Boekverslag : Ronald Giphart - Ik Omhels Je Met 1000 Armen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2023 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2023 woorden.
I. Beschrijving
Auteur: Ronald Giphart
Titel: Ik omhels je met duizend armen
Plaatsnaam: Amsterdam
Jaar van verschijning: Okt 2000
Gebruikte druk: 2000
Motivatie:
Ik heb dit boek gekozen, omdat er een keer in de les iets is verteld over Ronald Giphart, en het toen is aangeraden een boek te lezen van hem. Dit leek mij een leuk boek, en het leverde mij genoeg punten op.
Korte weergave van de inhoud:
Er lopen hier als het ware twee verhalen door elkaar, het verleden en het heden. In het verleden verteld Giph op zijn moeder die euthanasie heeft laten plegen, zijn leven als nachtportier, en zijn dagen samen met Samarinde. In het heden vertelt hij over de vakantie die hij samen met Benny, Egon, Gulpje, Samarinde, Meija en Lureen aan het houden is. Giph verteld over zijn moeder Lotti die een ernstige verlammingsziekte heeft. Ze kan steeds moeilijker lopen en komt op den duur in een rolstoel terecht. Het komt er dus op neer dat de verzorgd moet worden. Om de dag wisselen Philine en Giph elkaar af om hun moeder te wassen en eten te geven en zonodig het huis schoon te maken. Op een avond verteld Lotti aan Giph en Phileine dat ze euthanasie wil laten plegen, ze wil niet meer leven. Phileine en Giph schrikken zich rot, maar accepteren haar keuze. In de paar maanden dat hun moeder nog leeft doen ze de leukste en raarste dingen. Giph zorgt ervoor dat hij een klein cameraatje heeft zodat hij alles op kan nemen voor hun en de kleinkinderen. . Met kerst hebben ze een geweldig diner, veel cadeautjes en een geweldige sfeer. Alles is voor Lotti de laatste keer: haar laatste kerst, haar laatste kerstkransje etc. Een paar maanden later is de dag van de euthanasie aangebroken. Lotti’s vriendinnen, Phileine en Giph hebben een geweldige maaltijd klaargemaakt, zodat Lotti niets te kort zal komen in haar laatste uurtjes.
In het heden verteld Giph over zijn vakantie in La Palma, die hij met z’n vrienden maakt. In die vakantie worden er veel geheimen verteld en veel dingen gedaan waar ze later spijt van krijgen. Thijm heeft de bandjes van Giph gekregen die hij in de laatste maanden van zijn moeders leven heeft gemaakt, om er een mooie constructie van te maken. Als dan bekend word dat de bandjes via Benny zijn doorverkocht aan de tv breekt de hel uit. Het einde van de vakantie dus, en ook het einde van het boek.
Uitgewerkte persoonlijke reactie:
Onderwerp:
Het onderwerp is volgens mij gelukkig zijn. Giph verteld de hele tijd hoe gelukkig hij wel niet is. Ik vind het een leuk onderwerp. Ik had vooraf wel een beetje verwachtingen van het boek. Ik wist dat Giphart veel over sex, liefde en vriendschap schreef, dus ik dacht dat dit boek daar ook wel over zou gaan. Dat was ook zo. Het onderwerp zit wil in mijn belevingswereld. Ik denk er wel eens over na war nou precies gelukkig zijn is. De schrijver werkt het onderwerp wel uit, maar hij blijft wel een beetje oppervlakkig. Hij gaat niet heel erg op het onderwerp in. Het zijn allemaal brieven naar iemand, en hij verteld gewoon verhalen. Er wordt niet echt een visie aan het onderwerp gegeven. Ik heb een deel van de film Ik ook van jou gezien. Dat is van dezelfde schrijver.
Gebeurtenissen:
Ik vind de gebeurtenis van dat zijn moeder overlijdt, en de gebeurtenis dat Giph ontdekt dat ze zijn filmpjes van zijn moeder hebben gebruikt voor een televisie programma, de belangrijkste gebeurtenissen. Ik vind wel dat ze goed beschreven worden. Ik vind dat de gebeurtenissen en de gevoelen van de personages allebei een belangrijke rol spelen. Het verband tussen de gebeurtenissen is wel te verklaren. Ik vind de gebeurtenissen leuk, en sommige wel ontroerend. Er zitten heel veel grappige gebeurtenissen in het verhaal, maar het overlijden van Giphs moeder is wel ontroerend. De gebeurtenis die veel indruk heeft gemaakt is dat Giph erachter komt dat zijn ‘vrienden’ de tape met daarop de laatste maanden van zijn moeder op tv hebben vertoond, en dar hij dan de tape die ze op vakantie hebben gemaakt, die absoluut geheim moet blijven, naar de tv stuurt. De keuze van Giphs moeder voor euthanasie heeft mij wel aan het denken gezet. De gebeurtenissen bleven mij boeien. Ik vond het niet saai worden. De gebeurtenissen werden wel uitvoerig verteld. Dat vond ik leuk om te lezen. Ik ken geen boeken of films met dezelfde gebeurtenissen.
Personages:
Ik vind de hoofdpersoon wel een held, want hij hielp zijn moeder toen ze heel erg ziek werd. Ik vind dat de karaktereigenschappen van de hoofdpersoon uitvoerig worden beschreven. Doordat hij veel gebeurtenissen beschrijft, weet je hoe hij daarop reageert, en leer je hem ‘kennen’. Ik vind de personages een beetje overdreven, maar op zich wel herkenbaar. Ik kan me goed verplaatsen in Giph. Je lees mee met wat hij allemaal meemaakt en mee heeft gemaakt. Ik vind iedereen behalve Benny en Thijm wel sympathiek. Benny en Thijm belazeren Giph, daarom vind ik hun niet sympathiek. Ik keur een deel van het gedrag van Giph wel goed, maar een ander deel weer af. Hij heeft Samarinde belazerd, maar hij heeft zijn moeder wel heel goed geholpen toen ze ziek werd. Ik vind de beslissingen van de personages soms wel raar, maar wel leuk om te lezen. Ik denk dat ik in dezelfde situatie wel anders zou reageren. Ik denk dat ik het wel moeilijk zou vinden als mijn moeder graag dood wilde. Ik vind dat de personages niet voorspelbaar reageren.
Opbouw:
Ik vind het verhaal niet ingewikkeld van opbouw. Ik vind het ook geen spannend verhaal. Er zitten geen flashbacks in het verhaal als je de verhaallijn van Giphs moeder en van Samarinde als een aparte verhaallijn neemt. Anders zitten er veel flashbacks in. Ik vind dat de opbouw van de tekst goed past bij het onderwerp. Je ziet de gebeurtenissen door de ogen van Giph, door 1 persoon dus. Ik vind dat een geslaagde manier. Het is een open einde, je blijft dus met veel vragen zitten. Het boek boeide me vanaf het begin.
Taalgebruik:
Het taalgebruik in dit boek is niet moeilijk. De verhouding tussen dialogen en beschrijvingen vind ik wel goed, Er waren bij mij geen problemen door ingewikkelde beeldspraak, symbolische verwijzingen, of duister taalgebruik. Ik vind het taalgebruik goed passen bij de personages en bij het onderwerp Het viel mij op dat er wel veel scheldwoorden in het verhaal werden gebruikt.
II. Verdieping:
Fabel en sujet:
Het boek is als een sujet vertelt. Het is niet chronologisch. Het zijn twee verhaallijnen. Het verleden, de euthanasie van Giphs moeder, zijn verleden met Samarinde en zijn leven als nachtportier. Het heden, Giphs vakantie naar La Palma. Het verband tussen deze twee verhaallijnen is de relatie tussen Giph en Samarinde. Deze verhaallijnen zijn ongeveer gelijkwaardig. Als je de verhalen uit het verleden voor de verhalen van de vakantie plakt krijg je het fabel.
Tijd:
Het verhaal is niet chronologisch. Er staan verhalen uit het verleden en van het heden door elkaar. Het verhaal van het heden is continu. Daar worden geen stukken overgeslagen. Uit de stukken uit het verleden, worden wel dingen weggelaten die niet van belang zijn. Er zitten geen flashbacks in als je de verhaallijn van het verleden niet meetelt. De historische tijd is volgens mij rond 1999. De mensen gaan op vakantie met het vliegtuig en euthanasie is toegestaan. Het is best wel modern op die vakantie. De vertelde tijd van de verhaallijn over de vakantie is ongeveer 2 weken en de vertelde tijd over de verleden-verhaallijn is ongeveer 25 jaar, want het gaat over Giphs hele leven.
De verteltijd is ongeveer 8 uur.
Personages:
Giph: Een schrijver aan het begin van zijn carrière, hij is zeer gelukkig; zijn debuutroman deed het erg goed en hij heeft een bloedmooie vriendin. Lijkt ook heel tevreden met al zijn 'beroemde' vrienden maar uiteindelijk kotst hij ze allemaal stuk voor stuk uit.
Samarinde: Giph's vriendin. Ze werkte als verpleegster, maar is sinds kort topmodel geworden. Is pas zwanger geworden, van Giph. Ze is minder arrogant en egoïstisch dan de andere 'beroemdheden'. Heeft met Giph een vrij open relatie, waarin al veel is gebeurd, die toch zeer stabiel is.
Thijm, Egon & Benny: De mannelijke vrienden met wie Giph op vakantie is. Ze zitten alledrie bij de tv-productie. Giph kent Thijm het best, het is zijn beste vriend. Het lijkt erop dat ze elkaar blindelings vertrouwen totdat blijkt dat Thijm Giph flink heeft belazerd. Thijm is acteur. Egon is stand-up-comedian en probeert vaak zijn grappen te vertellen of andere gekke acties te laten zien. Er is wel veel contact, maar verder geen bijzondere band tussen Giph en Egon. Aan Benny heeft Giph een grote hekel. Benny is een zielig zakenmannetje, die onafscheidelijk is van zijn telefoon. Giph ergert zich aan bijna alles wat Benny doet of laat, verder staat Benny ook het meest buiten de groep.
Gulpje, Meija & Lureen: De andere drie van de vakantiegroep op La Palma. Stuk voor stuk hele mooie meisjes (door Giph beschreven). Hij heeft ook met alledrie wel iets gehad of gedaan.
Lotti: Giph's moeder. Haar dood wordt in reflectie uitgebreid beschreven. Ze was heel wisselvallig; dan weer zeer opgewekt, dan weer voortdurend vloekend. Ze heeft een heel levendig leven achter de rug. Getrouwd met Giph's vader, gescheiden, weer teruggekomen, veel stille minnaars en aanbidders. Is heel zelfbewust en verzekerd, niet bang om te sterven.
Phileine: Giph’s zusje.
Pap: Giph's vader, die soms ter sprake komt wanneer hij overbezorgd Giph belt. Hij blijkt homofiel te zijn met oom Billy.
Voor zover Giph een doel heeft, bereikt hij die niet. Ik denk dat zijn doel een beetje was: ‘gelukkig zijn’. Dat mislukt, want aan het eind van het boek is hij al zijn vrienden, zijn moeder en zijn toekomstige kind kwijt. Volgens mij wordt je daar niet gelukkig van. Giph is een karakter, want je komt veel over hem te weten. De rest zijn allemaal typen, je komt bijna niets over hen te weten, alleen wat Giph vertelt. Ik kan me niet echt identificeren met iemand, want het zijn allemaal eigenaardige personages.
Opbouw:
Het boek telt 319 bladzijden en is onderverdeeld in 7 hoofdstukken. Het verhaal bevat 2 verhaallijnen, 1 over La Palma en 1 over zijn moeder en zijn werk. De laatste verhaallijn speelt zich af in het verleden. La Palma speelt zich af in het heden. Bijna elk hoofdstuk begint op La Palma, een saai wandelaars eiland, en schakelt vervolgens over naar vijf jaar eerder toen Giphs moeder in het ziekenhuis lag. De verhaallijnen hangen samen. In allebei de verhaallijnen komen dezelfde mensen voor. Alleen zijn moeder komt maar in 1 verhaallijn voor. Het verhaal begint in medias res, want voor dat hij die brief schrijft is alles wat er in de afgelopen vijf jaar is gebeurd; het overlijden van zijn moeder, al voorbij. Het verhaal heeft een open eind. De structuur zorgt ervoor dat het verhaal leuk blijft, en dat je je blijft afvragen wat er nu weer gaat gebeuren.
Vertelsituatie:
Het verhaal is geschreven vanuit een ik-perspectief. Je ziet alles door de ogen van Giph, wat maakt dat je je goed kunt inleven, maar dat het niet echt betrouwbaar is.
Taalgebruik:
Het enige wat opvallend is aan het boek is dat er veel scheldwoorden worden gebruikt.
Secundaire literatuur:
Auteur: Coen Peppelenbos
Titel: Schijters en pochers
Plaats: Leeuwarden Courant
Verschenen: November 2002
Samenvatting:
Dit artikel gaat erover dat het raar is dat wanneer een schrijver naar beneden wordt gehaald in de pers, terwijl je zelf genoten hebt van het boek. De schrijver geeft daarbij voorbeelden van het boek.
De schrijver van het artikel heeft ook gevonden dat het boek 2 verhaallijnen bevat en dat 1 verhaallijn gaat over La palma en 1 over de dood van Giphs moeder. Dat waren ook mijn bevindingen.
Ik vind deze opvatting wel overtuigend. Het is heel duidelijk en je kan er niet omheen.
II. Evaluatie:
Ik vind het een erg leuk boek. Het was heel leuk om te lezen. Iets minder vond ik dat er zo super veel over sex werd gedraaid, en dat ze op La Palma een videoband gingen maken terwijl iedereen met iedereen sex had. De rest van het boek heb ik wel met plezier gelezen.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen