Boekverslag : - Schijnwaarheden
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 542 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 542 woorden.
Schijnwaarheden
Zoeken naar Eileen W. is een literair-psychologische roman van Leon de Winter, die voor het eerst is uitgegeven in 1981.
Het verhaal speelt zich af in het katholieke Noord-Ierland en in Londen. Het gaat over de onvindbare Eileen W., haar relatie met de protestantse Kevin, haar huwelijk met Marc, de ontmoeting met de verteller en uiteindelijk haar verdwijning.
Zoeken naar Eileen W. wordt verteld door een naamloze antiquaar, die Eileen slechts eenmaal heeft ontmoet, toen zij, op zoek naar een boek over Tristan en Isolde, in zijn antiquariaat te Londen terechtkwam. Eileen maakte een zodanige indruk op hem, dat hij, als het blijkt dat ze onvindbaar is geworden, haar verhaal koste wat het kost wil reconstrueren.
Bij zijn zoektocht naar de ‘waarheid’ gaat hij zeer vrij om met de informatie die hij via Marc, de man van Eileen, te horen krijgt.
Daarom is het boek ook meer het verhaal van de antiquaar dan die van Eileen.
Deze speelt een indrukwekkend spel waarbij ‘waarheid’ en fantasie door elkaar heen lopen.
Bij het lezen besef je, dat het meeste van wat er verteld wordt waarschijnlijk een wilde fantasie van de verteller is, niet in de laatste plaats natuurlijk door het afwijkende verhaal van Marc. Deze twee tegenstrijdige verhalen maken het volgen van de lijn in het verhaal er niet moeilijker op, het versterkt juist het mysterie van het leven en de verdwijning van Eileen. De verteller heeft in ieder geval weer een doel in zijn leven; hoe vergezocht zijn doel dan ook mag lijken. Voor zijn ontmoeting met Eileen was zijn leven een stuk minder spectaculair. Een jaar nadat hij naar Londen was verhuisd, omdat hij van een oom een antiquariaat had geërfd, vertrok zijn vriendin Marianne. Hierna werd zijn leven een sleur. Door zijn fantasie over Eileen lijkt hij daar weer bovenop te komen.
Het verhaal heeft niet echt een dynamisch verloop. Het suddert een beetje voort. Wat nog als het meest schokkende onderdeel van het boek kan worden ervaren, is de ontdekking, dat je niet de ‘waarheid’, maar de interpretatie van een antiquaar aan het lezen bent.
Het mooie van dit boek is juist die afwezigheid van de ‘waarheid’. De Winter weet dat scherp neer te zetten met het verhaal van de eenzame ikfiguur die zijn leven haast wanhopig weer betekenis wil geven, desnoods met behulp van een fantasiewaarheid, waar hij zelf in kan (en wil) geloven.
Eileen is aan het einde van het boek nog steeds niet gevonden. Geen huilende minnaars en geen dramatische sterfbedscènes. Die spanning wordt vastgehouden tot het einde.
Zoeken naar Eileen W. is geen slecht boek. Literair is het zeker de moeite waard, en het leest gemakkelijk weg…
Toch is het saai. Doordat het verhaal vanuit een duidelijk aanwezige derde persoon wordt verteld, is er eigenlijk geen andere figuur, waar je je mee kunt identificeren, en dat leidt tot een soort vervreemding en afstand van de gebeurtenissen.
Alleen al om die reden is het moeilijk om de interesse tot het einde vast te houden.
Bovendien nemen de verteller, Eileen, Kevin en Marc amper initiatief om hun lot veranderen. Het is geen genoegen om zelfs maar te proberen je in een van hen te verplaatsen.
Je kunt wel blijven zoeken. Schijnwaarheden genoeg.
Joachim A Meek, 2001-16-12
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen