Boekverslag : Strategische Ligging - De Wo I In Stuivekenskerke
De taal ervan is Geschiedenis en het aantal woorden bedraagt 418 woorden.
De taal ervan is Geschiedenis en het aantal woorden bedraagt 418 woorden.
De strategische ligging van (Oud-) Stuivekenskerke
Stuivekenskerke lag tijdens de eerste wereldoorlog op een strategische plaats. Dit dorpje had namelijk een kerktoren die gebruikt kon worden als uitkijkpost. Het Belgische leger maakte hier gebruik van. Men had van hieruit een mooi zicht op de verschillende linies van de Duitsers. Toen het Belgische leger moest terugtrekken achter de spoorweg, werd Oud-Stuivekenskerke aanvankelijk prijsgegeven aan de Duitsers.
Toen Karel Cogge eind oktober 1914 het bevel kreeg de IJzervlakte onderwater te zetten na een aantal eerdere mislukte pogingen, lag Oud-Stuivekenskerke iets hoger zodat het land daar niet onder water kon worden gezet. Dit was een reden te meer waarom deze plaats zo strategisch was: ze was een eiland tussen de twee fronten.
Maar een Belgische patrouille die op verkenning was kon de Duitsers verjagen en sindsdien is Oud-Stuivekenskerke steeds van de Belgen geweest. Men werd met granaten aangevallen maar toch konden ze dit stuk grondgebied in Belgische handen behouden. Men richtte daar een wachtpost op. Een smalle loopbrug werd aangelegd om tot de loopgraaf van de Belgen te komen. Deze lag meer dan 1200m verderop.
Sindsdien werd de toren continu bemand door pater Martial Lekeux, artillerieofficier. Hij drukte hierdoor de zijn stempel op deze plaats. Eind december kwam hij aan in Oud-Stuivekenskerke om de toren te bemannen. Hij bleef er van zonsopgang tot zonsondergang om de Duitse linies te observeren.
De Duitsers waren ook wel zo slim dat ze die toren zo vlug mogelijk vernield wilden. Daardoor werd de toren meer dan eens het mikpunt van vijandelijke aanvallen maar de post werd telkens zo goed en zo kwaad het kon heringericht.
Maar eind april 1915 werd de toren totaal vernield. Een hoop stenen was het enige wat er van overbleef. Na de oorlog heeft de vereniging ‘de vrienden van het O.L.V.-hoekje’ er een toeristische trekpleister van gemaakt. Het O.L.V.-hoekje is namelijk Oud-Stuivekenskerke.
Er moest dus een nieuwe uitkijkpost gemaakt worden en dat werd de hoeve Goemaere waar pater Lekeux zijn intrek nam. Die hoeve was, in tegenstelling tot de andere gebouwen in de streek, tamelijk goed bewaard gebleven. Het was tevens hier dat het verhaal zich afspeelde dat er een obus binnenvloog die niet ontplofte. Maar eind mei 1916 werd ook deze plaats verlaten.
Er was nog een strategische plaats in Oud-Stuivekenskerke, een plaats waar de Belgen nog een wachtpost opgericht hadden: de ‘Grote Wacht Reigersvliet’. Dat bestond uit twee loopgraven op de ene oever van de beek en aan de overkant zeven wachtposten. Hier zijn er ook veel mensenlevens verloren gegaan bij de veldslagen.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen