Boekverslag : Herman Brusselmans - Heden Ben Ik Nuchter
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2080 woorden.

1)



2)De schrijver van het boek is Herman Brusselmans.



3)De titel van het boek is: ‘Heden ben ik nuchter’.



4)Er is geen ondertitel.



5)De eerst druk is uitgegeven door Bert Bakker in 1986.

Mijn versie is de vijfde druk in 2005, uitgegeven door Prometheus



6)Het boek is geïllustreerd door Kris Demey en Bart van Leuven



7)Ik vind het moeilijk om te zeggen wat voor een genre het boek heeft want het boek kan zowel heel komisch, maar ook dramatisch zijn. Het voornaamste wat je in het boek ziet en waar het ook continue over gaat is dat je ziet hoe de hoofdpersoon denkt, fantaseert, wat hij van zijn gedachtes met anderen deelt en hoe hij dat doet. Ook zie je hoe de andere personen daarmee omgaan en hoe hij daarop weer reageert. Ik neem dus aan dat het een psychologische roman is.



8)Het verhaal speelt zich voornamelijk af op twee plaatsen. De eerste plek waar het verhaal zich afspeelt is het dorpje Iddergem, waar de hoofdpersoon woont. De tweede is in een van de gebouwen van het ministerie A&T (Arbeid en Tewerkstelling) in Brussel, waar hij werkt. Er is weinig detail in het verhaal over de plaatsen in het boek en de twee die ik genoemd heb zijn bijna de enige plekken die genoemd worden. Ook als de hoofdpersoon bijvoorbeeld naar een feest gaat word dat gewoon het feest van … genoemd en dan heb je geen idee waar de hoofdpersoon is. Als er wel wat van de omgeving of plek word beschreven dan is het alleen vanuit het zichtpunt van de hoofdpersoon en dan weet je meestal nog niet hoe het er precies uit ziet omdat de hoofdpersoon regelmatig dronken is en zijn meningen over dingen zijn nogal extreem. Dat de schrijver heeft besloten weinig aandacht te geven aan de omgeving stoort me niet omdat het boek gaat over hoe de hoofdpersoon alles ervaart en wat hij ervan denkt.



9)Het verhaal speelt zich af in het jaar 1985, dit blijkt uit eerste regel van de eerste pagina: ‘We schrijven het jaar 1985’. Dat het zich in dat jaar afspeelt heeft niks te maken met de rest van het verhaal en heeft ook geen invloed op het verhaal.



10)De titel ‘Heden ben ik nuchter’ slaat in het begin nergens op en je begrijpt ook niet waarom het boek zo heet. Naarmate het verhaal vordert merk je dat de hoofdpersoon een drankprobleem heeft. De redenen van zijn drankprobleem zijn de angsten die hij heeft. Dan wil hij dan even van de wereld en zijn problemen af. Nu weet je wel dat de titel te maken heeft met het drankprobleem van de hoofdpersoon. Het drankprobleem word een belangrijk aspect in het verhaal. Aan het einde van het verhaal is de hoofdpersoon veel van zijn angst kwijt geraakt en er volgt een heel leuk einde waar je ziet dat hij grotendeels al zijn problemen, waaronder het drankprobleem, van zich afschud. Van dat moment is hij ‘nuchter’.



11)De hoofdpersoon is Eduard Kronenburg. Hij is voelt zich eenzaam en hij is op zoek naar liefde maar tegelijker tijd is hij bang om een diepere relatie met iemand te hebben. Omdat hij zo opzoek is naar liefde word hij snel verliefd en is hij in het boek wel op drie verschillende vrouwen verliefd. Naast zijn drank probleem heeft hij nog een probleem. Hij is een fantast. Door het hele boek schrijft hij brieven naar ‘zijn perfecte vrouw’ die hij Gloria noemt. Pas op de laatste vijf bladzijde kom je te weten dat Gloria niet bestaat maar deel van zijn fantasie is. Soms fantaseert hij ook dat hij ‘de Majoor van het menselijk leed’ is. Hij fantaseert dan dat hij mensen martelt in een kelder of dat hij ze juist bevrijdt uit een martelkamer. Al wat verder in het verhaal begint hij dingen te verzinnen. Hij verzint zo dat hij kanker heeft en dat daarom zijn vrouw die hij nooit had, hem verlaten heeft. Dit soort dingen gaan maar door en door en op een geven moment weet niemand, zelfs zijn vrienden niet meer wie hij is. Zelf weet hij dat ook niet meer. Over zijn uiterlijk word werkelijk niks gezegd. Dit vind ik meestal wel leuk omdat je dan Eduard’s uiterlijk helemaal zelf kunt voorstellen.



12)Ik denk dat ik nog wel over dit verhaal zal nadenken omdat de hoofdpersoon me sterk doet denken aan iemand die ik ken en die één precies dezelfde karaktertrek heeft. Ook denk ik omdat het verhaal een goed moraal heeft. Het boek geeft aan dat als je eenmaal begint dingen te verzinnen en te liegen, is het moeilijk om op te houden en dat doen mensen dan vaak niet. Ook dat je beter moet nadenken. Als je bijvoorbeeld een probleem hebt of je ziet ergens tegenop dan moet je er niet voor weglopen maar het juist confronteren. In de oren klinken deze dingen logisch maar het is goed om er aan herinnert te worden.



13)In het boek gaat het om dingen die in het echt kunnen gebeuren. Alles in het boek is realistisch en je ziet veel in de manier hoe mensen zijn in de hoofdpersoon alleen wat uitvergroot. ………………………………………



140 Eduard nam de sleuteltjes en stak ze in zijn jaszak.

Hij gaf de schrijver een hand en stapte naar de Grote

Markt toe. Hij ging op een terrasje zitten, zomaar op de

grond, want stoelen stonden er niet meer, de zomer was al-

lang voorbij.

Het begon te sneeuwen.

‘Pico,’ zei Eduard, ‘je kunt m’n kloten kussen. Het is hier

veel gezelliger zonder jou. En jullie, sneeuwvlokken, daal

neder op het meisje Valium tot ze aan het oog onttrokken

wordt. En jij, Gloria, met jou heb ik nog de minste proble-

men. Jij bestaat niet eens.’

Hij lachte luid en wierp de sleutels van de Porsche weg

‘Schrijvers hebben altijd ongelijk,’ mompelde hij. ‘Ter-

wijl hun woorden op het papier verschijnen worden ze al

achterhaald door het leven zelf.’





Ik heb dit fragment gekozen omdat hij hierbij zijn laatste angsten en problemen van zich af zet. Ik vind het leuk om te zien dat hij nu zijn problemen heeft opgelost en nog belangrijker, dat hij in vrede met zichzelf is gekomen. ‘Heden is Eduard Kronenburg nuchter’.





15)Eduards stem klonk niet meer als ijzer nu, hij klonk als

staal, killig koud glad staal: ‘Valium, je bent een rotwijf. Ik

haat je. Voor mijn part mag alle sneeuw ter wereld smel-

ten!’

Hij sloeg de hoorn op het toestel.

'Of nee,’ mompelde hij, ‘eigenlijk hou ik van jou. Het ge-

zeik over haat en liefde zal nooit ophouden.’

Hij was de hele rotzooi zat, hij wilde nu slechts heel dro-

nken worden en niets anders dan dat. Het was vrijdag, alles

zat tegen en er was veel drank in de wereld. Eenvoudiger

kan het bijna niet. Hoewel. Met een verse pils in de hand

dacht Eduard: Pico blijft voor eeuwig, maar voor eeuwig

ben ik haar kwijt. Dat zag ik aan de blik in haar ogen.



Ik heb dit fragment gekozen niet omdat ik het slecht vind maar eerder niet leuk, beter gezegd droevig. Hier zie je dat Eduard een van zijn vriendinnen verlaat en dit is eigenlijk heel raar omdat hij wel van haar houdt, maar hij doet dit door zijn onderbewuste angst om een serieuze relatie te krijgen. Ook merk je dat hij is verlaten door Pico, een van zijn vriendinnen. Wat verder duidelijk is uit dit fragment is zijn drankprobleem. Zodra heb iets emotioneel moeilijk word of hij gaat nadenken waarom hij dit nou eigenlijk gedaan heeft gaat hij aan de drank om het maar te vergeten.



16)Ik vond het boek erg leuk omdat het heel anders was dan alle andere boeken die ik heb gelezen. Alle andere boeken die ik tot nu toe heb gelezen hadden allemaal een ‘verhaal’. Bijvoorbeeld dat er een jongen een drakenei vindt, het ei komt uit en de jongen beleeft alle mogelijke avonturen met de draak. Dit is zo’n typisch ‘verhaal’ boek en er word meer op de verhaallijn gefocused dan de verhoudingen tussen de personen en de gedachtes van de personen. In het boek Heden ben ik nuchter zit niet echt een verhaal maar meer een serie van gebeurtenissen. Er wordt helemaal gefocused op de gedachtes van de hoofdpersoon en hoe de bijpersonen op hem reageren. Dit vond ik erg apart en leuk omdat ik nog nooit zoiets gelezen had. Verder vond ik het boek interessant omdat ik heel veel karakters in het verhaal herkende en ik vond het interessant om te zien hoe de hoofdpersoon dacht over bepaalde dingen. Dit vind ik wel leuk, want de schrijfstijl van de schrijver is makkelijk om te lezen, netjes maar de schrijver is ook niet bang om wat grofs te schrijven als het past. Ook had het boek het leukste einde wat ik tot nu toe gelezen heb. De laatste twee hoofdstukken vond ik het leukste om te lezen omdat ze me een blij gevoel geven dat alles goed komt met de hoofdpersoon. Dit is ook eigenlijk een van de weinige boeken waar ik het écht leuk vind dat er een ‘happy ending’ is.



17) Eduard Kronenburg woont in een klein dorpje in België genaamd Iddergem. Hij is er niet gelukkig en hij ergert zich aan de simpele mensen om hem heen. Het is niet zijn type mens. Als hij op het jaarlijkse dorpsfeest al zijn zorgen aan het weg drinken is komt hij Valium tegen, met wie hij soort van een relatie mee heeft, en nog een man die hij niet kent tegen. De stomdronken man stelt zich voor als Herman. Eduard is verliefd op Valium maar hij weet dat dit gevoel niet wederzijds is. Voor haar is Eduard een erg afstandelijke vriend die ze als het uitkomt, goed kan gebruiken. Eduard vind alles best, hij is toch dronken.

Na een vermoeiende dag op kantoor waar hij de hele dag het gepraat van Dolf en Kamiel over drank en vrouwen heeft moeten aanhoren en hij een tegenvallende rendez-vous met Valium heeft gehad, besluit hij zijn eenzaamheid te verzachten door naar het café te gaan en zijn frustraties weg te spoelen. Ondertussen heeft hij al velen brieven naar zijn vrouw Gloria gestuurd waarin hij onder andere zegt dat het hem spijt dat hij verliefd is op andere vrouwen.

De volgende dag ontmoet hij Pico, het is haar eerste dag op werk en Eduard is meteen smoor verliefd op haar. Dit betekend niet dat hij niet nog steeds verliefd is op Valium en hij verzint dat hij kanker heeft en dat daarom zijn vrouw hem verlaten heeft om zo aandacht van haar te krijgen. Vervolgens neem ze hem mee naar een concert van Simple Minds, maar heeft daarna spijt omdat ze zich zo ergert aan Eduard, die natuurlijk dronken is. Na afloop gaan ze nog naar een café waar ze Herman en een paar andere treffen. Hij weet iedereen te imponeren, maar Valium ergert zich meer en meer aan zijn ‘onverklaarbare’ gedrag. Hij ziet dat ze niet tevreden met hem is en hij denkt dat dit komt omdat ze jaloers is dat hij een relatie met Pico heeft, die hem meer ziet als een goede vriend maar die hem zo aan de kant zet voor een ander.

Herman en Eduard zijn inmiddels redelijk goede vrienden, maar zelfs hij en zijn vrienden op kantoor kunnen hem niet helpen met een vlaag van depressie en niet weten wat hij verder moet doen die hem plotseling overvalt.

Een paar dagen later hebben Herman en hij een heel serieus, diepgaand gesprek wat hem van een deel van de angst die hij heeft afhelpt. Verder lost hij z’n problemen zelf op.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen