Boekverslag : Karel Glastra Van Loon - De Passievrucht
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2778 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2778 woorden.
A: De romananalyse
1. Kop
Auteur: Karel Glastra van Loon
Titel: De Passievrucht
Uitgever: Uitgeverij L.J. Veen
Plaats van uitgave: Amsterdam/Antwerpen
Druk: 32
Aantal bladzijden: 237
2. Motto
Het motto van de Passievrucht is:
From the start
Most every heart
That’s ever broken
Was because
There always was
A man to blame
Dolly Parton (‘It Wasn’t God Who Made Honkytonk Angels’)
Dit motto betekent dat er altijd een man verantwoordelijk is geweest voor het breken van harten. In de Passievrucht is dat ook zo, er is een man die de harten van Armin, Ellen en Bo heeft gebroken. Die man was de ‘dader’. De biologische vader van Bo heeft ervoor gezorgd dat het leven van verschillende mensen overhoop is gehaald en dat verschillende harten zijn gebroken.
3. Genre
Het boek is een roman, omdat de personen heel uitgebreid worden beschreven. Het boek gaat over de zoektocht van een vader die ontdekt dat zijn zoon niet zijn kind kan zijn. De moeder is overleden. Je komt steeds meer over de hoofdpersoon te weten en aan het einde van het boek krijg je antwoord op de vraag waar de hoofdpersoon zo’n lange tijd mee bezig is geweest: "Wie is de vader van mijn zoon?"
4. Samenvatting
Armin hoort dat hij zijn hele leven al onvruchtbaar is door een medisch onderzoek dat hij en zijn vriendin Ellen zijn ondergaan. Hij denkt eerst dat het een foutje is, dat is onmogelijk, hij heeft immers een 13 jaar oude zoon. Toch blijkt dat het waar is. Hij heeft het syndroom van Klinefelter, dat is een aangeboren afwijking van de geslachtschromosomen waardoor zijn sperma geen zaadcellen gevat. Dit betekent dus dat Armin niet de vader is van Bo, en dat Monica, zijn toenmalige vrouw, is vreemdgegaan. Helaas kan Armin niet naar Monica toe, omdat ze overleden is. Armin is helemaal doorgedraaid bij haar dood, en hij ging aan de drank. Ellen, de beste vriendin van Monica, heeft Armin toen uit het diepe dal gehaald.
Armin denkt aan niets anders dan wie de echte vader van Bo is. Allereerst verdenkt hij Robert, een ex-vriend van Monica. Hij blijkt het echter niet te zijn, hij weet niet eens dat Monica al tien jaar dood is.
Vervolgens worden de huisarts en Nico Neerinckx, een vroegere collega van Monica, verdacht. De eerste blijkt van niets te weten. De tweede daarentegen wordt wel erg verdacht als blijkt dat zijn oudste zoon ook Bo heet. Armin is er zeker van dat hij de dader is, maar zwijgt er verder tegen bijna iedereen over, behalve tegen Ellen en Dees, zijn beste vriend. Dees is een grote steun voor Armin, ze praten meestal samen in de kroeg. Dees vertelt dan aan Armin over zijn nieuwe ideeën over de evolutietheorie van Darwin, die volgens Dees niet klopt.
Als Armin en Bo samen een weekend op Ameland zijn, zegt Armin in een ruzie tegen Bo dat hij zijn vader niet is.
Vlak hierna sterft de vader van Armin. Als hij en Dees het huis ontruimen vindt Armin een briefje van Monica aan zijn vader. Er staat: ‘ik ben zwanger. M.’
Het is nu wel duidelijk wie de echte vader van Bo is. Thuisgekomen geeft Ellen hem een brief van Monica aan Bo. Hierin legt ze aan hem uit wie zijn vader is. Het blijkt nu dat Armin en Bo halfbroers zijn.
De tweede verhaallijn loopt tussen de eerste door. Deze vertelt het leven van Armin met Monica voor haar dood. Armin verteld hoe ze hun zoontje Bo kregen en hem opvoedden. Ook verteld hij van haar dood en de eerste weken daarna.
5. De personen
Armin: De lezer leert de personen kennen doordat Armin herinneringen oproept in zijn gedachten. De lezer krijgt wel een subjectieve mening over de karakters, omdat ze door de ogen van Armin kijken.
Dees: Dees is de beste vriend van Armin, hij speelt een sympathieke rol in het boek juist omdat hij de beste vriend van Armin is. Hij luistert naar Armin en probeert hem zoveel mogelijk te helpen, maar hij doet dat op zijn eigen, eigenaardige manier.
Bo: Bo is de zoon van Monica en Armin denkt heel lang dat hij zijn vader is. Hij houd heel veel van Bo en kent hem dan ook heel goed. Ze kunnen heel goed met elkaar opschieten, maar als Armin erachter komt dat hij de vader van Bo helemaal niet is, draait hij door. Hierdoor krijgt hun relatie ook een deuk.
Monika: Armin is over Monica niets dan positief. Hij houd nog steeds van haar, ook al weet hij dat ze vaker dan 1 keer is vreemdgegaan. Je weet best veel over haar, maar niet hoe ze in werkelijkheid is.
Ellen: Ellen is de beste vriendin van Monica en als Monica is overleden krijgt ze een relatie met Armin. Ze heeft hem van de drank geholpen en probeert hem zo goed mogelijk te helpen in zijn identiteitscrisis. Ellen wil heel graag een kind, maar dat kan Armin haar niet geven. Dat maakt dat Armin zich nog minder waard voelt. Toch wil ze alleen een kind van Armin.
Vader van Armin (Cor): Cor heeft een hele grote invloed op Armin. Hij heeft Armin altijd het gevoel gegeven dat hij niets waard is en dat hij niets is vergeleken met hemzelf. Hierdoor verkeerd Armin zich in grote psychologische problemen. Als Armin erachter komt dat Cor de vader is van ‘zijn’ zoon, is dat extra schokkend. Zijn eigen vader.
6. Perspectief
In ‘de passievrucht’ is er sprake van een ‘ik-verteller’. Je kijkt als lezer door de ogen van Armin en je ziet het verhaal vanuit zijn ogen. Het verhaal heeft regelmatig een flashback, maar ook dan kijk je vanuit de ogen van Armin.
7. Structuur
Het boek heeft 237 bladzijden. Het boek is onderverdeeld in een heleboel hoofdstukken, namelijk 45. Het verhaal wordt in chronologische volgorde verteld, maar toch ook weer niet. Je gaat met het leven van Armin mee, maar er komen heel veel tijdsprongen in voor, waardoor het verhaal niet meer helemaal chronologisch is. Ook de flashbacks verlopen niet in chronologische volgorde.
8. Tijd
De vertelde tijd van het verhaal is ongeveer een paar maanden tot een jaar. Het verhaal speelt zich af in het heden, dat kan je aan alles merken, aan de technieken van het onderzoeken van de vruchtbaarheid van mensen, en aan de manier waarop de mensen met elkaar omgaan. Ik heb er ongeveer 3 uur over gedaan om het boek te lezen, verspreid over een aantal dagen.
9. Ruimte
In het boek worden sommige dingen heel erg uitgebreid beschreven. Maar je leest dan hoe Armin de omgeving ervaart. Bijvoorbeeld als hij in het ziekenhuis loopt, of als hij samen met Bo op Ameland is. Je leest het verhaal door de ogen van Armin, die de natuur en de rest van de omgeving heel erg uitgebreid beschrijft in zijn gedachten. Het verhaal speelt zich het meest af thuis bij Armin, in zijn leefomgeving. Maar ook op plaatsen waar hij vroeger met Monika is geweest, zoals op Ameland, waar hij later ook met Bo heen gaat. Door de goede woordkeuze krijg je een heel goed beeld van de manier waarop Armin dee omgeving waarneemt en beoordeeld.
10. Thematiek
In dit boek zijn er 2 thema’s aanwezig. Namelijk de twijfel aan het vaderschap, waar het het hele boek om draait. Dit thema komt het duidelijkst naar voren in het boek. Het tweede thema ligt wat dieper. Dat is het feit dat wij denken de werkelijkheid te kennen, maar dat die toch anders blijkt te zijn.
11. Motieven
Een motief is een bepaalde situatie of gebeurtenis, die steeds terug komt. In dit boek zijn er verschillende motieven aanwezig, namelijk:
· Het getal 13. Dat staat in dit boek voor het verliezen van de onschuld. Bo is namelijk 13 als Armin hoort dat hij de vader niet is. Armins vader was 13, toen hij zijn vader verloor. Monika was 13 toen ze werd ontmaagd. De reden dat andere momenten van het verliezen van onschuld niet met 13, maar met 14 zijn aangegeven is te wijten aan het chronologische. Bo was namelijk 14 toen hij voor het eerst met een meisje sliep, en toen voor het eerst hoorde dat zijn ‘vader’ zijn vader niet was. Het kan ook zijn dat Karel Glastra van Loon hiermee juist het begin van een nieuwe periode aangeeft.
· Armin is corrector, hij moet fouten die in wetenschappelijke onderzoeken zijn opgelopen verbeteren. Maar Armin heeft nu zelf een fout in zijn genen, waardoor hij geen kinderen kan krijgen. Het zit in hem om de fouten van anderen te verbeteren, dus nu is hij wanhopig opzoek naar de reden van de ‘fout’ tot vreemdgaan van Monica. Met wie is ze vreemdgegaan?
12. Titelverklaring
Passie leid tot vruchten. In dit geval is Bo de vrucht van de passie. Maar hoeveel passie er ook is tussen Monica en Armin, Armin is niet de vader van Bo. De titel van het boek wordt nooit letterlijk in het boek genoemd. Het kan ook zijn adt passievrucht voor natuur staat. Armin houd van de natuur, net als zijn eerste vrouw Monica.
13. Taalgebruik
Het taalgebruik vond ik heel prettig, het was heel goed te volgen. In sommige stukjes werden er letterlijk dingen geciteerd, wetenschappelijke stukken van Armins werk. Het duurt dan wat langer voordat je door krijgt waar het nou over gaat, maar die stukken zijn toch wel belangrijk voor het verhaal. Soms val je midden in een gedachte van Armin, maar je krijgt al snel genoeg door waar hij aan denkt en wat de reden daarvoor is. Er komen ook citaten van “Philipus” in voor, die zijn heel diepzinnig. Dees, de vriend van Armin, betoogt vaak waarom de evolutietheorie van Darwin niet klopt. Hierdoor komt het tweede thema van het boek, de waarheid onterecht denken te kennen, duidelijk naar voren. Ook Armin dacht dat hij de waarheid kende, namelijk de vader van zijn zoon te zijn, maar dat is onterecht. Hij kan helemaal geen kinderen krijgen.
B: Secundaire informatie
1. Verwerking van twee recensies
Verwerking 1:
Schrijver: Karel Glastra van Loon
Titel: De Passievrucht
Jaar van uitgave 1999
Bron Haarlems Dagblad,
Publicatiedatum: 15-07-1999
Recensent Wim Vogel
Recensietitel Echte vragen in “De Passievrucht”
In de recensie (zie volgende bladzijde) heb ik aangestreept wat het meest belangrijke is. De meest belangrijke citaten en meningen. Het belangrijkste voor de samenvatting van de recensie heb ik ook onderstreept.
De beoordeling van de recensent :
· Glastra van Loon bouwt verrassend snel en beeldend complete levens op van zijn personages voor wie je je wezenlijk gaat interesseren.
· De vijfenveertig korte scenische hoofdstukken zijn grillig en bepaald niet chronologisch gemonteerd.
· De Passievrucht is spannend.
· Het knappe van dit debuut schuilt voor mij vooral in zijn waarachtigheid die niets te maken heeft, want misschien lijkt dat zo, met vage New-Age-achtige filosofietjes.
· Glastra van Loon stelt vragen die niet alleen voor zijn hoofdpersoon confronterend zijn.
· Zijn beschrijving van de wijze waarop in het ziekenhuis sperma wordt afgetapt en verwerkt is hilarisch èn ontnuchterend.
· Het boek is lezenswaardig.
· De vragen daarna zijn de echte vragen. Dat Glastra van Loon die probeert te beantwoorden, is al heel wat.
Argumenten van de recensent:
· De passievrucht overstijget namelijk met gemak het niveau van de gemiddelde Who dunnit.
· Net als Tim Krabbé verzwijgt en suggereert hij veel.
Waarde van de recensie:
Ik vind deze recensie minder bruikbaar dan de vorige, in deze wordt minder duidelijk vertelt waar het in het verhaal om draait en hier wordt alleen maar vertelt hoe Glastra van Loon schrijft.
Verwerking 2:
Schrijver Karel Glastra van Loon
Titel De Passievrucht
Jaar van uitgave 1999
Bron NRC Handelsblad
Publicatiedatum 06-08-1999
Recensent Pieter Steinz
Recensietitel In de martelkamer van de wetenschap
In de recensie (zie volgende bladzijde) heb ik aangestreept wat het meest belangrijke is. De meest belangrijke citaten en meningen. Het belangrijkste voor de samenvatting van de recensie heb ik ook onderstreept.
De beoordeling van de recensent:
· De Passievrucht heeft een oud motief.
· Je zou Armin willen toeschreeuwen om eens een stap buiten de deur van het Huis van het Weten te zetten. De overdaad aan kwartjesfilosofie is een van de dingen in De Passievrucht die zouden kunnen vervelen, net als het mulischiaanse aplomb waarmee natuurwetenschappelijke betogen en theorieën door de roman gevlochten zijn.
· De passievrucht gaat echt voor je leven.
· Van Loon heeft een knap gevonden plot, die handig gebruik maakt van beproefde romantische elementen als het Verborgen Verraad, het Argeloze Kind en de Mysterieuze Geliefde.
Argumenten van de recensent:
· In de Passievrucht komen vele wijze en quasi-wijze zinnen voor waarin de hoofdpersoon grossiert.
· De Passievrucht is een originele variatie op het aloude Vatersuchermotiv, waarvan de Westerse literatuur doordrongen is sinds Telemachus naar Pylos reisde om Odysseus te vinden, gaat Armin op zoek naar de natuurlijke vader van zijn zoon
· De Passievrucht, een boek dat een minder woordspelige titel verdiend had, heeft een moraal die al zo oud is als Socrates.
· Armin is een vreemde snijboon, maar alles behalve ongeloofwaardig. Net als zijn vroegwijze zoon, zijn leugenachtige vriendin en zijn overspelige dode geliefde heeft hij iets sympathieks, zodat je het als lezer echt kan schelen wat hem overkomt.
· Van Loon is goed in het weergeven van scènes uit het dagelijkse leven
· Van Loon heeft een goede hand van dialoogschrijven en wisselt hij de gedragen citatenboekwijsheden van zijn hoofdpersoon af met mooi geformuleerde metaforen.
Waarde van de recensie:
Ik vind de recensie heel bruikbaar, de recensent vertelt precies wat er nodig is om nieuwsgierig gemaakt te worden.
2. Biografie
Karel Glastra van Loon werd op 24 december 1962 geboren. Hij is behalve schrijver ook freelance journalist en televisiemaker van het programma ‘Lopende Zaken’. Eerder verscheen van hem de verhalenbundel ‘Vannacht in de wereld gek geworden’ in 1997, die genomineerd werd voor de ‘ECI-prijs voor schrijvers van nu’. Voor zijn boek de passievrucht won hij de Generale Bank-literatuurprijs.
Karel Glastra van Loon heeft tot nu toen nog maar twee literaire werken gemaakt. Een echt beed van het schrijverschap is nog niet te vormen. Er is over Karel Glastra van Loon nog maar weinig bekend, omdat hij dus nog vrij nieuw is in de schrijverswereld.
Verwerkingsopdracht
Ik heb voor de verwerkingsopdracht gekozen waarbij je drie nieuwe titels voor het boek moet verzinnen.
Ik heb de volgende titels verzonnen:
· Geboren bedrog
· Zo vader, zo zoon
· Verloren onschuld
Ik heb voor deze opdracht gekozen omdat in vele recensies, ook die ik heb genomen voor mijn secundaire informatie, wordt gezegd dat de titel niet helemaal van toepassing is op het boek. Het klopt natuurlijk wel, maar het boek had een minder dubbelzinnige titel verdient, vinden velen. Ik was het hier niet mee eens, ik vind de titel erg mooi gevonden. Maar mijn eigen titels vind ik ook wel leuk. Deze opdracht bracht me aan het denken over hoe titels worden gevonden voor boeken. Het was best moeilijk om goede titels te vinden, maar uiteindelijk is het me toch gelukt. Al zijn mijn titels ook best dubbelzinnig, maar daar hou ik juist van, dat vind ik het mooie eraan.
C: De persoonlijke verwerking
1. Een persoonlijke beschouwing over de roman
Bij het moderne leesverslag heb ik gekozen voor ‘de Passievrucht’ van Karel Glastra van Loon, omdat ik er hele goede verhalen over had gehoord. Mijn ouders hebben het boek beide gelezen, en ik had in de vakantie 2 hoofdstukken van het boek gelezen. Ik vond hem heel interessant, maar ik had er verder niet meer aan gedacht. In de vakantie had ik verder geen tijd gehad om hem uit te lezen. Ik zag het boek staan bij ons thuis en begon er weer in te lezen. Toen besloot ik het maar te gebruiken voor mijn Nederlands. Ik vind het boek echt heel goed, er zit echt een hele grote werkelijkheid in. Het zou tegenwoordig iedereen kunnen gebeuren. Ik begreep de diepere lagen van het boek beter nadat ik de romananalyse gemaakt had. Het boek maakt duidelijk hoe diep de behandeling van een vader door kan werken op het verdere leven van een mens. Armin heeft de rest van zijn leven last van het feit dat zijn vader hem nooit als ‘volwaardig’ aanzag. Toen hij een kind kreeg, werd hij eindelijk zijn vaders gelijke, maar zelfs dat kon hij niet. Armins vader kon alles, en Armin zelf niets. Dat is het idee van Armin. Alle personages zijn verschillend, iedereen heeft een andere kijk op het leven, maar toch hebben ze heel veel dingen gemeen. Armin heeft last van een minderwaardigheidscomplex. Hij zit altijd in een identiteitscrisis. Het motief 13 vind ik ook mooi gevonden, 13 staat voor het verliezen van de onschuld. Bij alle ‘hoofdpersonen’ uit het boek, gebeurt er iets op hun dertiende. Het boek gaat over een heel hedendaags probleem, iets wat het verhaal heel werkelijk maakt. Het kan tegenwoordig iedereen zomaar overkomen, dat bij een onderzoek naar vruchtbaarheid de uitslag negatief blijkt te zijn. Hierdoor kunnen veel conflicten ontstaan. Dit boek maakt heel goed duidelijk wat voor gevolgen dat kan hebben voor iemands leven. Je leeft heel erg met de persoon mee, je voelt je haast alsof je weet wat hij doormaakt. Zo goed is het beschreven. Ik vond het heel erg mooi. Ik weet zeker deze situatie bij een aantal mensen is voorgekomen, wat het verhaal heel echt maakt.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen