Boekverslag : Leon De Winter - Supertex
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 391 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 391 woorden.
Auteur
Leon de Winter
Titel
Supertex
Ondertitel
EEN ZATERDAG OKTOBER 1990
Motto
A SJO IN GAN-EYDN IZ OJK GUT
één uur in het paradijs is ook de moeite waard (jiddisch spreekwoord)
1e druk
1991
Het boek is ingedeeld in 13 genummerde hoofdstukken. Sommige gedeeltes zijn schuingedrukt. Dit zijn brieven van broer Boy aan hoofdpersoon Max. Het boek bestaat helemaal uit flashbacks, Max vertelt het hele verhaal namelijk aan zijn psychiater.
Max, een jood die twijfelt aan het jodendom, heeft altijd een hekel aan zijn vader gehad. Als zijn vader omkomt bij een auto-ongeluk neemt Max zijn positie als directeur van het textielconcern Supertex over. Bij het sluiten van een handelsovereenkomst besluit broer Boy in Marokko te blijven en daar met een joodse te trouwen. Max begint aan zichzelf te twijfelen. Uiteindelijk realiseert hij zich dat zijn vader en het jodendom niet zo slecht waren.
Supertex is niet echt een spannend boek. Het vertelt gewoon wat Max heeft meegemaakt en welke ontwikkeling hij doormaakt.
Ik vind het best een leuk boek. Het is niet dat ik me er betrokken bij voel of dat het een spannend verhaal is, maar het is wel echt en erg origineel qua onderwerp. Ook valt de lengte van het boek wel mee(211 bladzijden) en leest het makkelijk weg.
De hoofdpersoon is Max. Max zijn ouders hebben beide als enige van hun families de oorlog overleefd. Max heeft dus geen grootouders of ooms en tantes. Max' vader is opgeklommen van niets tot directeur van zijn eigen bedrijf en hier leven ze ook naar, maar toch is de meegemaakte oorlog nog duidelijk aanwezig. Max houdt zich niet zo bezig met het jood zijn en dus ook niet met de joodse gebruiken. Hij is eigenlijk vooral bezig met zich bewijzen tegenover zijn vader.
Dan gebeuren er allemaal dingen: zijn vader overlijdt, zijn vriendin gaat naar Jeruzalem en trouwt daar met een ander omdat Max niet mee wilde gaan, Boy besluit in Marokko te blijven wonen en daar zich weer aan de joodse gebruiken te houden en met een joodse te trouwen. Dan trekt Max de conclusie dat hij meer op zijn vader lijkt dan hij dacht en dat het helemaal niet slecht is om jood te zijn.
Een grote rol bij deze ontwikkeling spelen dus zijn overleden vader, zijn broertje Boy, Zijn ex Esther en de psychiater aan wie hij zijn hele verhaal kwijt kan.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen