Boekverslag : Pieter Aspe - Het Vierkant Van De Wraak
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1211 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1211 woorden.
titel: Het vierkant van de wraak auteur: Pieter Aspeuitgeverij: Manteau Antwerpeneerste druk april 1995achttiende druk 2003andere Aspe-boeken: Midasmoorden, De vierde gestalte, Blauw bloed, De vijfde macht…
Korte samenvatting van het boek
Het hele verhaal draait rond de familie Degroof. Het boek begint bij een inbraak in de juwelierszaak van Ghislain Degroof, zoon van Ludovic Degroof die vroeger de zaak open hield. Omdat de waardevolle juwelen niet werden gestolen maar ter plaatste opgelost werden in koningswater, wordt adjunct-commissaris Pieter Van In verzocht om de zaak op te lossen. Van In heeft al snel door dat dit geen gewone inbraak is, maar een wraakactie. Hij vindt namelijk een brief ondertekent met een raadselachtige spreuk die bekendstaat als ‘het vierkant van de tempeliers’.
Wat later word Bertrand Delahaye ontvoerd, hij is de zoon van Charlotte Degroof en Patrick Delahaye. Wanneer hier een verbranding van 20 schilderijen wordt gevraagd als borgsom voor de vrijlating van Bertrand, is het nog meer duidelijk dat het om een wraakactie gaat.
Mijn mening van het boek.
Ik vond dit een aangenaam boek om te lezen, zeker omdat Pieter Aspe alle situaties uitvoerig omschrijft en uitwerkt. Ik vind het altijd leuk om boeken te lezen die in je eigen omgeving afspelen. Zelfs mijn eigen gemeente (Zedelgem) wordt erin vermeld. Ik vind dat als je weet hoe de omgeving eruit ziet waar het boek afspeelt, je meteen een beeld voor ogen hebt, en zo meer interesse toont.
Af en toe vond ik wel dat het iets te cliché overkwam. Naar mijn mening was het te voorspelbaar dat er iets ging groeien tussen Van In en Hannelore Martens. Ik vind bijvoorbeeld ook dat Ludovic Degroof te vlug als verdachte werd opgesteld. Hoe het verhaal dan afloopt is dan wel terug goed gevonden.
Personages
* Pieter Van In: adjunct commissaris bij de politie van Brugge.
Hij is een gescheiden veertiger die verslaaft is aan
Duvels en sigaretten.
Het vierkant van de wraak is het eerste boek uit
een hele reeks waarin hij mee speelt.
Hij wordt verliefd op Hannelore Martens
* Hannelore Martens: substituut (officier van justitie)
Jonge mooie vrouw, mannen kunnen hun ogen
niet van haar af houden.
Ze moet samen met Van In misdaden oplossen, en
wordt ook verliefd op hem.
* Ludovic Degroof: een jonge tachtiger, getrouwd met Elisa de
Puyenbroucke. Samen hebben ze 5 kinderen,
Aurelie, Ghislaine, Charlotte, Benedicte en
Nathalie. Later in het verhaal blijkt dat Nathalie niet
zijn dochter is.
In zijn jongere jaren had hij een juwelierszaak, die
nu door zijn zoon wordt opengehouden.
Hij is een vrouwenzot en heeft zelf nog incest
gepleegd bij zijn oudste dochter Aurelie.
* Daniel Verhaeghe: jonge man die aan de ziekte van Marspan leidt.
In het verhaal komen we te weten dat Aurelie
Degroof zijn moeder is.
* Laurent De Bock: tachtigjarige, oude vriend van Ludovic.
Noemt eigenlijk Aguilin Verheye
Hij is de natuurlijke vader van Aurelie, hij had
dus al een jarenlange affaire met Elisa de
Puyenbroucke.
Tijd
Het verhaal speelt zich af in de zomer van 1995. Specifiek duurt het verhaal slechts 1 weekje lang.
Men verwijst af en toe naar dingen die in het verleden gebeurt zijn, zoals wanneer Elisa de Puyenbroucke op het einde heel de geschiedenis vertelt van waardoor de inbraak en de ontvoering gebeurt is.
Een ander voorbeeld is dat men een stukje geschiedenis van ‘ het vierkant van de tempeliers’ verteld.
Spanning
We kunnen wel zeggen dat het een spannend boek is. De lezers hebben een kennisvoorsprong, waardoor we zitten te wachten tot Van In of Hannelore ontdekt hoe alles in elkaar zit. En dit duurt wel een eindje. Ikzelf zat ook te wachten wanneer ze Bertrand terug zouden vinden.
Wat is wel ontgoochelend vond is dat het de raadselachtige handtekening (rotas – opera – tenet – arepo – sator) niks betekend in het verhaal. Men gaat er niet echt dieper op in. Maar dit was waarschijnlijk enkel als doen om de lezers nieuwsgieriger te maken naar de rest van het verhaal.
Ideeën
Thema:
Het thema is volgens mij “wraak” (daarom ook de titel ‘Het vierkant van de wraak’). Al vanaf het begin besluit Pieter Van In dat de inbraak een wraakactie is. Later komen we te weten dat Aquilin inderdaad wraak wil nemen op Degroof, omdat deze zijn dochter heeft misbruikt. En Daniel Verhaeghe dan omdat dezelfde Degroof zijn moeder mishandelt heeft en haar zonder reden in een psychiatrische instelling heeft geplaatst.
Motieven:
Alcohol en sigaretten: Van In (en Hannelore) drinken wel graag eens een Duvel, en roken vaak een sigaret. Deze 2 elementen zijn heel het verhaal door te bespeuren.
vb: ’s avond na het onderzoek drinken Pieter en Hannelore samen een Duvel op het terras. Pieter is verslaafd aan zijn sigaretten (te zien aan de gordijnen in zijn huis).
Liefde: Liefde staat centraal in het verhaal, op het eerste zicht misschien raar in een misdaadverhaal, maar het past er perfect in. Door de scheiding met Sonja 8 jaar geleden gelooft hij niet meer in de liefde. Maar wanneer hij plots moet samenwerken met de aantrekkelijk substituut Martens moet hij toch wel zijn mening herzien. Pas op het einde verklaren de twee hun gevoelens voor elkaar.
Bouw
Het boek is zo opgebouwd dat we het ene moment lezen over hoe het onderzoek verloopt bij de politie. En het andere moment komen we te weten wat de misdadigers op dat ogenblik uitspoken. Soms wel eens verwarrend, af en toe had ik toch wel problemen om te situeren waar en vooral wanneer dat fragment afspeelde. Want vaak komen we pas na 20 pagina’s te weten wat Van In deed op het ogenblik dat Daniel in het klooster verbleef.
Verhaalruimte
Brugge is de plaats waar de inbraak en de ontvoering plaats vind. Loppem, Zedelgem, Marche – les – Dames, De Panne en Les Heids worden ook vermeld. Daar woont ofwel één van kinderen van Ludovic Degroof of 1 van de misdadigers verblijft daar.
Zoals eerder vermeld vind ik het leuk dat het verhaal zich in Brugge afspeelt, de plaatsen waar je al zoveel bent geweest (’t Zand, de Markt, e.a.) komen in dit boek in een heel ander daglicht naar voor.
Stijl
Het boek is zeer vlot geschreven, Pieter Aspe beschrijft z’n personages en de omgeving heel nauwkeurig. Wat natuurlijk handig is voor de mensen die Brugge niet kennen.
In het begint is het boek misschien wat langdradig omdat men niet vooruit geraakt in de zaak Degroof. Maar na een tijd komt het wel los.
vb van een gebeurtenisbeschrijving:
Bij Pieter Van In rinkelde de telefoon toen hij pas vijf minuten onder de douche stond. Hij vloekte binnensmonds, maar haastte zich geenszins. Hij nam rustig de tijd om het schuim onder zijn oksels af te spoelen. Daarna stampte hij zijn voeten symbolisch droog op het rubberen matje. Nog dampend ging hij voor de spiegel staan en schudde meewarig het hoofd. Het troebele beeld in de bewasemende spiegel kon men bezwaarlijk mooi noemen.
Met een zucht van berusting wikkelde hij zich in zijn oude, geruite badmantel.
Het was zondagmorgen, kwart over negen. De zon priemde voorzichtig door de verkleurde overgordijnen. Acht jaar kettingroken hadden ze een merkwaardig patina bezorgd.
Als men de aanslag van nicotine tenminste zo kan om - schrijven. De ivoorkleurige zoldering en het vale behang waren er niet beter aan toe. Ze waren wit geweest. Van In sjokte naar beneden. Het obstinate gerinkel hield aan. De trap van blank beukenhout verbond zijn slaapkamer met salon op de gelijkvloerse verdieping. Daar stond het enige telefoontoestel. Van In haatte die dingen op de slaapkamer. Voor hij de hoorn opnam stak hij een sigaret op.
(blz. 33 van het boek)
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen