Boekverslag : Remco Campert - Het Leven Is Vurrukkulluk
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2719 woorden.

Samenvatting



Mees en Boelie wandelen op zondagmorgen door een park in Amsterdam, waar Mees het vijftienjarige schoolmeisje Panda oppikt. 'Het leven is vurrukkulluk', zei Panda. 'Jaah', beaamde Mees met een zucht. Met z'n drieën slenteren ze wat rond, kijken naar de eenden en kopen een ijsje. Een nieuwsgierige grijsaard volgt hen naar een uitspanning, waar ze gaan zitten om een biertje te drinken. Panda gaat naar de retirade, waar ze een woordenwisseling heeft met Rosa Overbeek, de oude dame die daar toezicht houdt. Intussen gaat de grijsaard, ondanks zijn smalende opmerkingen aan het adres van de moderne jeugd, bij Mees en Boelie zitten. Het drietal besluiten om naar het huis van Mees te gaan, dat vlak bij het park ligt, en de grijsaard wil hen ook daarheen volgen. Toen sloegen ze hem eensgezind neer. Terwijl hij bewusteloos in het gras ligt, berooft Panda hem van de 200 gulden die hij in zijn schoenen verborgen had.



Thuis aangekomen, maakt Mees aanstalten om Panda, die er bepaald niet vies van is, te versieren. Om van Boelie af te komen, herinnert hij hem aan een afspraak die Boelie in Hotel Asiatique met een journalist heeft. Nauwelijks is Boelie vertrokken, of Mees en Panda gaan uitgebreid met elkaar naar bed.



In het volgende hoofdstuk krijgen we een terugblik op de eenzame jeugd van Mees. Het gaat over zijn ervaringen als jazzpianist in kroegen en zijn mislukte pogingen om een liefdesrelatie op te bouwen.



Boelie wordt ondertussen geïnterviewd door de journalist Ernst-Jan Zoon, die Boelie na afloop vertelt dat hij zijn vrouw Etta, ervan verdenkt een minnaar te hebben. Hij vraagt Boelie uit te zoeken of zijn vermoeden juist is. Samen gaan ze naar het huis van Ernst-Jan en Etta, waar Ernst-Jan naar een uitzending van een voetbalwedstrijd gaat luisteren, terwijl Boelie Etta gezelschap houdt in de tuin. Voornamelijk om een eind te maken aan zijn innerlijke onzekerheid, besluit Boelie te proberen Etta te verleiden. Samen gaan ze het huis van de buren in, die een autoritje aan het maken zijn, maar ze worden verrast door hun onverwachte thuiskomst.



Intussen is de grijsaard in het park bijgekomen en merkt dat hij tot zijn schrik zijn geld kwijt is. Tjeerd Overbeek, die alles gezien heeft, biedt de oude man aan de drie jongelui op te sporen. Eerst wantrouwt de grijsaard hem, maar tenslotte neemt hij Tjeerds aanbod aan. Tjeerd neemt de grijsaard, die Kees blijkt te heten, mee naar zijn oudtante Rosa Overbeek, de juffrouw van de retirade, die mogelijk goede adviezen kan geven over de te volgen gedragslijn.



De grijsaard ontdekt dat Rosa een schoolvriendinnetje van hem is geweest. Tjeerd ziet dat hij overbodig is geworden, omdat de twee oude mensen helemaal in elkaar opgaan en de grijsaard geen belangstelling meer heeft voor het verloren geld. Mees en Panda besluiten een feest te geven van het geld waarvan ze de grijsaard beroofd hebben. Met dat doel gaan ze naar de drankwinkel van de louche Jens, die ook op zondag bereid is zaken te doen.



Terwijl 's avonds het feest in het huis van Mees en Boelie in volle gang is, de muziek dendert en glaswerk sneuvelt, komt Tjeerd Overbeek aanlopen en blijft voor het hek staan, niet goed wetend wat te beginnen. Tegen zijn zin in, wordt hij door een dronken feestganger naar binnen geloodst. Etta, die stomdronken is, maakt een scène met haar man en laat zich door Boelie naar een bed op de zolderkamer leiden. Panda wordt door Jens in zijn auto naar huis gebracht. Mees kijkt toe hoe een jongen, een paraplu als valscherm gebruikend, uit het zolderraam de tuin in springt en statig naar beneden zweeft. Op dat moment voelt Mees een ongekend gevoel van geluk door zijn lichaam stromen.



Motivatie



De motivatie om dit boek te gaan lezen was de titel en de tekst op de achter kant. De titel was wel leuk en het was ook niet een erg dik boek. Toen ik keek of het boek ook op het papiertje staat zag ik dat het bij de categorie humor stond. Ik ging de eerste pagina’s lezen en ik vond het wel een leuk boek, dus ging ik het maar lenen.



Eindoordeel



A: Het onderwerp



Het onderwerp van het boek is het leven in de jaren ‘50. Het gaat erom hoe de personages tegen het leven aan kijken en hoe ze verliefdheid ondervinden. De personages kijken naar het leven dat alleen maar uit seks en alcohol. Ze ondervinden dat door het gewoon uit te proberen. Het onderwerp is wel interessant, je leert namelijk hoe men er toen tegen aan keek en kan dat met je eigen kijk op het leven van nu vergelijken. In de jaren ’50 keek men heel anders op tegen de jongeren van toen. De ouders vonden het maar niks van wat de kinderen deden. De ouders deden alles nog volgens hen eigen regels. Nu is het niet meer zo dat de ouders hun kinderen het maar niets vinden van wat ze doen, het is er nog wel alleen wel minder dan in de jaren ’50.

Voordat ik het boek ging lezen had ik wel bepaalde verwachtingen. Dit komt vooral door de titel, je gaat namelijk denken dat het boek over mensen gaat die het leven verrukkelijk vinden en dus ook een geweldig leven hebben. Het onderwerp verliefdheid ligt wel in mijn belevingswereld, iedereen is denk ik wel eens verliefd is geweest. Maar door het boek ga je er zeker niet anders tegen aan kijken. En dat is volgens mij ook niet de bedoeling van de schrijver.

De schrijver werkt dit onderwerp uit aan de hand van de jaren 50, dit is heel anders dan nu. Ik vind het onderwerp een beetje raar uitgewerkt, ik denk namelijk niet dat iedereen in deze tijd nu zo over het onderwerp denk. Omdat het boek al oud is, is het ook niet zo raar dat er nu anders naar het onderwerp wordt gekeken.

Er zit wel diepgang in het boek maar de verliefdheid is weer oppervlakkig. De liefde stelt namelijk in het boek niet zo veel voor, het is meer vrijheid blijheid. In het boek komt juist naar voren dat de personages wel willen leven alsof het leven verrukkelijk is maar dat ze juist zodanig leven dat het meer is om de leegte op te vullen. Dit is weer een eens andere invalshoek op het onderwerp, ik vond dit wel leuk. Er zijn ontzettend veel films en boeken waar het om liefde gaat, maar toch zijn ze stuk voor stuk weer verschillend. Deze variant vond ik heel apart.



B: De gebeurtenissen



De belangrijkste gebeurtenissen in het verhaal zijn wanneer Mees Panda versiert en vervolgens met haar naar bed gaat, het overspel van Etta en Boelie en het feest in het huis van Mees.

In dit boek gaat het als je oppervlakkig kijkt vooral om de gebeurtenissen, maat als je er dieper over nadenkt, gaat het eigenlijk om het ontbreken van gevoelens bij de personages. Ik vind dit wel interessant gedaan.

De gebeurtenissen komen wel makkelijk uit elkaar voort, maar echt logisch zijn ze ook niet. Sommige dingen worden gedaan zonder een echte reden. Bijvoorbeeld dat de grijsaard met het drietal meegaat, ik snap echt niet waarom hij dat doet. Hij heeft dan misschien wel weer wat te doen.

Het verband is wel te verklaren, maar als je het in deze tijd kijk je er toch vreemd tegen aan.

In de gebeurtenissen zat wel humor, in het interview met Boelie weet deze zich helemaal niet te redden uit de vragen en ook als je kijkt naar hoe ze dat feest organiseren. Ze slaan eerst een oude grijsaard neer, doen alsof hij onwel is. Zoeken ze naar geld of iets anders waardevols. Gaan ze van 200 gulden drank kopen en geven ze een groot feest. Dat is wel grappig. Zelfs de relaties tussen sommige personages zijn ook best grappig te noemen.

De gebeurtenis die de meeste indruk op mij heeft gemaakt was toen Etta vreemd ging met Boelie. Boelie ging Etta versieren zonder dat enige reden voor te hebben. En Etta laat zich versieren terwijl ze getrouwd is met Ernst-Jan. Dit snap ik dan niet, stelt de liefde bij hun dan echt zo weinig voor? Maar uiteindelijk blijkt dat Etta in haar huwelijk doodongelukkig is en dat Boelie voor het eerst verliefd wordt op Etta en zegt dat hij van haar houdt. Deze gebeurtenissen hebben me dan ook aan het denken gezet. Kun je met iemand trouwen tegen de zin van je ouders? Volgens mij kan dit namelijk gewoon niet, je moet toch volgens je gevoelens handelen en niet iets onder dwang doen. Deze gebeurtenissen zijn dan niet super boeiend, en verbanden moet je ongeveer zelf verzinnen. Het is dan ook zeker wel eens worstelen om verder te komen.



C: De personen



Mees en Boelie zijn de hoofdpersonen van het boek. Deze kan je zeker niet gaan omschrijven als helden. Ze doen beide dingen die juist helemaal niet horen en vinden dit bovendien zelf volstrekt normaal. Tenminste ik vind het neerslaan van een oude man en zijn geld gaan jatten niet echt een normaal iets, Mees en Boelie wel blijkbaar.

Mees is in het boek goed beschreven. Van Boelie weet je een stuk minder. Pas aan het eind van het boek ga je Boelie beter leren kennen, je komt er dan ook achter dat hij best verlegen is. Maar beide personages leer je niet heel erg goed kennen. Dat past eigenlijk wel bij de rest van het boek, maar het is soms wel vervelend dat je weinig over de personages weet. Ik vind de personages uit het boek voor mij niet herkenbaar, ik kan me namelijk niet voorstellen dat je zo kan handelen. Toch zijn ze wel een beetje levensecht doordat ze juist met drank en seks de leegte in hun leven opvullen en dat komt tegenwoordig ook wel voor. De personages hebben mij zeker niet beïnvloed, omdat ik daarvoor niet de persoon ben. Ik kan me ook nauwelijks voorstellen dat iemand zich hierdoor laat beïnvloeden. Hooguit dat iemand dan bij zichzelf gaat kijken hoe hij zijn leven invult.

Een personage uit het boek dat uiteindelijk wel sympathiek is, is Boelie. Deze is namelijk in het begin heel erg oppervlakkig en probeert zijn leefwijze vol te houden zoals deze was; met seks en alcohol. Maar hij geeft vervolgens toe dat dit niet de manier is en geeft zich over aan de liefde.

Een wat minder sympathiek figuur vind ik Panda, zij sluit haar ware gevoelens af en blijft volhoeden dat ze op de juiste manier leeft. Ik vind dit niet normaal, zo een jong meisje van vijftien dat gewoon haar leven invult met seks en alcohol.

Het gedrag van de hoofdpersonen is in het begin niet echt herkenbaar, maar later in het boek worden ze wat menselijker. Ik zou in alle situaties heel anders reageren, maar dat is best logisch, ik leef ook niet in die tijd en heb de oorlog daarvoor ook niet meegemaakt. Deze personages vinden het leven verrukkelijk omdat er vrede is en ze bijna alles kunnen doen en laten.

De personages reageren in het begin niet voorspelbaar. Dat komt vooral omdat je ze in het begin nog niet goed kent, later in het boek kan je de gebeurtenissen zo raden.



D: De opbouw



Het verhaal is best makkelijk opgebouwd. Er wordt slechts één dag beschreven, en er zijn maar een paar flashbacks.

Het verhaal is niet bijzonder spannend, vooral in het begin is het ook nog zoeken naar de verhaallijn. Pas later in het boek ontstaat de spanning. Dit begint als Panda 200 gulden van Kees( de grijsaard ) heeft gestolen en op het moment dat Mees Panda versiert.

In het verhaal zitten slechts een paar flashbacks, één hoofdstuk gaat bijvoorbeeld over wat Mees een paar jaar geleden deed. Dit vertelt hij aan Panda met wie hij op dat moment in bed ligt. Deze flashbacks zijn wel nodig om het karkater van bepaalde personages te begrijpen. Ik denk niet dat de opbouw veel te maken heeft met het onderwerp, veel meer met het verhaal zelf en daar past het goed bij. De gebeurtenissen zie je door de ogen van meerdere personen maar buiten dat is er ook sprake van een alwetende verteller. Het perspectief wisselt steeds wat niet altijd even prettig is. Het werkt wel eens verwarrend doordat je denkt dat je nog met de ene persoon meekijkt en dan denk je opeens dat diegene bepaalde dingen niet kan weten. Later zie je dan pas in dat het weer de alwetende verteller is.

Dit boek heeft een open einde. Het boek beschrijft namelijk maar één dag, uit het leven van diverse mensen. De lezer weet niet hoe het nou verder zal gaan met de personages. Dit boek heeft niet echt een "plot" met een begin, middenstuk en een slot. Dit is niet zo erg omdat je het dan zelf kan invullen.



E: De thematiek/motieven



Het thema van het boek is hoe de jongeren in de jaren 50 leven. In die tijd hadden ze net de oorlog achter de rug, en de mensen wilden nu zonder zorgen van hun leven gaan genieten. Dat wordt in dit boek erg goed beschreven, de jongeren leven bijna alleen maar van seks en alcohol. Mees wil namelijk van de 200 gulden een groot feest houden met veel alcohol en veel plezier hebben. Natuurlijk wil hij ook wel weer met Panda naar bed. Zij ging met Jens mee nog meer drank halen, ze vroeg hem toen of ze hem naar huis wilde brengen, hij vond dat goed. Toen Jens naar Panda keek zag hij dat ze al sliep.

De motieven hebben wel een goede samenhang, alleen pas aan het eind van het boek begon ik het verband ertussen te zien. Dat was wel een nadeel, maar het was ook wel leuk om te lezen. Je kreeg zo wel een raar verhaal maar ik wou dan wel weten hoe het nou helemaal zat.



F: Taalgebruik



Het taalgebruik is erg grappig in het boek. Er wordt gespeeld met de taal door allemaal schrijffouten te maken, zoals de titel: Het leven is vurrukkulluk. En hij wisselt vlotte spreektaal af met keurige nette taal. De grijsaard praat soms nog met den in plaats van de: “…geef mij den sleutel van den kelder maar!”. Mees en Boelie praten meer wat met spreektaal.

Ik vind persoonlijk dat hij het erg veel gaat beschrijven, dit gaat storen. De schrijver laat ook veel zien van wat de personen denken, soms was dit wel iets te uitgebreid.

Er was in het boek geen sprake van duister of moeilijk taalgebruik.

Het taalgebruik paste wel bij de personages, het ene figuur had een ander taalgebruik dan het andere.

Het taalgebruik is heel leuk gedaan door de schrijver. De schrijver laat de figuren zich verraden door de taal die ze gebruiken. Grappige effecten worden bereikt door afwijkende spellingen. Enkele voorbeelden: tsjoe-win-k'um (=engels voor kauwgum), 'kep zin in nijslolly (=ik heb zin in een ijslolly), Slip-Slup. Slep-slap. Sliep-Sloep. (=ijslolly eten), Marry-you-Anna (=marihuana).



De recensie



Recensie 1:

'....een allerplezierigst en voortreffelijk boek, dat met ononderbroken genoegen leest (...) Alle, ook de meest ongewone dingen gebeuren in dit boek op de meest natuurlijke en vanzelfsprekende manier. Bijna achteloos en tegelijk sierlijk met een weinig voorkomende kunstigheid, die volmaakt ongekunsteld is en een talent openbaart, zoals we er in ons land eigenlijk geen vergelijkbaar kennen.' Pierre H. Dubois.

In deze recensie wordt het boek goed beargumenteerd. Ik vind dat de recensent gelijk heeft en dat hij het boek een goede naam geeft.



Recensie 2:

'...geraffineerd geschreven en opgebouwd, volmaakt van sfeergeving en beschrijving van het milieu dat het zijn is, trefzeker van soms overrompelende humor.' Het Parool.

Deze recensie is van korte bouw maar wel krachtig. Mijn commentaar erop is dat ik de humor niet echt overrompeld vind maar wel de humor wel had verwacht.

Volgend boek



Het volgende boek dat ik ga lezen is denk ik weer een humor boek, als het maar niet heel erg dik is. Voor een Engels boek heb ik ook al een titel, The secret diary of Adrian Mole, aged 13¾. Dat lijkt mij een heel leuk boek en als het niet al te veel bladzijden heeft dan ga ik die lezen. Voor een Nederlands boek heb ik nog niet echt een titel gezocht.

Dit boek zou ik wel als een tip geven om te gaan lezen, het leest niet erg moeilijk en zo dik is het ook niet. Het onderwerp moet je wel leuk vinden maar voor de rest is het wel een leuk boek.
Andere boeken van deze auteur:


Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen