Boekverslag : Louis Couperus - Psyche
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1253 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1253 woorden.
Beschrijvingsopdracht:
Titelbeschrijving:
Louis Couperus, Psyche, Utrecht, 1988 (vijfde druk)
De beschrijving:
Motivatie van mijn boekkeuze:
Louis Couperus is een heel bekende naam, maar ik was er eigenlijk nooit aan toe gekomen een boek van hem te lezen. Ook had een klasgenote ditzelfde boek gelezen en die vertelde mij dat het een soort sprookjesachtige verhalen waren, die er goed leesbaar waren. Op dat moment was ik begonnen in een boek van Herman Gorter, namelijk ‘Mei’ maar daar kwam ik niet goed in het verhaal, dus besloot ik dit boek uit de bibliotheek te gaan halen om te zien of ze gelijk had.
Korte weergave van de inhoud:
Het Rijk van Verleden bestaat uit een heel groot kasteel met driehonderd torens bovenop een berg. Het rijk is groot en wordt geregeerd door de honderdjarige vader van drie prinsessen. De oudste is Emeralda, aan wie de Fee bij de geboorte ogen van smaragd en een hart van robijn heeft geschonken. De tweede prinses, Astra, heeft een levende ster op haar hoofd en haar grootste interesses zijn rekenen en door haar telescoop kijken. De kleine Psyche heeft het voorrecht altijd naakt te mogen lopen als gevolg van de twee zwakke vleugeltjes op haar schouderbladeren. Als kind ondervindt ze dat haar vleugels, tot haar grote spijt, niet sterk genoeg zijn om daar mee te kunnen vliegen.
Psyche houdt ervan om weg te turen, tussen de kantelen door, naar de lucht of de horizon. Ze droomt er van te vliegen. Op een dag ziet Psyche een wolk in de vorm van een paard, die ze al zo vaak gezien heeft en roept hem, zoals elke keer, naar beneden. Deze keer daalt ‘Chimera’ en neemt haar op de rug om een stukje met haar te vliegen.
Dan krijgt het kasteel op een zekere dag bezoek van Eros. Hij stamt af van de god Eros zoals de koning en zijn dochters van de godin Psyche afstammen. Eros is koning van het Heden. Hij wil graag één van de drie prinsessen trouwen, maar Emeralda en Astra stellen allebei een onmogelijke voorwaarde. Emeralda verlangt het Juweel der Mysterie en Astra verlangt een telescoop die rijkt tot het einde van het heelal. Psyche, die veel jonger is dan haar beide zussen, weet in haar verlegenheid niks te zeggen. Na wat ‘oefenvluchten’ neemt Chimera Psyche een keer mee naar zijn rijk, hoewel ze haar vader belooft had nooit de grenzen van zijn rijk te overschrijden. Als ze terug komen blijkt de oude koning overleden. Emeralda wordt koningin, wat voor Psyche betekend dat ze afscheid moet nemen van het rijk, ze is namelijk bang voor Emeralda.
Chimera neemt haar mee op een verre reis en als ze te moe is om verder te reizen, moet hij haar in een woestijn achterlaten. Ze huilt een beek van tranen omdat ze de Chimera lief heeft en hij haar alleen achterlaat. Voor haar blijkt de Sfinx te zitten, ze klaagt en weent bij de Sfinx, maar deze zwijgt. Daar word ze gevonden door Eros, hij was hopeloos verliefd geworden op de kleine Psyche, die hij maar een keer gezien had. Psyche is dankbaar voor zijn liefde en voelt zich niet meer zo alleen, ze stemt er zelfs mee in met Eros te trouwen. Ze leiden een gelukkig leven in hun kleine rijk, bestaande uit een grote tuin met daarin een soort tempel als paleis, totdat Psyche elke dag muziek en gezang begint te horen die haar probeert te verleiden naar het bos te gaan. Het gezang blijkt van de Sater, deze is een verwilderde bosmens, te komen. Op een dag laat ze zich (ondanks haar tegenstrijdige gevoelens om Eros niet te verlaten ) verleiden en gaat mee het bos in. In het bos zijn saters, bacchanten, nimfen en elven. Prins Bacchus is de machthebber van het rijk van dansen, wijn en nog meer feesten. Na één nacht heeft Psyche spijt haar avontuur en keert terug. Maar het is al te laat: Eros stierf van verdriet, net als de rest van zijn rijk.
De spinnen van Emeralda weven een web over het rijk en alles vergaat tot stof. Het hart van Psyche brandt, wanneer ze dit gezien heeft komt ze de Sater weer tegen. Hij haalt haar over hem haar vleugels af te laten knippen, wat ze toestaat. Na enkele jaren in het bos te hebben gezwerfd, wil ze boete doen voor wat ze misdaan heeft. Van een kluizenaar krijgt ze een boetekleed en ze keert terug naar het rijk van Emeralda om haar om boete te vragen. Met behulp van de robijnen die ze als de grootste zondenaresse in plaats van tranen moet huilen lukt het haar om bij Emeralda te komen.
Emeralda verzint een boete / straf voor Psyche, ze moet in de onderwereld afdalen en daar ‘het Juweel van de Mysterie, de Steen der Wijzen, de Schenker van hoogste Almacht’ voor Emeralda zoeken. Voordat Psyche vertrekt, bezoekt ze Astra om ook haar een boetedoening te vragen, maar Astra is veranderd tot een blinde en echt wijze vrouw en weigert een boete voor Psyche te bedenken.
Psyche vecht zich een weg door de onderwereld heen, onderweg vraagt ze aan iedereen waar ze het juweel voor Emeralda kan vinden en elke keer is het antwoord: IJdelheid, ijdelheid!
Wanneer ze terug komt in de hoofdstad, vieren de mensen feest in verband met de Triomftocht van de Vorstin. Emeralda nadert Psyche in haar koets voortgetrokken door twaalf paar paarden over een pad van mensenlichamen. Wanneer ze Psyche bereikt heeft, vraagt ze haar naar het Juweel. Tot haar enorme teleurstelling kan Psyche haar alleen maar vertellen dat het Juweel niet bestaat en dat het enkel haar ijdelheid is. Emeralda rijdt door haar enorme woede over Psyche heen en Psyche sterft.
Psyche’s laatste tocht op de rug van haar geliefde Chimera en met haar eigen teruggekeerde vleugeltjes is naar het Rijk van Toekomst, waar ze herleeft en haar vader en Eros wederziet. Ook Astra voegt zich even later bij hen, zo zijn ze weer verenigd.
Persoonlijke reactie:
Eerste persoonlijke reactie:
Niet herkenbaar : er zitten geen aspecten uit het dagelijkse leven uit het heden in
Boeiend : het is boeiend om nieuwe sprookjes te lezen, omdat er verschillende gezichtspunten inzitten
Origineel : ik heb nooit eerder een sprookje gelezen wat hierop leek
Mooi : het is een mooi verhaal, alles zit erin, spanning, drama en een happy end
Aangenaam : het leest lekker door, het sleept je het verhaal binnen
Verdiepingsopdracht:
Het genre is een symbolisch kunst sprookje. Als mensen een sprookje lezen dan is de hoofdpersoon meestal de liefste, zachtste persoon. Vaak zouden vrouwen die persoon willen zijn. Denk maar aan bijvoorbeeld Sneeuwwitje, Assepoester en Doornroosje! In dit boek is Psyche het verlegen, lieve meisje. Maar dit is niet zomaar een sprookje, het gaat veel dieper.
“…aan haar schoudertjes teer, twee wiekjes als van een heel grote kapel, doorschijnend vlies, karmozijn bestuifd en zachtgeel, azuurtjes en rozig geaderd, waar ze vasthechtten aan haar rug, en op ieder wiekje gloeiden twee ogen, zoals op de staart van een pauw, maar fijner van kleur, en schitterend als gestampte juweel: gestampte saffier en smaragd op juweel, en het fluwelen oog viermalen gezet in het schitterstof van de wiekjes.”
Blz 13 en 14
In het bovenstaande citaat merk je dat het symbolisme erg belangrijk is, dit stukje gaat over Psyche, ze wordt hier door symboliek als heel mooi beschreven. Sprookjes zijn voornamelijk bedoeld voor vermaak, ze zijn ruimte- en tijdloos en hebben vaak een gelukkige afloop. Ook zitten er vaak fantasierijke dieren en wezens in. In dit geval is er sprake van saters, bacchanten, de god Bacchus, nimfen, een Sfinx en elven. Dit zijn allen niet bestaande wezens.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen