Boekverslag : Pieter Aspe - Het Vierkant Van De Wraak
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 3280 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 3280 woorden.
1.Fabel
Het hele verhaal draait rond de familie Degroof. Het is een zeer welgestelde familie met veel macht. De stamvader is Ludovic Degroof. Elisa Heytens de Puyenbroucke is met hem getrouwd, maar niet uit liefde. Het was een zakelijk huwelijk, want ze was verliefd op Aquilin Verheye (een vriend van Ludovic) en de liefde was wederzijds. Omdat Degroof geld en macht had, moest ze met Degroof trouwen. Dit heeft Aquilin nooit kunnen verkroppen. De relatie tussen Elisa en Aquilin bleef, ook na het huwelijk, bestaan. De liefde was zo groot dat Elisa een kind wilde van Aquilin, dit was Aurélie. Op de één of andere manier is Ludovic Degroof dit te weten gekomen en heeft hij als wraak jarenlang zijn onechte dochter misbruikt. Aquilin en Elisa verwekten nog een kind, Nathalie, maar dit is Ludovic nooit te weten gekomen. Ludovic bleef Aurélie misbruiken en het logische gevolg was een zwangerschap. Ludovic drong aan op een abortus, maar Aurélie liet het kind plaatsen. Daniel, zo heette het kind, werd bij het -tot dan toe- kinderloze gezin van Jan en Bea Verhaeghe geplaatst. Aurélie werd gek en in een psychiatrische instelling geplaatst. Aquilins haat werd alleen maar aangezwengeld door het onrecht dat zijn aartsvijand aanrichtte. Daarbovenop kwam nog eens dat Daniel een levensbedreigende ziekte had, hij had de ziekte van Marsepan, waardoor de aorta verdunt en het uiteindelijk begeeft. Aquilin zoekt de ondertussen al volwassen Daniel op en samen besluiten ze het Ludovic betaald te zetten. De wraakactie wordt vele jaren op voorhand gepland. Zo neemt Aquilin de identiteit aan van een man zonder familie die hij verzorgde. De man sterft onder de naam van Aquilin Verheye. Aquilin leeft nu onder de naam van Laurent De Bock, wat de perfecte dekmantel is. Op een dag wordt de wraakactie in gang gezet. Aquilin en Daniel breken in in de juwelierszaak van een zoon van Ludovic Degroof. Ze laten een envelop achter met 'voor jou, ellendeling' op. Daarin zit een teken dat alleen hij en Aquilin begrijpen, het vierkant van de tempeliers.
Daniel en Aquilin stelen echter niets, ze vernietigen de hele collectie goud en juwelen door ze in een bijtend zuur te werpen. De code van het alarm van de zaak had Aquilin gekregen van Nathalie, zijn dochter. Na de inbraak gaat Aquilin naar Blankenberghe en Daniel naar een klooster waar Benedicte Degroof (dochter van Ludovic) bij aangesloten is. Daniel intimideert Benedicte (die later een zelfmoordpoging zal ondernemen). Ondertussen is de politie van Brugge al gewaarschuwd, adjunct-commissaris Pieter Van In wordt aangesteld als het hoofd van de zaak, omdat hij gekend is voor z'n discretie. Degroof had de hoofdcommissaris De Kee hierom gevraagd. Ondertussen is de jonge en razend knappe Hannelore Martens bij het onderzoek betrokken, ze is namelijk substituut. Samen zoeken Hannelore en Pieter naar een oplossing, waardoor een band tussen hen ontstaat die later een liefdesrelatie wordt. Terwijl Aquilin in Blankenberghe zit, ontvoert hij Bertrand. Dit is de zoon van Patrick Delahaye, die getrouwd is met een dochter (Charlotte) van Ludovic. Op deze manier hebben ze al wraak genomen op de 3 echte kinderen van Ludovic om hem zo te treffen in het hart, in z'n ambitie. Het losgeld is de openbare verbranding van 25 schilderijen, met een waarde van onbgeveer 150 miljoen, op het Zand. Heel dit spektakel moet door de media gevolgd worden. Zo hopen Daniel en Aquilin dat men naar de oorzaak van deze actie zal zoeken en zo het stinkende verleden van Ludovic zal uitspitten. Aquilin blijft bij Bertrand en ondertussen zal Daniel het hele schouwspel zien, want hij zit in het Parkhotel dat op het Zand uit kijkt. Zo zal hij hun wraak kunnen zien voltrekken. Maar dit gaat niet door, Pieter en Hannelore hebben de feiten ontdekt en kunnen de wraakactie verhinderen. Ze ontdekken de schuilplaats van Aquilin met Bertrand, maar Aquilin is aan een hartstilstand overleden. Ondertussen heeft Nathalie Degroof alles aan de pers verteld en door al deze onthullingen pleegt Ludovic zelfmoord, en is de opzet dus toch gelukt. Helemaal op het einde komt men te weten dat het syndroom van Marsepan een erfelijke ziekte is, ontstaan door incest. Aurélie was dus de echte dochter van Ludovic.
2.Thema
Volgens mij is het belangrijkst thema in het boek wraak Het verhaal wordt gedreven door het element wraak, vandaar ook de titel 'Het Vierkant van de Wraak'
Aquilin Verheye heeft het wreken van het onrecht dat hem is aangedaan als drijfveer, doel van zijn leven gemaakt. Al op p56 besluit Pieter Van In dat de misdaad een wraakactie is. Hij vindt namelijk in de juwelierszaak een envelop met 'voor jou ellendeling ' op. Op p76 besluit hij 'Volgens mijn bescheiden mening kan het motief van zo'n zinloze daad bijna alleen wraak of jaloersheid zijn.' Het is ook duidelijk dat Aquilin dit alles voor Daniel doet, Daniel heeft wel wraakgevoelens, P90 'ze zouden de klootzaken ten gronde richtten en mét hem het gebroed dat hij koesterde' en p90 'Daniel was fier. Hij was fier en blij dat zijn korte leven niet zinloos zou zijn.' maar niet genoeg om die alleen uit te voeren, daar kwam de hulp en het plan van Aquilin goed te pas. Op p 89 staat 'Tenslotte had Laurent (=Aquilin) de operatie voor hém opgezet.' Wat aantoont dat Aquilin met het idee op de proppen kwam. Maar Daniel is niet zo sterk overtuigd als Aquilin, p114 'Voor de tweede keer vandaag sloop een zweem van twijfel via zijn ruggengraat zijn hersenpan binnen. Hadden zij werkelijk recht op wraak? Was Benedicte even schuldig als de anderen' en p128 'Daniel kreeg last van een doffe wroeging.' en 'Hij was Laurent dankbaar dat hij hem had gewaarschuwd voor deze momenten van zwakte.' Maar Aquilin is vast overtuigd zijn wraak te laten gelden, p90 'Denk aan ons einddoel, jongen. Onze opdracht is heilig en niemand kan ons stoppen' De 'heilige opdracht' en 'wraakengel' wijzen erop dat wraak ook de gelovige mens kan overkomen. Zo lezen we ook op p130 'Hij bad het onzevader en vroeg om vergeving voor de misdaden die hij aan het begaan was. God had hem verlaten maar Hij zou Hem trouw blijven tot de dood.'
Dit wekt een soort medelijden op jegens Aquilin, een gevoel van: 'als zo een Christen mens , zo een haatgevoelens heeft moeten ze wel gegrond zijn en dus gerechtvaardigd.' Aquilin heeft zijn wraak tot einddoel gemaakt. Zo valt te lezen op p.130: 'Laurent Degroof, zou samen met de clan die hem steunde, eindelijk boeten voor zijn daden. Het was zijn laatste kans om de rol van wraakengel op zich te nemen. Zijn leven was voorbij en het leven van hen die hij liefhad was door een wreed noodlot getroffen.' en 'Hij die dacht dat hij de lasten en de wisselvalligheden van het leven kende, hunkerde als een klein kind naar wraak en gerechtigheid. Loonde hert werkelijk de moeite of deed hij het alleen om straks rustig te kunnen sterven.' Aquilin weet dus dat hij zal sterven, maar hij wil dit niet doen zonder het lot een handje te helpen. Hij heeft alles al zeer lang voorbereid, p112 'Ik heb alles minutieus voorbereid' en p124 'dekselse Laurent, dacht Daniel, net als voor de aanslag op de winkel van Degroof had hij alles haarfijn uitgekiend. Tot dusver verliep de planning smetteloos.'
Ludovic Degroof is zich bewust van de misdadiger, hij weet waarom hij de wraak over zich heen krijgt, maar hij vraagt zich wel af waarom het zolang geduurd heeft. P190 'Hij wist ook waarom Aquilin hem wilde laten boeten. Hij had alleen niet begrepen waarom dat nu moest gebeuren. Ze waren allebei oud en in vijftig jaar heelt iedere wonde.' Dit toont ook aan dat bij Aquilin het gevoel naar rechtvaardigheid heel sterk aanwezig is, want na vijftig jaar wil hij nog steeds wraak. Dit doet de lezer alsmaar meer de kant van Aquilin verkiezen. Aquilin weet hoe hij Degroof het best kan treffen, op zijn eergevoel en zijn naam, Aquilin wil dat de naam Degroof verbonden wordt met incest, bedrog, fraude,.. p191 'Degroof kon niet inschatten wat Aquilin wist en op welke manier hij die kennis zou gebruiken om zich te wreken. …hij zou proberen hem uit te kopen. Als dat niet lukte zou hij hem laten elimineren. Geld vormde absoluut geen probleem. ..Degroof wilde ten alle prijze vermijden dat iemand in zijn verleden zou wroeten.' Dit citaat toont aan wat Degroof er allemaal voor over heeft om z'n reputatie te behouden. Op het einde sterft Aquilin, misschien met de gedachte dat de wraak gelukt is. Als op het einde Elisa Heytens de Puyenbrouck een bekentenis aflegt waar heel het verhaal duidelijk wordt, staan de lezers aan de kant van Aquilin Verheye. Verheye was een gewone man die hartstochtelijk verliefd was op de vrouw van z'n beste vriend. Als Ludovic zelfmoord pleegt vindt de lezer dit niet meer dan normaal en krijgt hij het gevoel dat gerechtigheid geschied is. Het is alsof dit boek zegt wraak is gerechtvaardigd als het gebaseerd is op feiten die zwaar genoeg zijn om gewroken te worden. Wraakgevoelens kunnen iedereen overheersen, zelfs een wijze, oude, christelijke en diep goede man.
3.Motief
Noodlot
Het noodlot is volgens mij een zeer belangrijk motief in dit boek. Het boek opent met een stuk uit de Carmina Burana. Het stukje waarschuwt voor de veranderlijkheid van het lot. De inhoud geeft ons de klaagzang van de ikfiguur weer, die door het geluk dat hem eens gunstig gezind was, is verlaten. Dit slaat volgens mij op Aquilin Verheye die eens heel gelukkig was met Elisa Heytens de Puyenbroucke, maar het noodlot sloeg toe en nam haar van hem af. Het gluk had hen verlaten en de rest van zijn leven leeft hij enkel op wraak, hij wil zelf over het lot beslissen. Zo lezen we op p259 "Laurent De Bock had een doctoraat in de Toegepaste Wiskunde en was gepromoveerd op het proefschrift 'Complexiteit van de Methodiek als Oorzaak van Inefficiëntie' . Wat Edgar Allan Poe met een intrigerend verhaal aantoonde, had hij mathematisch gestructureerd en wetenschappelijk geanalyseerd. Hij was erin geslaagd te bewijzen dat geijkte procedures zelden iets uithalen als ze aangewend worden voor het oplossen van een origineel probleem.' Hij heeft dus een doctoraat gemaakt, met de bedoeling om de perfecte misdaad te begaan. Hij heeft zijn wraakactie zorgvuldig en zelfs wetenschappelijk voorbereid, maar toch heeft hij het lot niet kunnen afwenden. Hij onderging slechts, hij dacht dat hij alle touwtjes in handen had, maar hij had geen rekening gehouden met zijn eigen sterfelijkheid. Het noodlot had hem te pakken. Het opzet van zijn plan werd bereikt maar niet op de manier die hij uitgedacht had. De politie achterhaalde zijn bedoelingen, maar zijn doel om de familie te ruïneren is toch gelukt. Ook vanuit het standpunt van het slachtoffer slaat het noodlot toe. Degroof dacht dat hij met z'n invloed de politie kon besturen en zo de misdaad verdoezelen en zonder dat er een haan om kraaide de zaak in de doofpot steken. Maar door omstandigheden -lees: het noodlot- wordt alles bekend. Degroof zijn wandaden raken bekend en hij pleegt zelfmoord.
Het hoofdpersonage is een groot liefhebber van kunst, in al zijn vormen, ook klassieke muziek ligt hem wel, en dan vooral De Carmina Burana. P171 'De magistrale muziek van de Carmina Burana deed het oude huis op z'n grondvesten trillen. De knop van de oude Sansui-versterker stond op negen en Van In lag, volledig bedolven onder zijn lievelingsmuziek. De muziek van Orff was volgens hem de enige die knalluid het best tot haar recht kwam.' Net alsof die heel luid moet staan, om iedereen te laten weten dat het lot onafwendbaar is.
Van In gelooft heel sterk in het noodlot, hij ziet zichzelf slechts als een pion in de wereld van het noodlot. Hij weet dat alles gaat hoe het moet gaan volgens het lot, zelf doet hij niets om het lot te tarten, op professioneel vlak doet hij zijn zin en zint hij niet echt op promotie op het vlak van de liefde laat hij ook alles lopen. Hij verzorgt zijn uiterlijk niet en gaat niet echt op zoek naar een partner. Lichamelijk kan het hem ook niet echt niet schelen, hij rookt enorm veel (wel 55 sigaretten doorheen het boek) en drinkt ook veel; als het maar alcohol is. De vorige scène speelt zich af net nadat Hannelore ontdekt heeft dat Degroof iets in de doofpot wil steken. Dus een nieuwe wending van het lot wordt ingeleid door het vermelden van Carmina Burana.
De volgende vermelding is wanneer Hannelore en Pieter Van In naar elkaar toe groeien. Op P217 zegt Van In tegen Hannelore 'Straks leg ik de Carmina Burana voor je op.' Dus hiermee wil Van In zijn appreciatie uitdrukken. Hij en Hannelore waren voorbestemd om een relatie te hebben.
Op P139 staat 'De vorige nacht had ze een akelige droom gehad, waarin haar het noodlot werd onthuld.' Na dit stuk wordt het wraakplan dat Degroof zal ondergaan uitgelegd, en wordt het 'noodlot' van Aquilin verklaard.
Alcohol + Sigaretten
Bij Van Ins vrijgezellenleven horen slordigheid en onverzorgdheid, door het ontbreken van een vrouw in huis. Hij besteedt geen aandacht aan zijn uiterlijk of gezondheid, hij rookt en drinkt. P55 'Hij (Leo) begreep alleen niet hoe een vrouw als Hannelore voor iemand als Van In kon vallen. Zijn vriend was eenenveertig rookte als een negentiende-eeuwse schoorsteen en zoop als een landrover in veldversnelling.' Hij beoordeelt ook mensen op hun al dan niet roken, op P56 vraagt Hannelore: 'Rookt U commissaris? -Van In kon zijn oren haast niet geloven' Dit toont aan dat Van In weet dat hij er slecht uit ziet en dat dat grotendeels te maken heeft met z'n rookgedrag. Dus verwacht hij niet dat een knappe vrouw als Hannelore rookt. Hij behandelt Hannelore minder afstandelijk als hij weet dat ze rookt. Na de scheiding met Sonja begon hij te roken (vrouw weg uit zijn leven). P33' Acht jaar kettingroken.' Naarmate hij beseft dat hij Hannelore wel heel graag heeft, begint hij zich van zijn verslaving (en de gevolgen ervan) bewust te worden. P33: Omdat Hannelore (een vrouw) zijn leven binnenwandelt, wil hij aan zijn toestand werken. Op P209 'Ik probeer wat te minderen. Soms krijg ik pijn in mijn borst als ik de trap oploop en ik heb een hekel aan ziekenhuizen.' Hier geeft hij een medische uitvlucht voor zijn plotselinge onthouding, maar het is duidelijk dat hij liever een lichaam in perfecte conditie aan Hannelore wil tonen. Nog een voorbeeld waarbij we zien dat sigaretten een vervangingsmiddel is voor zijn gemis aan liefde lezen we op p292: 'Heb je soms een sigaretje voor me. Het is het laatste, want vanaf nu kap ik er mee. Die dingen worden echt gevaarlijk voor mijn gezondheid.' Dit is net voor de eerste kus tussen Hannelore en Van In, dus naarmate de relatie vordert mindert zijn roken. Want na hun eerste nacht zegt Van In 'Het zou niet meevallen om te stoppen met roken.'
Roken is in het boek een verschijnsel dat tot vervelens toe herhaald wordt. Niet rokende personages in het boek zijn amper te vinden. Van In rookt doorheen het hele verhaal wel zo'n 55 sigaretten. Op zo'n 41% van de pagina's die het boek telt wordt er gerookt. Van In haalt meestal z'n sigaretten boven in situaties waar hij machteloos staat, hij steekt de meeste 'kankerstokjes' op als hij aan het denken is, of P62 'Het roken van een sigaret was niet meer dan een nutteloos vertragingsmanoeuvre'. Hij voelt zich meer op zijn gemak bij mensen die roken. Hij veroordeelt zelfs niet-rokers P87 ' Alhoewel de brigadier een rabiate niet-roker was, maakte hij geen bezwaar, een uitzonderlijk gedrag in een wereld van opgefokte nicotinehaters.' Hij beoordeelt de mensen niet enkel als ze roken maar ook wat ze roken vb. P37 'De Kee schoof hem een pakje 'Players' toe, taksvrij uiteraard.'
De tweede verslaving van Van In is alcohol. Doorheen het hele boek drinkt hij: 30 Duvels, champagne, fles j&b, Bokma jenever, Bourgogne, Chambolle-Musigny, whisky, campari-soda, , pils, Otard cognac, Teacher Highland Cream, Remy Martin. Samen met zijn goede vriend Leo Vanmael, 'duvelt' hij veel, dit is tot een stuk in de nacht Duvels drinken. De Duvel is een motief voor vriendschap. Maar hij houdt het niet bij bier alleen, op alle alcohol die hij aangeboden krijgt antwoord hij telkens met dezelfde zin namelijk, 'Waarom ook niet' . Hij is zich bewust van zijn alcoholmisbruik, en ook van de gevolgen ervan. Ieder morgen constateert hij in de spiegel dat zijn bierbuik er nog altijd hangt. P36, 'Die Duvels toch, sakkerde Van In als hij zich in zijn broek wurmde.' Op P103 noemt hij de voorgeschotelde wijn 'godendrank' . Maar van In is geen alcoholieker, meer een liefhebber. Hij drinkt niet omdat hij zorgen heeft, maar gewoon omdat het lekker is en uit gewoonte. Behalve af en toe een kater en een bierbuik heeft hij geen problemen.
Van In en liefdesrelaties
Pieter Van In is al zo'n 8 jaar gescheiden met Sonja. Door die slechte ervaring, kan de liefde voor hem gestolen worden. De scheiding heeft hem zowel emotioneel P69 'De lange avonden alleen hadden Van In eenzaam gemaakt.' ; financieel P39 'Nu ging hij gebukt onder alimentatie en een veel te zware hypotheek.' als lichamelijk P85'…Van In die sedert de scheiding op junkfood en Duvels leefde.' gekraakt. Maar bij die ene slechte ervaring bleef het niet, hij had nog een korte relatie. P69 'Zij dumpte hem als een stuk vuil.'
Dit doet hem het hele vrouwelijke geslacht over dezelfde kam scheren. P43 'Je weet toch dat ik niet graag met vrouwen samenwerk. Eerst strikken ze je, daarna spelen ze de baas en voor je het beseft zijn ze met je geld weg.' Hij probeert vrouwen te ontlopen en laat er geen meer toe in zijn leven. Uit angst voor een herhaling van zijn ervaring. Hij denkt: Als ik ze niet ontmoet, kan ik niet hun val trappen. Maar als er toch een vrouw nadert is hij heel angstig en nerveus. P152 'Van In voelde zich hopeloos. Waarom maakten vrouwen hem altijd zo nerveus?' Zijn sociaal leven beperkt zich tot aan de toog hangen met Leo. P165 'Sinds de scheiding van Pieter trokken de mannen geregeld samen op.'
Door zijn enkelzijdige ervaring vergelijkt hij alles wat er in z'n leven gebeurt met wat er in hun relatie gebeurde. P152 Bij Sonja duurde het altijd een eeuwigheid voor hij na een woordenwisseling de eerste stap zette. Daardoor escaleerden kleine twisten soms tot hoog oplaaiende ruzies.’
Maar Sonja roept bij hem niet alleen slechte gedachten op, op de momenten waar hij zich tot Hannelore aangetrokken voelt, denkt hij terug aan de goede tijden met Sonja. P52 ' In gedachten was hij afgedwaald naar de kommerloze momenten die hij met Sonja had doorgebracht.' Dit was na een toevallig lichamelijk contact met Hannelore. Als hun relatie verder openbloeit, komt hun band lichamelijker. Bij een voetmassage (wat hij al zeer intiem vindt) drijven zijn gedachten volledig weg. P211 'Hij dacht aan Sonja en aan de kriebels die hij al jaren had gemist.' De band met Hannelore wordt dus volledig vergeleken met zijn band met Sonja. Van In verstaat niet dat Hannelore en Sonja twee verschillende personen in twee verschillende omstandigheden zijn. Van In bevindt zich in een tweestrijd, hij wordt verscheurd door zijn rationele en emotionele kant. Zijn rationele kant zegt dat hij een vrouw wil zowel voor zijn lichamelijke behoeften als zijn sociale. Maar bij zijn rationele kant spreken zijn foute conclusies. Die zeggen Hannelore links te laten liggen omdat hij zich anders in zijn eigen ongeluk stort.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen