Boekverslag : Ellen Tijsinger - Speurtocht Naar Het Verleden
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1417 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1417 woorden.
Zakelijke gegevens :
Titel : Speurtocht naar het verleden
Auteur : Ellen Tijsinger
Uitgever : Van Goor BV, Amsterdam
Jaar van verschijnen : 1999
Waarom heb ik dit boek gekozen?
Ik heb dit boek gekozen want het leek me wel leuk. Ik dacht dat het over twee personnages ging die in een soort tijdmachine terug naar het verleden gaan. Ik heb blijkbaar de titel niet goed begrepen. Het boek was ook niet zo dik, dat vind ik ook wel prettig.
Eerste persoonlijke reactie
Op het eerste zicht vond ik het wel leuk. Ik kon me goed in de personnage inleven, want ze zijn van dezelfde leeftijd. Het is ook spannend en die spanning duurt tot het einde. Het einde is heel verrassend want je wacht je er helemaal niet op. Net zoals een detective film, waarin de dader een persoon is die je juist niet verdenkt.
Inhoud
Het boek begint met een gedicht van Ellen Tijsinger. Ze vertelt erin dat ze schrijft voor de vrede. Ik begreep het gedicht pas toen ik het boek had uitgelezen. Het verhaal gaat over een jongen en een meisje, Vincent en Emma. Voor Nederlands moeten ze een werktstuk maken over iets ouds. Vincent wandelt vaak met Flip, zijn hond, naar een onbewoond, oude hoeve, diep in het bos. Emma en Vincent besluiten hun werkstuk over de hoeve te doen. Ze fietsen er een keer naartoe en komen via een kapot raam naar binnen. In een keukenkastje vinden ze een oude krant van het Verzet uit de Tweede Wereldoorlog. Ze gaan naar het gemeentelijk archief om erachter te komen wie de laatste bewoners waren. Ze komen erachter dat het hoeve Fluitekruid en de oudste boerderij van Rhijnauwen is. In 1821 werd het gebouwd door de familie Angenecht. Net voor de Tweede Wereldoorlog werd het gekocht door de familie Van Dijken. Zij bleven er wonen tot het einde van de oorlog. Ze vragen of er nog een bewoner van de hoeve levend is : Dirk van Dijken.
De volgende dag staan voor de flat waar Dirk van Dijken woont. Ze krijgen het idee dat hij er niet over wil praten. Maar langzamerhand krijgen ze steeds meer te horen over de hoeven, en niet bepaald leuke dingen. En wie is eigenlijk het kattenvrouwtje?
Verhaalsaspecten
Het is een werkelijk verhaal. Het kan in het echt ook gebeuren. Misschien bestaat er ook wel een soortgelijke hoeve ergens in de buurt van Utrecht. Maar sommige stukken zijn verzonnen.
In het begin is er niet echt een aanwezige spanning. Naarmate er dingen gebeuren komt er steeds meer spanning. Je komt steeds meer dingen te weten.
Je hebt eigenlijk twee hoofdpersonnages.
- Emma
Emma is een meisje van ongeveer 14 jaar. Ze zit in dezelfde klas als Vincent. Ze heeft twee zusjes, Laura en Madelon. Op school ruilen Emma en Vincent altijd hun boterhammen. Op de illustratie zie je dat ze lang, blond, haar in een staart heeft. Kwa innerlijk is ze gevoelig, soms angstig en ze wil altijd op avonturen gaan maar als ze dan bang word, wil ze gelijk weg. Ze lijkt mij best wel aardig, maar soms een beetje irritant. Haar beslissingen zijn wel voorspelbaar maar ik ben het wel met haar als ze iets doet.
- Vincent
Vincent is het persoon waarvan je altijd weet wat hij aan het doen is. Hij is de echte hoofpersonnage. Hij is een jongen van 14 jaar. Ze zit in dezelfde klas als Vincent. Hij heeft een broertje, Maarten, en zijn moeder heeft een bloemenwinkel. Op de illustratie heeft hij kort, bruin haar, en een beetje grijs maar dat is de fout van de tekening denk ik. Vincent is een hele gevoelige jongen. Hij haat ook de Nazi’s, en iedereen die daar grapjes over maakt. Hij lijkt mij een aardige jongen, die ook heel graag mensen helpt, zoals het kattenvrouwtje. Hij heeft altijd een duidelijke mening, en hij heeft andere kinderen in zijn klas lafaards.
Opbouw
Ik heb niet veel te zeggen over de opbouw. Het einde is goed, en heel onvoorspelbaar. Er zijn aardig veel flashback’s in het verhaal, als Dirk vertelt over de oorlog. Het is een jeugdboek, maar niet echt voor mijn leeftijd. Het leest heel makkelijk vind ik en de woorden zijn niet zo moeilijk. Alles hangt ook goed met elkaar samen, er zijn geen momenten waar het plotseling over iets anders gaat en dat je er niks meer van snapt.
Taalgebruik
De taalgebruik is niet echt uitgebreid. Er waren geen woorden waar ik van dacht, wat betekent dat. Een echt jeugdboek. Er worden bijna geen gevoelens en gedachten weergegeven, maar er zijn aardig wat beschrijvingen. Niet van personnages, maar wel van de huizen waar het allemaal gebeurt. De hoeve, de flat van Dirk van Dijken en de school.
Tijd
Het verhaal gebeurt in eind 20ste eeuw. Meer valt er niet over te zeggen.
Vertelsituatie
Ik weet niet echt wat het is, maar ik denk dat de verhaalsituatie zich afspeelt vanaf boven. Je ziet het allemaal niet vanaf een personnage, maar van een ‘camera die zich boven hen bevindt’.
Ruimte
Het speelt zich af in Utrecht, en in Rhijnauwen. De vier plaatsen waar het zich afspeelt zijn op school, in de hoeve, in de flat van Dirk van Dijken en bij Vincent zijn huis.
Leeservaring
Ik vond het boek wel leuk, maar een beetje kinderachtig, ondanks de hoofdpersonnages van mijn leeftijd zijn. Het verhaal is een beetje simpel en het taalgebruik is heel berperkt. Het boek gaat een beetje langdradig doordat je pas alles weet aan het einde. Dat maakt het boek wel spannend, maar voor mij werd de spanning te lang ingehouden. Het einde is heel verrassend, en het is een ‘Happy end’. Alles komt weer goed en ik vind het een goed einde.
Het onderwerp sprak me wel aan, maar toen ik het boek begon had ik niet hetzelfde onderwerp in mijn hoofd. Desondanks vond ik het wel leuk, want het gaat over de oorlog en dat boeit me wel. Tijdens het lezen van dit boek heb ik (bijna) niks geleerd. Ik denk dat het boek ook bedoeld was om informatief te zijn, maar het boek is wel gericht voor lezers iets jonger dan ik. Wat ze vertelden over de oorlog wist ik al. Het boek heeft me niet van mening veranderd. Het heeft het juist versterkt.
De volgorde van de gebeurtenissen is logisch. Daarom is het ook een simpel boek.
Dit stuk vond ik zielig:
“Nu heb ik je, mannetje !” roept Erwin met een valse grijns. Hij stompt Vincent in zijn buik, nog eens en nog eens. Het regent vuistslagen. Vincent probeert terug te slaan. Hij wil om hulp roepen. Het lukt niet met die prop watten in zijn mond. Hij krijgt een schop tegen zijn rug en benen. Er volgt een klap tegen zijn wang en nog een, precies aan de kant waar de verstandskies is getrokken. Hij verliest het bewustzijn en wordt pas wakker op een bank in de kamer van de rector.
De gebeurtenissen hebben me niet echt aan het denken gezet omdat ik het al wist. Het fragment dat volgt heeft het meeste indruk op me gemaakt, omdat de dader niet beseft wat hij eigenlijk heeft gedaan.
Op alle muren in de woonkamer en keuken zijn met zwarte verf hakenkruisen geschilderd. Dikke verfklodders, waar de haat van afdruipt.
De hoofdpersonnage is Vincent. Het is een doodgewone jongen en mij zou het niks uitmaken als ik op hem leek. De enige hoofdpersoon die ik bewonder is Dirk. Hij kan mooi vertellen en ik vind het interessant dat hij de oorlog heeft meegemaakt. Ze reageren allemaal voorspelbaar. Behalve het kattenvrouwtje. Ze neemt beslissingen die ik nooit zou nemen. Maar van Vincent krijg je het meeste te weten. Je weet konstant wat hij aan het doen is. Daarom begrijp ik hem ook heel goed en hij neemt dezelfde beslissingen als ik zou doen.
Biografie
Ellen Tijsinger werd in 1947 in Utrecht geboren. In 1970 trouwde ze. Ze kreeg een dochter en een zoon en heeft zelfs al een kleindochter. Ze houdt ervan om in een oude spijkerbroek en een slobbertrui door het bos of in de duinen te zwerven. Daar en in haar dromen worden haar boeken geboren. Maar ze krijgt ook haar inspiratie door de reizen die ze maakt. Ze ging naar Roemenië en schreef toen ze thuis kwam Vijandig vuur. Daarna ging ze naar Nicaraqua en dat leverde het boek De zwarte vulkaan op. Ook en keer ging ze naar Burkina Faso en schreef toen Zonnekind.
Haar boeken gaan vaak over vriendschap, het maken van keuzes en zichzelf ontdekken. Ze schrijft op een gevoelige, kwetsbare manier.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen