Boekverslag : Pierre Gripari - La Fee Du Robinet
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 458 woorden.

Er was eens een fee die woonde in een bron. De galliers brachten haar allerlei cadeaus, danste en zongen voor haar. Toen werd het land christelijk. De pastoor verbood de mensen naar de bron te gaan en er werd een stenen kruis opgezet. Na 1500 jaar werden er buizen als drinkwater van de bron naar de stad gelegd. De fee ging mee via het riool en ging in de kraan wonen. Als Martine 's nachts dorst krijgt gaat ze water drinken maar i.p.v. water kwam er een fee uit de kraan en die vroeg om wat jam. Martine gaf de fee wat jam en de fee gaf in ruil haar een gave bij ieder woord dat ze zou zeggen zou er een parel uit haar mond komen. Toen ze dat tegen haar ouders ging vertellen kwamen er allemaal parels uit haar mond. Ze moest de hele dag aan tafel gaan zitten met een grote bak voor haar om de parels op te vangen. Na drie dagen was Martine het zat en begon ze drie scheldwoorden te zeggen en er kwamen drie dikke parels uit haar mond. Nu moest ze van haar ouders blijven schelden. Martine ontmoet een man ze gaat bij hem wonen. Omdat haar ouders haar nu kwijt zijn vinden ze dat hun andere dochter ook de fee moet ontmoeten en een gave krijgen. Ze geven haar extra veel zoute dingen zodat ze 's nacht water moet drinken. Op een nacht ontmoet ze de fee de die vraagt haar wat jam, maar die geeft ze niet. De fee werd boos en voor straf kreeg ze een slechte gave. Bij ieder woord dat ze zij kwam er een slang uit haar mond. Ze gaat naar de dokter die vindt het geweldig en respecteer haar zoals ze nu is. Hij kan van de slangen een serum maken en vraagt haar om met hem te trouwen. De vindt dat ze onhandig is geweest en wil de gave van Martine en Marie ongedaan maken. Ze gaat naar de winkel van Papa Said. Daar lag op de grond een tekenblok van Bachir. Ze tekende eerst een zwate tovenaar en zingt een liedje en vraagt of hij met haar wil trouwen, maar er wordt niet op gereageerd. Nu tekende ze een bruine tovenaar en zong hetzelfde liedje. Ook hierop werd niet gereageerd. Opnieuw tekende zijn een tovenaar maar dit keer een blauwe. En deze keer werd er wel op gereageerd. De tovenaar kwam tot leven en wilde op een voorwaarde met haar trouwen, dat alles weer goed komt. De tovenaar sprak een spreuk uit en de gaven van Martine en Marie verdwenen. Martine gaat weer thuis bij haar ouders wonen, maar Marie blijft bij de dokter wonen. De fee trouwt met de tovenaar.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen