In het huis heeft ze geen last van de andere meiden, die allemaal erg op zichzelf zijn. Ze leert een vriendin kennen, Naomi, die haar een beetje meer van de bewoonde, echte wereld laat ziet. Psychiatrisch ziekenhuis In totaal is Thelma wel drie keer opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. De eerste keer, in Canada, leert ze Molly kennen. Ze zijn allebei opgenomen omdat ze niet eten. Molly heeft boulimia, Thelma anorexia. Ze worden vriendinnen en kunnen het goed met elkaar vinden. Als Thelma eerder naar huis mag dan Molly, kan Molly dat niet verkroppen. Ze weigert afscheid te nemen en wil Thelma nooit meer zien. Dokter Novak’s praktijk Hier leert Thelma eindelijk te praten over wat haar overkomen is. Ze leert dokter Novak te vertrouwen en wordt zelfs verliefd op haar. Door hun wekelijkse sessies komt Thelma van haar zooi medicijnen af en leert ze op eigen benen te staan. Langzaamaan beginnen haar denkbeeldige vriendinnen, die nog over zijn, te verdwijnen uit het leven van Thelma. Spanning: Het verhaal wordt chronologisch verteld, met af en toe een flash forward, bijvoorbeeld naar vreemde therapeuten die alleen maar willen knuffelen met Thelma. Omdat je nooit echt letterlijk leest wat Douglas nu precies heeft aangedaan bij Thelma, blijft dat spannend. De vele fantasieën waarin Thelma zich verstopt maken het soms onduidelijk of het nu echt is of niet. Wordt ze nu echt verkracht door een groep jongens of niet? Uiteindelijk kom je er wel achter dat ze het droomde, maar het blijft wel spannend. Je leert Thelma goed kennen en het hele verhaal zie je hoe slecht het met haar gaat, maar je blijft natuurlijk hopen dat alles goed met haar komt. Daar zit ook de spanning in: hoe gaat ze hier bovenop komen? Vertelperspectief: Thelma vertelt het verhaal, alsof ze een dagboek bijhoudt. Het is niet in dagboekvorm geschreven, maar vanaf haar zesde jaar vertelt ze wie de hoofdpersonen op dat moment in haar leven zijn en hoe ze omgaat met haar problemen. Personages: Thelma Thelma is de hoofdpersoon, zij vertelt het verhaal. Al van jongs af aan is ze misbruikt door haar vader. Hoe en in welke mate precies wordt niet helemaal duidelijk, al vertelt ze wel dat ze zijn ‘stinkende lolly’ moet likken. Het is ontroerend om te lezen hoe ze als zesjarig meisje wegkruipt in haar fantasie. Ze heeft een hele groep met denkbeeldige vriendjes die allemaal hun eigen rol hebben. In werkelijkheid zijn het eerder de verschillende persoonlijkheden in het hoofd van Thelma, want het gebeurt vaak dat ze haar denkbeeldige vriendinnen het woord laat doen. Als Thelma de smerigheden van haar vader moet ondergaan kruipt ze ook weg in haar eigen wereld. Ze beeldt zich dan in dat ze een klein insect is dat in de hoek van de kamer, of aan het plafond van de wereld, neerkijkt op alles onder haar. Als Thelma opgroeit blijft ze een erg gesloten persoon. Ze laat niet veel liefde toe in haar leven, maar die krijgt ze ook niet echt. Ze sluit vriendschappen met Molly en haar twee buurmeisjes, Binbecka en Vellaine, maar ze is niet in staat om ze te blijven onderhouden. In Oxford leert ze Naomi kennen die haar meeneemt, de echte wereld in. Ze leert Patrick kennen en wordt zelfs verliefd op hem. Totdat ze ‘demonen’ in zijn ogen ziet en ze toch weer terug moet naar Canada om daar weer bij te komen. Daar leert ze zichzelf eindelijk kennen. Met behulp van psycholoog dokter Novak en nieuwgevonden vriendin Molly leert ze te leven. Douglas Douglas is een vreemde man, de vader van Thelma. Hij lijkt totaal geen liefde in zijn lijf te hebben, al zegt hij wel tegen Thelma dat hij van haar houdt. Elke keer als hij zijn dochter seksueel misbruikt, verdwijnt hij weer een tijdje uit huis. Toch komt hij dan weer terug en al gauw misbruikt hij Thelma al weer. Totdat Corinna hem definitief het huis uitzet. Dan verdwijnt hij ook uit het verhaal. Corinna De moeder van Thelma. Toen ze zwanger was van Thelma wilde ze de baby eigenlijk helemaal niet hebben. In de hoop dat Douglas dan van haar afbleef kneep ze een oogje dicht als ze hem dan de kamer van Thelma in zag gaan. Toch voelt ze wel liefde voor haar dochter. Ze snapt geen snars van Thelma, want die vindt ze altijd maar ondankbaar en in wartaal praten. Maar ze neemt haar wel in huis als ze helemaal geflipt is in Oxford. Corinna kan haar liefde moeilijk uiten, lijkt wel. Maar dat is typisch Engels, zegt Thelma. Willy Willy is de broer van Thelma, maar hij speelt een heel kleine rol in het verhaal. Zowel Thelma, als Willy, negeren gewoon het feit dat ze nog een broer/zus hebben. Wel vreemd eigenlijk. Thelma is veel te druk met haar eigen problemen en kan Willy daar sowieso, dat wel het lieverdje van hun moeder is, niet bij gebruiken. Naomi In Oxford leer Thelma Naomi kennen. Ze belanden allebei in hetzelfde studentenhuis, waar ze met hun tweeën de enige meiden zijn, tussen allemaal jongens. Thelma houdt het hier niet lang uit en verhuist al snel naar de pastorie met alleen maar meiden, maar Naomi blijft langskomen. Naomi dringt erop aan dat Thelma wat meer aan haar uiterlijk moet werken en vertelt haar verhalen over haar ex-vriendjes en ze helpt Thelma aan een jongen: Patrick. Molly De eerste keer dat je Molly tegenkomt is in een psychiatrisch ziekenhuis. Ze zit daar net als Thelma, omdat ze slecht eet. Thelma en Molly worden vriendinnen, maar als Thelma eerder weggaat dan Molly, kan deze dat niet verkroppen. Ze wil geen afscheid nemen en nooit meer iets met Thelma te maken hebben. Als Thelma stage loopt bij een Canadees advocatenbureau leert ze Molly weer opnieuw kennen. Molly is lesbienne en heeft samen met haar ex-vriendin een meisje geadopteerd, Sadie. Maar als Molly en haar vriendin uit elkaar gaan, vechten ze om de voogdij. Thelma helpt met de zaak en Molly en zij worden opnieuw vriendinnen, de beste vriendinnen. Samen met dokter Novak helpt Molly Thelma om van het leven te leren genieten. Dokter Novak Deze therapeute is anders, denkt Thelma. Bij dokter Novak hoeft ze niet met een plastic baseballknuppel op kussens te slaan of overdreven veel te knuffelen. Ze leert zichzelf open te stellen voor dokter Novak en fantaseert hoe het leven zou zijn geweest als dokter Novak haar moeder was geweest (dan noemt ze haar mama Kanga). Uiteindelijk leert ze samen met haar psycholoog en Molly te leven zonder medicijnen en te genieten van het leven. Binbecka en Vellaine Dit zijn de twee vriendinnetjes van Thelma in Toronto. Hun ouders zijn hippies die alleen maar linzensoep eten en andere natuurlijke, vreemde groentes. Ze zijn jaloers op het ‘normale voedsel’ dat Thelma van haar moeder krijgt, maar Thelma zit veel liever aan tafel bij haar buren. Ze hoopt dat ze ooit eens geadopteerd wordt door haar buren, maar dat gebeurt nooit. In de puberteit kunnen Binbecka en Vellaine Thelma steeds minder begrijpen. Terwijl zij zich mooi maken en geïnteresseerd raken in jongens, blijft Thelma het schuchtere vreemde meisje. De vriendschap verwatert. Suresh Heel even is de Indiase Suresh de vriend van Corinna. Thelma vindt Suresh helemaal geweldig en voelt zich fijn bij deze man. Haar moeder is ook veranderd en huilt niet meer overdag, ze lijkt wel gelukkig. Totdat Suresh teruggaat naar India, zijn studie in Amerika is klaar. Zelfs als Thelma in Oxford zit denkt ze nog vaak terug aan deze lieve man. Patrick Patrick is het vriendje van Thelma. In Oxford komen ze, met behulp van Naomi, samen. Ze zijn gelukkig. Alleen kijken ze allebei wel erg op tegen samen vrijen. Thelma wil dat gewoonweg niet, vanwege haar geschiedenis met haar vader. Patrick kan het simpelweg niet. Maar nadat hij besneden is, wil hij wel graag vrijen met Thelma. Dan raakt ze in paniek en kan ze hem niet meer aankijken of voelen. Met veel verdriet gaat het stel uit elkaar: Thelma gaat terug naar Canada om daar bij te komen. Als ze na jaren later weer op bezoek gaat bij Patrick, en hij blijkt nog steeds zoveel van haar te houden, wil ze het opnieuw proberen. Haar hart breekt als blijkt dat Patrick dat niet meer wil. Hij kan het niet aan om nog eens zo aangekeken te worden, als Thelma deed al die jaren geleden. Toch houden ze allebei van elkaar, en ze zullen wel vrienden blijven. Heroin Zoals ik al eerder heb gezegd heeft Thelma een hele zooi denkbeeldige vriendinnen, maar Heroin is daarvan toch wel de belangrijkste. Ze is ook de grootste, oudste en wijste. Ze rijdt op een groot wit paard waarmee ze dwars door achtertuintjes galoppeert om Thelma te redden. Als Thelma stage gaat lopen bij een advocatenbureau laat ze de eerste weken Heroin gaan en blijft ze zelf thuis. Dat wil zeggen, ze laat haar persoonlijkheid Heroin gaan, Thelma denkt dat ze het zelf niet aankan. Maar langzaamaan kruipt ze weg achter het masker Heroin en durft ze zelf te gaan, als Thelma, niet als Heroin. Dan ziet Thelma Heroin letterlijk krimpen. Van die grote wijze Heroin blijft niet veel meer over dan een klein meisje dat niet eens meer bij de gootsteen kan. Totdat ze uiteindelijk helemaal uit het leven van Thelma verdwijnt. Thema en motieven: Thema’s: angst, misbruik, fantasie en groeien Angst motieven Thelma is heel erg bang, bang voor alles. Alles zou wel eens fout kunnen gaan, en wat dan? Ze is bang voor haar vader, al mist ze hem wel erg als hij niet thuis is. Ze is bang voor mannen, alle mannen kijken naar haar met de ogen van haar vader. Ze is bang dat ze dan de dingen moet doen die ze ook voor haar vader moest doen. Ze is bang voor therapeuten, bang om aangeraakt te worden, bang om volwassen te worden, bang om op eigen benen te staan. Misbruik motieven Van jongs af aan wordt Thelma regelmatig misbruikt door haar vader. Dat blijft haar hele leven achtervolgen. Als ze in een studentenhuis zit met bijna alleen maar jongens, dan droomt ze dat ze midden in de nacht door al die jongens verkracht wordt. Als Patrick zich heeft laten besnijden en hij zegt dat hij niet kan wachten om met haar te vrijen, dan denkt ze dat hij net als haar vader wordt, dat hij ook de dingen wil die ze van haar vader moest doen. Zelfs het Jezusbeeld dat buiten haar raam staat in Oxford moet het ontgelden. Het beeld zou naar haar kijken met de ogen van alle mannen, dus ook haar vader… Fantasie motieven De fantasie van Thelma is de motor van haar leven. Zonder haar fantasie had ze waarschijnlijk al lang aan de grond gezeten. Ze droomt veel en verbeeldt zich dat ze geadopteerd wordt of verandert in een klein insect dat in de hoek van de kamer zit, als haar vader aan haar zit. Zo hoeft ze zelf niet mee te maken wat dat meisje in haar bed meemaakt. Ze denkt zich simpelweg weg. Ook haar denkbeeldige vriendinnen zijn onderdeel van haar fantasie. Ze helpen Thelma door het leven. Ze passen op haar en doen soms zelfs het woord voor haar. Hoe ouder Thelma wordt, hoe minder ze haar fantasie nodig heeft. Zelfs als ze al achttien jaar oud is fantaseert Thelma hoe het zou zijn als haar therapeut haar zou adopteren. Maar haar denkbeeldige vriendinnen verdwijnen één voor één. Zelfs Heroin, die altijd op Thelma past, krijgt een steeds kleinere rol. Groeien motieven Hoe verder je in het boek komt, hoe meer Thelma groeit. Ze groeit in alles. In het begin van het boek maakt ze geen vriendinnen (in Engeland) want ze heeft genoeg aan haar denkbeeldige vriendinnen. In Canada maakt ze haar eerste vriendinnen: Binbecka en Vellaine. Ze praat nooit met therapeuten, maar als ze ouder is wel met dokter Novak. Ze wordt uiteindelijk zelfs verliefd op een man, breekt haar hart, maar gaat wel weer opnieuw naar een afspraakje met een andere man. In het begin van het boek is Thelma een meisje dat weggetrokken is in haar eigen wereld. Aan het eind van het boek is Thelma een jonge vrouw die langzaamaan begint te leven. Genre: ‘Zonder woorden’ is een psychologische roman. Het levensverhaal van Thelma wordt verteld en vooral de psychologische voortgang, maar ook haar dieptepunten spelen de hoofdrol. Mijn persoonlijke beoordeling: Beantwoord hierbij de volgende vragen en geef aan waarom je dat antwoord geeft: a. Vond je het een interessant onderwerp? Jazeker wel. Vooral omdat het onderwerp niet onderdeel is van dagelijkse gesprekken, incest is toch wel een beetje taboe, of eng. b. Was het onderwerp herkenbaar in je eigen belevingswereld of juist niet? Ikzelf heb nooit iets dergelijks meegemaakt. Ook geen eetstoornissen gehad of zo’n levendige fantasie dat ik me als een insect in de hoek van de kamer kon wanen. Maar het fantaseren van Thelma, bedenken hoe het leven bij andere mensen thuis zou zijn, daarin kon ik mezelf wel herkennen. Tenminste, toen ik tien jaar oud was. c. Had je zelf wel eens nagedacht over het onderwerp of ben je door het boek juist aan het denken gezet? Natuurlijk heb ik al wel eens eerder artikelen of zelfs tv programma’s gezien over het onderwerp incest, eetstoornissen of ‘imaginary friends’. Het onderwerp is vast wel eens langsgekomen bij praatshows als die van Oprah Winfrey bijvoorbeeld. d. In hoeverre kwam het boek overeen met jouw gedachten of welke mening heb je over het onderwerp gekregen? Het klinkt misschien stom, maar dat als je maar lang genoeg volhoudt, alles uiteindelijk beter wordt. e. Werd het onderwerp oppervlakkig behandeld of had het voldoende diepgang? De daadwerkelijke incestueuze dingen die haar vader met Thelma deed werden niet beschreven, te meer omdat Thelma meteen haar lichaam verliet als haar vader haar zo benaderde (ze vluchtte in haar fantasiewereld). Maar de manier waarop ze met haar pijn en angsten omging, hoe de denkbeeldige personen die ze om zich heen heeft verzamelde allemaal langzaam één voor één wegvielen, dat was wel heel uitvoerig beschreven. De manier waarop zij alles beleefde was goed beschreven. f. Ken je boeken of films die over hetzelfde onderwerp gaan? Ik kan er zo snel niet een bedenken. g. Wat was het belangrijkste in het boek: de gebeurtenissen of de gevoelens en de gedachten van personen? Zoals ik al eerder zei werden de eigenlijke gebeurtenissen niet (letterlijk) beschreven. Maar wat Thelma allemaal meemaakte, in haar hoofd en hart, dat was zeer uitgebreid beschreven. Haar gevoelens speelden zeker de hoofdrol. Al waren die gevoelens wel het gevolg van een aantal gebeurtenissen die zeker dus belangrijk waren. Toch ben ik van mening dat Thelma’s gevoelens de hoofdrol speelden. h. Kwamen er te veel gebeurtenissen in voor of was het aantal juist goed? Het boek las lekker weg en werd nooit saai. Soms was het wel een beetje vreemd als Thelma steeds meer en uitgebreider over haar fantasieën ging praten. Maar ik vond het zeker geen ‘overkill’, precies goed dus. i. Vond je de gebeurtenissen spannend, saai, opwindend, romantisch, fantastisch, triest, enz? Het was een mooi boek om te lezen. De gebeurtenissen waren triest, zielig. Thelma’s fantasieën waren sprookjesachtig, lief maar ook wreed. Haar nieuwe vriendschappen aan het eind van het verhaal waren ontroerend. Het was ook ontroerend om te lezen hoe ze uiteindelijk toch haar plaats in de wereld weet te vinden. j. Vonden er schokkende gebeurtenissen plaats? De incestueuze praktijken van haar vader vond ik behoorlijk schokkend. Al werden ze niet letterlijk beschreven, er werd genoeg ruimte overgelaten om zelf wel te bedenken wat hij met zijn dochter deed. De dromen en fantasieën die Thelma soms in haar hoofd haalde (bijvoorbeeld de groepsverkrachting in het studentenhuis waar ze alleen maar met jongens woonde) waren ook wel beangstigend en schokkend. k. Hoe heb je de afloop ervaren? Het was ontroerend en mooi om te lezen dat het steeds beter ging met Thelma en dat ze zelfs in staat was om te voelen en te houden van. Om te leven. l. Kwam de hoofdpersoon levensecht over? Ja. Wat kan ik meer zeggen? m. Kon je je goed inleven in de hoofdpersoon? Moeilijk, aangezien ik zelf nooit heb meegemaakt wat zij heeft meegemaakt. In haar jeugd was ze heel afstandelijk naar mensen toe, wilde totaal niet aangeraakt worden of andere liefde ontvangen. Dat is, voor mij, moeilijk te begrijpen. Alhoewel het in haar situatie wel weer te begrijpen is. n. Herkende je bepaalde eigenschappen van de hoofdpersoon in jezelf? Jezelf wegdromen, dat heb ik vroeger ook wel veel gedaan. Gewoon voorstellen hoe het zou zijn als je in plaats van bij je eigen ouders bijvoorbeeld bij heel erg rijke ouders woonde, of in een ander land. o. Herkende je enkele personen in je eigen leefwereld? De personen die naast Thelma opgevoerd werden, kwamen mij allemaal wel levensecht over. Alleen vond ik haar vader, Douglas, erg vreemd. Vooral toen hij zijn huis stukje bij beetje afbreekt en in brand stak. Dat snapte ik echt niet. Maar ik kan geen van de personen terug vinden in mijn eigen ‘wereld’. p. Ben je door het gedrag van de hoofdpersoon beïnvloed? Het was mooi om te zien dat een bang meisje uiteindelijk opgroeide tot iets dat op een zelfverzekerende vrouw begon te lijken. Dat vond ik erg ontroerend. Misschien dat ik er wat vaker over zal nadenken. q. Zou je de hoofdpersoon anders laten handelen als jij de auteur was geweest? Thelma heeft zichzelf prima weten te redden in het eind. Misschien dat ik haar wat meer liefde had gegeven toen ze nog jong was. En dan niet op de manier zoals haar vader haar die gaf. r. Vond je het verhaal moeilijk opgebouwd of kon je het vlot lezen? Het boek was zo uit. De dromen en fantasieën die Thelma soms vertelde waren wat warrig en je wist ook nooit zo goed hoe ze nu omging met haar denkbeeldige vriendjes. Of ze wel eens voor haar praatten, alsof ze schizofreen was, zodat ze dus met die vriendjes van persoonlijkheid wisselde. s. Welke delen vond je spannend en kwamen die op het juiste moment? Het was spannend om te lezen hoe Thelma omging met op kamers gaan en stage lopen bij een advocatenbureau. Ook het eerste afspraakje met Patrick vond ik wel spannend om te lezen. Ik had eigenlijk niet verwacht dat ze het aan zou kunnen, verliefd worden op een man. Dat was wel verrassend. t. Vond je de afloop onbegrijpelijk, onbevredigend, verrassend of flauw? Ik vond het een zeer bevredigend einde. u. Vond je het taalgebruik moeilijk of makkelijk? Het taalgebruik was niet moeilijk. v. Vond je dat de gebeurtenissen op een heldere wijze werden beschreven, zodat je een goede voorstelling kon maken? Alleen de dromen of fantasieën van Thelma schiepen soms wat verwarring. Maar een pagina later kwam je er dan achter dat ze bijvoorbeeld niet echt een groepsverkrachting heeft moeten ondergaan, het was een droom. In die droom heeft ze zelf haar eigen gezicht helemaal opengekrabd. |
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |