Boekverslag : Giphart, Ronald - Phileine Zegt Sorry
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1163 woorden.

Het verhaal begint met een terugblik naar het moment waarop Max; het vriendje van Phileine de hoofdpersoon vertelt dat hij naar New York vertrekt. Vervolgens wordt er een tijdssprong gemaakt, want Phileine verteld dat ze in een vliegtuig zit op weg naar haar Max. s’Ochtends had ze in een opwelling een ticket gekocht omdat ze het 'zo alleen' niet langer volhoudt. In het vliegtuig ontmoet ze een Amerikaanse echtpaar: Fabian en Lena. Ze komen net terug van een kort bezoek aan Amsterdam. Phileine echter niet veel zin om een gesprek aan te knopen zodat hun ontmoeting vrij oppervlakkig is. Wel geeft Fabian hun telefoonnummer, voor als Phileine eens een rondleiding wil.


Met een taxi gaat Phileine naar Max’ huis op 225 Sullivan Street aan de rand van de wijk SoHo. Ze ontmoet de vrienden van Max: de bebrilde Jules, de zieke Leonard, de Vlaamse Gulpje, de Verschrikkelijke Joanne en L.T. Nog diezelfde avond wordt er welkomstfeest gehouden voor Phileine. Al Max’ vrienden van het theatergezelschap zijn er. Omdat Phileine nog moe is van de vlucht, alle nieuwe indrukken en de drank gaat ze vroeg slapen, nog niet wetend wat haar de komende zes dagen allemaal staat te wachten.


Op de eerste dag van haar bezoek vindt Phileine s’ochtends een briefje van Max. Hij schrijft dat hij al vroeg is weggegaan om te reperteren, dat ze voorzichtig moet zijn en dat ze die avond samen naar een restaurant kunnen gaan. Samen met Gulpje gaat Phileine die middag lunchen. Gulpje is het Vlaamse meisje waar ze vriendschap mee heeft gesloten. Na deze lunch belt ze Fabian op om haar mee te nemen op zijn beloofde ‘grand tour’. Op een gegeven moment wordt hij wel erg persoonlijk zodat Phileine hem er even aan helpt te herinneren dat hij een vrouw heeft. De avond moet ze weer doorbrengen met het 'gezellige' clubje vrienden van Max omdathijzelf weer andere dingen te doen heeft. Phileine kan het alleen maar vinden met Gulpjeen ze vermaken zich prima. Dit wel ten koste van anderen.


Op de tweede dag is de première van de voorstelling Romeo-n-Juliet; het stuk waar Max en zijn vrienden al dik jaar mee bezig zijn geweest. Met Gulpje, Jules en het homopaar Benny en Marc gaat Phileine naar The Joseph Gapp Public Theatre. Het is een moderne, experimentele uitvoering van Romeo en Juliet en laat de seksuele kant van de maatschappij zien, onder het experimentele valt de onthulling van het naakt (op toneel) en van het vrijen op het toneel. Sommige mensen joelen de spelers uit en lopen walgend de zaal uit. Phileine kan zich nauwelijks beheersen aangezien Max en Joanne (L.T vriendin!), zich als Romeo en Juliet goed schijnen te vermaken. Na afloop is er nog een speciale een afterparty. Phileine kan haar ontzetting niet goed verbergen en al helemaal niet als ze regisseur Reginald tegenkomt. Hij doet een poging om de achterliggende gedachte van de voorstelling aan haar uit te leggen Volgens hem is het stuk bedoeld om "de seksuele moraal te toetsen aan de gebeurtenissen op het podium". Phileine vindt het maar onzin. Na een knallende ruzie tussen haar en Max, besluiten ze het toch weer goed te maken.


De volgende dag gaat Phileine weer lunchen met Gulpje. Twee mannen die een tafektje verder zitten proberen hun aandacht te trekken. Phileine en Gulpje besluiten een grapje met hun uit te halen. Ze nodigen de heren aan om plaats te nemen aan hun tafeltje en voeren een ‘act’ op. Zachtjes beginnen ze te hijgen en te kreunen, de jongens lijken het wel grappig te vinden, maar als de wtee maar niet ophouden wordt het wel erg genant. De baas van het restaurant verzoekt ze ‘vriendelijk’ om te vertrekken. Even later komen ze Jules tegen. Er volgt een gesprek over sexual harrassement bij mannen. Na een beledigende opmerking van Phileine vertrekt Jules. Pas dan beseft Phileine dat zij geen zij is maar een hij.


S’Avonds gaan Phileine en L.T; de vriend van Joanna varen over de Noordelijke rivier. Vanwege de woede om Max’ vertoning vrijt ze met L.T.


De dag hierna ligt Leonard er weer ziekelijk bij. Phileine is in een 'wat minder chagrijniger bui' en probeert hem op te vrolijken. Pas later komt ze erachter dat hij aids heeft. Zij beseft zich dat haar opmerkingen over vitamine c niet erg gepast waren. Na dit vrij genante voorval wil Phileine het huis wat ontlopen en samen met Gulp gaat ze wat drinken. Op een gegeven moment komt L.T het cafe binnen vallen met een plan. Hij wil de laatste voorstelling van Romeo-n-Juliet bij wonen, om te zien of Max en Joanne, deze laatste keer wel all the way gaan. Ze haasten zich naar het theater en ontdekken dat L.T’s vermoedens kloppen. Joanna en Max gaan steeds verder en verder totdat Phileine zich niet meer kan beheersen. Woedend stormt ze op het podium af en zet een enorme scene neer.


Met een kater ontwaakt ze de volgende ochtend in een onbekende omgeving. Dan verschijnt Fabian. Hij verteld haar dat ze in haar dronken bui had geweigerd om mee te gaan naar Max’ huis. Gulpje vond zijn telefoonnummer in haar jaszak en hadden haar bij Fabian gebracht. Als ze weer een beetje is bijgekomen laat Fabian haar de ochtendkranten zien.


Overal staat zij op de voorpagina met een uitgebreid verslag van haar woedeactie in het Gapp theater. Niet veel later belt een producer van een van Amerikaans best bekeken late night shows om haar uit te nodigen voor de show. Ze bereidt zich de rest van de dag voor in de studio voor The Late Show van Letterman, in de Ed Sullivan Theatre. Een zekere figuur Larry houdt haar daar bezig, 'een van de gezelligste ondergangsfilosofen'. Geschminkt en gekapt zit ze samen met Salman Rushdie, een bekend schrijver in de studio. Al snel komt Phileine helemaal los, ze maakt het publiek aan het lachen en neemt Letterman in de maling. Iedereen is weg van ‘Dutchy’. S’avonds checkt ze in het mooie, luxe Waldorf Astoria Hotel Ze belt haar moeder, maar hangt weer op als ze haar vervelend begint te vinden. Ze zoekt contact met Lala en Kim, haar Nederlandse vriendinnen, maar die weer samen zijn en weer als vanouds op jongensjacht gaan. Phileine voelt zich leeg. Ze kan haar verhaal weer eens niet kwijt.


De volgende dag staat Max voor de deur. Als Phileine weigert met hem mee te gaan draagt hij haar over zijn schouders het hotel uit. Tot Phileines verbazing reageert niemand op de man die een schreeuwde stompende vrouw over z’n rug geslingerd heeft. Nadat ze het weer hebben uitgepraat, gaan ze samen naar het aids-gala. Er heerst een enorme vijandige sfeer tussen Phileine en de andere. Als het nummer ‘I Will Survive’ is afgelopen, bestijgt Phileine onder luid geklap en gefluit het podium en houdt ze haar 'pleidooi voor een aardiger samenleving'. Hierin bied ze haar excuses aan tegen alle mensen die ze tijdens haar bezoek heeft gekwetst. Ze eindigt met:


"Sorry dat ik besta".
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen