Boekverslag : Joost Zwagerman - Gimmick!
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1348 woorden.

Auteur

Joost Zwagerman



Titel

Gimmick!



Ondertitel

geen



Eerste druk in

1989



Deze druk in

1991



Uitgever

De Arbeiderspers, Amsterdam



Omslagillustratie

slechts titel, schrijver e.d.



Aantal bladzijden

235



Opdracht

geen



Motto



There were moments when...

well, there were moments when.



The Shangri-Las, `Past, Present and Future'

Rudolph Mathäus und seine glücklichen Freunden





Samenvatting

De samenvatting komt uit "Over en uit +", R.A.J.

Kraaijeveld, uitgeverij Auctor, Apeldoorn 1994



Begin

Het begin is niet-vooruitblikkend. Je wordt echter wel meteen in de

sfeer van het verhaal ingewijd. De eerste regels luiden:





"Iedere wereldstad heeft zo z'n eigen soort peepshows. In Londen bij

voorbeeld zijn ze om te huilen zo armoedig. De cabines stinken en

bovendien moet je je neus als het ware tegen het vettige ruitje drukken

om te zien wat er achter het glas precies gebeurt. En er gebeurt dus

zowat niks."




Einde

Het einde is open. Walter Raam weet nog steeds niet wat hij wil, getuige

de laatste zinnen. Hij zal wel altijd blijven dolen. De laatste regels

luiden:





" `Doe nou niet,' zegt ze. 'Ik meen het. Hee, wat wil je nou? Wat wil je nou?'



Geen gekke vraag. Wat wil ik nou? Ze legt haar benen in kleermakerszit en trekt het donzen dekbed over zich heen, tot aan haar kin. Naast het bed ligt een pakje Marlboro Lights. Ze pakt twee sigaretten, eentje voor

haar, eentje voor mij. Ze krabt op haar hoofd, blaast met korte stootjes

de rook in mijn ogen. Ze inspecteert de nagels van haar wijs- en

middel-vin-ger. Wat wil ik nou?

`Ik wil een taxi.'"




Thema

Het hoofdthema van dit boek is liefdesverdriet. Door het hele boek heen

raakt Raam steeds meer geobsedeerd door Sammie. Hij houdt zo

verschrikkelijk veel van haar dat hij eigenlijk niet normaal kan leven,

en zeker niet werken, zonder haar.

Er zijn nog enkele neventhema's (motieven) te herkennen. Zo is er de

sfeer in de huidige kunstwereld, die Zwagerman probeert te schetsen. Dit

is er een van alleen maar geld verdienen, kunst produceren en marketen.

Verder speelt ook seks een belangrijke rol, het komt overal in het boek

terug.



Proloog/epiloog

Er is een proloog, die gevolgd wordt door drie delen. Deze proloog hoort

qua tijd eigenlijk verder naar achter in het boek, aan het eind van het

tweede deel.

In deze proloog, waarin Raam en Groen New York bezoeken, wordt meteen de

verhouding tussen beide heren heel duidelijk weergegeven.

Er is geen epiloog.



Hoofdstukken

Het boek is verdeeld in vier gedeelten: Proloog, Deel 1: oktober, Deel

2: januari en Deel 3: april. De laatste drie delen zijn onderling nog

verdeeld in respectievelijk acht, zeven en vijf getitelde hoofdstukken.



Personages

De hoofdpersoon is Walter Raam, eigenlijk Walter van

Raams-donk, is 25 jaar. Hij is schilder, en behoort met Groen en

Eckhardt tot de top drie van jonge, belangrijke schilders in Nederland.

Raam is de enige die niet extreem gericht is op geld verdienen met

kunst, de anderen wel. Zij denken dat alles al eens gedaan is en

proberen daarom maar gewoon zoveel mogelijk geld te verdienen.

Raam is hopeloos verliefd op zijn ex-vriendin Sammie, die hem heeft

verlaten. Het hele boek door blijkt zijn obsessie voor haar; sinds hij

haar kwijt is kan hij niet meer werken. Dit komt ook doordat hij baalt

van de hele kunstenaarsscene.



Een collega-kunstenaar van Raam is Groen. Deze 29-jarige schilder

beschouwt zichzelf als vriend van Raam maar is eigenlijk intens lomp en

grof tegen hem.

Groen denkt echt maar aan twee dingen: ten eerste geld verdienen met

kunst en ten tweede seks. Hij ziet kunst gewoon als een goede business,

en vrouwen als `neukdoosjes'.

Deze Groen is verre van sympathiek.



Dan is er nog Sammie (eigenlijk Suzan Fortuyn), de ex-vriendin van Raam.

Zij hadden een heel goede relatie met vooral een geweldig seksleven,

maar juist van dit laatste kreeg Sammie genoeg. Raam blijft maar contact

met haar zoeken, maar zij houdt de boot af. Ze is een integer meisje.



Tijd

Het boek speelt zich af in 1989, zoals ergens vermeld staat. Dit is ook

het jaar van uitgave. Deze tijd is zeker van belang, er wordt in het boek namelijk een beeld geschetst van de moderne kunstenaarsscene en de maatschappij in het

algemeen. De invloed van deze moderne tijd blijkt ook uit het moderne taalgebruik.



Plaats

Het boek speelt zich af op verschillende plaatsen: Amsterdam, New York, Florence en Tenerife.

Deze plaatsen zijn in zoverre van belang dat ze de trendy gebieden

moeten aangeven, de plaatsen waar `het gebeurt'. Als kunstenaar die geld

wil verdienen moet je `erbij zijn', zoals het duidelijkst blijkt op

Tenerife. Daar heeft de hippe moderne kunstenaarsscene zich verzameld.



Perspectief

Het perspectief is enkelvoudig personaal, we zien het hele verhaal door

de ogen van Raam. Raam spreekt in de `ik'-vorm, en hij vertelt alsof het

allemaal precies op dat moment gebeurt, en niemand de afloop weet. Soms

blikt hij wel terug.



Tijdsduur

Het verhaal duurt ongeveer zeven maanden, zoals ook uit de hoofdstukken

blijkt. Het is niet geheel chronologisch verteld, de proloog hoort

eigenlijk aan het eind van deel 2.



Snelheid

De snelheid is binnen de afzonderlijke stukjes vrij constant, omdat Raam

gewoon alles vertelt wat hij ziet. Er komen echter wel steeds flinke

sprongen voor, waardoor van een echt constante snelheid niet gesproken

kan worden.



Genre

Dit boek is een personale roman, omdat het geheel over de hoofdpersoon

Walter Raam gaat.

Wat echter ook van belang is is het tijdsbeeld wat geschetst wordt; een

beeld van een snelle consumptiemaatschappij als waar wij nu in leven.



Stroming

Volgens mij is Zwagerman nog niet echt bij een stroming ingedeeld. Hij

is een beetje apart, omdat hij gedeeltelijk wel bij de nieuwe jonge

schrijvers als Giphart en zo hoort, maar daar eigenlijk ook niet echt

bijpast. Hij zet zich soms zelfs tegen hen af. Volgens mij is Zwagerman een beetje een eenling.



Mottoverklaring

Shangri-Las was (is?) een dameszanggroepje. Er zijn enkele verbindingen met het verhaal.

Ten eerste geeft het aan dat het verhaal voor een groot deel draait om

herinneringen.

Verder past het gevoel dat je krijgt als je het motto leest heel goed

bij het verhaal; komisch, raar, apart.



Titelverklaring

De Gimmick is een Amsterdamse discotheek waar iedereen die `hot' is heen gaat. Het is de trendy uitgaansgelegenheid van Amsterdam, hoewel dit aan het eind van het boek veranderd is. Volgens mijn prisma woordenboek is een gimmick verder ook een bewust aangewend middel om de aandacht te trekken. Dit is natuurlijk precies wat de kunstenaars in dit boek doen. Ze proberen door gewoon op te vallen hun kunst zo goed mogelijk te

verkopen, de markt zo goed mogelijk te bespelen.



Thematiek

Het hoofdthema van dit boek is volgens mij het liefdesverdriet van Raam.

Zwagerman beschrijft hoe dit liefdesverdriet alles-overheersend wordt en Raams hele leven bepaald.

Een ander belangrijk onderdeel van dit boek is dat Raam de hele nieuwe

generatie kunstenaars bekritiseert. De leefstijl van seks en geld

verdienen vindt hij slecht, de kunstenaars van tegenwoordig zijn niet

meer bevlogen maar willen gewoon geld en aanzien.

Zwagerman probeert het echte, rauwe leven terug te brengen in de roman.

Hij schrijft zo precies mogelijk het leven na, wil realistisch schrijven

en een beeld schetsen van zijn leefwereld.



Biografie

Joost Zwagerman werd in 1963 in Alkmaar geboren. Op 25-jarige

leeftijd debuteerde hij met de roman De houdgreep. In 1987

publiceerde hij zijn eerste poëziebundel, Langs de doofpot, en

zijn eerste en tot nu toe enige verhalenbundel, Kroondomein. Een jaar

later verscheen De ziekte van jij, wederom een poëziebundel. Zwagerman

afficheerde zich in die jaren als dichter van de 'Maximalen', een

dichtersgroep die zich beijverde voor 'straatrumoer' in de poëzie en die

zich afzette tegen de heersende poëzie-opvatting van de Vijftigers.



In 1989 volgde Gimmick! en in 1991 Vals licht, een roman die inmiddels

verfilmd is en die in 1992 werd genomineerd voor de AKO-literatuurprijs.

In 1993 verschenen gebundelde essays in Collega's van God en in hetzelfde

jaar werden de columns die Zwagerman voor Primeur en de jongerenpagina van

Vrij Nederland schreef gebundeld in De kus van Michael Jackson. In het najaar

van 1994 verscheen De buitenvrouw.



Joost Zwagerman is medewerker van de opiniebladen Vrij Nederland en

HP/De Tijd en de jongerenkrant Primeur.



Bijnaam: Kroonprins van de Nederlandse literatuur Geboren: 1963 Debuut:

De houdgreep (1986, roman) Genres: Poëzie, roman, kort verhaal, novelle,

essay Bijzonderheid: Wordt wel de woordvoerder van de Maximalen genoemd.



Citaat:



'Mijn rebellerende hart klopt nog steeds. Je kunt je hele leven

wel de belhamel uithangen, maar je moet zorgen dat het niet

gênant wordt. Na De houdgreep werd ik onthaald als een

veelbelovend schrijver. Ergens zinde me dat niet: ik wilde niet

als een ideale schoonzoon de Nederlandse literatuur inrollen. Nu

ben ik tevreden met de extreme oordelen.' (De Stem, 1-5-1992)





Recent werk: De buitenvrouw (1994, roman), In het wild. Essays en

kritieken

(1996), Tomaatsj (1996, novelle)
Andere boeken van deze auteur:


Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen