U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : Miquel Bulnes - Lab.
Deze versie komt van http://www.collegenet.nl/studiemateriaal/verslagen.php?verslag_id=15721 en is laatst upgedate op Onbekend.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 3369 woorden.

Primaire gegevens van het gelezen werk:

Auteur: Miquel Bulnes

Titel: Lab

Ondertitel: Een proefschrift door Miquel Ekkelenkamp Bulnes

Verschenen in: 2005

Uitgever: Vassallucci, Amsterdam

Verwachtingen vooraf: Ik verwacht dat het boek gaat over het overhoop liggende leven van Jidde Hartman. Ik verwacht verder dat de machtsstrijd op de universiteit een grote rol in het boek zal spelen. Ik denk dat het geen makkelijk boek is om te lezen, omdat het over vrij ingewikkelde onderwerpen gaat.



Samenvatting van de inhoud:

Jidde is op het Universitair Biomedisch Centrum bezig met onderzoeken naar kanker. Hij wil uiteindelijk promoveren op de universiteit. Na drie jaar is er nog weinig terechtgekomen van Jidde’s ambities. In zijn privé-leven loopt ook niet alles op rolletjes. Zijn vriendin Charlotte wil heel graag kinderen. Jidde is daar nog niet aan toe, maar hij durft het niet tegen zijn vriendin te zeggen. Ook Charlotte’s ouders zijn ‘een probleem’ in hun relatie. Zij laten duidelijk merken dat ze het niet fijn vinden dat hun dochter een relatie heeft met een stadsjongen.



Schoen is constant bezig met het regelen van de financiën. Hij kan geen geschikte sponsor vinden; er is dus geen geld. Schoen vraagt constant aan Jidde of hij al vooruitgang heeft geboekt. Jidde heeft wel een opmerkelijk resultaat van een experiment, maar weet niet zeker of het klopt (een effect van een ontstekingseiwit op de kankercellen). Hij heeft de uitslagen namelijk niet goed gecontroleerd en de test een aantal keer uitgevoerd. Schoen wil toch dat Jidde er een artikel over schrijft.

Jidde komt er ondertussen achter dat doctor Vanderzee graag professor wil worden. Jidde vindt namelijk een brief voor de doctor onder de kopieermachine. De brief is een reactie van een andere universiteit op een sollicitatie van Vanderzee. De overplaatsing was volgens die andere universiteit alleen mogelijk als het Farmacokinetisch Centrum ook mee zou verhuizen. Volgens Jidde was dit niet mogelijk en daarom maakte hij zich nergens druk over.

Jidde heeft samen met Schoen, Thomas en Marije een afspraak met Vierklau. Tijdens de vergadering moet Jidde uitleggen waarom zijn resultaten zo tegenvallen. Volgens Vierklau (maar ook Schoen) moet Jidde meer publiceren (naamsbekendheid is goed voor de financiën!). Schoen vertelt dan dat Jidde’s artikel is opgestuurd naar het wetenschappelijk tijdschrift Acta. Jidde is hier helemaal niet blij mee. Het stuk is slecht onderbouwd en de resultaten heeft hij nog niet gecontroleerd.



Vanderzee probeert ondertussen nog steeds de macht te krijgen over het Farmacokinetisch Centrum. Als het plan doorgaat, zal Damian een minder leuke functie krijgen. Daarom probeert hij de subsidie te dwarsbomen. Vanderzee krijgt uiteindelijk te horen dat de subsidie is afgeketst. Professor Vierklau beslist dan dat Damian Jidde moet ondersteunen in zijn onderzoek naar kanker. De samenwerking loopt voorspoedig. Het is hun gelukt om een muis te maken dat hun construct in zijn chromosomen heeft. Ze noemen de muis Christiaan. Het is nu de bedoeling dat er zuiver nageslacht wordt gekweekt (De Christiaantjes).



Na anderhalf jaar is Charlotte nog steeds niet zwanger. Charlotte neemt Jidde dan mee naar een polikliniek fertiliteitstoornissen. Charlotte krijgt te horen dat alles in orde is en Jidde krijgt telefonisch de uitslag. De spanning laait dan hoog op tussen Charlotte en Jidde. Charlotte vertrekt daarom met kerst en oud en nieuw naar haar ouders om tot zichzelf te komen. Jidde viert de feestdagen met Damian. Via Damian komt Jidde in contact met Tara. Tijdens de feestdagen belandt hij met haar in bed. Niemand is van de affaire op de hoogte en dat wil Jidde zo houden. Jidde krijgt tijdens die dagen ook telefoon van de fertiliteitpoli. Hij krijgt dan te horen dat hij onvruchtbaar is. Charlotte belt na een paar dagen op en komt weer naar huis. Na een tijdje vertelt Jidde dat hij onvruchtbaar is.



Een aantal medewerkers van de universiteit gaat dan naar het American Bio-engineering Congres (het ABC). Jidde deelt met Damian een hotelkamer. Op de tweede dag van het congres gaat Jidde op bezoek bij Joris. Aan het eind van die dag geeft Jidde zelf een presentatie over proefdierenonderzoek. Ook hoogleraar genetica Van As komt een kijkje nemen. Hij zegt dan dat hij merkt dat er op de universiteit veel onregelmatigheden bij de aanvraagprocedures plaatsvinden. Hij vraagt aan Jidde of hij er meer vanaf weet. Ook laat hij weten dat hij Jidde goed in de gaten houdt. ’s Avonds gaan ze met de hele groep uit eten. Vanderzee wordt dronken en vertelt tegen Damian en Jidde dat hij een hekel heeft aan Vierklau. Jidde begint nu wel te vermoeden dat er iets niet klopt in het faculteitsbestuur van de universiteit.



Jidde komt Tara na een tijd weer tegen in de boekwinkel. Jidde denkt dan dat zijn relatie met Charlotte bijna afgelopen is. Jidde begint daarom weer een affaire met Tara. Op de universiteit gaat het onderzoek met de ‘Christiaantjes’ erg goed. Damian en Jidde hebben aangetoond dat ‘RNA-interferentie werkt in een zoogdiermodel’. Als allereerste kunnen Damian en Jidde kankergen stilleggen met RNA. Maar ondertussen komt er ook minder goed nieuws. De redactie van Acta heeft Jidde gevraagd te reageren op een in gezonden brief van een Tsjech die het oneens is met de conclusies van het artikel. Kortom, hij verdenkt Jidde van fraude. Jidde weet niet hoe hij moet reageren op het artikel.

Charlotte vertrekt dan voor een langere tijd naar haar ouders. Het leven zit Jidde dan niet meer mee. Van As heeft namelijk lucht gekregen van het bericht in Acta. Hij vertelt dat hij een onderzoekscommissie heeft ingesteld naar het artikel en Jidde’s proefschrift. Jidde gelooft niet dat Van As geïnteresseerd is in zijn artikel. Een aantal medewerkers van de universiteit zijn er namelijk op uit om Vierklau weg te krijgen. De onderzoekscommissie komt er ook achter dat de proef met de Christiaantjes niet door de ethische commissie is goedgekeurd. Jidde was hier zelf niet van op de hoogte. Vierklau is ondertussen van plan om het instituut te verzelfstandigen. Dit lukt hem echter niet.

Als Jidde ’s ochtends wakker wordt in Tara’s kamer, stapt hij in glas. Hij loopt naar het medicijnkastje van Tara en vindt daar remmers voor hiv. Hij vraagt dan aan Damian of Tara besmet is met het virus. Damian bevestigt dit. Tara vertelt het later zelf aan Jidde. Jidde wordt dan enorm boos. Er is een kans dat hij ook besmet is, omdat ze geen condooms hebben gebruikt. Jidde wil Tara dan niet meer zien. Er spookt van alles door zijn hoofd. Is hij ook besmet? Heeft hij Charlotte besmet?



Damian komt er dan achter dat alle aantekeningen van de proef met de Christiaantjes zijn verdwenen. Hij moet die aantekeningen aan de commissie laten zien. Jidde wordt bij Van As geroepen. Volgens de hoogleraar wordt Jidde niet schuldig verklaard. Volgens Van As zijn Vierklau, Schoen en Damian verantwoordelijk voor de misdragingen op het instituut. Jidde is echter wel verantwoordelijk voor zijn artikel in Acta. Jidde vraagt aan Van As hoe hij achter het artikel in Acta is gekomen. De hoogleraar had een anonieme e-mail ontvangen. Jidde komt dan al snel uit bij Vanderzee, die de baas van het instituut wordt als Vierklau wordt ontslagen. Ondertussen is Charlotte weer terug naar Amsterdam gekomen. Ze hoort dan op het antwoordapparaat een berichtje van Tara over de affaire en mogelijke hiv-infectie. Charlotte besluit Jidde dan voorgoed te verlaten. Jidde wil dan een hiv-test te doen. Hij gaat een week later samen met Thomas terug naar de kliniek voor de uitslag. Hij krijgt dan te horen dat hij waarschijnlijk niet besmet is.



Schoen heeft het probleem met de ethische commissie ondertussen opgelost. De faculteit geneeskunde, waar allemaal vrienden van hem zitten, heeft de proef met de Christiaantjes alsnog goedgekeurd. Damian heeft nieuwe labjournaals gemaakt. Die mogen dan niet boven water komen, anders heeft Schoen er een nieuw probleem bij. De labjournaals komen echter wel boven water. Aan het eind van het boek blijkt dat Jidde de labjournaals heeft verduisterd en vervolgens bij het faculteitsbestuur heeft ingeleverd in ruil voor toezegging dat hij mag promoveren. Vierklau wordt verantwoordelijk gehouden voor de fraude en wordt direct op non-actief gezet. De medewerkers van het Universitair Biomedisch Centrum worden zolang het onderzoek loopt naar huis gestuurd. Het centrum wordt vervolgens in beslag genomen. Dan volgt een paar weken later een persconferentie. Vierklau en Damian zijn ontslagen. Schoen heeft zichzelf weer weten te redden. Marije had namelijk een project toegewezen gekregen door Brussel voor ruim twee miljoen euro.

De dag breekt aan dat Jidde op zijn proefschrift over kankeronderzoek mag promoveren. Zijn vader is bij de promotie aanwezig. Ook Damian komt Jidde feliciteren en zegt dat hij Jidde niets kwalijk neemt.



Titelverklaring:

Het boek heet Lab, omdat het verhaal zich grotendeels afspeelt in het lab van het Universitair Biomedisch Centrum. Daar doet Jidde onderzoek naar kanker. Ik vind het een goede titel voor het boek. De titel geeft in het kort aan waar het boek ongeveer over gaat.



Opbouw:

Het boek is opgebouwd in 10 lange hoofdstukken. Voordat er een nieuw hoofdstuk begint, wordt in een paar korte zinnen de inhoud van het hoofdstuk beschreven. Voorbeeld hoofdstuk 10: ‘Wetenschapper zoekt baan’ en ‘Werken geen bezwaar’. Deze zinnen zeggen veel over de inhoud van het hoofdstuk.

Verder is het boek chronologisch opgebouwd. Het verhaal begint bij de promotie van Joris Doornbos en eindigt bij de promotie van Jidde. Ik vind het belangrijk dat het verhaal chronologisch is geschreven. Door de vele medische termen is het namelijk een vrij moeilijk boek. Doordat het boek chronologisch is opgebouwd is het verhaal goed te volgen. Er komen wel een paar flashbacks in terug. Die gaan grotendeels over zijn ‘gelukkige tijden’ met Charlotte.



Taalgebruik:

Over het algemeen is het boek vrij vlot geschreven. Er worden alleen erg veel moeilijke woorden en medische termen gebruikt. Daardoor is het boek soms moeilijk te begrijpen. Voorbeelden van moeilijke woorden: ‘maligniteiten’ en ‘copromotor’. Voorbeelden van enkele medische termen die in het boek worden gebruikt: ‘natronloogkorrels’ en ‘RNA-inhibitie’. Door de vele moeilijke woorden moest ik sommige stukken een aantal keer doorlezen voordat ik het begreep. De verhaallijn is wel goed te volgen. Zodra het over Jidde’s privé-leven gaat, worden er nauwelijks meer moeilijke woorden gebruikt. In het boek wordt er nauwelijks gebruikt gemaakt van woordspelingen. Er komen alleen woordspelingen in het boek voor als er buitenlanders bij betrokken zijn. Dan wordt de Engelse uitspraak geschreven zoals het door de buitenlanders uitgesproken wordt. Voorbeelden: ‘joeboutenmorimportantis’ en ‘feriemprest’.



Tijd:

In welke tijd speelt het boek zich af? Het boek speelt zich af in het heden. In een citaat wordt namelijk gezegd dat ze in de eenentwintigste eeuw leven. De tijd heeft veel invloed op het verhaal. In deze tijd is er veel mogelijk op het gebied van biomedische wetenschappen. Dat komt in het verhaal duidelijk naar voren. Veel wetenschappers zijn in het boek bezig met onderzoek en hopen vooruitgang te boeken op hun vakgebied.

Ik schat dat de vertelde tijd ongeveer een jaar is. Het verhaal wordt chronologisch verteld. Er komen geen flashbacks in voor.

Wat is de verteltijd? Het boek heeft 286 bladzijden. Ik heb er ongeveer acht uur over gedaan om het boek te lezen. In het boek worden veel medische termen gebruikt. Daardoor zijn sommige delen van het boek moeilijk te begrijpen, waardoor het lezen langzamer gaat.



Plaats en ruimte:

Het boek speelt zich voor het grootste deel af in Amsterdam. Daar woont Jidde en daar is ook de universiteit gevestigd. Verder speelt het boek zich af in de Achterhoek. Daar wonen de ouders van Charlotte, die erg religieus zijn. Jidde moet een aantal keren met Charlotte mee naar haar ouders. Jidde gaat voor zijn werk ook nog naar een congres in Chicago (het American Bio-engineering Congres). Het is het grootste congres op het gebied van de moleculair-biologische technieken.

De universiteit (het Universitair Biomedisch Centrum) en het appartement van Jidde spelen een belangrijke rol in het boek. Daar speelt het boek zich grotendeels af.



Spanning:

De spanning is vooral te vinden in het tweede deel van het boek. De spanning bereikt zijn climax op het einde. Dan krijgt Jidde te horen hoe het verder gaat met zijn baan (wordt hij ontslagen of niet?), hoe het verder gaat met zijn relatie (blijft Charlotte bij hem of niet?) en of hij besmet is met het hiv-virus. Dan bereikt de spanning zijn hoogtepunt. In het begin van het boek zit weinig spanning.



Vertelperspectief:

Het boek wordt geschreven door de ogen van de hoofdpersoon (Jidde). Het boek gaat over het leven van Jidde. Doordat het boek vanuit zijn ogen is geschreven, krijg je een goed beeld van zijn leven en gevoelens.



Personages:

Hoofdpersoon:

Doctorandus Jidde Hartman: (round character)

Jidde is 29 jaar oud. Hij werkt als aio (assistent-in-opleiding) in het Universitair Biomedisch Centrum. Hij doet daar onderzoek naar kanker. Het is zijn ambitie om te promoveren op de universiteit. Hij heeft scheikunde gestudeerd. Jidde woont samen met zijn vriendin Charlotte in een appartement in Amsterdam. Zijn relatie met Charlotte gaat niet zo goed, omdat zij kinderen wil en hij onvruchtbaar is. Jidde begint dan een affaire met Tara.

Jidde’s moeder is in het boek al overleden. Met zijn vader heeft hij geen sterke band. Hij ziet hem nauwelijks.



Bijfiguren:

Charlotte: (round character)

Charlotte is de vriendin van Jidde (tegen het eind van het boek is de relatie over). Ze heeft Recht en Management gestudeerd in Amsterdam. Zij wil ontzettend graag kinderen en heeft daar alles voor over. Als Charlotte erachter komt dat Jidde een affaire heeft, is de relatie voorgoed verbroken.



Ouders van Charlotte: (round character)

De ouders van Charlotte wonen midden op de Veluwe in de Achterhoek. Ze zijn erg religieus. Ze vinden het maar niks dat Jidde een relatie heeft met hun dochter. Al helemaal niet als ze erachter komen dat ze ongetrouwd samenwonen en eventueel kinderen willen krijgen. De vader van Charlotte doet er alles aan om Jidde bij zijn dochter weg te jagen. De moeder van Charlotte is een echte huisvrouw en ze is erg bezorgd om Charlotte.



Doctorandus Damian Morgenster: (round character)

Damian werkt ook als aio in het Universitair Biomedisch Centrum. In eerste instantie doet hij onderzoek naar aids. Later in het boek sluit hij zich aan bij het kankeronderzoek van Jidde. Damian heeft last van onvoorspelbare woede-uitbarstingen. Jidde komt er later achter waar al die frustraties vandaan komen. Damian heeft in zijn leven veel geëxperimenteerd (drugs, etc.). Hij heeft daardoor een hiv-infectie opgelopen.



Professor Christiaan Vierklau: (round character)

Vierklau is professor op de universiteit. Hij is de hoogste schakel in de voedselketen, iemand die zijn gelijke niet kent qua publicatietempo (als het maar gepubliceerd wordt) en bovenal: hij is de baas. Om de baas te worden op de universiteit, is hij over lijken gegaan. Het is zijn ambitie om een onafhankelijk onderzoekscentrum beginnen. Veel mensen op de universiteit vinden hem ouderwets.



Tara: (round character)

Tara is een 21-jarige studente theaterwetenschappen. Jidde heeft een affaire met Tara. Jidde weet echter niet dat Tara met hiv besmet is. Tara is ook een kleptomaan. Ze wil overal dingen meenemen/stelen.



Marie Frost (ook wel Perma genoemd): (flat character)

Perma deelt samen met Jidde een kantoor op het Universitair Biomedisch Centrum. Perma is van Noorse afkomst. Perma is lesbisch en is haar grote liefde achterna gereisd naar Nederland. Die relatie is overgegaan en nu woont ze alleen in Nederland.



Joris Doornbos: (flat character)

Joris promoveert in het begin van het boek. Hij heeft een proefschrift geschreven over zijn onderzoek naar kanker. Hij vertrekt dan naar Amerika om te gaan werken op de universiteit van Chicago. Roy Hackfield, een vooraanstaand man op het gebied van kankeronderzoek, begeleidt hem daar. Joris heeft Jidde in zijn beginperiode begeleid in het Universitair Biomedisch Centrum.



Vader van Jidde: (flat character)

De vader van Jidde is kapitein op een olietanker en vaart de hele wereld rond. Eens in de zoveel tijd is hij in Nederland en zoekt hij Jidde op. Jidde heeft geen sterke band met zijn vader.



Doctor Simon Schoen: (flat character)

Schoen is de begeleider van Jidde. Hij is behoorlijk ‘lui’ en laat Marije al het werk doen. Schoen werkt onder Vierklau. Hij kan zich ook goed vinden in Vierklau’s ideeën. Ook Schoen vindt publicaties erg belangrijk. Maar als er door de publicaties problemen komen, probeert hij alleen zijn eigen hachje te redden.



Doctor Vanderzee: (flat character)

Vanderzee is de tweede man op het instituut. Hij geeft leiding aan de werkgroep oncologische farmacologie (hij geeft dus leiding aan Damian). Vanderzee is een tegenstander van Vierklau. Het is zijn doel om zelf professor te worden. Hij heeft ook heel wat toekomstplannen voor de universiteit, die hij op slinkse wijze probeert te bewerkstellen.



Doctor Thomas de Beer: (flat character)

Thomas is postdoc en werkt bij Jidde op het onderzoekscentrum als epidemioloog (hij analyseert databanken). Hij beredeneert alles feitelijk. Er komt weinig emotie bij kijken.



Marije: (flat character)

Marije is de ‘steunpilaar’ van Schoen. In haar eentje draagt ze de helft van het instituut. Ze wordt ook wel de ‘carrière bitch’ genoemd. Marije heeft net zoals Jidde scheikunde gestudeerd. Ze heeft drie jaar onderzoek gedaan aan de universiteit van Stanford. Ze is toen getrouwd met een jazzmuzikant die anderhalf keer zo oud is als zij. In het boek raakt ze ook zwanger van hem. De relatie gaat tijdens het verhaal over.



Van As: (flat character)

Van As is hoogleraar genetica op de universiteit. Hij is een groot tegenstander van Vierklau. Van As probeert op een achterbakse manier Vierklau van de universiteit te krijgen. Jidde en de medewerkers van Vierklau zijn hier het slachtoffer van.



Thema en motieven:

Volgens mij is het belangrijkste thema: ook al zit het leven nog zo tegen, uiteindelijk komt het allemaal wel in orde. Jidde’s leven loopt niet echt op rolletjes. Hij heeft geen band met zijn ouders, met zijn werk boekt hij geen vooruitgang en zijn relaties verlopen ook niet zoals het hoort te gaan. Dan blijkt hij onvruchtbaar te zijn en heeft hij mogelijk een hiv-infectie opgelopen door zijn affaire. Kortom, het leven zit hem niet mee. Zelf ziet hij niet echt wat voor puinhoop zijn leven is. De schrijver wil hiermee denk ik zeggen dat je je niet zo druk moet maken, omdat het allemaal wel weer goed komt. En dat blijkt ook uit het boek. Uiteindelijk blijkt zijn onderzoek een enorme doorbraak te zijn en promoveert hij alsnog. Zij vader is zelfs bij zijn promotie aanwezig. Ook heeft hij geen hiv-infectie opgelopen.

Ik denk dat de schrijver ook een andere kant van de wetenschap wil laten zien. Wetenschap wordt vaak afgeschilderd als ‘saai’. In dit boek blijkt dat zeker niet het geval te zijn. Er gebeurt van alles op de universiteit, waardoor het onderwerp al snel interessanter wordt.



Genre:

Ik vind het genre drama het beste bij het boek passen. Het boek gaat over het leven van Jidde, dat bepaald niet op rolletjes loopt. In het boek maakt hij over het algemeen minder leuke dingen mee, waardoor het genre drama het beste bij het boek past. Ik vind het genre humor ook wel een beetje bij het boek passen. Jidde kijkt op een droge (grappige) manier tegen het leven aan. Dat komt duidelijk naar voren in zijn uitspraken. Dat zorgt vaak voor komische fragmenten in het boek.



Eigen literaire recensie:

In het begin moest ik erg wennen aan het boek. Je wordt als het ware meteen in het diepe gegooid. Het boek begint namelijk met een promotie. Er worden daardoor veel moeilijke woorden en medische termen gebruikt. In het hele boek komen veel stukken met medische termen voor. Ik heb die delen dan ook een aantal keren door moeten lezen voordat ik echt begreep wat er precies stond. Dat vind ik erg jammer. Als er minder medische termen in zouden staan, lees je het boek veel makkelijker weg. Daarentegen is de verhaallijn wel erg leuk en wordt er veel humor gebruikt. Jidde kijkt op een humoristische manier tegen het leven aan. Dat komt duidelijk naar voren in zijn uitspraken. Volgens hem kun je niet alleen muizen, maar ook chimpansees en varkens als proefdieren gebruiken. “Gaan chimpansees je budget te boven, dan zijn varkens nog een mogelijkheid, die in biologische zin uitzonderlijk veel met ons gemeen hebben. Uiteindelijk is een mens gewoon een verticaal varken - en dat geldt niet alleen voor mannen.” Dit soort zinnen maken het boek erg leuk om te lezen. Het boek is ook geen moment saai. Er gebeurt altijd wel wat in het leven van Jidde, ook al is het niet altijd even leuk.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen