Boekverslag : Hella S. Haasse - Huurders En Onderhuurders
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1302 woorden.

Samenvatting

Frits Dupels is een mislukte schrijver. Na jaren studeren en kantoorbaantjes wordt Dupels ambtenaar op het ministerie van Culturele zaken. Op het hoogtepunt van zijn carrière (na 10 jaar) moet hij teksten schrijven voor toespraken van zijn baas Doodvorst. Wanneer hij dit werk slordig afhandelt om zoveel mogelijk tijd te krijgen voor zijn denkbeeldige geheime missie, besluit Doodvorst om hem huisbewaarder te maken, samen met zijn vrouw (Dora Dupels), die elkaar ontmoet hebben in een rusthuis waar hij patiënt en zij verzorgster was.

Het huis staat al een tijdje leeg omdat de bewoonster ervan is overleden. De gene die er nu wat over heeft te zeggen wil er iemand in zetten die het vervolgens weer gaat onderverhuren.

Maar die persoon die er wat over heeft te zeggen( Marcel Smook) zit in het buitenland en heeft connecties in Nederland. En toevallig is hij een vriend van De heer Doodvorst. Samen woont het echtpaar Dupels nu in het huis en onderhuren het weer aan andere mensen.

Dupels zelf is dus nogal een raar mannetje die toespraken maakt van krantenknipsels en dergelijke. Hij zit constant in zijn kamertje en doet net alsof hij gigantische speeches houdt voor een groot publiek en beeldt zich dan in dat men hem adoreert en men helemaal overstuur en verwondert is van zijn toespraken. Zijn vrouw geeft hij dan ook weer weinig aandacht.

Dora ,zijn vrouw, is een verlegen eenzame vrouw. Ze is huisvrouw en droomt stiekem van meer spanning en vooral weelde in haar leven. Ze besluit zich te gaan ontfermen over het uitzoeken van de onderhuurders. De eerste is Lilian Hornkes die tweede secretaresse-penningmeesteresse van een honderdjarig genootschap, simpel weg een leeskring voor vrouwen met te veel geld, is. Lilian genoot van alle weelde en had zelf het idee ook zoiets op te gaan zetten. Ze ontmoette ooit in Rome Marcel Smook( de gene dus die het zeggen heeft over het huis, maar daar wist zij toen natuurlijk nog niets van) ze vond het direct al een leuke man en hij vertelde dat hij bij Fiat werkte en woonde in Turijn. Hij wilde ook wel met haar samen werken, om zo'n club op te gaan richten( wat dus gelogen van hem was allemaal en daar komt Lilian later ook achter). Hij wist nog wel een adresje in de parkbuurt voor haar. Ze richtte het appartement chique in met de bedoeling er ooit mensen te kunnen ontvangen. Dora kreeg dit door en terwijl Lilian naar haar werk was ging Dora haar kamer in om te genieten van alle chique dingen in Lilian's vertrek.

De volgende was Joost Walter, een leraar. Hij was leraar geworden uit idealisme, hij wilde zo graag jonge mensen vormen en ze een goed leven kunnen geven. Hij zag het huis en wilde er een huiswerkclub gaan beginnen in één van de kamers. Zijn obsessie ging zo ver dat hij zijn vrouw en kinderen er voor verliet en in het huis is gaan wonen. Hij had trouw twee vaste leerlingen, waarvan en meisje Fee hem bijzonder intrigeerde. Hij richtte samen met hun een project op dat ging over politieke vluchtelingen. Lilian zat er eerst ook bij, maar dat vonden de leerlingen helemaal niets totdat Lilian voorstelde het project te financieren. Overigens hadden Joost en Lilian een relatie met elkaar gekregen en ,wat niemand weet maar Joost en de kinderen wel, is dat er op een gegevenmoment een Griek in het huis komt wonen, omdat de kinderen vroegen aan Joost of hij hier mocht blijven. De kinderen hadden hem namelijk ontmoet en waren gek van hem maar de beste man had geen slaapplaats.

Dora zich alleen begon te voelen doordat de andere bewoners haar hadden verstoten omdat die hadden ontdekt dat Dora op Lilian's kamer was gekomen, omdat Lilian's kamer helemaal overhoop was gehaald(wat Dora overigens niet heeft gedaan, maar de Griek hoogstwaarschijnlijk) . Daarom besloot ze de zolderkamer te gaan verhuren in de hoop nieuwe mensen te ontmoeten ook al mocht het verhuren in eerste instantie niet.

De nieuwelinge was Antonia Graving, die een boek aan het schrijven was over de Romeinse oudheid. Die eigenlijk zonder dat ze het wist in haar boek het leven schetste van het huis met de bewoners waarin ze leeft.

Op een gegeven moment hoort Dora boven wat in de buurt van Lilians kamer ze gaat erheen en word dan aangevallen door de Griek die rondhing in Lilian's kamer, maar Dora valt op het moment dat ze wordt aangevallen achterover de trap af en overlijdt direct.

Vervolgens word het verhaal van de Griek bekend en levert die voortaan eten aan Dupels die hier eigenlijk geen behoefte aan heeft.

De situaties in het huis worden steeds gekker en Joost word steeds vermoeder en krankzinniger en overlijdt ook, hij nam een te grote dosis slaappillen. Hij was de dag ervoor ontslagen, vandaar misschien.

Lilian Hornkes is opgepakt wegen Froude, Marcel Smook wist dit en heeft het doorgegeven aan Doodvorst die haar dus liet oppakken, het ging om de kas van een vereniging, dus dat zal wel die van de leeskring zijn geweest en Antonia had haar boek afgemaakt en kreeg er een Clio (prijs) voor die is uitgereikt door Doodsvorst en die deed haar wel heel erg denken aan de hoofdpersoon in haar boek hij was precies hetzelfde qua uiterlijk en doen en laten, was dit toeval of niet? Uiteindelijk blijkt dus dat(zoals ik al zei) ze het hele leven van het huis en zijn bewoners heeft beschreven. Maar ook zij is vertrokken. Duples is in een gesticht ondergebracht omdat men het idee had dat hij weer krankzinnig was geworden (iets wat al eerder was gebeurd) en dat was ook zo, hij kon de verwikkelingen niet aan. Dus Marcel Smook is terug gekomen en dealt samen met Doodvorst in drugs die hij verstopt in boeken in een bibliotheek in zijn huis.



Mening:

Ik vond het niet zo'n leuk boek. Ik vond het vrij saai eigenlijk, op een aantal dingen na.

Op zich vond ik het idee wel heel erg leuk, maar toch vond ik het uiteindelijk niet zo'n leuk verhaal. Op zich waren er niet echt lastige woorden, maar meer de manier van zinnen bouwen en de manier waarop ze schrijft vond ik soms best lastig. Zeker de aantekeningen van Antonia en de toespraken van Duples, als ik eerlijk ben.

Ik vond het dus bij elkaargenomen wel een goed boek met een origineel verhaal, maar ietwat saai en soms wat moeilijk geschreven.



Schrijfster:

Hélèna Serafia van Lelyveld-Haasse wordt op 2 februari 1918 geboren in Batavia. Na een jaar vertrekt het gezin voor een twee jaar durend verlof naar Nederland. Als haar moeder op Soerabaja ziek wordt, vertrekt het gezin naar Europa. Hella verblijft bij haar grootmoeder in Heemstede en vervolgens in een kinderpension in Baarn. In 1928 keren ze weer terug naar Batavia. Hella bezoekt het lyceum en maakt kennis met de Nederlandse literatuur. Na haar eindexamen besluit ze naar Amsterdam te gaan en studeert ze Scandinavische Taal- en Letterkunde. In 1941 geeft ze haar studie op om aan de Amsterdamse Toneelschool te gaan studeren. Deze studie wordt in 1943 succesvol afgerond en het jaar daarop trouwt ze met Jan van Leliënveld. Hella debuteert in 1945 met de gedichtenbundel Stroomversnelling. Grote bekendheid krijgt ze met Oeroeg (1948, verfilmd in 1993), dat wordt uitgegeven als boekenweekgeschenk. Naast poëzie en romans schrijft Hella novellen, toneelstukken, essays en reisbeschrijvingen. In 1981 ontvangt ze de Constantijn Huygensprijs voor haar gehele oeuvre. In datzelfde jaar gaat Hella met haar man in Frankrijk wonen. Twee jaar later ontvangt ze de P.C. Hooftprijs, vijf jaar later gevolgd door het Eredoctoraat in de Letteren. In 1994 wordt opnieuw een boek van haar uitgegeven als boekenweekgeschenk, getiteld Transit.

Selectie van overige literaire uitgaven:

De verborgen bron (1950), Huurders en onderhuurders (1971), Mevrouw Bentinck of Onverenigbaarheid van karakter (1978), Berichten van het blauwe huis (1986), Heren van de thee (1992), Zwanen schieten (1997).
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen