DR. DUMAY VERLIEST

Gelezen VOOR SCHOOL, OVER SCHOOL

• DE HEL
• BINT
• HET LONGVOLUME
• ROLSCHAATSEN
• JEUGDIGE EXPERIMENTEN
• KROONDOMEIN
• DR. DUMAY VERLIEST
• VOOR DE KLAS
• SCHOOLLAND
• DE GELUKKIGE KLAS
• DE ONRUSTZAAIER
• KUN JE NOG ZINGEN
• EN DAN IS ER KOFFIE
• DE ZIEKTE VAN LODESTEIJN

Een beknopte samenvatting:

Het boek begint terwijl Dr. Victor Dumay les geeft in de vijfde klas. Hij is leraar oude talen en voor de kinderen een strenge persoonlijkheid. Zijn gedachten dwalen meer dan eens af van de les. Dan weer denkt hij aan Marie die regelmatig bij hem thee kwam drinken en een praatje maken, het volgende moment springen zijn gedachten al weer over op Max Donner, een oude studievriend, waarvan hij weet dat hij nu ongeveer twee jaar getrouwd moet zijn. Hij zelf is nog vrijgezel en zat nu al acht jaar in het vak. En terwijl hij diep in gedachten met zijn rug naar de klas thema's aan het corrigeren was, voelt hij ineens een klap op zijn kont. Het is hem meteen duidelijk wie de dader is geweest; het misprodukt, zoals Dumay hem noemt, omdat hij er niets van bakt maar eigenlijk heet hij Jean Wood. Jean Wood is een nieuwe indonesiër op school. Dumay krijgt als argument voor de ondaad te horen "U stond daar zo verleidelijk". Hij vindt dit prachtig en laat de jongen dan ook gaan.
Dan, in gedachten verzonken gaat hij huiswaarts. Prompt bots hij tegen een slagersjongen op de fiets op. Hij reageert woedend, en heeft zij knie lelijk geblesseerd. Dan ziet hij plotseling Jean Wood uit de menigte (die zich op het incident verzameld hadden) naar voren stappen, die hem zijn verloren hoed, tas en wandelstok overhandigd. Doorat hij Dumay vloekend en tierend voor de slagersjongen had zien staan, was voor Jean Wood het laatste restandje angst voor dumay verdwenen.(Let op, op het eerste gezicht heeft dit begin niets met het verdere verloop van het boek te maken, maar schijn bedriegt hier!)

Thuis treft hij Marie al weer aan, die hem helemaal vertroeteld, wat hij overigens niet leuk vind. Zij zegt hem dat ze benieuwd is hoe hij eruit zou zien zonder snor, en hij doopt haar om tot Margot. Zo'n vreemd gesprek hebben ze nog nooit met elkaar gehad, en Dumay is dan ook bang dat hij haar zal verliezen. Marie denkt precies hetzelfde.
Verder moet Dumay vijf dagen thuis blijven, zoals gewoonlijk verzorgd door juffrouw Van der Wall, zijn huishoudster. De vijf dagen worden een week en Marie ziet hij al die dagen niet. Aan het eind van de week laat Dumay zijn snorretje eraf knippen. Hij kan het niet nalaten op dat moment (met z'n hoofd achterover in de kappersstoel) aan een guillotine te denken.
Juffrouw Van der Wall is ontzet "Hoe kon u het doen, weet u wel dat u eruit ziet als een jongen van vijfentwintig?"
Het is mooi weer die dag en Dumay gaat uit wandelen, vlak daarna komt Marie voor het eerst weer even langs en mist hem derhalve net.

Op school vindt Dumay opeens de brief van Max Donner in zijn portefeuille.("Het was zijn gewoonte brieven waarvan hij niets meer dan een zakelijke inhoud verwachtte, niet onmiddellijk na ontvangst te lezen"). Het blijkt echter een uitnodiging te zijn van Max, die ondertussen ook een zoon rijker was geworden.
Hij besluit op zijn uitnodiging in te gaan. Zijn vriend komt hem ophalen van het station en herkent hem nauwelijks zonder snor, maar is wel ontzettend blij hem weer eens te zien. Max woont tegenwoordig met vrouw en kind in de provincie. Ze halen oude jeugdherinneringen op en er lijkt geen vuiltje aan de lucht te zijn. Dumay raakt gecharmeerd van Max' vrouw, Lydia.

Anderhalve dag blijft Dumay bij hen logeren. Vervolgens vertrekt hij weer met de trein naar huis. Onderweg stappen op dezelfde halte twee mensen de coupe in. De een is een jong meisje dat zich terugtrekt in een hoekje, de andere is een of andere dronken boer die er alles aan doet om herrie te schoppen. Hij begint het meisje te treiteren en lastig te vallen. dumay verzoekt hem het meisje met rust te laten. Dit gebeurt niet en de dokter vliegt uit zijn slof. Hij deelt de boer een stomp uit, deze stribbelt tegen. Het wordt een vechtpartij waarna Dumay als winnaar uit de bus komt. Het meisje is hem zeer dankbaar en Dumay ziet haar als een soort beloning en kust haar. Ze blijkt Karin te heten en is pas 19 jaar.

Dan gaat het allemaal heel snel. Binnen no time zijn er trouwplannen gemaakt. En wordt haastig overleg gepleegd met de moeder van Karin, die het eerst allemaal maar niets vind. (Karin had het uitgemaakt met Lucas, waar ze al jaren mee verloofd was, op dezelfde dag dat ze Dumay ontmoette). Later stemt ze echter toe en de plannen worden doorgezet.
Hoewel Dumay al van allerlei voorbereidingen had getroffen
loopt het toch nog allemaal mis. Als hij Karin de trap van zijn huis op ziet komen schiet de angst hem om het hart.
" Het is mijn trap, je hebt hier niets te maken, blijf waar je bent laat me eerst nadenken". Toch heeft hij zijn vergissing nog niet helemaal ingezien. Ondertussen ziet juffrouw Van der Wall de hele geschiedenis met argusogen aan. Zij vind het maar niets, en besluit Marie te waarschuwen.

Marie was gedurende de hele periode dat zich de geschiedenis met Dumay en Karin zich af speelde, niet een keer meer langs gekomen. Zodoende wist ze niets van de hele geschiedenis af. Zij zelf was druk bezig met haar baan als secretaresse. Via deze baan had ze ook nog een leuke jongen ontmoet, tenminste dat dacht ze. Maar hij direkt met haar trouwen en dat wil zij niet, dus die relatie was ondertussen ook op z'n eind an het lopen.

Tussen Karin en Dumay gaat het ook niet zo goed meer. Daarom wil Karin ook zo snel mogelijk trouwen. Maar Dumay ziet het allemaal steeds minder zitten, vooral nadat Karin de glazen bol die hij nog van zijn vader had gekregen kapot gooit. Die bol had altijd op zijn bureau gestaan. Voor Dumay een soort symbool voor wat hij nu aan het doen was met zijn leven, alleen maar scherven en geen geluk zouden brengen.

Al zijn frustraties leeft hij dan in een keer uit op school. En wel op het misprodukt. Om iets vrij onbenulligs rukt dumay hem uit zijn bank en kwakt hem tegen het bord aan. Hij weet niet wat hem bezield, en nadat hij weer wat gekalmeerd is biedt hij z'n excuses dan ook aan. Dit incident doet hem eens te meer beseffen dat hij verkeerd bezig is en dat hij het nu af moet breken voor het te laat is. Als Karin die avond weer bij hem thuis komt probeert hij het allemaal uit te leggen. Dit lukt hem nauwelijks, te meer daar hij zelf ook niet weet wat hem ertoe gedreven heeft haar ten huwelijk te vragen.
Karin (die de bui al lang zag hangen) reageert hysterisch.
"Als je me wegschopt, Vic, maak ik er een eind aan..."

Dumay ziet het dan ook allemaal niet meer zitten. Hij huurt een auto, er rijdt de stad uit. Zomaar weg, niet speciaal om ergens heen te gaan, maar gewoon weg. Buiten de stad kalmeert hij pas. Dan valt het hem in: "Ik rijd naar Max en Lydia, dan heb ik een doel, daarna kunnen we wel verder zien!".
Zo gedacht zo gedaan. Daar aangekomen treft hij alleen Lydia thuis. Max is een week met vakantie, alleen! Al snel wordt het duidelijk dat hij wel op ongelegenste moment komt om over zijn problemen te praten. In plaats daarvan probeert hij zo goed en zo kwaad als dat gaat Lydia te helpen. hij krijgt te horen dat Max met Souzie op vakantie is.(Een van de vrienden van Max en Lydia, die dumay al ontmoet had toen hij bij hen had gelogeerd). Hij begrijpt haar en begrijp ook dat hij ook zijn afrekening in de ogen moet zien. Nog diezelfde dag rijdt hij terug. Thuisgekomen vindt hij twee brieven in de bus. De ene is van Marie, die hem mededeelt dat zij hem voor dat hij trouwt nog graag even wil zien, en zonder tegenbericht morgen bij hem op bezoek komt. De tweede is een noodkreet van de moeder van Karin, die schrijft dat ze al twee keer langs is geweest. Ze heeft hem nodig want Karin dreigt zichzelf van kant te maken. Hij stapt onmiddellijk in een taxi en snelt te hulp. Daar aangekomen hoort hij dat zij zich met veronal heeft geprobeerd te vergiftigen. hij gaat naar haar toe en treft haar helemaal hysterisch aan. Ze dreigt nog steeds zichzelf te zullen doden. Dumay weet het ook niet meer en adviseert de moeder een dokter te laten komen. Dan wordt zij op haar beurt hysterisch. Nadat hij heel koel over schadeloosstelling had geïnformeerd, maar gen zinnig antwoord krijgt vertrekt Dumay met de mededeling: "schrijft me over schadeloosstelling".

Dan komt Marie hem zondagavond opzoeken. Voor het eerst ziet zij hen zonder snor. Ze komen tot de conclusie dat ze elkaar maar liefst een maand niet gezien hebben. Hij begint zijn verhaal te vertellen, Marie luistert. Dan lijkt alles weer zoals vroeger te zijn."Dumay nam haar hand. Achter de ramen scheen de tijd te pauzeren.

over de stijl:

• Hampton Court